علائم و نشانه های افسردگی
علائم و نشانه های افسردگی را همیشه نمی‌توان به‌راحتی تشخیص داد. هرساله، چیزی حدود ۱۵ میلیون آمریکایی با مشکل افسردگی دست به گریبان می‌شوند، بیماری‌ای که به اشکال مختلف ازجمله حالت افسردگی عمده، افسردگی فصلی، اختلال افسردگی مزمن یا دیس‌تایمی و همچنین اختلال دوقطبی بروز می‌کند.
افسردگی بیماری‌ای است که افراد را در سطح جهان به‌طور فزاینده‌ای دچار مشکلات نموده و مانعی در زمینه تمرکز، انگیزش و بسیاری دیگر از عملکردهای روزانه شخص می‌باشد. این بیماری یک اختلال پیچیده است که بسیاری از سیستم‌های بدن شامل سیستم ایمنی را چه به‌عنوان نتیجه و یا علت، درگیر خود می‌نماید. این مسئله، سبب ایجاد اختلال در خواب و تاثیر در اشتها شده، در بعضی از موارد سبب کاهش وزن شده و در برخی اشکال دیگر به افزایش وزن منجر می‌گردد. به دلیل همین پیچیدگی‌ها، دست‌یابی به یک درک کلی از افسردگی مشکل بوده است.
دانشمندان شواهدی دارند که نشان می‌دهد افسردگی، به رژیم غذایی به دو شکل مصرف مواد غذایی مانند چربی‌های امگا ۳ و به دلیل ترکیب باکتریایی در معده شخص، بستگی دارد. البته، این بیماری هم حالت روحی و افکار شخص را و هم جسم او را درگیر می‌کند و سبب ایجاد مشکل برای فرد درگیر آن و اطرافیانی که با او در تماس هستند، می‌گردد. افسردگی در کودکان نیز بسیار متداول است.
افسردگی چیست؟
در پاسخ به سوال افسردگی چیست باید اظهار داشت که هرکسی گهگاه تجربه حالت غم را داشته است. اما افسردگی تجربه‌ای فراگیرتر از تفکر تکراری منفی، ناامیدی و نداشتن انرژی می‌باشد. این حالت نشانه‌ای از ضعف شخص یا وضعیتی که به خودی خود و بدون انجام کاری برطرف شود، نیست. افراد دچار این اختلال به ندرت می‌توانند «رفتاری عادی و نرمال» از خود نشان داده و حال بهتری پیدا کنند. شواهدی موجود است که نشان می‌دهد اگرچه افسردگی بسیار دردناک است، ولی دارای هدف مثبتی است. افسردگی همراه با خود روش‌های تفکری بهمراه دارد که افراد را مجبور می‌کند به مشکلات خود به‌جهت حل و فصل آنها تمرکز کنند.
حتی در موارد بسیار حاد آن، افسردگی بسیار قابل درمان است. این وضعیت معمولاً به‌صورت چرخه‌ای تکرار می‌شود و درمان زودهنگام ممکن است تکرار برخی اتفاقات را مانع شده و یا از بروز آن جلوگیری نماید. بسیاری از مطالعات نشان می‌دهد موثرترین روش، درمان شناختی رفتاری بوده که الگوهای تفکر مشکل‌دار را با یا بدون استفاده از داروهای ضدافسردگی مشخص کرده و سعی در اصلاح آن می‌کند. به علاوه، شواهدی به سرعت در حال گردآوری هستند که مراقبه ذهنی منظم یا توجه آگاهی به تنهایی و یا همراه با شناخت درمانی، می‌تواند مانع شروع این اختلال گردد. توجه آگاهی به وسیله جدا کردن فکر از همان آغاز از تفکرات منفی تکراری مانع افتادن فکر در چرخه منفی افکار بد می‌شود.
چه چیزهایی باعث افسردگی می‌شود؟
یک دلیل شناخته شده که آن را دلیل افسردگی بدانیم، وجود ندارد. در عوض، احتمالاً این مسئله نتیجه ترکیب عوامل ژنتیکی، بیوشیمیایی، محیطی و روانی می‌باشد. ضربه روحی، از دست دادن عزیزی، یک رابطه دشوار و یا هر موقعیت استرس‌زای دیگر که توان مقابله با آن وجود نداشته باشد، ممکن است باعث ایجاد این اختلال گردد. مراحل بعدی افسردگی ممکن است به همراه یک محرک قابل مشاهده و یا بدون آن رخ دهد.
پژوهش با فناوری‌های تصویربرداری از مغز، مانند تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) نشان می‌دهد که مغز افرادی که دچار افسردگی هستند نسبت به دیگران که بدون علایم این اختلال هستند، متفاوت به نظر می‌رسد. بخش‌هایی از مغز که مسئول تنظیم حالات، تفکر، خواب، اشتها و رفتار هستند به نظر غیرطبیعی فعالیت می‌کنند. علاوه بر آن، مواد شیمیایی که سلول‌های مغزی برای ارتباط با انتقال‌دهنده‌های عصبی استفاده‌می‌کنند، ممکن است تحت‌تاثیر قرار گیرند. هنوز روشن نیست که کدام تغییرات مشاهده شده در مغز ممکن است علت افسردگی و کدام یک معلول آن هستند.
برخی از انواع افسردگی احتمال بیشتری دارد که به نسل‌های بعدی یک خانواده منتقل شود که ممکن است برخی آسیب‌پذیری‌های ژنتیکی سبب این اختلال گردد. بنابراین پاسخ قطعی برای پرسش چه چیزهایی باعث افسردگی می شود نمی توان داد.
علائم افسردگی
تمام کسانی که دچار افسردگی یا حالت شیدایی هستند، همه این نشانه‌ها را تجربه نمی‌کنند. برخی افراد نشانه‌های کمتر و تعدادی نشانه‌های بیشتری را تجربه خواهند کرد. شدت بروز نشانه‌ها از فردی به فرد دیگر و همچنین در خلال زمان متفاوت می‌باشد.
* احساس غم دائمی، اضطراب و یا دلمردگی
* حس ناامیدی یا بدبینی
* احساس گناه، بی‌ارزشی یا بی‌کسی
* از دست دادن علاقه یا اشتیاق در مسائل سرگرم کننده و فعالیت‌هایی که زمانی از آنها لذت می‌برده است مانند رابطه جنسی
* کاهش انرژی، خستگی، بی‌رمق بودن
* مشکل در تمرکز، به یاد آوردن مطالب یا تصمیم‌گیری
* بی‌خوابی، بیدار شدن در صبح زود یا خواب بیش از اندازه
* کاهش اشتها و یا وزن، یا پرخوری و افزایش وزن
* تفکر درباره مرگ یا خودکشی، تلاش برای خودکشی
* بیقراری، تحریک‌پذیری
* نشانه‌های جسمی مداوم که به درمان پاسخ مثبت نمی‌دهند مانند سردردها، اختلالات گوارشی و دردهای مزمن.
درمان افسردگی
پس از توضیح علائم و نشانه های افسردگی نوبت به نحوه درمان افسردگی می رسد. افسردگی، حتی موارد خیلی حاد آن، اختلالی کاملاً قابل درمان است. در مورد بسیاری از بیماران، هر چه زودتر امکان آغاز فرآیند درمان فراهم شود، تاثیرگذاری آن بیشتر بوده و از احتمال بازگشت آن تا حد بیشتری می‌توان جلوگیری نمود.
درمان مناسب برای این اختلال با معاینه جسمی توسط پزشک آغاز می‌گردد. بعضی داروها، همانند برخی شرایط پزشکی مانند عفونت‌های ویروسی یا اختلال تیرویید می‌تواند نشانه‌هایی مشابه با افسردگی را ایجاد نماید و بهتر است از آنها جلوگیری شود. دکتر باید درباره مصرف‌الکل و موادمخدر و همچنین اینکه بیمار تفکراتی در مورد مرگ یا خودکشی دارد یا نه، سوال‌بپرسد.
پس از تشخیص اولیه، شخص با علایم افسردگی می‌تواند به چندین روش درمان گردد. متداولترین روش‌های درمان، دارو و روان‌درمانی می‌باشند. بسیاری تحقیقات نشان داده‌اند که روان‌درمانی شناختی رفتاری به تنهایی یا همراه با درمان دارویی بسیار موثر است. روان‌درمانی، الگوهای تفکر که مسبب افسردگی هستند را مشخص نموده و مطالعات نشان می‌دهند که باعث جلوگیری از بازگشت آن می‌شود. درمان دارویی اغلب در برطرف کردن نشانه‌هایی مانند اضطراب شدید موثر بوده و در نتیجه آن، افراد می‌توانند در روان درمانی هدفمند مشارکت نمایند.
به علاوه، فعالیت بدنی روشی مهم در مبارزه با افسردگی است. به دلیل اینکه این اختلال سبب از بین رفتن انگیزه در افراد می‌شود، اینکه یک عضو خانواده و یا یک دوست به‌طور منظم شخص دچار افسردگی را برای پیاده‌روی بیرون ببرد، می‌تواند بسیار موثر باشد. همچنین، ارتباط اجتماعی به‌عنوان راهی برای مبارزه با احساس انزوا که تحت‌تاثیر افسردگی ایجاد می‌شود، ارزشمند است.
منبع:
PSYCHOLOGYTODAY.COM
