توهین همسر در جمع
چرا شوهرم همش منو محکوم می‌کنه؟
به نمونه زیر از صحبت‌های فردی در خصوص توهین همسر توجه کنید:
تقریباً پنج سال است که ازدواج کرده‌ام. شوهرم ۲۰ سال از من بزرگتر است و ما دو فرزند داریم. طی چند ماه گذشته، شوهرم استرس زیادی را تجربه کرده است و من می‌دانم که نگه‌داشتن آن حجم ناراحتی در درون، کار ساده‌ای نیست. بنابراین همیشه سعی می‌کنم او را وادار کنم تا در این مورد صحبت کند. اما به‌نظر می‌رسد او بیشتر از من، به دوستانش اعتماد دارد و با آنها صحبت می‌کند.
اخیراً او به هر دلیل احمقانه‌ای در ملاء عام سر من فریاد می‌کشد و به من توهین می‌کند. اصلا هم برایش مهم نیست که چه کسی در آن اطراف است (دوستان، خانواده یا غریبه‌ها). این موضوع باعث می‌شود بسیار ناراحت شوم و گریه کنم. فکر می‌کنم شاید من خیلی حساس باشم. چند بار اول هیچ واکنشی نشان ندادم، چون فکر کردم شاید او فقط درگیری ذهنی دارد و منظورش این نبوده است. اما آخرین بار در حضور اعضای خانواده‌اش این اتفاق افتاد. من خیلی ناراحت شدم و از جمع بیرون رفتم. اما او حتی به خودش زحمت نداد که دنبالم بیاید. روز بعد درست مثل اینکه هیچ اتفاقی نیفتاده است، طبیعی رفتار کرد و هرگز راجع به این حرکتش از من عذرخواهی نکرد.
غرایزم به من می‌گویند او دیگر مرا دوست ندارد. او در اتاق دیگری می‌خوابد. همیشه از من انتقاد می‌کند و من را به‌خاطر چیزهایی که سبب استرسش می‌شود، مقصر می‌داند. اگر کسی حرف بی‌ادبی درباره من بزند، از من دفاع نمی‌کند. من نمی‌خواهم زندگی‌م را به این روش ادامه دهم. من می‌خواهم همانطور که من به او احترام می‌گذارم، او نیز به من احترام بگذارد. من با توهین همسر خود چکار باید کنم؟
آیا این رابطه ارزش ادامه دادن دارد؟
من از این موضوعات بسیار خشمگین هستم.
پاسخ گذر از استرس بخشی اجتناب‌ناپذیر از زندگی است، اما ظلم و توهین به همسر یک انتخاب است. این عدم‌حساسیت و پاسخگویی در مورد تأثیر رفتار او بر شما و رابطه‌تان، فقط می‌تواند منجر به قطع ارتباط شود. بدیهی است که او با خوابیدن در اتاقی متفاوت، در حال عقب کشیدن است و حاضر نیست آسیب‌های ناشی از تاثیرات کلامی خود را برطرف کند. شما نمی‌توانید این مشکل و رابطه را به تنهایی ترمیم کنید. شما باید این تعاملات را از نزدیک بررسی کنید و مطمئن شوید که اینها فقط یک واکنش موقتی به استرس نیستند. اگر آنها از الگوی رفتارهای بزرگتری نشات گرفته باشند، پس چیزی نیست که فقط به‌عنوان واکنش به استرس و موقتی در نظر بگیرید. مطمئن شوید که در مورد زمینه این رفتارها صادق و منصف هستید.
اگر او برای تغییر پاسخ به استرس خود کاری انجام نمی‌دهد، بهانه آوردن به دلایل سطحی نمی‌تواند هیچ مشکلی را برطرف کند. شما قبلاً سعی کرده‌اید با او منطقی صحبت کنید و از او دعوت کنید تا تأثیر رفتارش را که بر شما می‌گذارد درک کند. از آنجا که او مایل نیست در برابر نفوذ شما بازتر رفتار کند و انعطاف به خرج دهد و تاثیری را که به‌عنوان همسرش بر شما وارد می‌کند بپذیرد، بنابراین صحبت بیشتر در مورد آن تفاوت زیادی ایجاد نخواهد کرد.
زمان صحبت تمام شده است، بنابراین وقت آن است که اقدامات قاطعانه‌تری را شروع کنیم. انگیزه شما برای اقدام نمی‌تواند با اجبار او به عذرخواهی یا تلاش برای ترغیب او به بیداری باشد. این عمل شما، دستکاری اضافی در اموری خواهد بود که تنها از عهده شما برنمی‌آیند و هرگز نزدیکی موردنظر شما با همسرتان را ایجاد نخواهد کرد. نکته قابل درک این است که تلاش شما، اقدام برای محافظت از حیثیت‌تان به‌عنوان یک انسان است.
محافظت از خود در برابر توهین همسر
وقتی کرامت شخصی شما در معرض تهدید اقدامات شخصی است، اطمینان از اینکه از خود محافظت می‌کنید بسیارمهم است؛ به‌خصوص اگر فرد موردنظر، همسرتان باشد. یک همسر از راه‌های بی‌شماری به شما و آسیب‌پذیری‌های شما دسترسی دارد. بنابراین اگر فرد خاطی به شما بی‌احترامی یا توهین می‌کند، در این صورت محافظت از خودتان و عزت‌نفستان ضروری است.
اولین اقدامی که می‌توانید در نظر بگیرید، امتناع از حضور با او در جمع است. شما نمی‌توانید آنچه او به شما یا درباره‌تان می‌گوید را کنترل کنید. اما مطمئناً می‌توانید کنترل کنید که آیا در خط آتش هستید یا نه. قابل درک است که این امر ناخوشایند است و احساس زوج بودن را از شما می‌گیرد. اما فکر نمی‌کنم وقتی توسط همسرتان مورد تعرض لفظی قرار می‌گیرید، او احساس زوج بودن داشته باشد. لازم نیست دلایل رعایت حریم‌تان را به شوهرتان توضیح دهید. اگر او تعجب می‌کند که چرا شما در جمع با او نیستید، پس می‌توانید تصمیم بگیرید که آیا می‌خواهید دلایل خود را توضیح دهید یا خیر. اگر او درباره تغییر رفتار شما کاملاً بی‌خبر است و دارای انعطاف شنیدن دلایل شما است، شاید ارزش داشته باشد که رفتارتان را توضیح دهید. اگر او پرخاشگر و در حالت دفاعی باشد، احتمالاً زمان مناسبی برای انجام این بحث نیست.
اگر فرد خاطی بخواهد اعتماد شکسته را ترمیم کند، این مرزها می‌توانند پل ارتباطی ایجاد کنند. این مرز می‌تواند سیگنالی را به همسر ارسال کند مبنی بر اینکه مسئله‌ای مانع ایجاد رابطه می‌شود. وقتی به او سیگنال محکمی ارسال می‌کنید مبنی بر اینکه دیگر اجازه نمی‌دهید از شما سوءاستفاده و تحقیرتان کند، آنگاه او تصمیم می‌گیرد که آیا می‌خواهد برای بهبود رابطه‌تان کاری انجام دهد یا نه. در هر صورت، با چنین تصمیمی شما در امان هستید، خواه او رفتار ظالمانه‌اش را تغییر دهد یا نه. شما قدرت محافظت از خود را در برابر توهین‌های بی‌رحمانه و رفتارهای سوءاستفاده‌گرانه‌ی او دارید. مرزهای شما صلح شخصیتان را تضمین می‌کنند، اما لزوماً به این معنی نیست که در ازدواجتان نیز صلح خواهید داشت. اگر او می‌خواهد به‌شما نزدیکتر شود، باید بررسی کند که چگونه گفتار و عملکردش بر شما و رابطه‌تان تأثیر می‌گذارد.
منبع:
https://www.stgeorgeutah.com/news/archive/2018/05/02/relationship-connection-my-husband-insults-me-in-public/
