دوکسپین Doxepin

هشدار

داروهای ضد افسردگی برای درمان انواع مختلفی از بیماری‌ها از جمله افسردگی و اختلالات روانی/ خلقی مورد استفاده قرار می‌گیرند. این داروها می‌توانند به جلوگیری از افکار یا تلاش­‌ها برای خودکشی کمک‌کرده و مزایای مهم دیگری را نیز فراهم کنند. با این حال، مطالعات نشان داده است که تعداد کمی از افراد (به ویژه افراد کمتر از 25 سال) که از داروهای ضد افسردگی برای هرگونه بیماری استفاده می­‌کنند، ممکن است بدتر شدن افسردگی، سایر علائم روانی/ خلقی، یا افکار یا تلاش­‌هایی برای خودکشی را تجربه نمایند.

بنابراین بسیارمهم است که با پزشک در مورد خطرات و مزایای داروی ضدافسردگی (به‌ویژه برای افراد زیر 25 سال) صحبت‌کنید. حتی اگر درمان موردنظر در خصوص یک بیماری روانی یا خلقی نباشد. در صورت مشاهده وخیم شدن افسردگی یا سایر بیماری­‌های روانی، تغییرات رفتاری غیرمعمول (از جمله افکار یا تلاش‌های احتمالی برای خودکشی)، یا سایر تغییرات روانی/ خلقی (از جمله اضطراب جدید یا بدتر شدن، حملات پانیک، مشکل در خوابیدن، زودرنجی، احساس عصبانیت و خصومت، اقدامات تکانشی، بی‌قراری شدید، تکلم بسیار سریع) فوراً به پزشک اطلاع دهید. هنگام شروع مصرف یک داروی ضد افسردگی یا تغییر دوز آن، به ویژه مراقب این علائم باشید.

مصارف و کاربردها:

دوکسپین برای درمان مشکلات روانی/خلقی مانند افسردگی و اضطراب مورد استفاده قرار می‌­گیرد. این دارو می‌تواند به بهبود خلق و خو کمک کند، اضطراب و تنش را از بین ببرد، به شما کمک کند خواب بهتری داشته باشید و سطح انرژی خود را افزایش دهید. این دارو متعلق به دسته‌­ای از داروها به نام داروهای ضد افسردگی سه حلقه­‌ای است. این دارو با تأثیر بر تعادل برخی مواد شیمیایی طبیعی (انتقال دهنده‌­های عصبی) در مغز عمل می‌کند.

نحوه استفاده از دوکسپین خوراکی

قبل از شروع مصرف دوکسپین و نیز هربار که دوباره شروع به مصرف نسخه جدید می­‌کنید، راهنمای دارویی ارائه شده توسط داروسازتان را بخوانید. اگر سوالی داشتید، با پزشکتان مشورت کنید.

دوکسپین را از طریق دهان و معمولاً 1 تا 3 بار در روز یا طبق دستور پزشک مصرف‌کنید. اگر فقط یک‌بار در روز این دارو را مصرف‌می­‌کنید، آن را در هنگام خواب بخورید تا خواب‌آلودگی طی روز در شما کاهش‌یابد. دوز مصرفی بر اساس شرایط پزشکی و پاسخ شما به درمان است.

برای کاهش ریسک مواجهه با عوارض جانبی (مانند خواب‌آلودگی، خشکی دهان، سرگیجه)، پزشک ممکن‌است شما را راهنمایی نماید تا این دارو را با مصرف دوز کم شروع کنید و به تدریج دوز خود را افزایش دهید. دستورالعمل­‌های پزشکتان را به‌دقت دنبال‌کنید.

دوکسپین را به طور مرتب مصرف کنید تا بیش‌ترین بهره را از آن دریافت نمایید. برای کمک به یادآوری، هر روز آن‌را در همان ساعت(ها) مصرف کنید. دوز خود را افزایش‌ندهید یا دارو را به‌دفعات بیشتر در یک شبانه‌روز یا برای مدت زمانی طولانی­تر از زمان تجویز استفاده‌نکنید. با انجام اینکار بیماریتان سریعتر بهبود نخواهد یافت و ریسک ابتلا به عوارض‌جانبی نیز در شما افزایش خواهد یافت.

مصرف دوکسپین را حتی اگر احساس خوبی دارید نیز همچنان ادامه‌دهید. مصرف این دارو را بدون مشورت با پزشک خود قطع‌نکنید. با قطع ناگهانی این دارو، برخی شرایط ممکن‌است بدتر شود. همچنین ممکن‌است علائمی مانند نوسانات خلقی، سردرد و خستگی را تجربه‌کنید. برای جلوگیری از بروز این علائم، پزشک ممکن‌است به‌تدریج دز مصرفی شما را کاهش‌دهد. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشکتان مشورت‌کنید. علائم جدید یا بدتر شدن شرایط را بلافاصله گزارش‌کنید.

این دارو ممکن است فورا عمل نکند. ممکن‌است در عرض یک‌هفته برخی از اثرات آن را مشاهده‌کنید. با این حال ممکن‌است 3 هفته طول بکشد تا اثر کامل را در خودتان احساس‌کنید.

در صورت تداوم یا بدتر شدن بیماریتان (مانند بدتر شدن احساس غمگینی یا افکار خودکشی) موضوع را به پزشکتان اطلاع‌دهید.

عوارض جانبی

خواب‌آلودگی، سرگیجه، خشکی دهان، تاری دید، یبوست یا مشکل در ادرار کردن ممکن است رخ دهد. در صورت تداوم یا بدتر شدن هریک از این عوارض، بلافاصله موضوع را به پزشکتان اطلاع دهید.

برای به حداقل رساندن ریسک گیجی و سرگیجه در هنگام برخاستن از حالت نشسته یا خوابیده، به آرامی از جای خود بلند شوید.

برای از بین بردن خشکی دهان، آب‌نبات سفت یا چیپس یخ (بدون قند) را مکیده، آدامس (بدون قند) بجوید، آب بنوشید یا از یک جایگزین بزاق استفاده کنید.

برای جلوگیری از یبوست، فیبر غذایی بخورید، آب کافی بنوشید و ورزش کنید. همچنین ممکن است نیاز به مصرف یک داروی ملین داشته باشید. از داروساز خود بپرسید که چه نوعی از ملین برای شما مناسب است.

به یاد داشته باشید که پزشکتان دوکسپین را برای شما تجویز کرده است. زیرا او به این نتیجه رسیده که نفع این دارو برای شما بیش از خطر عوارض جانبی آن است. بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می‌کنند دچار عوارض جانبی جدی نمی­‌شوند.

در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید. از جمله: سوزش معده مداوم، تغییرات روانی/ خلقی (مانند اضطراب، تحریک، گیجی)، لرزش، درد شدید معده و شکم.

در صورت بروز عوارض جانبی بسیار جدی بلافاصله کمک پزشکی دریافت کنید، از جمله: سرگیجه شدید، ضربان قلب سریع و نامنظم، غش، تشنج، درد/ تورم/ قرمزی چشم، گشاد شدن مردمک چشم، تغییرات بینایی (مانند دیدن رنگین‌کمان­ اطراف چراغ­‌ها در شب).

واکنش آلرژیک شدید نسبت به این دارو نادر است. با این حال، اگر این علائم مربوط به یک واکنش آلرژیک شدید را مشاهده کردید، سریعاً از کمک‌­های پزشکی استفاده کنید، علائمی از جمله: بثورات پوستی، خارش یا تورم (به خصوص در صورت/ زبان/ گلو)، سرگیجه شدید، مشکل در تنفس.

این یک لیست کامل از عوارض جانبی احتمالی نیست. اگر متوجه عوارض دیگری شدید که در بالا ذکر نشده است، با پزشک خود تماس بگیرید.

موارد احتیاط

قبل از مصرف دوکسپین، در صورتی که به آن یا به سایر داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌­ای (مانند نورتریپتیلین) حساسیت دارید یا اگر مبتلا به انواع دیگری از آلرژی­‌ها هستید، با پزشک خود صحبت کنید. این محصول ممکن است شامل مواد غیرفعالی باشد که می­‌تواند موجب واکنش­‌های آلرژیک یا مشکلات دیگر شود.

قبل از مصرف از این دارو، پزشک خود را در جریان سوابق پزشکی­‌تان به خصوص این موارد قرار دهید: مشکلات خونریزی، مشکلات تنفسی، مشکلات کبدی، حمله قلبی اخیر، مشکلات ادراری (مانند بزرگ شدن پروستات)، پرکاری تیروئید، سابقه شخصی یا خانوادگی گلوکوم آب سیاه چشم (نوع زاویه بسته)، سابقه شخصی یا خانوادگی در مورد بیماری روانی/ خلقی (مانند اختلال دوقطبی، روان‌پریشی)، سابقه خانوادگی خودکشی، تشنج، شرایطی که ممکن است خطر تشنج را افزایش دهد (مانند سایر بیماری­‌های مغزی، ترک مصرف الکل و داروی آرام‌بخش).

QT طولانی

دوکسپین ممکن است شرایطی را ایجاد کند که بر ریتم قلب تأثیر بگذارد (QT طولانی). QT طولانی به ندرت می‌­تواند باعث ضربان قلب سریع و نامنظم جدی (به ندرت کشنده) و سایر علائم (مانند سرگیجه شدید، غش کردن) شود که بلافاصله نیاز به مراقبت پزشکی دارند.

اگر شرایط پزشکی خاصی داشته باشید یا داروهای دیگری مصرف می‌­کنید که ممکن است باعث QT طولانی شود، ریسک مواجهه با QT طولانی افزایش می‌یابد. قبل از استفاده از دوکسپین، تمام داروهای مصرفی خود و همچنین هر یک از این بیماری‌­ها را اگر دارید به پزشکتان بگویید: برخی مشکلات قلبی (نارسایی قلبی، ضربان قلب کند، QT طولانی در الکتروکاردیوگرام)، سابقه خانوادگی برخی مشکلات قلبی (QT طولانی در الکتروکاردیوگرام، مرگ ناگهانی قلبی).

سطوح پایین پتاسیم یا منیزیم در خون نیز ممکن است خطر ابتلا به QT طولانی را افزایش دهد. این ریسک ممکن است در صورت استفاده از داروهای خاص (مانند داروهای ادرارآور) یا داشتن شرایطی مانند تعریق شدید، اسهال یا استفراغ افزایش یابد. با پزشکتان در مورد نحوه مصرف ایمن دوکسپین صحبت کنید.

دوکسپین ممکن است شما را دچار سرگیجه، خواب‌آلودگی یا تاری دید کند. الکل یا ماری‌جوانا (شاهدانه) می‌تواند شما را بیش از این دچار سرگیجه یا خواب‌آلودگی کند. رانندگی نکنید، از ماشین‌آلات استفاده نکنید، یا هر کاری که نیاز به هوشیاری داشته باشید را انجام ندهید و این پرهیز را تا زمانی که بتوانید این امور را به صورت ایمن انجام دهید رعایت نمایید. از نوشیدنی‌های الکلی اجتناب کنید. اگر از ماری‌جوانا (شاهدانه) استفاده می‌کنید با پزشک خود صحبت نمایید.

قبل از عمل جراحی، دکتر یا دندانپزشک خود را در جریان تمام داروهایی که مصرف می­‌کنید. (از جمله داروهای تجویزی، داروهای غیرتجویزی و محصولات گیاهی) قرار دهید.

این دارو ممکن است حساسیت شما را نسبت به آفتاب بیشتر کند. سپری کردن وقت خود در زیر نور آفتاب را محدود کنید. از اتاقک­‌های برنزه کننده و لامپ‌­های آفتابی دوری کنید. در فضای باز از ضد آفتاب استفاده کنید و لباس محافظ بپوشید. در صورت آفتاب‌سوختگی یا تاول­‌های پوستی یا قرمزی سریع به پزشکتان اطلاع دهید.

دیابت

اگر دیابت دارید، این دارو ممکن است کنترل سطح قند خون شما را سخت‌تر کند. سطح قند خون خود را به طور مرتب کنترل کنید و نتایج را به پزشک خود بگویید. ممکن است پزشک شما نیاز به تعدیل داروی دیابت، برنامه ورزشی یا رژیم غذایی ببیند. 

افراد مسن ممکن‌است نسبت به عوارض‌جانبی دوکسپین، به‌ویژه خشکی دهان، سرگیجه، خواب‌آلودگی، گیجی، مشکل در ادرار و QT طولانی حساس‌باشند.

در دوران بارداری، این دارو باید تنها زمانی مورد استفاده قرار گیرد که به روشنی موردنیاز باشد. نوزادانی که از مادرانی متولد شده‌­اند که در طول 3 ماه آخر بارداری از این دارو استفاده کرده­‌اند، ممکن است به ندرت دچار علائم ترک دارو مانند مشکلات تغذیه و تنفسی، تشنج، گرفتگی عضلات یا گریه مداوم شوند. اگر در نوزاد تازه متولد شده خود متوجه هریک از این علائم شدید، بلافاصله موضوع را به پزشک اطلاع دهید.

از آنجا که مشکلات روانی/ خلقی درمان نشده (مانند افسردگی، اضطراب) می­‌تواند یک بیماری جدی باشد، پس استفاده از این دارو را قطع نکنید، مگر اینکه توسط پزشک دستور داده شود. اگر قصد بارداری دارید، باردار شده­‌اید یا فکر می‌­کنید باردارید، بلافاصله با پزشک خود در مورد مزایا و خطرات استفاده از این دارو در دوران بارداری صحبت کنید.

دوکسپین به شیر مادر منتقل می­‌شود و ممکن است اثرات نامطلوبی بر کودک شیرخوار داشته باشد. شیردهی در هنگام استفاده از این دارو توصیه نمی­‌شود. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.

تداخلات دارویی

تداخلات دارویی ممکن‌است نحوه عمل داروهایتان را تغییر داده یا ریسک شما برای مواجهه با عوارض‌جانبی جدی را افزایش‌دهد. این متن شامل تمام تداخلات دارویی احتمالی نیست. فهرستی از تمام داروهایی که استفاده می­‌کنید (از جمله داروهای تجویزی یا غیرتجویزی و محصولات گیاهی) را یادداشت کنید و آن‌را با پزشکتان در میان بگذارید. بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا متوقف نکرده یا تغییری در دوز هیچ دارویی انجام ندهید.

برخی از محصولاتی که ممکن است با دوکسپین تداخل داشته باشند عبارتند از: آربوتامین، مکمل­‌های تیروئید، داروهای خنثی‌‌کننده‌ی اثر استیل کولین (مانند آلکالوئیدهای بلادونا)، داروهای دارای اثر مرکزی برای درمان فشار خون بالا (مانند کلونیدین، گوانابنز).

مصرف داروهای مهارکننده MAO (مونوآمین اکسیداز) با این دارو ممکن است باعث تداخل دارویی جدی (شاید کشنده) شود. در طول درمان با این دارو از مصرف داروهای مهارکننده MAO (ایزوکاربوکسازید، لینزولید، متیلن بلو، موکلوبماید، فنلزین، پروکاربازین، راساژیلین، سافینامید، سلژیلین، ترانیل سیپرومین) خودداری کنید. اکثر مهارکننده­‌های MAO نیز نباید به مدت دو هفته قبل و بعد از درمان با این دارو مصرف شوند. از پزشکتان در مورد زمان شروع یا قطع مصرف این دارو سوال کنید.

داروهایی که باعث حذف دوکسپین از بدن می‌شوند

داروهای دیگر می‌­توانند باعث حذف دوکسپین از بدن شما بشوند، که ممکن است بر نحوه کار دوکسپین تاثیر بگذارد. این داروها شامل سایمتیدین، گل راعی، تربینافین، داروهایی برای درمان ضربان قلب نامنظم (مانند کینیدین/ پروپافنون/ فلکاینید)، داروهای ضد افسردگی (مانند SSRIها شامل پاروکستین/ فلوکستین / فلووکسامین). این یک فهرست کامل نیست.

بسیاری از داروها در کنار دوکسپین ممکن است بر ریتم قلب (QT طولانی در الکتروکاردیوم) تأثیر بگذارند. از جمله آمیودارون، سیزاپراید، دوفتیلید، پیموزاید، پروکایین آمید، کینیدین، سوتالول، آنتی‌بیوتیک­‌های ماکرولید (مانند اریترومایسین) و مواردی از این قبیل. بنابراین، قبل از مصرف دوکسپین، تمام داروهایی که در حال حاضر استفاده می‌­کنید را به پزشک خود اطلاع دهید.

در صورت استفاده از سایر محصولات مانند داروهای تسکین‌دهنده درد یا سرفه (مانند کدئین، هیدروکدون)، الکل، ماری جوانا (شاهدانه)، داروهای خواب‌آور یا کاهش دهنده اضطراب (مانند آلپرازولام، لورازپام، زولپیدم)، شل‌کننده­‌های عضلانی (مانند کاریسوپرودول، سیکلوبنزاپرین)، یا آنتی هیستامین­‌ها (مانند ستیریزین، دیفن هیدرامین)، موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید.

برچسب موجود روی تمام داروهای خود را بررسی کنید (مانند داروهای ضد آلرژی یا ضد سرفه و سرماخوردگی) زیرا ممکن است حاوی موادی باشند که باعث خواب‌آلودگی می‌­شوند. از داروساز خود نحوه مصرف ایمن داروها را بپرسید.

اوردوز یا مصرف بیش از حد

اگر بیش از حد از این دارو مصرف کرده‌اید و علائم جدی مانند از دست دادن تنفس یا مشکلات تنفسی دارید، فورا با پزشکتان تماس بگیرید.

علائم مصرف بیش از حد ممکن است شامل این موارد باشد: خواب‌آلودگی شدید، توهمات، ضربان قلب سریع و نامنظم، غش کردن، تنفس کند و کم عمق، تشنج.

نکات

دوکسپین را با دیگران به اشتراک نگذارید.

تست­‌های آزمایشگاهی یا پزشکی (مانند شمارش خون، فشار خون، الکتروکاردیوم، آزمایش کبد) ممکن است هر از چند گاهی برای کنترل پیشرفت شما یا بررسی عوارض جانبی انجام شود. تمام قرارهای ملاقات­‌های پزشکی را حفظ کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر با دکتر خود مشورت کنید.

دوز فراموش شده

اگر یک دوز از دوکسپین را فراموش کردید، به محض یادآوری آن را مصرف کنید. اگر نزدیک زمان دوز بعدی است، از دوز فراموش شده صرف‌نظر کنید. دوز بعدی را در همان زمان معین مصرف کنید. دوز مصرفی را برای جبران دو برابر نکنید.

نحوه نگهداری

دوکسپین در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت نگهداری شود. در حمام نگهداری نکنید. تمام داروها را از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید.