روانشناسی
تعریف روانشناسی
روانشناسی یک رشته علمی و کاربردی است که شامل مطالعه‌ی علمی فرآیندهای ذهنی و رفتاری می‌باشد. روانشناسان پدیده‌هایی مانند درک، شناخت، احساسات، شخصیت، رفتار و روابط بین فردی را مورد مطالعه قرار می‌دهند. روانشناسی همچنین به کاربرد چنین دانشی در حوزه‌های مختلف فعالیت‌های انسانی اشاره‌دارد. از جمله مسائل مربوط به زندگی روزمره از قبیل خانواده، تحصیل، کار و درمان مشکلات بهداشت روانی. روانشناسی جزو علوم رفتاری است. در عین حال یک رشته‌ی گسترده است که علوم اجتماعی و طبیعی را نیز شامل می‌شود.
روانشناسی تلاش می‌کند نقش رفتار انسان را در پویایی اجتماعی درک کند و این در حالی است که فرآیندهای فیزیولوژیکی و عصبی را به مفاهیمی از عملکرد ذهنی تبدیل می‌کند. روانشناسی شامل بسیاری از زمینه‌های فرعی مطالعاتی و کاربردی است که در زمینه‌هایی مانند توسعه انسانی، ورزش، سلامت، صنعت، قانون و امور معنوی به کار گرفته شده است. روانشناسی توصیف و تلاشی برای توضیح آگاهی، رفتار و تعامل اجتماعی است.
روانشناسی تجربی
روانشناسی تجربی عمدتاً برای توصیف تجربه و رفتار انسانی، همانطوری که در واقعیت رخ می‌دهد، اختصاص یافته است. از دهه ۱۹۸۰، روانشناسی شروع به بررسی رابطه بین آگاهی، مغز و سیستم عصبی کرده است. هنوز مشخص نیست که این تعاملات چگونه روی می‌دهد: آیا آگاهی یا هوشیاری وضعیت مغز را تعیین می‌کند و یا این وضعیت مغز است که آگاهی را تعیین می‌کند و یا هر دو به روش‌های مختلفی (و بدون ارتباط با هم) به پیش می‌روند؟
چندین شاخه در روانشناسی وجود دارد. روانشناسی مقایسه‌ای که به مطالعه‌ی رفتار و زندگی روحی حیوانات غیر از انسان اشاره دارد. این مورد مربوط به رشته‌های خارج از روانشناسی است که رفتار حیوانات را مطالعه می‌کنند و رفتارشناسی حیوانی نامیده می‌شود. اگرچه زمینه‌ی روانشناسی عمدتاً به انسان مربوط می‌شود، اما رفتار و روند روحی حیوانات نیز بخش مهمی از تحقیقات‌روانشناختی است. این مورد می‌تواند همانند یک موضوع مختص به امور حیوانی در نظر گرفته شود (مانند شناخت حیوانات و همچنین رفتارشناسی حیوانی) یا تأکیدی قوی در مورد پیوندهای تکاملی و یا موارد تا حدودی بحث‌برانگیزتر را شامل شود. همانگونه که در علوم اعصاب روانشناسی دیده می‌شود، به این زمینه نیز می‌توان به عنوان راهی برای به دست آوردن بینشی به سوی روانشناسی انسان با استفاده از مقایسه و یا از طریق مدل‌های حیوانی سیستم‌های عاطفی و رفتاری نگریسته شود.
روانشناسی شخصیت
روانشناسی شخصیت؛ الگوهای روانشناختی رفتار، تفکر و احساسات پایداری که معمولاً با عنوان شخصیت فردی از آنها یاد می‌شود را مورد مطالعه قرار می‌دهد. روانشناسی رشد یا تکاملی عمدتاً بر روی رشد و توسعه ذهن انسان در طول عمر تمرکز دارد.
روانشناسی رشد به‌دنبال فهم این مطلب است که مردم جهان چگونه مشاهده، درک و عمل‌می‌کنند. و این فرآیندها با تغییر سن چگونه تغییر می‌کنند.
برای رسیدن به این فهم ممکن است بر روی امور فکری، شناختی، عصبی، اجتماعی یا اخلاقی تمرکز شود.
روانشناسی کمی، شامل استفاده از مدلسازی ریاضی و آماری در تحقیقات روانشناختی و توسعه روش‌های آماری به‌منظور تحلیل و توضیح داده‌های رفتاری است. روان‌سنجی یا سایکومتریک نیز یک زمینه از روانشناسی است که به نظریه و روش اندازه‌گیری در روانشناختی مربوط است و شامل اندازه‌گیری دانش، توانایی‌ها، نگرش‌ها و ویژگی‌های شخصیتی می‌شود.
