دکتر روانشناس خوب
همه‌ی افرادی که می‌خواهند به یک دکتر روانشناس مراجعه نمایند،اولین چیزی که به ذهنشان می‌آید این است که چطور می‌توانند تشخیص دهنددکتر روانشناس موردنظر، دکتر خوبی هست یا نه.
در واقع فاکتورهای سنجش یک دکتر روانشناس خوب چیست؟
متاسفانه بسیاری از مراجعان بعد از صرف هزینه و وقت بسیار متوجه می‌شوند دکتر روانشناسی که پیشش می‌روند دانش یا تجربه کافی ندارد. همچنین در زمینه مشکل مراجع تخصص ندارد یا از همه مهم‌تر ویژگی‌های اخلاقی و شخصیتی شایسته ندارد. نکته مهم آن است که بر خلاف دکتر فیزیولوژی که ویژگی‌های شخصیتی و اخلاقی‌اش تاثیر آنچنانی در اثربخشی درمان ندارد، در درمان مشکلات روانی شخصیت خود دکتر روانشناس به‌شدت بر اثرگذاری درمان موثر می‌باشد.
زیرا ارتباط خوب همراه با همدلی و اعتماد، شرط اساسی درمان مشکلات روانی می‌باشد. در مشکلات روانی تنها دانش و به‌کارگیری تکنیک نیست که می‌تواند راهگشا باشد. بنابراین یافتن دکتر روانشناس خوب کاری سخت و دشوار و نیازمند بررسی، تحقیق و دقت فراوان است.
زمانیکه مراجعانی از شهرهای دیگر از من خواهان معرفی یک دکتر روانشناس خوب هستند، به‌دلیل آنکه حوزه روانشناسی تخصصی‌نشده و روانشناسان حق دارند در زمینه‌های متفاوتی همچون روانشناسی بالینی، روانشناسی تربیتی، روانشناسی صنعتی و … مشاوره بدهند، معرفی دکتر روانشناس خوب که برای مشکل مراجع به‌صورت تخصصی کار کند دشوار می‌باشد. بنابراین مطمئن نیستم یک دکتر روانشناس خوب در زمینه مشکلات بالینی می‌تواند در حوزه مشاوره ازدواج نیز روانشناس خوبی باشد یا خیر؟
با وجود مشکلاتی که یافتن دکتر روانشناس خوب دارد، اما بازهم می‌توان طبق بعضی ملاک‌ها و معیارها، با اطمینان بیشتری در این مسیر قدم نهاد. سوال اصلی که باید پاسخ گوییم این است:
با توجه به اینکه همه‌ی افرادی‌که مدرک دکترای روانشناسی می‌گیرند، به‌ظاهر از یک سیستم آموزشی بهره برده‌اند و همگی راه مشترکی را طی کرده‌اند، چه چیزهایی باعث می‌شود یک دکتر روانشناس نسبت به دیگری، دکتر روانشناس بهتری باشد و برای انتخاب به‌عنوان دکتر روانشناس خوب ارجحیت داشته باشد؟
برای اینکه بتوانیم دریابیم چه دکتری، دکتر روانشناس خوب است، باید فاکتورهای یک دکتر روانشناس خوب را بررسی کنیم. یک دکتر روانشناس باید دارای ۴ فاکتور کلی زیر باشد:
۱-ویژگی‌های اخلاقی:
بارزترین ویژگی یک دکتر روانشناس خوب اخلاق و ویژگی‌های شخصیتی او می‌باشد. یک دکتر روانشناس که خود مشکلات عمده شخصیتی دارد، نمی‌تواند به مراجع کمک کند؛ زیرا محور درمان بر اساس ارتباط است و اختلال شخصیت مانع ایجاد یک ارتباط مبتنی بر احترام و اعتماد است.
نشانه‌های اختلال شخصیت عبارتند از: تعریف و تمجید مدام از خود و ذکر موفقیت‌ها و پیروزی‌ها در جلسه درمان، متکلم وحده بودن و اجازه سخن به مراجع ندادن، نگاه از بالا به پایین و لحن آمرانه، ابراز محبت و علاقه بدون تناسب و تقاضا برای ارتباط با مراجع خارج از جلسات درمان تحت هر عنوان، قضاوت درباره افکار، باورها و ارزشهای مراجع و نگاه خشک و غیرمنعطف نسبت به خوب و بد قضایا، همگی از موضوعاتی هستند که باید زنگ هشدار برای شما باشد.
۲- تخصص دکتر روانشناس:
به این معنی که اگر برای اختلال یا بیماری خاصی به دکتر روانشناس مراجعه میکنید، باید ببینید که این اختلال یا بیماری در حیطه‌ی تخصصی دکتر روانشناس موردنظر هست یا نه. یعنی به طور مثال اگر ما دارای اختلال وسواس فکری شدید هستیم، آیا دکتر روانشناس مربوطه، تخصص در زمینه‌ی درمان قطعی وسواس فکری شدید دارد و در این زمینه به صورت تخصصی آموزش دیده است؟ یا نه، تخصص او در زمینه‌های دیگر حوزه‌ی روانشناسی است.
همانطور که می‌دانید، شخصی که دکترای روانشناسی می‌گیرد در همه‌ی حوزه‌ها نمی‌تواند به تخصص برسد، بلکه عموما در یک حوزه‌ی خاص تبدیل به متخصص می‌شود.
یعنی اشخاصی که روانشناسی را در دوره‌ی لیسانس و فوق لیسانس به پایان رسانده‌اند، عموما در دوره‌ی دکترا به یک تخصص خاص روی می‌آورند. بعضی‌ها متخصص در روانشناسی کودک می‌شوند و بعضی‌ها متخصص در روانشناسی بزرگسالان و بعضی‌ها در حیطه‌ی تخصصی بالینی، رفتاری و یا تخصص‌های دیگر کسب علم و دانش می‌کنند.
اما در عین حال همه روانشناسان حق دارند در زمینه های متفاوتی فعالیت کنند که شاید تخصص آنها نباشد. در نتیجه اگر بخواهیم یک دکتر روانشناس خوب را شناسایی کنیم، اولین گام بررسی تخصصی است که فرد در آن آموزش دیده است. علاوه بر رشته تحصیلی باید به تالیفات، مقاله‌ها و آثار دکتر روانشناس موردنظر خود نیز توجه کرد تا متوجه حوزه فعالیت‌های او شویم.
۳- پیوند بین روانشناس و مراجع:
عامل دوم که در تشخیص یک دکتر روانشناس خوب بسیار موثر است، پیوند روانشناس و مراجع است. پیوند روانشناس و مراجع به این مفهوم است که باید نحوه‌ی برقراری ارتباط دکتر روانشناس با خودمان را بررسی کنیم. یک دکتر روانشناس خوب همیشه سعی در حفظ مرزهای بین مراجع و روانشناس را دارد. همچنین به هیچوجه از جایگاه روانشناس خارج نمی‌شود و وارد حریم خصوصی بیمار نمی‌گردد. اما در عین حال سعی می‌کند با مهارت ارتباط بالای خود روابط صمیمانه، همدلانه و مبتنی بر اعتمادی را با مراجع ایجاد کند. دکتر روانشناس خوب با برخورداری از حس شوخ طبیعی و لبخند بر لبان خود به شکل‌گیری ارتباط صمیمانه با مراجع سرعت می‌بخشد.
عامل دیگری که باعث استجکام پیوند بین دکتر روانشناس و مراجع می‌شود، توجه کافی و بدون حواس‌پرتی به مراجع است. مراجع نیازمند توجه بدون شرط دکتر روانشناس است. دکتر روانشناسی که طی جلسه مشاوره به کارهای شخصی‌اش می‌پردازد، این احساس را به‌مراجع می‌دهد که توجهی به وی ندارد. در واقع وارد دنیای مراجع نشده است و بنابراین احساس درک شدن توسط مراجع ایجاد نمی‌شود.
عامل دیگری‌که در پیوند بین روانشناس و مراجع بااهمیت است و باید بررسی شود، میزان صداقت روانشناس با مراجع است. یک دکتر روانشناس خوب بهیچوجه از ارجاع‌دادن مراجع زمانیکه احساس کند نیازمند متخصص با رویکرد دیگری است، کوتاهی نمی‌کند. و بهیچوجه تلاش برای بازی کردن نقش قهرمان و حل کردن تمامی مشکلات به تنهایی نخواهد کرد.
۴- پروتکل درمانی:
عامل سوم که مهمترین فاکتور برای شناسایی دکتر روانشناس خوب است، پروتکل درمانی است. پروتکل درمانی یعنی وقتی نزد روانشناس می‌رویم، یک دکتر روانشناس خوب از پروتکل درمانی مشخص برای درمان‌مان استفاده می‌کند. در واقع این پروتکل درمانی را برای مراجع به‌صورت واضح و مشخص در ابتدا توضیح می‌دهد. همانطورکه می‌دانید، در حوزه‌ی روانشناسی رویکردهای مختلفی برای کمک به مراجع وجود دارد. رویکردهایی مانند درمان‌های شناختی، دیالکتیکی، روانکاوی و … . یک دکتر روانشناس خوب کسی‌ست که جلسه‌ی اول، رویکرد درمانی‌اش را برای مراجع توضیح بدهد. همچنین بهیچوجه طی جلسات از این رویکرد درمانی فاصله نگیرد. مثلاً اگر درمان شناختی را انتخاب می‌کند، نباید به‌سمت روانکاوی، درمان‌های دیالکتیک یا حوزه‌های دیگر برود. باید در تمامی جلسات درمانی که از ابتدا برای مراجع در نظر گرفته، درمان شناختی را ادامه دهد. زیرا پروتکل‌های درمانی در حوزه‌ی روانشناسی زمانی موفقند که تمامی این پروتکل به‌صورت حرفهای و با دقت کامل اجرا شود.
اما دکترهای روانشناس آماتور یا کسانی‌که مطالعات حرفهای در این حوزه ندارند، عموماً طی جلسات، سکان درمان را به‌دست مراجع می‌دهند و از سویی به‌سوی دیگر منحرف می‌شوند. مثلاً جلسات را با رفتاردرمانی شناختی شروع می‌کنند. اما بعد از چند جلسه به روانکاوی، هیپنوتیزم یا کارهای غیرتخصصی دیگری دست‌می‌زنند که در آن هیچ تخصصی ندارند. عموماً این دکترهای روانشناس یا کسانی‌که در مقام لیسانس و فوق‌لیسانس درصدد مشاوره یا دیدن مراجع هستند، بعضی مواقع به‌علت عدم تخصص کافی، با یک رویکرد درمانی شروع می‌کنند و در طول مسیر، به‌علت کمبود تخصص در حوزه‌ی مربوطه، مجبور می‌شوند از حوزه‌های دیگری کمک بگیرند. در واقع بیشتر سعی در پراکنده درمانی دارند. به‌همین علت، یک روز از فروید حرف می‌زنند و روز دیگر از بک. یک روز از خطاهای شناختی می‌گویند و روز دیگر از مکانیزم‌های دفاعی. در واقع این افراد هر جلسه باتوجه به روند جلسه، درمان را تغییر می‌دهند.
مثلاً اگر فرد در جلسه اول از وسواس شکایت داشته و در جلسه پنجم از
رابطه‌ی خودش با همسر یا کودکش می‌نالد، فرد به‌عنوان یک دکتر روانشناس مساله‌ی وسواس را به‌کلی فراموش می‌کند. و سعی می‌کند موضوع جدید را با روش‌های دیگر و تکنیک‌های دیگر از حوزه‌های دیگر روانشناسی حل نماید. که نهایتاً بعد از اتمام جلسات به‌علت پراکنده‌بودن روند درمان، هم درمان انجام نشده و هم اعتماد مراجع به روانشناس و علم روانشناسی کم می‌شود. در واقع این دکترهای روانشناس که دست به پراکنده درمانی می‌زنند، به‌علت عدم تخصص در حوزه‌ی خاص و به‌علت ناتوانی در حل مساله‌ی مربوطه، سعی در خوشحال کردن و راضی نمودن مراجع دارند. به‌همین دلیل هر جلسه سعی می‌کنند احساسات مراجع را به‌سمت رضایت سوق دهند. هدف این دکترهای روانشناس، کمک به مراجع برای حل مشکلی که مراجعه کرده، نمی‌باشد. بلکه تنها هدف، راضی کردن مراجع است.
پس در نظر داشته باشید زمانیکه به یک دکتر روانشناس مراجعه میکنید، دکتر روانشناس خوب کسی است که در ابتدای جلسه، بعد از شنیدن حرفهای شما، رویکرد درمانی خودش را توضیح می‌دهد، مسیر درمان را مشخص می‌کند، تعداد جلسات را به صورت واضح بیان می‌کند و نهایتا نتیجه‌ی جلسات را عنوان می‌کند.
در نتیجه، دکتر روانشناس خوب در اولین جلسه‌ی ملاقات علاوه بر تشخیص مشکلتان، رویکرد درمانی خود، تعداد جلسات و نتیجه‌ای که بعد از اتمام جلسات حاصل می‌شود را به شما خواهد گفت. در واقع شما از ابتدا، هم با مشکلتان به‌خوبی آشنا می‌شوید و هم مسیری را که باید برای رفع این مشکل طی کنید، خواهید شناخت. و هم آگاه می‌شوید که در انتها و با اتمام این جلسات به چه مقصدی خواهید رسید.
*جهت تماس با دکتر کامیار سنایی کلیک کنید*
دکتر روانشناش آنلاین
با پیشرفت تکنولوژی فرصتی فراهم آمده تا مراجعان از سراسر دنیا با دکتر روانشناس موردنظر خوب به‌صورت آنلاین مشاوره کنند. دیگر محدوده‌های جغرافیایی تعیین کننده نمی‌باشد. مزیت مشاوره آنلاین آن است که افراد می‌توانند در صورت تمایل به‌صورت ناشناس مشاوره داشته باشند. ضمن آنکه شاید بسیاری از افراد در کشورهای دیگری غیر از ایران ساکن هستند و ترجیح می‌دهند با یک دکتر روانشناس که آشنا به فرهنگ و سنت‌های آنها است، مشاوره کنند. دکتر روانشناس آنلاین این فرصت را برای همگان فراهم می‌آورد تا به‌راحتی و حتی در شرایط کرونا، جلسات مشاوره خود را ادامه دهند.
جهت اطلاع بیشتر از نحوه ارتباط با دکتر روانشناس آنلاین بر روی لینک‌های زیر کلیک کنید:
دکتر روانشناس در انگلستان (لندن- بیرمنگام- منچستر)
دکتر روانشناس در کانادا (تورنتو- ونکوور- )
دکتر روانشناس در آمریکا (لس آنجلس- بوستون- واشنگتن)
دکتر روانشناس در استرالیا (سیدنی- ملبورن)
دکتر روانشناس در آلمان (هامبورگ)
سلام دکتر ، ببخشید من کامنت مهمی گذاشته بودم ولی الان منتشر نشده، راجع به ازدواج و دوراهی ای بود که توش قرار گرفتم، ممنون میشم اگر منتشرش کنید
سلام دکتر.روزتون بخیر. تمنای راهنمایی دارم ازتون
من دو تا خواستگار دارم
اولی رو پارسال باهاش آشنا شدم اوایل بخاطر موقعیتی که داشت خیلی بهش جذب شدم. پزشکه. البته منم پزشکی میخونم…کچله و دوازده سال بزرگتر از منه. اوایل اصلا این چیزا برام مهم نبود. خانواده بسیاااار خوب و با فرهنگی داره از همه لحاظ اوکیه از همه لحاظ واقعا اما تا اینکه رسیدم به کیس بعدی و دیگه الان اصلا نمیتونم کچلی و سن زیاد اولی رو تحمل کنم!
بعدی خیلی خوش قیافه تره سنش به من میخوره و ۵ سال فقط بزرگتره و خیلی جذاب تره برام. خیلی زیاد! ولی خانوادش افتضاحن هیچیشون به ما نمیخوره و همچنین تحصیلات پسر از من کمتره ولی خب خودش باادب و با شخصیته خیلی با شخصیته اما خانوادش بافرهنگ نیستن. راستش اختلاف فرهنگی خانواده این دو نفر مثل ۱ و ۹۹ هستش. درین حد متفاوت اما مسئله ای که هست اینه که من دیگه نمیتونم مثل سابق عاشق اون اولی باشم. دیگه دوست ندارم باهاش ازدواج کنم حتی. ولی ازینکه با دومی هم ازدواج کنم میترسم. ازینکه پشیمون شم. ولی خب اولی هم منو اصلا دیگه جذب نمیکنه. دو راهی مزخرفیه. میگم کاش میمردم که دیگه نمیخواست انتخاب کنم. من در حال حاضر خیلی شیفته دومی شدم در حدی که هیچکدوم از مشکلاتش رو سد نمیببینم و میگم مهم نیست. مهم قلبمه که اینو انتخاب میکنه. وضع مالی هردو تقریبا مشابهه. اولی پدرش پولدار داره دومی خودساخته است و خانواده فقیرن. نمیدونم چکار کنم. حال بدی دارم. ازین حرصم میگیره پارسال دقیقا همین عشق آتشینو به اون اولی داشتم که حالا دیگه حسش نمیکنم اصلا. میگم احتمالا اینم سال دیگه بپره عشقش و من بمونم و حسرت جوونیم که حروم میشه با انتخاب اشتباهم
ضمنا شرایطط منطقی اولی خیلی بهتره. خانواده بافرهنگ. تهرانن . پولدارن و واقعا فرهیخته اند. پدر پسره پزشکه
دومیه پدر کشاورزه تو روستای شمالن خونه بسیار داغونی دارن و وضع فرهنگیشون اصلا به من نمیخوره ولی پسرشون شدییییدا منو جذب کرده من واقعا دوسش دارم و چند هفته ست بدون فکرش نمیتونم زندگی کنم. چه کنم بنظر شمااااااا؟؟؟؟؟ چیو ملاک بگیرم چیو نگیرم؟ اینکه بی عشق زندگیمو شروع کنم عصبیم میکنه از انتخاب اشتباه هم میترسم واقعا. ضمنا ۲۱ سالمه. مرسی ازتون
شما هنوز زمان زیادی داری برای ازدواج. برای شما که پزشکی می خوانید حداقل تا ۳۰ سالگی فرصت انتخاب دارید. قرار نیست یا این یا آن انتخاب شما باشد.
اگر این عشق در ابتدا در اولی نیز وجود داشته است بهتر است خیلی در عشق دوم خود محتاط باشید و به زمان واگذار کنید و بهیچوجه فعلا تصمیمی نگیرید. فرصت اشنایی بیشتر به خود بدهید
مرسی از راهنماییتون، راستش خودم از خودم تعجب میکنم چرا انقدر اشتیاق دارم واسه ازدواج با اینکه فقط ۲۱ سالمه!!! نمیدونم شاید بخاطر اینه که از قفس خونه مون رها بشم! بعضی وقتا حس میکنم اصن اسم احساسات من عشق نیست و نوعی توهم عشقه، بعضی وقتا هم اونقدر احساسی میشم که حاضرم جونم هم فدای طرف کنم!! دچار یه بی تعادلی شدم، و بشدت دنبال شوهر کردنم الان! میدونم خنده داره ولی واقعا آروم میشم با فکر بهش حتی، از اینکه به آرامش برسم، ازینکه استقلال شخصیتی پیدا کنم، و اینکه کسی دوسم داشته باشه، بهم ابراز محبت کنه….. علاوه بر اینا مامانم هم نقش پررنگی داره تو تمایل من به ازدواج، مدام میگه وای کی میشه من داماد دار شم تزین فلاکت دربیایم یکم خانوادمون شاد بشه!!! راه نجات ما شده ازدواج من انگار، نمیدونم چطوری با چه راهی الان جلو برم؟؟!
با یک دکتر روانشناس خوب در شهرتان حتما صحبت کنید
چشم پیش روانشناس میرم حتما ولی تشخیص اولیه شما چیه؟ بی اعتماد بنفسی؟ توهمی بودن؟ چون نگرانم کردین اینطور که فرمودین برم پیش روانشناس
فقط جهت مشاوره
سلام. یک سایت مرجع که لیستی از دکترهای خوب در حوزه روانشناسی رو ارائه بده معرفی میکنید؟
متاسفانه چنین لیستی وجود ندارد که دکتر روانشناس خوب را معرفی کند. مسلما سایتهای متفاوت لیستهای متفاوتی برای دکتر روانشناس خوب ذکر می کنند. باید به رزومه و سابقه یک دکتر روانشناس توجه کنید.
دکتر روانشناس یک زوح باید متفاوت از هم باشن؟ یا یک دکتر میتونه همزمان به یک زوج مشاوره بده؟
خیر. دکتر روانشاس می تواند به زن و شوهر در یک جلسه و یا جلسات متفاوت مشاوره دهد.
اقای دکتر؛ دکتر روانشناسی در حوزه بالینی خوبه میتونه در حوزه ازدواج هم به عنوان یک دکتر روانشناس خوب تلقی بشه؟
این موضوع منوط به تجربه دکتر روانشناس است. دکتر روانشناس خوب البته بیشتر بصورت تخصصی کار می کند
مقاله دکتر روانشناس خوب واقعا خوب بود ممنون
خوشحالیم که مقاله دکتر روانشناس خوب برای شما مفید فایده بود
دکتر روانشناس خوب برای مراجعش واقعا ی نعمته
بله مسلما متخصصین در هر رشته ای باید سعی کنند آن کار را به کمال خویش انجام دهند. دکتر روانشناس خوب نیز نمی تواند به متوسط قانع باشد و باید تا حد توان به مراجع توجه کافی بنماید
اینکه حین حرف زدن با یک روانشناس، خودت بتونی جواب خودتو پیدا کنی هم ویژگی یه روانشناس خوبه؟ یعنی اون باعث شده تتا خودت واب خودتو پیدا کنی یانه اصلا ربطی نداره؟
سوال شما را درباره دکتر روانشناس خوب متوجه نشدم
افرادی که در خارج از ایران هستن، بهتره برای گرفتن مشاوره از روانشناس ایرانی کمک بخوان یا روانشناسای خارجی هم میتونن کمک کنن؟
این منوط به آن است که مراجع با چه زبانی فکر می کند. در صورتی که با زبان کشور مقصد تفکر می کند بهتر است دکتر روانشناس متعلق به کشور مقصد باشد و اگر فرد مدت زیادی از اقامت او نگذشته باشد و تفکر او با زبان مادری است بهتر است دکتر روانشناس فارسی صحبت کند. البته عامل موثر دیگر تشابه فرهنگی است. اگر فرد همچنان بر اساس ارزشهای کشور مبدا زندگی می کند بهتر است با دکتر روانشناس ایرانی مشاوره کند
از نظر من یک روانشناس وقتی خوب تلقی میشه که رازدار باشه و بدون اینکه بخواد قضاوتت کنه تمام تلاششو بکنه تا اون گره موجود در تو رو باز کنه… مثل روانشناسی که در فیلم Good Will Hunting بود.
بله مهمترین ویژگی دکتر روانشناس خوب رازداری او است. دکتر روانشناس هر قدر نیز دانش بالایی داشته باشد در صورتی که راز دار نباشد نمی تواند اعتماد مراجع را جلب کند و نتیجتا نمی توانیم او را یک دکتر روانشناس خوب بدانیم.
سلام من دانشجوی ترم ۱ هستم..دوتا سوال داشتم، اول اینکه آیا یک روانشناس خوب و خبره می تواند در چند شاخه روانشناسی فعالیت داشته باشه؟ و اینکه بار روانی که بواسطه درمانگری در خود دکتر روانشناس ایجاد شده چطور باید تخلیه بشه؟
یک دکتر روانشناس خوب بهتر است در زمینه های خاصی تخصص پیدا کند و در همه رشته ها وارد نشود.
ورزش، مدیتیشن و روانکاوی می تواند به یک دکتر روانشناس خوب در تخلیه عواطف کمک شایانی کند
سلام. من برای انتخاب یک روانشناس خوب و حرفه ای، وسواس زیادی بخرج دادم و بعد از کلی تحقیق و پرس و جو ایشان(دکتر خودم) رو پیدا کردم.. در حالی که میدونم برای من وقت و زمان کافی میذارن اما هنوز اون نتیجه ای که باید رو انگار ندیدم.. البته مدت زمان زیادی هم نیست که از حضورشون بهره میبرم.. بنظر شما این تغییرات تو دوره زمانی کوتاه برای من یا هر مراجعی، ملموسه یا من کمی عجولم؟ در حالی که میگم با توجه به تعاریفی که شنیدم ایشون بهترین دکتر روانشناس شهرمون هستن.
حتی یک دکتر روانشناس خوب نیز با توجه به نوع مشکل نیازمند زمان است تا به شما در جهت بهبود بیماری کمک نماید. بهترین دکتر روانشناس شهر شما یا حتی بهترین دکتر روانشناس کشور نیز تنها بر اساس مدت زمانی که با شما صرف می کند قادر به ایجاد تغییر در شما می باشد.
از نظر شما مهمترین فاکتور و ویژگی دکتر روانشناس خوب کدوم مورد هست؟
یک دکتر روانشناس خوب هرقدر دانش کافی نیز داشته باشد بدون دارا بودن خصوصیات اخلاقی نمی تواند راهگشای بیمار باشد
بین دو روانشناس کار بلد … چه فاکتوری تعیین کننده انتخاب بهترین روانشناس است؟
مسلما برای انتخاب بهترین روانشناس باید به فاکتور رازداری و اخلاق و نیز شخصیت رشد یافته خود روانشناس توجه کرد.
شما خودتون نماد یک دکتر روانشناس خوب هستید.
دکتر روانشناس خوب مفهومی است که همه رواندرمانگران بایدتلاش کنند تا خود را به ان مفهوم و ویژگی ها نزدیک کنند