روانشناس ایرانی در سوئد
روانشناس ایرانی در سوئد
در این مقاله سعی داریم به کسانی که میخواهند یک روانشناس ایرانی در سوئد یا هر جای دیگری خارج از ایران پیدا کنند، کمک کنیم.
چگونه یک روانشناس ایرانی در سوئد و استکهلم پیدا کنیم؟
در ابتدا باید خصوصیات یک روانشناس خوب را مرور کنیم تا با دانش نسبت به آنها بتوانیم یک روانشناس ایرانی خوب در سوئد و یا هر جای دیگری پیدا کنیم.
نکته مورد ذکر آن است که اکثر افراد آگاهی از خصوصیاتی که باید یک مشاور و درمانگر خوب داشته باشد و اینکه آنها چه توقعاتی میتوانند از درمانگر خود داشته باشند، ندارند. یک روانشناس آگاه، دانا و باتجربه میتواند با توصیههای مناسب باعث رشد فردی، خانوادگی و اجتماعی مراجع شود و همچنین یک مشاور بیتجربه و ناآگاه و از همه مهمتر، یک مشاور غیرمتعهد میتواند بهشدت به مراجع آسیب بزند. بنابراین اگرچه تخصص مشاور بسیار مهم است ولکن تعهد اخلاقی مشاور عامل مهمتری میباشد که شما باید نسبت به آن از طرق مختلف مطمئن باشید. پایبندی به اصول اخلاقی و تعهد کاری فاکتوری است که بشدت در ارتباط با هر مشاوری باید مورد نظر قرار دهید.
نکات کلیدی
- درک نقشهای مختلف روانشناسان و اینکه چگونه آنها با نیازهای شما همسو میشوند، به شما کمک میکند تا تصمیم بگیرید به چه نوع درمانگری مراجعه کنید.
- درمانگری را پیدا کنید که با او احساس امنیت و آرامش میکنید. حتی اگر این حرف به این معنا باشد که مجبور شوید چند درمانگر را امتحان کنید!
- اگر در نحوه دسترسی حضوری به درمانگر مورد اعتمادتان مشکل دارید، از درمانگرتان تقاضای مشاوره اینترنتی کنید.
ویژگیهای یک روانشناس ایرانی در سوئد و یا استکهلم
۱. حس همدلی:
یکی از ویژگیهای روانشناس خوب، حس همدلی او با مراجع است. حس همدلی مشاور به چه معنا است؟ همدلی در اصطلاح روانشناختی آن عبارت است از مهارت و قدرت درک احساسات مراجع بدون هرگونه قضاوت و پیشداوری.
رواندرمانگر و یا مشاوری که بواسطه ضعف و کمبودهای شخصیتی خود، دائماً قصد دارد مهارت، قدرت و برتری خود را از لحاظ علمی و یا شخصیتی به اثبات برساند، مسلماً درگیر مشکلات شخصیتی خویش میباشد و بهیچوجه نمیتواند به مشکلات و مسائل مراجع علاقه نشان دهد.
درمانگر و یا مشاور باید قادر باشد یک رابطه صمیمانه و امن با مراجع برقرار کند، زیرا قسمت بزرگ مشکلات مراجع ناشی از احساس دوست نداشتنی بودن و غیرقابل پذیرش بودن از سوی دیگران است. مشکلاتیکه در کودکی و در فضای خانه ایجادشده، اگر در اتاق درمان نیز ادامهبیابد، مسلماً موجب وخیمتر شدن حالمراجع میشود. ولی اگر درمانگر احساس امنیت و همدلی و دوستداشتنی بودن به مراجع بدهد، قطعاً میتواند به بهبود مراجع کمک کند.
درمانگری که خود از لحاظ شخصیتی رشد نیافته باشد، توانایی آن را ندارد که با مراجع احساس همدلی کند. درمانگر اگر در کودکی احساس دوست داشتنی بودن، ارزشمند بودن و پذیرفته شدن نکرده باشد، مسلماً نمیتواند بهدیگران احساس دوست داشتنی بودن و یا ارزشمندی بدهد.
ذات نایافته از هستی بخش کی تواند که شود هستی بخش
۲. احساس پذیرفته شدن:
مراجع باید این احساس را بکند که مورد پذیرش درمانگر قرار دارد. مراجع باید احساس کند که مورد قضاوت درمانگر قرار نمیگیرد. او باید مطمئن شود که با وجود داشتن هر سابقه، احساس یا فکری، بدون هرگونه پیشداوری مورد پذیرش درمانگر است.
مراجع زمانی به درمانگر مراجعه میکند که احساسات بدی نسبت به خود دارد. او خودش را مورد انتقاد، سرزنش و ملامت قرار میدهد. به همین دلیل باید به نزد درمانگری برود که باور به ارزش ذاتی همه انسانها فارغ از رنگ، نژاد، مذهب، تحصیلات، میزان ثروت، موقعیت اجتماعی و مشکلی که بهخاطر آن ارجاع کرده است، دارد.
درمانگری که یقین دارد در صورتی که شرایط برای مراجع و یا هر انسانی فراهم شود، او میتواند استعدادهای خود را همانند هر انسان دیگری شکوفا کند، باور خواهد داشت هر انسانی میتواند گوهر خویش را پیدا کند و در مسیر رشد و تعالی قرار گیرد.
مراجع در صورتی که مورد قضاوت مشاور قرار نگیرد، میتواند حرفها و مشکلات خویش را اظهار کند. اگر درمانگر حتی در ذهنش به قضاوت مراجع بپردازد، مراجع احساس اعتماد و امنیت نمیکند. درمانگر باید بتواند بدون آنکه در قالب فرد نصیحتکننده برود، مراجع را راهنمایی کند. و با کمک یکدیگر مسیر درست را تشخیص داده و انگیزه برای پیگیری هدفها را به مراجع بدهد.
نقش مشاور با نقش یک کشیش و یک روحانی تفاوت دارد. مشاور برای مراجع، موعظه نکرده و او را نصیحت نمیکند. مشاور باور دارد که آنچه مراجع در درجه اول به آن محتاج است، احساس همدلی و پذیرش است. و آنچه از آن گریزان است، مورد نقد و انتقاد قرار گرفتن است.
مشاور باور دارد راهحل بسیاری از مشکلات، در درون خود مراجع نهفته است و او به آنها آگاه است. و او تنها نیاز دارد که ارزش ذاتی خود را جهت تحقق آن راهحلها باور کند. در صورتیکه مراجع ارزش ذاتی خویش را باور کند، به هر شرایطی درباره خود راضی نمیشود و برای بهبود شرایطش انگیزه پیدا کرده و برای تحققش تلاش میکند.
مهمترین تکنیک برای ایجاد حس پذیرش در مراجع
خوب گوش کردن مهمترین تکنیک برای ایجاد حس پذیرش و همدلی در مراجع است. مشاور باید با صبر و شکیبایی به حرفهای مراجع گوش فرا دهد و برای بیان نظراتش و راهنمایی کردن عجلهنکند. مراجع نیاز به کسی دارد که به حرف او خوب گوش داده و او را درک کند. زیرا افراد دیگر برای او سخنرانی بسیار کردهاند و نقاط ضعف او را به کرات به او گوشزد نمودهاند.
۳. اخلاقیات:
شاید مهمترین فاکتور لازم برای یک مشاور خوب پایبندی به اخلاقیات است، زیرا مراجع با حسی از اعتماد نزد مشاور میرود. بنابراین سوءاستفاده از حس اعتماد، بزرگترین ضربه را به مراجع میزند.
بهبود مراجع رابطه مستقیم با میزان اعتماد به مشاور دارد. مشاور باید مهارت و توانایی داشته باشد تا با پیشرفت جلسات، میزان بیشتری از اعتماد را در مراجع ایجاد کند.
مراجع احساس ارزشمندی، دوست داشتنی بودن و اعتماد را از رواندرمانگر طلب میکند. اگرمشاور فاقد این خصلتهای اخلاقی باشد و یا بر خلاف آنها عمل کند، آسیب شدیدی به مراجع خواهد زد.
۴. دانش و بینش:
شاید معیار قطعی نتوان درباره میزان دانش مشاور بیان کرد ولی شاید بتوان میزان دانش یک مشاور را از مواردی همچون میزان تحصیلات، تالیفات و ترجمهها و نیز تجربه کاری او شناخت.
لازم بهذکر است که دانش یک مشاور در برابر مواردی چون همدلی، پذیرش و … که در بالا ذکر شد، بیارزش است. دانش یک مشاور تنها در کنار باقی ویژگیهای مشاور است که بر مراجع تاثیر میگذارد. آنچه یک رواندرمانگر به مراجع میگوید را مراجع بارها از زبان دیگران شنیده است و شاید تنها عواملی چون همدلی، عدم قضاوت، پذیرش و ایجاد احساس ارزشندی است که مراجع را ترغیب بر انجام کاری میکند. باید آگاه باشید که آیا درمانگر در درمان افسردگی، درمان اضطراب و یا سایر اختلالات خلقی تبحر دارد و یا در حوزه خانواده کار می کند. گروهی از روانشناسان نیز تنها در حوزه کودک و اختلالاتی چون بیش فعالی، اختلالات خواندن و نوشتن و اختلالات رفتاری مراجع می پذیرند.
۵. تشویق و حمایت:
گروهی از افرادی که نزد مشاور می روند انگیزه کافی برای درمان را ندارند. آنها می خواهند به خود ثابت کنند که کاری نمی شود برای آنها کرد. درمانگر باید مهارت آن را داشته باشد تا در مراجع برای ادامه درمان ایجاد انگیزه کند. مشاور باید آنچنان به خوبیِ ذات انسان یقین داشته باشد که این مشکل مراجع را موقت بداند و باور داشته باشد که او توان عبور و غلبه بر این مرحلهای که اکنون در آن است را دارد.
۶. قدرت ارتباط:
نقطه قوت یک مشاور قدرت کلمات او نحوه استدلاش می باشد. درمانگر باید در فن بیان مهارت داشته باشد تا مراجع را جذب کند. با یک روانشناس که لبخند بر لب دارد بیشتر میتوان ارتباط برقرار کرد تا با یک روانشناس اخمو. یک روانشناس خوب دارای حس شوخطبعی است که در مواقع لزوم برای ایجاد ارتباط بهتر آن را بهکار میگیرد.
نتیجهگیری:
برای پیدا کردن یک روانشناس ایرانی در سوئد میتوانید از دوستان و آشنایانی که میدانید تجربه رواندرمانگری داشتهاند، سوال کنید. میتوانید از دوستانیکه تجربه جلسات مشاوره را داشتهاند درباره منش، سبک و رفتار رواندرمانگر و نیز تخصص و مهارتش بپرسید.
نکته بعدی که باید سوال کنید حوزه تخصص این روانشناس ایرانی در سوئد است. برخی مشاوران در زمینه افسردگی، وسواس و اضطراب تخصص دارند، گروهی در زمینه ارتباط و ازدواج و برخی نیز رشد فردی محور کارشان است. تعلیم و تربیت و روانشناسی کودک نیز رشتهای است که حوزه تخصص گروهی دیگر از روانشناسان است.
نکته بعدی آنکه رواندرمانگران از روشهای مختلفی برای درمان مراجع بهره میبرند. در برخی روشها مانند درمان شناختیرفتاری مراجع نقش فعالتری دارد و انتظار میرود در درمان خود نقش بیشتری بهعهده بگیرد. در روشی دیگر این درمانگرست که بیشتر دخالتکرده و در زمینه تصمیمات مهم زندگی مراجع اظهارنظر میکند و مشاوره میدهد. در روشی دیگر، بیشتر بر افکار غلط و ناکارآمد تاکید میگردد. و رواندرمانگری دیگر بر احساسات و عواطف مراجع تمرکز میکند. در زمینه اختلالات خلقی مانند افسردگی، اضطراب و وسواس درمان شناختی رفتاری کارایی بیشتری از خود نشان داده است.
مراجعیکه تنها برای یک مشکل حال حاضر خود بهدنبال روانشناس میگردد، درمانگری که حوزه تخصصش روانکاوی است برایش مناسب نیست. مراجع باید جلسه اول بهمشاور بگوید که میخواهد طی یک یا دوجلسه با کمک مشاور راهکارهایی برای حل مشکلش بیابد. اگرچه باید به این نکته نیز توجه کرد که ممکن است مشاور با شناخت و آگاهی که درباره ویژگیهای شما پیدا میکند، متوجه میشود که مشکل شما همواره در زندگیتان تکرار میشود و بههمین دلیل باید به نکات ریشهایتری پرداخته شود. بهعبارت دیگر، تنها کافی نیست روی رطوبت دیوار رنگ زدهشود (گرچه ممکن است برای کوتاهمدت نیاز مراجع را مرتفع کند). بلکه باید با منشا رطوبت مقابله شود.
بهترین راه یافتن روانشناس در سوئد
بهترین راه برای پیدا کردن یک روانشناس در سوئد پرس و جو از دوستان و آشنایان است. راه دیگر سوال کردن از افرادی است که در فضاهای روانشناسی هستند. با بررسی گفت و گوهای افراد با یکدیگر در وبلاگهای متفاوت و یا سوال از صاحبان وبلاگهای روانشناسی، میتوان افراد کارآمد و باتجربه در این حوزه را شناسایی کرد.
راه دیگر آن است که با توجه به امکانات بهوجود آمده توسط تکنولوژی و از سویی دیگر درگیریهای زیاد افراد بهجهت مشغلههای شغلی، با درمانگر خود بهصورت آنلاین گفتگو کنید.
سلام آقای دکتر سنایی. درمان افسردگی از نظر شما چقدر طول میکشد؟ اگر نخوام از دارو استفاده کنم، آیا باید مدت زمان بیشتری تحت مشاوره قرار بگیرم؟ شما ترجیح میدید افسردگی با دارو درمان بشه یا با مشاوره؟
وقتتون بخیر. شما بهتر است با یک روانشناس ایرانی در سوئد مشاوره داشته باشید تا شدت افسردگی را در شما تشخیص بدهد. ممکن است نیاز باشد به یک روانپزشک در سوئد مراجعه کنید تا ابتدا دارو مصرف کنید. در صورتی که دکتر روانشناس ایرانی در سوئد پیدا نکردید می توانید بصورت آنلاین جلسات مشاوره خود را شروع کنید.