درمان ترس از ارتفاع

ترس از ارتفاع یا اکروفوبیا

آکروفوبیا به عنوان ترس از ارتفاع تعریف شده است. تخمین زده می‌شود که ترس شدید از ارتفاع که با نام آکروفوبیا نیز شناخته می‌شود، تا ۵ درصد از جمعیت مردم جهان را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد. برخلاف یک فوبیای خاص مانند ایروفوبیا که ترس از پرواز کردن می‌باشد، ترس از ارتفاع می‌تواند باعث ترس شما از چیزهای مختلفی که از زمین فاصله دارند بشود. بر اساس میزان شدت فوبیا، ممکن است شما از اینکه در طبقه‌ی بالای یک ساختمان قرار داشته باشید، احساس ترس کنید و یا دوبرابر این میزان، از بالارفتن ساده از یک نردبان هراس داشته باشید.

ترس از ارتفاع و شرایط مربوطه

شرایطی که مربوط به ترس از ارتفاع می‌باشد و ممکن است همراه با آن رخ دهد، عبارتند از:

۱. ورتیگو یا سرگیجه

سرگیجه‌ی واقعی یک وضعیت پزشکی محسوب می‌شود که موجب احساس چرخش سر و گیجی می‌گردد. ایلینگوفوبیا، فوبیایی است که در آن ترس از گسترش سرگیجه وجود دارد که می‌تواند حقیقتاً به بروز نشانه‌های سرگیجه منجر شود. این موضوع می‌تواند احساسات مشابهی ایجاد کند، اما این شرایط با یکدیگر مشابه نیستند. اگر علائم سرگیجه را تجربه کردید، برای آزمایش به نزد یک دکتر بروید. آزمایشات پزشکی که ممکن است شامل آزمایش خون، سی‌تی اسکن (CT) و همچنین تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) باشد، می‌تواند از وقوع بسیاری از شرایط مربوط به امور عصبی جلوگیری کند.

۲. باتموفوبیا یا پله‌هراسی

ترس از شیب و پله‌ها، باتموفوبیا نامیده می‌شود که در برخی اوقات به ترس از ارتفاع مربوط می‌گردد. در باتموفوبیا، ممکن است شما در هنگام مشاهده‌ی یک شیب تند و تیز، حتی اگر نیازی به بالا رفتن از آن نیز نداشته باشید، دچار ترس و وحشت شوید. اگر چه بسیاری از افراد مبتلا به باتموفوبیا دچار ترس از ارتفاع (آگروفوبیا) نیز می‌باشند، اما اکثر مبتلایان به ترس از ارتفاع باتموفوبیا را تجربه نمی‌کنند.

۳. کلیماکوفوبیا یا ترس از بالا و پایین رفتن از ارتفاع

این ترس به باتموفوبیا مربوط می‌شود، مگر اینکه معمولاً تنها در زمانی اتفاق افتد که شما قصد صعود و بالارفتن دارید. اگر شما از کلیماکوفوبیا رنج می‌برید، تا زمانی که می‌توانید با خیال راحت و ایمن در پایین بمانید، احتمالاً از مشاهده‌ی یک مجموعه‌ی شیب‌دار از پله‌ها هراسی ندارید. با این وجود، کلیماکوفوبیا ممکن است در کنار ترس از ارتفاع رخ دهد.

۴. ایروفوبیا یا ترس از پرواز

این ترس مخصوص پرواز است. بسته به شدت ترس در شما، ممکن است از فرودگاه‌ها و هواپیماها بترسید و یا ممکن است احساس ترس در زمانی که در آسمان هستید به سراغ شما بیاید. آیروفوبیا ممکن است گاهی در مواجهه با ترس از ارتفاع رخ دهد.

علائم ترس از ارتفاع

از لحاظ احساسی و جسمانی، پاسخ به ترس از ارتفاع (آگروفوبیا) شبیه پاسخ به سایر موارد فوبیاها می‌باشد. ممکن است علائم سرگیجه را تجربه نکنید، اما ممکن است همراه با ترس از ارتفاع (آگروفوبیا) موارد زیر را تجربه کنید:

۱. علایم عاطفی

هنگامی که شما از ارتفاعی بالا می‌روید، ممکن است احساس ترس کنید. ممکن است شما به طور غریزی در هنگامی که قادر به حفظ تعادل خود نیستید، شروع به جستجو کردن برای یافتن چیزی کنید تا (برای محافظت از خود) به آن بچسبید. واکنش‌های مشترک عبارتند از: پایین آمدن سریع، در حالت چهار دست و پا قرار گرفتن و  زانو زدن و یا هر کار دیگری که بدن شما را در حالت خم شده و رو به پایین نگه می‌دارد.

۲. علایم فیزیکی

ممکن است بدن شما شروع به لرزش و عرق کردن کند و احساس تپش قلب را تجربه کرده و یا حتی گریه کنید. ممکن است احساس ترس و فلجی به شما دست دهد. ممکن است فکر کردن در این هنگام برای شما دشوار شود.

اضطراب و اجتناب

اگر دچار ترس از ارتفاع هستید، به احتمال زیاد نگران شرایطی می‌باشید که ممکن است سبب شود تا شما (مجبور شوید که) زمانی را در مکان‌های مرتفع سپری کنید. به عنوان مثال، شما ممکن است نگران این موضوع باشید که در تعطیلات پیش رو، ممکن است در یک اتاق در طبقه‌ی بالای یک هتل اسقرار یابید. ممکن است شما تعمیرات خانه‌ خود را به دلیل ترس از استفاده کردن از نردبان کنار بگذارید. شما ممکن است از بازدید خانه‌ی دوستان تنها به این دلیل که خانه‌ی آنها دارای بالکن یا پنجره‌‌‌ای بزرگ است، اجتناب کنید.

خطرات

بزرگترین خطر‌ها در خصوص اکثر ترس‌ها در حال حاضر، خطر محدود شدن زندگی و فعالیت‌های شما به دلیل اقداماتی است که برای جلوگیری از قرارگرفتن در شرایط وحشت‌زا انجام می‌دهید. با این حال، غیرمعمول است که در ترس از ارتفاع یک حمله‌ی پانیک به وقوع بپیوندد، درحالیکه بالا رفتن از یک مکان یا زمین درواقع می‌تواند منجر به تصور به وقوع پیوستن خطر شود.

وضعیت ممکن است تا زمانی که اقدامات احتیاطی عادی انجام شود، ایمن باشد؛ اما وحشت شکل گرفته ممکن است منتهی به انجام حرکاتی غیرایمن از سوی شما شود. بنابراین، بسیار مهم است که ترس از ارتفاع شما به صورت حرفه‌ای و هرچه سریعتر درمان شود، به خصوص اگر سروکار داشتن با ارتفاع یک بخش عادی و پابرجا از زندگی شما باشد.

علت ترس از ارتفاع و درمان ترس از ارتفاع چیست؟

تحقیقات نشان می‌دهند که وجود مقدار مشخصی از بی‌میلی در پیرامون ارتفاعات، نه تنها برای انسان، بلکه برای همه‌ی حیوانات دارای قدرت بینایی، طبیعی می‌باشد. در سال ۱۹۶۰، روانشناسان مشهوری همانند الینور. جی. گیبسون و ریچارد. دی. والک، آزمایشی با عنوان «پرتگاه عینی» را در خصوص نوزادانی که چهار دست و پا راه می‌رفتند و همچنین نوزادان گونه‌هایی متعدد انجام دادند و نتیجه‌ی حاصله نشان داد که آنها از عبور بر روی پانل شیشه‌ای ضخیمی که بر روی یک شیب به ظاهر تند و تیز قرار داشت، امتناع کرده‌‌اند. حضور مادر نوزاد که او را با تشویق کردن به سوی خود فرا می‌خواند نیز نتوانست کودک را قانع کند که در ایمنی قرار دارد.

بنابراین، به نظر می رسد ترس از ارتفاع حداقل از لحاظ ذاتی، احتمالاً به عنوان یک مکانیزم بقای تکاملی به حساب می‌آید. با این وجود، اکثر کودکان و بزرگسالان از احتیاط استفاده می‌کنند، اما از ارتفاع زیاد نیز ترسی ندارند. ترس از ارتفاع (آکروفوبیا) همانند همه‌ی ترس‌ها، به نظر می‌رسد واکنشی بیش از حد و یا افراطی به یک پاسخ ترس طبیعی است. بسیاری از کارشناسان معتقدند که این امر ممکن است پاسخی آموخته شده با توجه به تجربه‌ی یک سقوط در گذشته و یا واکنشی با سرچشمه‌ی عصبی نسبت به ارتفاعات باشد.

درمان ترس از ارتفاع

ترس از ارتفاع می‌تواند علائم خاصی همراه با سرگیجه، یک اختلال پزشکی با انواع مختلفی از علل احتمالی و همچنین سایر ترس‌های خاص را به‌دنبال داشته باشد. به همین علت، اگر علائم و نشانه‌های ترس از ارتفاع را تجربه می‌کنید، این امر بسیار مهم است که در اسرع وقت به دنبال درمان ترس از ارتفاع باشید.

درمان ترس از ارتفاع عبارت است از:

روان‌درمانی

درمان شناختی رفتاری یا CBT، درمان اصلی انتخابی برای ترس‌های خاص است. اینها تکنیک‌های رفتاری هستند که شیوه‌ی استفاده از آنها بدین صورت است که شما را یا به تدریج (حساسیت‌زدایی سیستماتیک) و یا به‌سرعت (طغیانی و دفعی) با وضعیتی که باعث ایجاد ترس می‌شود، مواجه می‌سازد. علاوه بر این، شما روش‌هایی را برای متوقف ساختن واکنش ترس و بازیافتن کنترل احساس را آموزش می‌بینید.

مواجهه‌سازی

به طور سنتی، قرار گرفتن در معرض ارتفاعات، رایج‌ترین راه‌حل درمان ترس از ارتفاع است. با این حال، مطالعات متعددی انجام شده و نشان داده است که واقعیت مجازی نیز به همان اندازه موثر است. یک مزیت عمده‌ی درمان توسط واقعیت مجازی، صرفه‌جویی در هزینه و زمان است، زیرا نیازی به همراهی درمانگر «در محل» نخواهد بود. البته این روش در همه جا در دسترس نیست، اما با پایین آمدن هزینه‌های تجهیزات واقعیت مجازی، به نظر می‌رسد که با گذشت زمان دسترسی به آن آسان‌تر می‌شود.

دارودرمانی

گاهی اوقات آرام‌بخش و یا بتابلاکر‌ها ممکن است برای تسکین کوتاه‌مدت در موقعیت‌هایی خاص، به‌منظور کمک به تسکین وحشت و اضطرابی که احساس می‌کنید، مورد استفاده قرار گیرد. داروی دی سیکلوسرین از سال‌های ۲۰۰۸ تاکنون به‌منظور درمان اختلالات اضطرابی در مرحله‌ی آزمایشات بالینی قرار داشته است. برخی مطالعات نشان داده‌اند که استفاده از دارو در کنار درمان شناختی-رفتاری می‌تواند در درمان ترس از ارتفاع باعث بهبود نتایج درمان شود. با این حال، یک متاآنالیز که ترکیبی از نتایج چندین مطالعه است، سودمندی استفاده از دی سیکلوسرین و این که آیا این دارو به همان نسبتی که واقعا اعتقاد و اطمینان در خصوص آن وجود دارد، مفید و سودمند است را مورد سوال قرار داده‌اند و اشاره داشته‌اند که باید مطالعات بیشتری صورت پذیرد.

تمدد اعصاب

انجام یوگا، تنفس عمیق، مدیتیشن یا آرامش عضلانی پیشرفته می‌تواند به شما در مقابله با استرس و اضطراب (درمان اضطراب) کمک کند. ورزش منظم نیز می‌تواند در درمان ترس از ارتفاع کمک کننده باشد.

روش‌های درمان ترس از ارتفاع را می‌توان به‌طور مشروح چنین بیان کرد:

روش ۱ در درمان ترس از ارتفاع: درک و ظرفیت مواجهه با ترس از ارتفاع

محرک یا عامل دقیق و همچنین شدت ترس خود را مشخص کنید.

شما به‌جای اینکه تنها برای نوعی از اختلالات اضطرابی مورد درمان قرار بگیرید، ممکن است نیاز به درمان خاصی برای یک فوبیا داشته باشید. زیرا ممکن است صرفا با فکر کردن در مورد اینکه در یک ارتفاع مشخص قرار گرفته‌اید، احساس استرس شدیدی به شما دست بدهد. همچنین ممکن است تغییرات فیزیولوژیکی مانند تپش قلب، فشار خون و افزایش عرق کردن بدن را نیز تجربه کنید. اگر ترس شما از ارتفاعات به اندازه‌ی این موضوع جدی نباشد، ممکن است بتوانید به راحتی با اندکی تمرین، هرگونه ناراحتی را کاهش داده و احساس راحتی کنید. از سوی دیگر، اگر ناراحتی شما خیلی شدید باشد، شما نمی‌توانید خودتان را با آن روبرو کنید و ممکن است لازم باشد تا به دنبال درمان یا استفاده از دارو بروید.

مثلا آیا شما تا به‌حال شغلی را به‌دلیل اینکه در بالای یک طبقه مشخص قرار گرفته است، رد کرده‌اید؟ و یا از فرصتی به منظور دیدار با افراد مهم به دلیل اینکه آنها از شما خواسته‌اند تا در مکان‌هایی که بیش از حد از زمین فاصله دارند حضور یابید، صرف‌نظر کرده‌اید؟ اگر چنین است، این امر می‌تواند چیزی جدی‌تر از «ترس از ارتفاع» باشد، چیزی مانند یک اختلال فوبیا یا اضطراب.

اگر مطمئن نیستید که ترستان از ارتفاع، چندبار شما را از انجام آنچه می‌خواستید بازداشته، بنشینید و لیستی تهیه کنید. به گذشته فکر کنید و تمامی کارهایی که می‌خواستید یا به آنها نیاز داشتید اما به دلیل ترس، از انجامشان منصرف شدید را به‌یاد آورید. نوشتن آنها روی کاغذ می‌تواند به شما در درک بهتر اینکه چطور ترس شما بر زندگی‌تان تأثیر می‌گذارد، کمک کند.

احتمال آسیب واقعی را در شرایطی که از حضور در آن می‌ترسید، در نظر بگیرید.

طبق تعریف، فوبیا ترسی «غیرمنطقی» از تجربیات است که اکثر مردم از جانب آن مورد تهدید قرار ندارند. در اغلب موارد، انواع چیزهایی که باعث ترس از ارتفاع می‌شوند (مثلا آسمان‌خراش‌ها، هواپیماها و ترن هوایی) فوق‌العاده امن می‌باشند. این موارد به گونه‌ای خاص طراحی شده‌اند که تا جای ممکن محکم و مطمئن باشند. البته آسان است که در همان لحظه، این موارد را فراموش کنید و به یاد داشته باشید که آسیب دیدن شما در حین فعالیت‌های روزمره‌ی طبیعی و معمولی مانند پرواز و یا کار در یک ساختمان بلند، بسیار بعید است.

به‌عنوان مثال، بسته به نوع شرکت هواپیمایی، احتمال وقوع سقوط مرگبار هواپیما، در حدود ۱ در ۲۰ میلیون می‌باشد. آن را با احتمال مرگ شهروندان آمریکایی در اثر صاعقه که در حدود ۱ در ۱ میلیون نفر تخمین زده می‌شود، مقایسه کنید!

آرامش.

فعالیت‌های آرامش‌بخش از قبیل یوگا یا مراقبه که بر روی عینیت‌بخشی تمرکز می‌کنند، می‌تواند به شما کمک کند تا چگونگی تأثیر ترس و اضطراب بر زندگیتان را تحت نفوذ خود قرار دهید. این موضوع می‌تواند به سادگی یک تمرین تنفسی عمیق در زمانی که شما در وضعیت ترس قرار دارید، باشد. یا اینکه می‌تواند شامل سپری کردن زمانی در کلاس یوگا باشد. این شیوه‌ها می‌تواند به شما کمک کند تا روی این موضوع که احساسات شما چگونه با فرآیندهای فیزیولوژیکی، از قبیل تنفس، ضربان قلب و عرق کردن ارتباط دارد، دقیق و متمرکز شوید.

انجام ورزش منظم، خواب کافی و حفظ رژیم غذایی سالم، راه‌های عالی برای تنظیم فرایندهای فیزیولوژیکی مرتبط با ترس و اضطراب می‌باشند. انجام کارهای کوچک، مانند پیاده‌روی منظم و یا نوشیدن اسموتی میوه‌ای خانگی به جای خوردن تنقلات چرب، می‌تواند شما را در مسیری درست قرار دهد.

به فکر حذف کافئین از رژیم غذاییتان باشید.

مصرف کافئین ممکن است عامل مهمی در اضطراب مرتبط با ترس از ارتفاع باشد. محدود کردن یا خودداری از مصرف کافئین می‌تواند به کاهش علائم کمک کند. علاوه بر این، کاهش کافئین احتمالاً باعث کاهش عصبانیت در شما شده و سبب می‌شود تا آرام‌تر باشید. این موضوع می‌تواند روبرو شدن با ترس را برای شما آسان‌تر کند.

به تدریج خود را در معرض ترس قرار داده و با آن مواجه شوید.

سعی کنید به آرامی و به تدریج خود را در معرض ارتفاعات بالا قرار دهید. به عنوان مثال، می‌توانید با مطالعه در بالکن طبقه‌‌ی دوم یک ساختمان شروع به کار کنید. بعدا می‌توانید سعی کنید که از یک تپه بزرگ بالا رفته و به فاصله‌ای که طی کرده‌اید، نگاه کنید. هنگامی که در خود احساس راحتی کردید، می‌توانید کار را با ارتفاعات بیشتری ادامه دهید. مثلا اگر می‌توانید، از یک دوست دعوت کرده و به‌دلیل حضور او، در طول این فعالیت‌ها احساس حمایت کنید. با کسب هر موفقیت به خود ببالید و آهنگ شتاب خود را از دست ندهید. با صبر و حوصله، در نهایت خود را در موقعیتی می‌بینید که در حال پرش از بانجی جامپینگ هستید تا بوسیله‌ی آن موفقیت خود را جشن بگیرید.

ممکن است بسیار دشوار باشد که خودتان را مجبور به انجام کاری کنید که می‌دانید باعث عصبانیتتان خواهد شد. به منظور کمی «فشار» اضافی به خودتان، شرایطی را ایجاد کنید که در آن باید با ترستان مقابله کنید. مثلا اگر شما در یک کارناوال هستید و دوستتان می‌خواهد تا شما به همراهش به یک سواری ترسناک بروید، به او بگویید که این کار را انجام می‌دهید و یک بلیط برای خود خریداری کنید. اگر قبلا تجربه‌ای در این خصوص داشته باشید، به احتمال بیشتری این کار را انجام می‌دهید. فراموش نکنید که شما می‌توانید از تکنیک‌های آرامش‌بخش به منظور فرونشاندن عصبانیت زیاد خود استفاده کنید.

روش ۲ در درمان ترس از ارتفاع: تلاش درمانی

محدودیت‌های شخصی خود را بشناسید.

اگر به‌خاطر ترس از ارتفاع، به‌طور مداوم فرصت‌هایتان را از دست می‌دهید و سعی دارید خود را در برابر ترستان قرار دهید، می‌توانید گزینه‌های بلندمدت بیشتری را در نظر بگیرید. این گزینه‌ها را به طور عمیق بشناسید، زیرا ممکن است به شما در به دست آوردن فرصت کمک کنند.

مطالعات نشان داده‌اند که ممکن است با اشکال مختلف درمانی مواجه شوید. مانند درمان شناختی رفتاری (CBT) که در مدیریت ترس‌های خاص مانند ترس از ارتفاع مفید است.

درمانگری بیابید که نیازهای شما را برآورده کند.

مکاتب علمی متعددی در روان‌درمانی وجود دارد که اعم از روش روانکاوی سنتی و رویکردهای موجود و جایگزین می‌باشد. هدف هر برنامه درمانی باید به شما کمک کند تا به راحتی و به تدریج، ترس خود را کاهش دهید. و در عین حال به شما آموزش دهد که چگونه کنترل اضطراب خود را به دست بگیرید. معالجه ممکن است همراه با درمان دارویی و یا بدون آن صورت پذیرد. در نهایت، شما باید تصمیم بگیرید که کدام نوع درمان، بهترین گزینه برای شما است. در هنگام انتخاب یک درمانگر، مواردی وجود دارد که باید در نظر داشته باشید:

اعتباربخشی. قبل از شروع برنامه‌ی درمانی، به گواهینامه‌ی این درمانگرها و مشاورانی که می‌خواهید با آنها کار کنید، توجه نمایید. سعی کنید درمانگر یا مشاوری را پیدا کنید که در حوزه‌ی تخصصی‌اش، برای درمان تخصصی فوبیا/ اضطراب دارای مجوز باشد.

تجربه. سعی کنید درمانگری پیدا کنید که عملاً به اندازه‌ی کافی فعالیت و سابقه‌ی کار داشته باشد. و باعث ایجاد رضایت و سلامت در بیماران سابق خود شده باشد. اگر می‌توانید، با برخی از آنها صحبت کنید. از آنها بپرسید که تجربه‌ی آنها تا چه میزان موثر و آرامش‌بخش بوده است. آیا آنها درمانگر خود را به شما نیز توصیه می‌کنند یا خیر. در مورد درمانگرانی که به‌نظر بی‌تجربه هستند و یا قادر به حمایت از ادعاهای موفقیت‌آمیز خود نیستند، مجدداً فکر کنید.

روش درمانی. بیشتر متخصصین معتبر از تکنیک‌های مدرن و علمی استفاده می‌کنند که در نشریات قانونی و معتبر پزشکی بررسی شده‌اند. از سوی دیگر، روش‌های جامع و جایگزین نیز مورد بررسی قرار گرفته و برای برخی افراد بسیار موثر بوده است.

با درمانگرتان ملاقات کرده و ترس از ارتفاع‌تان را با او در میان بگذارید.

هنگامی‌که گمان کردید درمانگری مناسب را پیدا نموده‌اید، یک جلسه ترتیب داده و مناسب‌بودن درمانگر را از نزدیک بررسی کنید. درمانگران مختلف ممکن است برای مقابله با ترس شما رویکردهای متفاوتی را اتخاذ کنند، اما تمامی آنها در ابتدا از شما خواهند خواست که ترس خود را برای آنها شرح دهید. همچنین سوالاتی در مورد مدت زمانی که با آن درگیر بوده‌اید و یا هر مشکلی که این ترس برای شما رقم زده است و سایر موارد از شما خواهند پرسید. با درمانگر خود کاملاً صادق باشید. هرچقدر که اطلاعات بیشتری را ارائه دهید، درمان شما راحت‌تر خواهد بود. همچنین از درمانگر خود بپرسید چه کارهایی را باید انجام دهید و از انجام چه کارهایی می‌بایست پرهیز کنید.

تکنیک‌های کنترل اضطراب را بیاموزید.

شما احتمالاً یاد خواهید گرفت که چگونه با اضطراب خود مقابله کرده و همچنین آن را کنترل کنید. این تلاش برای از بین بردن اضطراب شما نیست، بلکه برای کنترل‌پذیر‌تر کردن آن است. همراه با یک درمانگر، شما یاد خواهید گرفت که به‌طور متفاوتی با مشکلتان روبرو شوید و شروع به تمرکز بر افکار و احساساتتان کنید. در نهایت، شما یاد خواهید گرفت که با انجام چه اموری می‌توانید بیشتر در آرامش باشید و همچنین چه چیزی را باید مورد پذیرش قرار دهید. مقاله ۱۰ روش درمان اضطراب در سایت را در این زمینه مطالعه کنید.

تجربه تدریجی یا قرار گرفتن گام به گام در معرض ترس.

یکی از راه‌هایی که بعضی (اما نه همه) از درمانگران انجام می‌دهند این است که به‌تدریج بیماران را در معرض عامل یا محرک‌هایی که باعث ترس در آنها می‌شود، قرار می‌دهند. شروع کار با تجارب نسبتاً کوچک انجام می‌شود و تحریک به آرامی افزایش می‌یابد تا بیمار قادر باشد میزان تحمل خود را افزایش دهد. مثلا شما ممکن است با وجود اضطراب کم تصور کنید که در لبه‌ی یک صخره ایستاده‌اید. سپس، هنگامی‌که این مورد تحت کنترل درآمد و یا به‌عبارتی کنترل‌پذیر شد، شما به یک عکس که از نقطه‌ای مرتفع (از بالا به پایین) گرفته شده است نگاه می‌کنید. واقعیت مجازی در سال‌های اخیر، بسیاری از امکانات هیجان‌انگیز را به درمانگرها ارائه داده است تا بیمار بتواند به‌تدریج در محیطی کنترل‌شده بر ترس از ارتفاع غلبه کند.

در نهایت، زمانی‌که بیمار پیشرفت قابل‌توجهی داشته باشد، می‌تواند پروازی با هواپیما یا برخی اقدامات دیگر که در ابتدا باعث ایجاد ترس شدید در او می‌شده است، را انجام دهد.

برای انجام تکالیف آماده باشید.

بسیاری از درمانگرها، تمرینات خانگی را به‌منظور تقویت تکنیک‌های ذهنی و جسمانی که به شما آموزش داده‌اند، در نظر می‌گیرند. از شما خواسته می‌شود الگوهای منفی ذهنی خود را به چالش کشیده و روز به روز استراتژی‌های مقابله‌ای را در برابر آنها به‌کار بگیرید.

کارهایی که باید در خانه انجام دهید می‌‌تواند شامل فعالیت‌هایی مانند تمرینات تنفسی، آزمون‌های فکری و سایر موارد باشد.

روش ۳ در درمان ترس از ارتفاع: درمان ترس از ارتفاع از طریق دارو

یک روانپزشک برای اختلالات فوبیا بیابید.

این امر بسیار مهم است که پزشکی را انتخاب کنید که تخصص او با مشکل شما تناسب داشته باشد. اگر هیچ پزشک یا روانپزشکی که برای فوبیا‌های شما دارویی تجویز کند نمی‌شناسید، با پزشک خانوادگی خود تماس بگیرید. او احتمالا می‌تواند شما را به سوی یکی از همکاران مورد اعتماد خود راهنمایی کند.

متوجه باشید که گزینه‌های درمانی مبتنی بر دارو، عامل اساسی روانشناختی را که موجب ترس از ارتفاع می‌شود، حل نمی‌کند. اما با کاهش احساس اضطراب و آرامش بخشیدن به شما، می‌تواند ادامه‌ی زندگی را بسیار راحت‌تر کند.

داروها و درمان‌های جایگزین و طبیعی را نیز در نظر داشته باشید. این موضوع می‌تواند شامل طب سوزنی، مدیتیشن و یا عطر‌های گیاهی شود. پیش از اینکه بخواهید از این روش‌ها استفاده کنید، حتما موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید.

با پزشکتان بی‌پرده صحبت کنید.

اگر به دنبال دارو برای ترس از ارتفاع هستید، ارتباط شما با پزشک مهم است. شرح دادن علائم‌تان به‌طور واضح و کامل می‌تواند به پزشک شما در مورد گزینه‌های احتمالی درمان کمک کند. علائم خود را به‌طور آشکار و علنی با پزشک خود درمیان بگذارید و اجازه دهید پزشک به شما کمک کند.

تا جای ممکن در خصوص داروهای ترس از ارتفاع تحقیق کنید.

هر پزشکی با تمامی داروهایی که برای درمان ترس از ارتفاع در دسترس می‌باشند، آشنا نخواهد بود. بنابراین شما می‌توانید تحقیقاتی را در مورد این داروها انجام دهید. هرگونه نگرانی که ممکن است داشته باشید را با پزشک خود در میان بگذارید و به پزشک خود این اجازه را بدهید تا بازخورد مفید و مناسبی را به شما ارائه دهد. گزارش شده است که بسیاری از داروها، عوارض جانبی منفی دارند. ایرادی ندارد که به این نتیجه برسید که به جای اثرات جانبی منفی، کفه‌ی ترازو به سمت فواید و مزایای داروها سنگینی می‌کند. در اینجا چند مورد از داروهای رایجی که پزشک شما ممکن است برایتان تجویز کند، ذکر شده‌اند:

درمان دارویی ترس از ارتفاع.

داروهای ضدافسردگی مانند SSRI یا SNRI، داروهایی هستند که به‌طور معمول با تأثیرگذاری افزایشی بر سطوح برخی از انتقال‌دهنده‌‌های عصبی مسئول نظارت بر خلق و خو و حالات عمل می‌کنند.

بنزودیازپین‌ها داروهای سریع‌الاثر هستند. این داروهای مؤثر بر ذهن می‌توانند برای تسکین اضطراب کوتاه‌مدت مفید باشند. به‌دلیل تأثیر کوتاه‌مدت آن، بنزودیازپین‌ها می‌توانند عادت مصرفی ایجاد کنند.

مسدود کننده‌های بتا یا بتا بلاکر‌ها با مسدود کردن آدرنالین کار می‌کنند. این داروها عمدتاً به‌منظور تسکین علائم فیزیکی اضطراب، مانند لرزش یا ضربان قلب بالا مورد استفاده قرار می‌گیرند.

به دنبال درمان بیماری‌های مزمن و ناراحتی‌های مربوط به سیستم وستیبولار و بصری خود باشید.

اگرچه علت ترس از ارتفاع هنوز قطعی نیست، اما تحقیقات نشان داده است که این امر ممکن است به این دلیل باشد که بدن، محرک‌های بصری و فضایی را با توجه به اطلاعات دریافتی از چشم و سیستم‌های وستیبولار تفسیر می‌کند. در برخی از بیماران، ترس از ارتفاع ممکن است ناشی‌از ناتوانی درک نشانه‌های تصویری و فضایی در ارتفاع‌های بالا باشد. یعنی در همان جایی که اهمیت چنین اطلاعاتی افزایش می‌یابد. در چنین حالتی، ممکن است افراد مبتلا، احساس ناراحتی یا سرگیجه کنند و در تعیین موقعیت مکانی پدیده‌هایی که با آن سرو کار دارند، دچار اشتباه گردند.

در این مورد، ترس از ارتفاع ممکن است علتی فیزیولوژیکی داشته باشد نه یک علت روانشناسی. بنابراین با پزشک خود در این خصوص صحبت کنید. شما می‌توانید به یک پزشک متخصص که قادر به درک علل فیزیکی ترس شما می‌باشد، مراجعه کنید.

همه گزینه‌ها را در نظر بگیرید.

در برخی موارد، به‌خصوص اگر درمان‌های سنتی جواب ندهند، ممکن است بخواهید به‌سمت روش‌هایی بروید که با عناوینی مانند «جایگزین»، «مکمل» یا «تلفیقی» شناخته می‌شوند. این رویکردها مختص همه‌ی افراد نیستند، اما نشان داده شده است که تحت شرایط خاص موثر می‌باشند. این مورد می‌تواند شامل شکل‌های مختلفی باشد، از جمله طب سوزنی، تمرکز ذهن و بدن که واکنش‌های آرامش‌بخش را افزایش می‌دهند، تجسم ذهنی تعلیم داده شده (از سوی پزشک یا روانشناس) به منظور مشغول ساختن ذهن در طی فرایند درمان و بهبودی، حساسیت‌زدایی از حرکات چشمی و پردازش مجدد بیوفیدبک.

همانند عمل به بسیاری از شیوه‌ها، همیشه پیش از شروع هرگونه تمرین متمرکز، یک توصیه خوب و مناسب به شما، مشاوره با یک پزشک قابل اعتماد است.

روش ۴ درمان ترس از ارتفاع: دوری کردن از عقیده‌های غیرعلمی مضر

۱. به سوی عاقبت و پایانی عمیق نپرید.

(کنایه از شروع انجام کاری جدید و دشوار بدون دریافت کمک و یا آماده‌سازی). مردم اغلب اینگونه می‌گویند که با انجام کارهایی که معمولاً باعث تهدید و ترس در آنها می‌شود، می‌توانند با ترس خود رودرو شوند. برای کسی که از ترس از ارتفاع رنج می‌برد، این کارها می‌تواند چیزی شبیه به سوار شدن بر روی ترن هوایی، سقوط آزاد با چتر، یا نگاه کردن به لبه‌ی صخره باشد. تحقیقات اخیر نشان داده است ترس از ارتفاع یک حالت ذاتی است، نه یک بیماری اکتسابی. این امر به این معنی است که هل دادن افراد دچار ترس از ارتفاع «به سوی عاقبت و پایانی عمیق» ممکن است هیچ تاثیری نداشته باشد. انجام این کار حتی ممکن است ترس را تشدید کند.

تحقیقات بیشتری برای یافتن یک علت قطعی برای ترس از ارتفاع موردنیاز است. تا زمانی‌که ترس به‌طور کامل درک نگردد، به هیچ‌وجه ایده‌ی خوبی نیست که افراد مبتلا به ترس از ارتفاع را بدون انجام درمان ابتدایی ترس به وسیله‌ی روش‌های درمانی و دارو، در معرض ارتفاع قرار دهیم.

۲. ترس از ارتفاع خود را ساده تصور نکنید.

اگر ترس از ارتفاع شما را از کار، آرامش و یا انجام کارهایی که دوستشان دارید باز داشته است، باید بدانید که این موضوع چیزی نیست که باید آن را تحمل کرده و با آن مدارا کنید، بلکه این یک وضعیت واقعی است. «سخت گرفتن» یا صرفاً «مدارا کردن»، استراتژی‌های خوبی برای زندگی با یک فوبیای واقعی نیست. اگر تصمیم بگیرد ترس خود نسبت به ارتفاع را با یک ظاهرسازی صوری مخفی کنید، ممکن است با انجام این کار واقعاً استرس شدیدی را ایجاد کرده و تصمیمات بدی اتخاذ کنید.

شما قوی‌تر از چیزی هستید که تصور می‌کنید. قدرت خود را با پیگیری درمانی واقعی نشان دهید. با پزشک، روانپزشک یا درمانگری با تجربه برای شروع غلبه بر ترس خود ملاقات کنید.

نکات مورد توجه در درمان ترس از پرواز

از تخته‌های شیرجه در استخر شنای محل زندگی خود استفاده کنید. از سطح پایین شروع کرده و به‌تدریج به‌سوی سطوح بالاتر بروید.

سعی کنید افراد دیگری را که از ترس از پرواز رنج می‌برند، پیدا کنید. تعلق داشتن به یک جامعه می‌تواند برخی از تسلی‌ها و آرامش‌ها را ارائه دهد و منابع جدید و ایده‌هایی را که ممکن است تاکنون در مورد خودتان در نظر نگرفته بودید، پیش روی شما بگشاید.

در ایالات متحده، الزامات دریافت گواهینامه از ایالتی به ایالت دیگر متفاوت است. بسیاری از ایالت‌ها و حوزه‌های قضایی نیاز به درمانگران و مشاورانی دارند که می‌بایست یک مجوز ویژه از یک سازمان غیردولتی مانند هیئت مدیره‌ی صدور گواهینامه تجزیه و تحلیل رفتاری (BACB) یا انجمن روانشناسی آمریکا (APA)، به‌منظور انجام انواع خاصی از درمان را داشته باشند.

هنگامی‌که در حال خروج از بالکن هستید یا از پنجره‌ی ساختمانی بلند به‌بیرون نگاه می‌کنید، از زیبایی منظره لذت ببرید.

انجام امور مرتبط با آرامش‌بخشی اغلب بسیار ساده‌تر از آن چیزی است که تصور می‌کنیم باید در واقع انجام دهیم. با این وجود، این چیزی است که باید حداقل در هنگام تلاش برای مقابله با ترستان، آن را انجام دهید. نفس‌های عمیق بکشید. چیزهایی که مثبت یا زیبا است را پیدا کرده و روی آن تمرکز کنید.

اگر در بالکن یا فضای بازی حضور دارید که ممکن است سقوط کنید، برای نگاه کردن به پایین خم نشوید. این کار باعث اضطراب می‌شود و یک خطر امنیتی نیز می‌باشد. در عوض، نرده‌ها یا حصار‌ها را در دستان خود نگه دارید تا ایمنی و امنیت را برای خود در آن موقعیت به‌وجود آورید.

با افرادی که هر روز در ارتفاع زیاد کار می‌کنند، صحبت کنید. به‌عنوان مثال: شوینده‌های پنجره، کارگران ساختمانی، تپه‌نوردان، خط‌بان راه‌آهن، سنگ نوردان، گلایدر سواران، خلبانان، کوهنوردان، رانندگان جرثقیل و غیره.

برخی از فعالیت‌های خانه که باعث می‌شود شما به تدریج به ارتفاعات برسید را انجام دهید:

بالارفتن از یک درخت با کمک یک مراقب.

بالارفتن از یک نردبان طنابی که تعداد زیادی جای پا داشته باشد؛ در هر زمان کمی بالاتر بروید.

تاب‌خوردن توسط طنابی که به یک درخت بزرگ متصل است؛ اگر شرایط مهیا بود، از طناب به‌داخل آب شیرجه بزنید.

یک راه آسان برای کمک به ترس از ارتفاع شما این است که فکر کنید در ارتفاع قرار ندارید، بلکه بر روی زمینی مسطح ایستاده‌اید.

منبع:

https://www.psychologytoday.com/

https://psychcentral.com/