افسردگی چیست؟ علائم و نشانه های افسردگی

افسردگی چیست

افسردگی یا اختلال افسردگی یک اختلال شایع روانی است که شامل خلق افسرده، غم مداوم و از دست دادن علاقه به فعالیت‌ها برای یک مدت طولانی می‌شود. اختلال افسردگی با تغییرات خلقی که ممکن است هر روز و برای هر کسی اتفاق بیفتد متفاوت است. این اختلال از یک اتفاق ناشی نمی‌شود ولکن در اثر مجموعه‌ای از عوامل ممکن است رخ دهد.

علائم و نشانه های افسردگی

علائم و نشانه های افسردگی را همیشه نمی‌توان به‌راحتی تشخیص داد. هرساله، چیزی حدود ۱۵ میلیون آمریکایی با مشکل افسردگی دست به گریبان می‌شوند، بیماری‌ای که به اشکال مختلف ازجمله حالت افسردگی عمده، افسردگی فصلی، اختلال افسردگی مزمن یا دیس‌تایمی و همچنین اختلال دوقطبی بروز می‌کند.

افسردگی بیماری‌ای است که افراد را در سطح جهان به‌طور فزاینده‌ای دچار مشکلات نموده و مانعی در زمینه تمرکز، انگیزش و بسیاری دیگر از عملکردهای روزانه شخص می‌باشد. این بیماری یک اختلال پیچیده است که بسیاری از سیستم‌های بدن شامل سیستم ایمنی را چه به‌عنوان نتیجه و یا علت، درگیر خود می‌نماید. این مسئله، سبب ایجاد اختلال در خواب و تاثیر در اشتها شده، در بعضی از موارد سبب کاهش وزن شده و در برخی اشکال دیگر به افزایش وزن منجر می‌گردد. به دلیل همین پیچیدگی‌ها، دست‌یابی به یک درک کلی از افسردگی مشکل بوده است.

دانشمندان شواهدی دارند که نشان می‌دهد افسردگی، به رژیم غذایی به دو شکل مصرف مواد غذایی مانند چربی‌های امگا ۳ و به دلیل ترکیب باکتریایی در معده شخص، بستگی دارد. البته، این بیماری هم حالت روحی و افکار شخص را و هم جسم او را درگیر می‌کند و سبب ایجاد مشکل برای فرد درگیر آن و اطرافیانی که با او در تماس هستند، می‌گردد. افسردگی در کودکان نیز بسیار متداول است.

تعریف افسردگی

در پاسخ به سوال افسردگی چیست باید اظهار داشت که هرکسی گهگاه تجربه حالت غم را داشته است. اما افسردگی تجربه‌ای فراگیرتر از تفکر تکراری منفی، ناامیدی و نداشتن انرژی می‌باشد. این حالت نشانه‌ای از ضعف شخص یا وضعیتی که به خودی خود و بدون انجام کاری برطرف شود، نیست. افراد دچار این اختلال به ندرت می‌توانند «رفتاری عادی و نرمال» از خود نشان داده و حال بهتری پیدا کنند. شواهدی موجود است که نشان می‌دهد اگرچه افسردگی بسیار دردناک است، ولی دارای هدف مثبتی است. افسردگی همراه با خود روش‌های تفکری بهمراه دارد که افراد را مجبور می‌کند به مشکلات خود به‌جهت حل و فصل آنها تمرکز کنند.

حتی در موارد بسیار حاد آن، افسردگی بسیار قابل درمان است. این وضعیت معمولاً به‌صورت چرخه‌ای تکرار می‌شود و درمان زودهنگام ممکن است تکرار برخی اتفاقات را مانع شده و یا از بروز آن جلوگیری نماید. بسیاری از مطالعات نشان می‌دهد موثرترین روش، درمان شناختی رفتاری بوده که الگوهای تفکر مشکل‌دار را با یا بدون استفاده از داروهای ضدافسردگی مشخص کرده و سعی در اصلاح آن می‌کند. به علاوه، شواهدی به سرعت در حال گردآوری هستند که مراقبه ذهنی منظم یا توجه آگاهی به تنهایی و یا همراه با شناخت درمانی، می‌تواند مانع شروع این اختلال گردد. توجه آگاهی به وسیله جدا کردن فکر از همان آغاز از تفکرات منفی تکراری مانع افتادن فکر در چرخه منفی افکار بد می‌شود.

چه چیزهایی باعث افسردگی می‌شود؟

یک دلیل شناخته شده که آن را دلیل افسردگی بدانیم، وجود ندارد. در عوض، احتمالاً این مسئله نتیجه ترکیب عوامل ژنتیکی، بیوشیمیایی، محیطی و روانی می‌باشد. ضربه روحی، از دست دادن عزیزی، یک رابطه دشوار و یا هر موقعیت استرس‌زای دیگر که توان مقابله با آن وجود نداشته باشد، ممکن است باعث ایجاد این اختلال گردد. مراحل بعدی افسردگی ممکن است به همراه یک محرک قابل مشاهده و یا بدون آن رخ دهد.

پژوهش با فناوری‌های تصویربرداری از مغز، مانند تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) نشان می‌دهد که مغز افرادی که دچار افسردگی هستند نسبت به دیگران که بدون علایم این اختلال هستند، متفاوت به نظر می‌رسد. بخش‌هایی از مغز که مسئول تنظیم حالات، تفکر، خواب، اشتها و رفتار هستند به نظر غیرطبیعی فعالیت می‌کنند. علاوه بر آن، مواد شیمیایی که سلول‌های مغزی برای ارتباط با انتقال‌دهنده‌های عصبی استفاده‌می‌کنند، ممکن است تحت‌تاثیر قرار گیرند. هنوز روشن نیست که کدام تغییرات مشاهده شده در مغز ممکن است علت افسردگی و کدام یک معلول آن هستند.

برخی از انواع افسردگی احتمال بیشتری دارد که به نسل‌های بعدی یک خانواده منتقل شود که ممکن است برخی آسیب‌پذیری‌های ژنتیکی سبب این اختلال گردد. بنابراین پاسخ قطعی برای پرسش چه چیزهایی باعث افسردگی می‌شود نمی‌توان داد.

علت افسردگی چه می‌باشد؟

دلیل افسردگی، بحث قدیمی در مورد مواد مغذی و طبیعی را مطرح می‌کند. همچنین آیا این نتیجه سابقه خانوادگی (ژن‌ها) است یا تجربه زندگی دشوار؟ موارد زیر عواملی هستند که می‌توانند منجر به افسردگی شوند:

1. سابقه خانوادگی

اگر اعضای نزدیک خانواده افسردگی را تجربه کرده باشند، ممکن است خودتان نیز مستعد باشید. آرایش ژنتیکی شما – تا حد زیادی – فیزیولوژی شما را تعیین می‌کند و ممکن است شما تمایل ارثی به تغییر در شیمی مغز داشته باشید که منجر به افسردگی شود. همچنین فیزیولوژی منحصر به فرد شما در تغییرات زندگی مانند تولد نوزاد یا یائسگی نقش دارد و هر دو مورد نیز با خطر بیشتری از ابتلا به افسردگی در ارتباط هستند.

2. رویدادهای اخیر

طلاق، مرگ یکی از عزیزان، از دست دادن شغل، بیماری مزمن، تغییرات زندگی مانند بازنشستگی. این حوادث باعث ایجاد استرس و تعارض می‌شود.

3. گذشته‌ی شما

تجارب سوءاستفاده در دوران کودکی از جمله آسیب‌های جنسی، جسمی یا عاطفی، بی‌توجهی شدید یا طردشدگی. همچنین، تجربیات مربوط به تروما در بزرگسالی (اخیر یا گذشته) مانند سوءاستفاده در خانه، زندگی با اعتیاد به مصرف مواد مخدر یا الکل (در خود یا اعضای خانواده)، تجاوز، سرقت، جنگ، آدم‌ربایی یا شاهد خشونت بودن.

4. افکار و رفتارها

ممکن است شما یک نگاه منفی به جهان داشته باشید مانند اینکه فکر کنید «همیشه اتفاقات بد برای من رخ می‌دهد، هر چقدر تلاش کنم هیچ چیز درست نمی‌شود، من آدم بدی هستم و دنیا جای بدی است.» افکار بر روحیه تأثیر می‌گذارند و بالعکس.

5. هورمون‌ها

همانگونه که می‌دانیم داروهای ضدافسردگی همگی بر روی هورمون‌ها تاثیر می‌گذارند. تغییر در سطح هورمون‌ها که بدلایلی مانند حاملگی، تیرویید، یائسگی، و یا مشکلات دیگر روی می‌دهد می‌تواند موجب ایجاد افسردگی شود.

6. بیماری‌ها

گروهی از بیماری‌ها همچون مشکلات بی‌خوابی، دردهای مزمن نیز می‌توانند احتمال ابتلا به افسردگی را بالا ببرند.

7. سوءمصرف مواد

اگرچه سوءمصرف مواد را نمی‌توان دلیل افسردگی دانست ولکن همبستگی بالایی با افسردگی دارد. درصد بالایی از افرادی که دچار اعتیاد هستند افسردگی را نیز تجربه می‌کنند.

8. ساختار مغز

فعالیت کمتر لوب فرونتال در مغز با ریسک بالای افسردگی همپوشانی دارد ولی نمی‌توان آن را دلیل افسردگی دانست.

همه این عوامل – ژنتیک، وقایع دشوار زندگی، شخصیت، افکار منفی، روحیه پایین و رفتارهای ناسالم- با یکدیگر تعامل دارند و منجر به مسیر مارپیچی رو به پایین می‌شوند که افسردگی نامیده می‌شود.

علائم افسردگی

تمام کسانی که دچار افسردگی یا حالت شیدایی هستند، همه این نشانه‌ها را تجربه نمی‌کنند. برخی افراد نشانه‌های کمتر و تعدادی نشانه‌های بیشتری را تجربه خواهند کرد. شدت بروز نشانه‌ها از فردی به فرد دیگر و همچنین در خلال زمان متفاوت می‌باشد.

احساس غم دائمی، اضطراب یا دلمردگی
ناامیدی یا بدبینی
باور به گناه، بی‌ارزشی یا بی‌کسی
از دست دادن علاقه یا اشتیاق در مسائل سرگرم کننده و فعالیت‌هایی که زمانی از آنها لذت می‌برده است مانند رابطه جنسی
کاهش انرژی، خستگی، بی‌رمق بودن
مشکل در تمرکز، به یاد آوردن مطالب یا تصمیم‌گیری
بی‌خوابی، بیدار شدن در صبح زود یا خواب بیش از اندازه
کاهش اشتها و یا وزن، یا پرخوری و افزایش وزن
تفکر درباره مرگ یا خودکشی، تلاش برای خودکشی
بیقراری، تحریک‌پذیری
نشانه‌های جسمی مداوم که به درمان پاسخ مثبت نمی‌دهند مانند سردردها، اختلالات گوارشی و دردهای مزمن.

نشانه های غیر معمول افسردگی

علاوه بر نشانه های کلاسیک افسردگی برخی نشانه های پنهان افسردگی و رفتارهای غیر معمول را نیز می‌توان در افراد افسرده مشاهده کرد. از جمله این موارد عبارتند از:

مصرف الکل یا موارد: برخی افراد افسرده برای کنار آمدن با احساسات و هیجانات منفی مانند تنهایی، غم و یا ناامیدی و استیصال به الکل و مواد پناه می‌برند تا شاید برای مدت کوتاهی از این احساسات رها شوند.

گفتگوی منفی با خویشتن: گفتگوی درونی با خویش و انتقاد مداوم از خود نشانه دیگری است که افراد افسرده از خود نشان می‌دهند. این گفتگوی منفی با خویشتن بر عزت نفس و کارآمدی فرد تاثیر می‌گذارد و رهایی از افسردگی را دشوارتر می‌کند.

شرکت در فعالیت‌های پرخطر: از دیگر نشانه های جانبی افسردگی ریسک‌پذیری بی‌منطق است. این افراد ترسی از انجام فعالیت‌های پر ریسک ندارند. دلیل آن را می‌توان بی‌ارزش دانستن زندگی در نظر آنها و فکر نکردن به عواقب کارها دانست.

رفتارهای تکانه‌ای: برخی افراد افسرده رفتارهای تکانه‌ای و بدون فکر از خود نشان می‌دهند. خشم‌های انفجاری، زود از کوره در رفتن، و رفتاهای حساب نشده از جمله این موارد است.

احساس درد: دردهای مزمن و تکراری از جمله دیگر نشانه های افسردگی است. افراد افسرده بیش از دیگران دچار دردهای عصبی از جمله گرفتگی‌های کمر و گردن می‌شوند.

اینستاگرام و فضای مجازی: صرف وقت زیاد در فضای مجازی نشان از سبک زندگی فرد دارد و نشانه بی‌هدفی فرد در زندگی می‌باشد. بی‌هدفی خود عامل افسردگی می‌باشد.

قمار و خرید: قمار و خرید بیش از اندازه نیز می‌تواند نشانه افسردگی باشد. این افراد با قمار و خرید بیش از حد سعی می‌کنند سطح دوپامین مغز خود را افزایش داده تا برای لحظاتی کوتاه از احساسات بد فرار کنند.

ناتوانی در تصمیم‌گیری: افراد افسرده قدرت تصمیم‌گیری خود را از دست می‌دهند و برای شروع هر کار به‌شدت تعلل می‌کنند.

معرفی انواع افسردگی

همه‌ی انواع افسردگی باید جدی گرفته شود، اما افراد ممکن است افسردگی را متفاوت و تحت شرایط مختلف تجربه کنند.

1- اختلال افسردگی اساسی یا شدید (MDD)

افسردگی اساسی شایع ترین نوع افسردگی است. تشخیص اختلال افسردگی اساسی زمانی داده می‌شود که فرد پنج علامت یا بیشتر، از علائم افسردگی که در بالا توضیح داده شده را به مدت دو هفته یا بیشتر تجربه کرده باشد. علاوه بر این، این علائم باید منجر به تغییرات قابل توجهی در توانایی عملکرد در محل کار یا مدرسه و از نظر اجتماعی شده باشد.

این نوع افسردگی هیچ ارتباطی به شرایط و محیط اطراف فرد ندارد و ممکن است بدون هیچ دلیل خاصی رخ دهد. ممکن است از نظر دیگران این فرد تمام شرایط زندگی خوب را داشته باشد و همه به زندگی او حسادت می‌کنند ولکن خود او احساس افسردگی شدید می‌کند.

برخی از افراد مبتلا به اختلال افسردگی اساسی ممکن است روان‌پریشی را در جایی تجربه كنند كه تفكر آنها بی‌نظم شده باشد و از واقعیت خارج شده باشد. با توجه به ویژگی‌های افسردگی، افکار آنها به احتمال زیاد افکاری هستند که ارزش آنها را کم می‌کنند (من هیچ ارزشی ندارم. دنیا بدون من جای بهتری خواهد بود). اینگونه افراد احتمال دارد بر افکار و شاید برنامه‌های خودکشی متمرکز شوند. در نادرترین موارد، این افکار می‌توانند به یک باور قاطع تبدیل شوند که کسانی که آنها را دوست دارند نیز باید بمیرند.

یک اختلال افسردگی اساسی می‌تواند یک بار در طول زندگی رخ دهد، هرگز برنگردد و یا اینکه بطور دوره‌ای تکرار شده و علایم تکرار شوند.

2-افسردگی مزمن یا دیس تایمی یا افسرده خویی

دیس‌تایمی یک اصطلاح پزشکی برای نوعی افسردگی است که در آن افراد مدت طولانی دچار خلق و خوی پایین می‌شوند. در فارسی به دلیل طولانی بودن دوره این نوع افسردگی به آن افسردگی مزمن می‌گوییم. علایم افسردگی دیس تایمی معمولا بیش از 2 سال ادامه دارد. این علایم ممکن است خفیف یا متوسط و حتی شدید باشد اما مسلما شدت آن به اندازه افسردگی اساسی احساس نمی‌شود. بنابراین این افراد ممکن است فعالیت داشته باشند و کار کنند اما با عدم علاقه، اشتهای ضعیف، بی‌خوابی، اعتماد به نفس پایین، تمرکز محدود و احساس ناامیدی مبارزه می‌کنند.

بدون درمان، علایم این نوع افسردگی ممکن است برای مدت کوتاهی (2 تا 3 ماه) از بین برود ولکن دوباره این علایم بر می‌گردد. این نوع افسردگی می‌تواند سال‌ها ادامه داشته باشد و باعث شود افراد مبتلا به این اختلال فکر کنند «من اینطوری هستم» و با زندگی کنار بیایند، موفق باشند و از آن لذت ببرند. افراد مبتلا به اختلال دیس‌تایمی ممکن است دچار افسردگی اساسی نشوند.

3- افسردگی مقاوم به درمان

افسردگی مقاوم به درمان (TRD) به این صورت تعریف شده است که بیماران تشخیص داده شده به اختلال افسردگی اساسی، حداقل در دو دوره مختلف به درمان‌های ضد افسردگی پاسخ نداده باشند. تحقیقات گزارش می‌کند که میزان بروز TRD (در بین مبتلایان به افسردگی) 21.7٪ است، اگرچه برخی از مطالعات نشان می‌دهد که این رقم می‌تواند تا 50 – 60٪ باشد. تجارب اضافی برای بیماران TRD، دوره‌های طولانی‌تری از افسردگی و وجود سایر بیماری‌های جسمی و روانی است.

4- افسردگی پس از زایمان

افسردگی پس از زایمان معمولاً حدود سه ماه پس از زایمان رخ می‌دهد، اما ظهور آن ممکن است یک سال طول بکشد. از عوامل موثر در این امر می‌توان به تغییرات هورمونی بدن در دوران بارداری و پس از زایمان، کمبود خواب، سابقه افسردگی یا اختلال دو قطبی و شرایط استرس‌زای زندگی اشاره کرد.

افسردگی پس از زایمان نادر است، اما بسیار جدی است. و به خصوص شامل افکاری مانند صدمه زدن به خود (مادر) یا کودک است. در صورت ابتلا به افسردگی پس از زایمان، بلافاصله باید به دنبال مراقبت‌های پزشکی باشید.

باید بین افسردگی کوتاه مدت پس از زایمان که علایم خفیف‌تری داشته ولکن بسیار شایع است (BABY BLUES) و افسردگی شدیدتری که طولانی‌تر بوده و علایم جدی‌تری نیز دارد (POSTPARTUM) تفاوت قایل شد.

5- افسردگی فصلی (SAD)

اگر در فصل‌های پاییز و زمستان از لحاظ خلقی احساس غم و ناراحتی و خواب آلودگی و افزایش وزن دارید و در فصل تابستان و بهار احساس سرزندگی و پرانرژی بودن می‌کنید احتمالا دچار افسردگی فصلی می‌شوید. اختلال عاطفی فصلی با کمبود نور و روزهای خاکستری زمستان ایجاد می‌شود. علایم آن نیز می‌توانند پریشانی و کلافگی باشند و عملکرد روزانه را مختل کنند. اما با این حال، قابل درمان است.

افسردگی فصلی در مناطق دورتر از خط استوا مانند کشورهای اسکاندیناوی بیشتر دیده می‌شود. در حالت‌های خفیف اختلال عاطفی فصلی، درمان می‌تواند به سادگی بیرون رفتن از خانه در زمان تابش نور خورشید باشد. اما در حالت‌های شدید آن، برای افراد داروهای ضد افسردگی تجویز می‌شود و تحت «نور درمانی» قرار می‌گیرند، یعنی قرار گرفتن روزانه در جعبه‌های نوری که طیف کاملی از خود ساطع می‌کنند، درست مثل نور خورشید.

6. افسردگی آتیپیک یا غیر معمول

نشانه های این نوع از افسردگی با نشانه هایی از افسردگی که مردم با آن آشنا هستند ممکن است متفاوت باشد. در این نوع از افسردگی فرد ممکن است نسبت به وقایع خوب بیرونی واکنش نشان داده و خلق او بطور موقت بهبود پیدا کند.

نشانه های دیگر افسردگی آتیپیکال عبارت است از:

داروهای ضدافسردگی در این نوع از اختلال می‌تواند موثر باشد. ضدافسردگی های SSRI در این نوع از افسردگی معمولا تجویز می‌شوند. نوع دیگری از ضد افسردگی هایی که در طی مطالعات برای این نوع از افسردگی موثر تشخیص داده شده است ضدافسردگی های مونوآمین اکسیداز  (MAOIS) هستند.

این نوع از افسردگی ممکن است همراه و در خلال افسردگی اساسی یا افسردگی مزمن روی دهد.

7. افسردگی موقعیتی

احساس غم و افسردگی بعد از وقایع پراسترسی همچون مرگ عزیزان، طلاق و از دست دادن کار طبیعی است. اما اگر احساس غم و ناراحتی بیش از حد واقعه بوده و زمان زیادی طول بکشد و در کارهای روزمره اختلال ایجاد کنند تشخیص افسردگی موقعیتی داده می‌شود. نام دیگر افسردگی موقعیتی اختلال سازگاری است.

نشانه ها و علایم این نوع از افسردگی شبیه افسردگی اساسی است. این نشانه ها 90 روز بعد از واقعه خود را نشان می‌دهند. با برطرف شدن موقعیت استرس زا نشانه های افسردگی نیز  باید نهایتا بعد از 6 ماه از بین برود. رواندرمانی به شما کمک می‌کند تا زودتر این دوران پراسترس را پشت سر بگذارید.

8. افسردگی پیش از قاعدگی (PMDD)

اکثر زنان (85 درصد) سندرم پیش از قاعدگی یا PMS را قبل از پریود تجربه می‌کنند اما تنها درصد کمی به افسردگی پیش از قاعدگی (5 درصد) دچار می‌شوند. نشانه های سندرم پیش از قاعدگی و افسردگی پیش از قاعدگی مشابه است اما در افسردگی پیش از قاعدگی تغییرات خلقی شدیدتر و نمایان‌تر است و فرد مبتلا ممکن است حتی به خودکشی نیز فکر کند.

زمانی تشخیص افسردگی پیش از قاعدگی داده می‌شود که فرد در سال گذشته در اکثر دوره‌های قاعدگی نشانه های زیر را داشته باشد و این نشانه ها بر عملکرد شغلی و اجتماعی او تاثیر منفی گذاشته باشد. این نشانه ها عبارتند از:

نشانه های پیش از قاعدگی قبل از قاعدگی و در طول آن تکرار می‌شوند. این نشانه ها 7 تا 10 روز پیش از قاعدگی شروع شده و چند روز پس از شروع قاعدگی بتدریج از شدت آنها کاشته می‌شود. این عللایم و نشانه ها تا پیش از شروع دوره بعدی قاعدگی ناپدید می‌شوند.

9. اختلال دوقطبی

در انواع دیگر افسردگی نشانه بارز آنها احساس غم و ناراحتی است اما در نوع دوقطبی نشانه بارز آن تغییرات خلقی شدیدی است که فرد دارد. فرد دچار تغییرات شدیدی در سطح انرژی، نوع تفکر، میزان خواب و نوع رفتار می‌شود. این نوسانات خلقی شدید که به یک سر طیف آن افسردگی و به سر دیگر آن شیدایی می‌گوییم، ممکن است هر روز یا هر هفته یا تنها چند بار در سال تکرار شوند.

بنظر می‌رسد ژنتیک نقش عمده‌ای در بروز این اختلال دارد. گاهی بروز این نشانه ها چنان شدید است که فرد مجبور است در بیمارستان بستری شود. در موارد شدید، شخص دچار هذیان و توهم نیز می‌شود.

• در فاز شیدایی فرد نشانه های زیر را تجربه می‌کند:

• مرحله افسردگی شخص نشانه های زیر را تجربه می‌کند:

10. افسردگی روانی یا سایکوتیک

افرادی که افسردگی روانی دارند نشانه های افسردگی اساسی را بهمراه نشانه های روانپریشی از خود نشان می‌دهند. نشانه های روانپریشی عبارت است از:

توهم: دیدن یا شنیدن چیزهایی که واقعیت خارجی ندارد

هذیان: باورهایی که مطابق واقعیت نیست

پارانویا: باور به آنکه دیگران قصد آسیب به او را دارند

طبق تحقیقات صورت گرفته 20 درصد افرادی که به افسردگی دچار می‌شوند نشانه های افسردگی روانی یا سایکوتیک را از خود نشان می‌دهند. روانپریشی ناشی از افسردگی با بیماری اسکیزوفرنی تفاوت دارد و با بهبود افسردگی روانپریشی نیز از بین می‌رود.

11. افسردگی پیش از زایمان

افسردگی پیش از زایمان بدلیل تغییرات هورمونی پیش از زایمان و در هنگام حاملگی اتفاق می‌افتد. این تغییرات باعث تغییرات خلقی شده و مادر احساس غم و ناراحتی می‌کند و نشانه های افسردگی بیش از چند روز بطول می‌انجامد. افسردگی پیش از زایمان در افراد زیر بیشتر اتفاق می‌افتد:

افرادی که سابقه بیماری روانی دارند

اشخاصی که در شرایط پر استرس علاوه بر حاملگی بسر می‌برند

افرادی که همسرانشان حمایتی از آنها نمی‌کنند و یا همسر یا کسی که از آنها حمایت کنند را ندارند

حاملگی آنها تصادفی و ناخواسته بوده است

خودشان دچار یک مشکل سلامت هستند و یا با نیازمندی‌های خاصی روبرو هستند

منتظر دوقلو یا سه قلو هستند

با مشکلات ناباروری روبرو بوده‌اند

تغییر سبک زندگی به بهبود این نوع از افسردگی کمک زیادی می‌کند. خواب بهتر، تغذیه بهتر و ورزش از جمله این موارد است. در صورت لزوم از رواندرمانی و دارو درمانی نیز می‌توان بهره جست.

تست‌های افسردگی

اگر قصد دارید در مورد درمان افسردگی به پزشک مراجعه کنید، در اینجا اطلاعاتی در مورد انواع آزمایشاتی که ممکن است پزشک تجویز کند وجود دارد. اول به خاطر داشته باشید که هر آزمونی، «آزمون افسردگی» نیست. برخی آزمایشات برای تشخیص افسردگی بالینی نیستند بلکه برای رد سایر بیماری‌های جدی پزشکی که ممکن است علائم مشابه ایجاد کنند می‌باشند.

در بیشتر موارد، پزشک معاینه فیزیکی انجام می‌دهد و آزمایشات آزمایشگاهی خاصی را درخواست می‌کند تا مطمئن شود علائم افسردگی شما با بیماری مانند تیروئید، کمبود ویتامین D یا مشکل پزشکی دیگر ارتباط ندارد. اگر علائم شما مربوط به بیماری جدی دیگری باشد، درمان آن نیز به کاهش و درمان افسردگی کمک می‌کند.

۱-معاینه فیزیکی

بسیاری از بیماری‌ها و آسیب‌های سیستم عصبی مرکزی می‌تواند منجر به افسردگی شود. به عنوان مثال، افسردگی ممکن است با هر یک از شرایط زیر مرتبط باشد:

کم کاری یا پرکاری تیروئید

کمبود ویتامین دی

تومورهای سیستم عصبی مرکزی

ضربه به سر

سکته

سرطان‌های مختلف (لوزالمعده، پروستات، پستان)

۲-تست‌های آزمایشگاهی

پزشک شما معمولاً می‌تواند با پرسیدن سوالات خاص و معاینه بدنی، به افسردگی شما پی ببرد. با این حال ممکن است پزشک شما تست‌های آزمایشگاهی را تجویز کند تا سایر تشخیص‌ها را رد کند. پزشک شما احتمالاً آزمایش خون را برای بررسی شرایط پزشکی که ممکن است علائم افسردگی ایجاد کند، انجام می‌دهد. آنها از آزمایش خون برای بررسی مواردی مانند کم خونی و همچنین تیروئید یا احتمالاً هورمون‌های دیگر و گاهی سطح کلسیم و ویتامین D استفاده می‌کنند.

۳- سایر تست‌های افسردگی

پزشک ممکن است سایر آزمایشات استانداردی را به عنوان بخشی از معاینه اولیه بدنی برایتان در نظر بگیرد. مثلا آزمایشی برای عملکرد کبد و عملکرد کلیه. از آنجا که کلیه‌ها و کبد مسئول رفع داروهای افسردگی هستند، اختلال در هر یک از این دو اندام ممکن است باعث تجمع داروها در بدن شود.

همچنین گاهی آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر نیز باشد:

سی تی اسکن یا ام آر آی مغز برای رد بیماری‌های جدی مانند تومور مغزی

الکتروکاردیوگرام (ECG) برای تشخیص برخی از مشکلات قلبی

الکتروانسفالوگرام (EEG) برای ثبت فعالیت الکتریکی مغز

۴- تست‌های غربالگری افسردگی

پس از بحث در مورد روحیه و خلق و خو و تأثیر آن بر زندگی شما، پزشک شما از تست‌های غربالگری افسردگی استفاده خواهد کرد. باید به خاطر داشته باشید پرسشنامه‌هایی که پزشک استفاده می‌کند، تنها بخشی از فرایند پزشکی تشخیص افسردگی است. این تست‌ها می‌تواند بینش بهتری به پزشک شما در مورد خلق و خویتان دهد. همچنین پزشک شما از این تست‌ها برای اطمینان بیشتر با تشخیص بهتر استفاده خواهد کرد.

یکی از نمونه تست غربالگری، یک پرسشنامه دو بخشی است که در شناسایی افسردگی بسیار قابل اعتماد است. وقتی این آزمون را انجام می‌دهید، از شما خواسته می‌شود به دو سوال زیر پاسخ دهید:

آیا در طول ماه گذشته احساس بی‌حوصلگی، غم یا ناامیدی کرده‌اید؟

آیا در طول ماه گذشته، علاقه و میزان لذت شما از کارهای روزمره و موردعلاقه‌تان کاهش یافته است؟

درمان افسردگی

پس از توضیح علائم و نشانه های افسردگی نوبت به نحوه درمان افسردگی می‌رسد. افسردگی، حتی موارد خیلی حاد آن، اختلالی کاملاً قابل درمان است. در مورد بسیاری از بیماران، هر چه زودتر امکان آغاز فرآیند درمان فراهم شود، تاثیرگذاری آن بیشتر بوده و از احتمال بازگشت آن تا حد بیشتری می‌توان جلوگیری نمود.

درمان مناسب برای این اختلال با معاینه جسمی توسط پزشک آغاز می‌گردد. بعضی داروها، همانند برخی شرایط پزشکی مانند عفونت‌های ویروسی یا اختلال تیرویید می‌تواند نشانه‌هایی مشابه با افسردگی را ایجاد نماید و بهتر است از آنها جلوگیری شود. دکتر باید درباره مصرف‌الکل و موادمخدر و همچنین اینکه بیمار تفکراتی در مورد مرگ یا خودکشی دارد یا نه، سوال‌بپرسد.

پس از تشخیص اولیه، شخص با علایم افسردگی می‌تواند به چندین روش درمان گردد.

از جمله روشهای درمان افسردگی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

1. رواندرمانی 

2. دارو درمانی

3. TMS یا روش تحریک مغزی

4. کتامین تراپی

5. درمانهای خانگی

متداولترین روش‌های درمان، دارو و روان‌درمانی می‌باشند. بسیاری تحقیقات نشان داده‌اند روان‌درمانی شناختی رفتاری به‌تنهایی یا همراه با درمان دارویی بسیار موثر است.

روان‌درمانی، الگوهای تفکر که مسبب افسردگی هستند را مشخص نموده و مطالعات نشان می‌دهند که باعث جلوگیری از بازگشت آن می‌شود. درمان دارویی اغلب در برطرف کردن نشانه‌هایی مانند اضطراب شدید موثر بوده و در نتیجه آن، افراد می‌توانند در روان‌درمانی هدفمند مشارکت نمایند.

به‌علاوه، فعالیت بدنی و ورزش روشی مهم در مبارزه با افسردگی است. چون این اختلال سبب از بین رفتن انگیزه در افراد می‌شود، اینکه یک عضو خانواده یا یک دوست به‌طور منظم، شخص دچار افسردگی را برای پیاده‌روی بیرون ببرد، می‌تواند بسیار موثر باشد.

همچنین، ارتباط اجتماعی به‌عنوان راهی برای مبارزه با احساس انزوا که تحت‌تاثیر افسردگی ایجاد می‌شود، ارزشمند است.

روش دیگر نور درمانی است. محققین متوجه شده‌اند بعضی افراد دچار افسردگی فصلی می‌شوند. آنها در زمستان و پاییز به‌دلیل کمبود نور آفتاب دچار افسردگی می‌گردند. خورشید از دو طریق به بهبود افسردگی کمک می‌کند. اولاً کمبود ویتامین D باعث افسردگی می‌شود که می‌توان آن را از طریق نور خورشید تامین کرد. در ثانی نور خورشید ساعت بیولوژیکی بدن را تنظیم می‌کند که باعث می‌شود هورمون‌های بدن تنظیم شده و سطح انرژی افزایش یابد.

هر فرد بین ۷ تا ۹ ساعت خواب مفید نیاز دارد. وقتی خوب نمی‌خوابید نشانه‌های افسردگی مانند بی‌قراری، غم و خستگی شدیدتر می‌شود. بهتر است راهکارهایی برای بهتر خوابیدن به‌کار ببرید.

تغذیه مناسب روش دیگری برای کنترل افسردگی است. تحقیقات تأیید نشده، مواد غذایی حاوی سروتونین (بوقلمون)، اُمگا تری (ماهی‌های مانند سالمون) و فولیک اسید (اسفناج) را در درمان افسردگی موثر می‌دانند. اجتناب از الکل و مواد نیز در درمان افسردگی بسیار موثر می‌باشد.

سوالات متداول

تفاوت افسردگی و دوقطبی چیست

اگر شما دچار افسردگی اساسی باشید و یا به اختلال دوقطبی مبتلا باشید تجربه دوره افسردگی شما یکسان است. اما در دوقطبی دو فاز یا دو دوره وجود دارد. فاز افسردگی و شیدایی. افسردگی اساسی تنها یک فاز یا دوره دارد. فاز افسردگی

کمبود چه ویتامینی باعث افسردگی می‌شود؟

ویتامین های B بالاخص B12 در تنظیم مواد شیمیایی مغز که بر روی خلق و خوی و در نتیجه احساس افسردگی تاثیر می‌گذارد نقش بسیار مهمی دارند.

کمبود ویتامین D نیز بر روی افسردگی و بالاخص افسردگی فصلی نقش مهمی دارد.

 عوارض قرصهای ضد افسردگی چه می‌باشند؟

عوارض جانبی قرصهای ضدافسردگی بر روی همه افراد یکسان نمی‌باشد. برخی افراد بیش از دیگران دچار عوارض قرصهای ضدافسردگی می‌شوند و برخی براحتی با آنها کنار می‌آیند. از جمله عوارض شایع قرصهای ضدافسردگی به موارد زیر می‌توان اشاره کرد:

احساس سرگیجه، سردرد، اضطراب، حالت تهوع، بی‌خوابی، خواب آلودگی، سوهاضمه، مشکلات جنسی، سندرم سروتونین، افزایش وزن، خشکی دهان، تغییر ریتم قلب، لرزش، تشنج، کاهش میل جنسی.

بدترین نوع افسردگی کدام است؟

افسردگی کاتاتونیک شدیدترین نوع افسردگی اساسی است. در این نوع از افسردگی فرد دچار اختلالات رفتاری حرکتی می‌شود. فرد لال و تقریبا بی‌حرکت می‌ماند. برخی مواقع حرکات بی‌هدف و یا عجیب از خود نشان می‌دهد.

علایم افسردگی در جوانان دختر با علایم افسردگی در جوانان پسر فرق دارد؟

دختران جوان احتمال بیشتری دارد که از تصویر بدنی خود احساس نارضایتی کنند. آنها احساس شرم، گناه، شکست و غم می‌کنند. در مقابل پسران جوان در حین افسردگی علاقه خود را به فعالیت‌های روزمره از دست می‌دهند و در صبح‌ها احساس افسردگی و خستگی بیشتری می‌کنند.

علایم افسردگی در زنان خانه‌دار با علایم افسردگی در مردان مجرد فرق دارد؟

زنانی که سن بالاتری دارند در هنگام افسردگی تجربه غم، استرس و مشکلات خواب بیشتری دارند. در حالیکه مردان میانسال در حین افسردگی تحریک‌پذیری، خشم و عصبانیت بیشتری نشان می‌دهند. اپرچه زنان افکار خودکشی بیشتری دارند اما مردان 4 برابر احتمال بیشتری دارد که دست به خودکشی بزنند.

احتمال افسردگی در میان جامعه LGBTQ بیشتر است.

آیا درمان افسردگی شدید در خانه ممکن است؟

اگرچه درمانهای خانگی کمک بسیاری در بهبود افسردگی می‌کند و در برخی موارد بدون تغییر سبک زندگی درمان افسردگی ممکن نمی‌باشد، اما در افسردگی های شدید حتما باید به متخصص رجوع کرد و تنها به درمانهای خانگی اکتفا نکرد. درمان خانگی را باید شرط ضروری ولی ناکافی در افسردگی های شدید دانست.

آیا افسردگی همان ناراحتی و اندوه است؟

غم و ناراحتی پاسخ طبیعی انسان به موقعیتهایی مانند فقدان، ناامیدی و مشکلات است. در حالیکه افسردگی یک بیماری روانی است که بر خلق تاثیر می‌گذارد. غم و ناراحتی پس از مدتی از بین می‌رود و فرد به فعالیتهای روزمره خویش بر می‌گردد درحالیکه افسردگی ممکن است بدون دلیل شروع شود، مدت زمان بیشتری بطول می‌انجامد و زندگی روزمره را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد.

افسردگی چیزی فراتر از غم و اندوه تنها می‌باشد. افسردگی همراه است با احساس بی‌ارزشی، یاس و ناامیدی. فرد افسرده بدون دلیل احساس گناه می‌کند. در برخی نیز افسردگی همراه با خشم و تحریک‌پذیری است.

سن ابتلا به نشانه های افسردگی چند است؟

بیشترین سن ابتلا به افسردگی در بین سنین 18تا 29 سال می‌باشد. گروه بعدی که میزان ابتلا بالایی دارند 45 تا 64 سال می‌باشند.

دوره های افسردگی چقدر است؟

در برخی افراد دوره افسردگی ممکن است چند هفته بطول بیانجامد و در برخی دیگر اگر افسردگی درمان نشود ماه‌ها یا حتی سال‌ها بطول می‌انجامد.

افسردگی اسای حداقل 2 هفته طول می‌کشد اما در صورتی که درمان نشود ماه‌ها ادامه می‌یابد. افرادی که افسردگی دیستایمی را تجربه می‌کنند اکثر روزها خلق افسرده را تجربه می‌کنند. این حالت در بزرگسالان، 2 سال و در کودکان 1 سال حداقل طول می‌کشد.

مدت زمان افسردگی موقعیتی نیز به مدت زمانی که فرد با موقعیت استرس زا تطبیق می‌یابد بستگی دارد که معمولا چند ماه می‌باشد.

آیا کودکان هم افسرده می‌شوند؟

بله. 1 کودک از 50 کودک دچار افسردگی می‌شود. بنابراین اگر در کودک خود نشانه های افسردگی را مشاهده کردید حتما به متخصص مراجعه کنید. نشانه های افسردگی در کودکان با بزرگسالان متفاوت است. بهتر است با نشانه های افسردگی در کودکان آشنا باشید. برای مطالعه بیشتر کلیک کنید.

منبع:

PSYCHOLOGYTODAY.COM