تاثیر سیگار بر افراد دوقطبی
افراد مبتلا به اختلال دوقطبی نسبت به جمعیت عادی، در معرض خطر بیشتری برای وابستگی به نیکوتین و سایر اختلالات مصرف مواد (SUDs) قرار دارند.
تاثیر سیگار کشیدن بر افراد دوقطبی چیست؟
تحقیقات، سیگار کشیدن را با دوره‌های شیدایی مکرر و شدیدتر و با بدتر شدن کلی علائم دوقطبی مرتبط دانسته است. این علاوه بر سایر خطرات شناخته شده سلامتی سیگار، از جمله سرطان ریه است.
اجتناب یا ترک سیگار ممکن است به افراد مبتلا به اختلال دوقطبی کمک کند تا علائم خود را مدیریت کنند و و برای سلامت کلی آنها مفید باشد.
ما به آنچه تاکنون در مورد ارتباط بین مصرف نیکوتین و اختلال دوقطبی، خطرات بالقوه سلامتی و نکاتی برای قطع کردن سیگار معروف به ترک سیگار، می‌دانیم، خواهیم پرداخت.
تحقیق در مورد نیکوتین و اختلال دوقطبی
تحقیق درباره تاثیر سیگار بر افراد دوقطبی نشان می‌دهد که افراد مبتلا به اختلال دوقطبی و سایر بیماری‌های روانی، بیشتر از افراد بدون آنها، سیگاری هستند.
در تحقیقات سال ۲۰۱۶، در مورد تاثیر سیگار بر افراد دوقطبی مشخص شد که سیگار کشیدن با بدتر شدن علائم مشخصه این اختلال، به افسردگی، شیدایی و شکل خفیف آن، نیمه‌شیدایی، مرتبط است.
یک مطالعه در سال ۲۰۱۵ نشان داد که افراد مبتلا به اختلال دوقطبی، دو تا سه برابر بیشتر از جمعیت عادی، در معرض سیگار کشیدن هستند.
این امر به‌ویژه در مورد افرادی که دوره‌های شیدایی را تجربه می‌کردند، که بیش از سه برابر بیشتر از افراد مبتلا به سایر اختلالات روانپزشکی به دخانیات وابسته بودند، صادق بود.
افراد مبتلا به اختلال دوقطبی که سیگار می‌کشند، ممکن است در مدیریت دوره‌های خلقی، شرایط دشوارتری داشته باشند، این امر می‌تواند منجر به اقامت بیشتر و طولانی‌تر در مراکز سلامت روان شود.
علاوه بر این، ممکن است سیگار کشیدن با برخی از داروهای دوقطبی تداخلات نامطلوب داشته باشد. تحقیقات قبلی در سال ۲۰۱۲، نشان داد که برخی از داروهای تثبیت کننده خلق و خو (مانند توپیرامات) می‌توانند متابولیسم نیکوتین را افزایش دهند.
این بدان معناست که افراد مبتلا به اختلال دوقطبی که این داروها را مصرف می‌کنند، ممکن است تمایل بیشتری به سیگار کشیدن داشته باشند و در ترک آن مشکل بیشتری داشته باشند.
بنابراین تاثیر سیگار کشیدن بر افراد دوقطبی بیشتر از تاثیر آن بر افراد دیگر است.
یافتن ارتباط بین نیکوتین و اختلال دوقطبی
تحقیقات نشان می‌دهد که رابطه پیچیده‌ای بین سیگار کشیدن و اختلال دوقطبی وجود دارد.
برخی از محققان حدس می‌زنند که سن نقش دارد. با توجه به مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، اکثر افراد سیگاری اولین سیگار خود را در ۱۸ سالگی می‌کشند، اما اختلال دوقطبی معمولاً برای اولین بار زمانی که افراد در اوایل ۲۰ سالگی خود هستند، ایجاد می‌شود.
با این حال، تحقیقات دیگر نشان داده است که شاید ارتباط مستقیمی بین سیگار کشیدن و ابتلا به اختلال دوقطبی وجود داشته باشد. تحقیقات بیشتری هنوز مورد نیاز است.
در حال حاضر، تعیین اینکه چه چیزی در مورد اختلال دوقطبی ممکن است شانس سیگار کشیدن را افزایش دهد یا چه چیزی در مورد سیگار کشیدن ممکن است خطر ابتلا به اختلال دوقطبی را افزایش دهد، دشوار است.
خطرات نیکوتین برای سلامتی
اغلب تصور می‌شود که سیگار با سلامت ریه و سایر نگرانی‌های مربوط به سلامت تنفسی مرتبط است. این پیوند توسط تحقیقات پشتیبانی شده است، اما این تنها راهی نیست که سیگار کشیدن به سلامت شما آسیب برساند. طیف وسیعی از خطرات سلامتی مرتبط با سیگار کشیدن وجود دارد.
خطرات سرطان
سرطان ریه شایع‌ترین سرطان مرتبط با سیگار است. سیگار عاملی است که در ۸۰ تا ۹۰ درصد مرگ و میر ناشی از سرطان ریه در ایالات متحده نقش دارد.
با این حال، سیگار یک عامل خطر در سایر سرطان‌ها نیز از جمله سرطان پانکراس، دهانه رحم، دستگاه گوارش، کلیه و سرطان خون است.
شرایط مزمن
استفاده از نیکوتین اثرات ثابتی بر سیستم ایمنی دارد. این امر بر بیماری‌های حاد و مزمن تأثیر می‌گذارد. افراد سیگاری نسبت به افراد غیرسیگاری در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به عفونت‌ها (از جمله عفونت‌های ریوی) هستند و ممکن است بهبود و بهبودی کندتری را تجربه کنند.
شرایط مزمن مرتبط با مصرف نیکوتین عبارتند از:
- بیماری لثه
- زخم معده
- دیابت
- بیماری قلبی
- سکته
- لخته شدن خون
- بیماری عروق کرونر
- بیماری شریان محیطی
- آنوریسم آئورت
- بیماری انسدادی مزمن ریه (COPD)
- پوکی استخوان
- آب مروارید
سایر اثرات سلامتی
استعمال دخانیات در طول زمان می‌تواند اثرات فیزیکی بسیار قابل مشاهده‌ای بر بدن داشته باشد.
این اثرات فیزیکی ممکن است شامل موارد زیر باشند:
- تسریع پیری پوست، چین و چروک
- آکنه
- تغییر رنگ دندان‌ها، اغلب به رنگ زرد یا قهوه‌ای
مصرف نیکوتین همچنین می‌تواند بر سلامت جنسی و تولید مثل تأثیر بگذارد. این شامل خطرات کاهش باروری، عوارض بارداری و اختلال نعوظ در برخی افراد است.
نکاتی برای ترک سیگار
نکاتی برای ترک سیگاربرای بسیاری از افرادی که سیگار می‌کشند، ترک آن یک چالش است که نیاز به آمادگی، تعهد و حمایت اجتماعی دارد. نیکوتین ماده‌ای است که باعث وابستگی می‌شود (اغلب به عنوان یک ماده اعتیادآور نامیده می‌شود)، به این معنی که در واقع مسیرهای شیمیایی را در مغز شما تغییر می‌دهد.
چالش توقف مصرف نیکوتین ارزش آن را دارد، زیرا فواید سلامتی زیادی دارد.
حتی پس از چند روز بدون سیگار کشیدن، بدن شما شروع به بهبود می‌کند. پس از سال‌ها دوری از سیگار، می‌توانید خطر ابتلا به بیماری‌های جدی را به میزان قابل توجهی کاهش دهید.
اگر آماده ترک سیگار هستید، این نکات می‌تواند کمک کننده باشد:
- برنامه‌ریزی کنید: طرح ترک ابزاری است که می‌توانید از آن برای تعیین اهداف، پیگیری پیشرفت، نظارت بر سلامت و موارد دیگر استفاده کنید.
- فهرستی تهیه کنید: نوشتن یک فهرست از دلایلی که می‌خواهید سیگار را ترک کنید، می‌تواند بسیار انگیزه دهنده باشد. این امر می‌تواند به شما کمک کند متمرکز بمانید و به شما یادآوری کند که چرا چنین تعهدی را برای خود ایجاد کرده‌اید.
- به دوستان و خانواده خود بگویید: اینکه به اطرافیانتان بگویید که می‌خواهید سیگار را ترک کنید، می‌تواند شما را تشویق کند که به آن پایبند باشید. به علاوه، در طول مسیر حمایت خواهید داشت.
- تاریخ شروع را انتخاب کنید: این ایده خوبی است که چند روز به خود فرصت دهید تا برای ترک سیگار آماده شوید. انتخاب تاریخ ترک می‌تواند به شما زمان بدهد و در تعیین اولین هدف کمک کند.
- محرک‌های خود را شناسایی کنید: محرک‌های سیگار، چیزها و موقعیت‌هایی هستند که باعث می‌شوند شما هوس سیگار کنید. برای مثال، قرار گرفتن در کنار افراد خاص، قرار گرفتن در معرض موقعیت‌های خاص یا در مکان‌های خاص، همگی می‌توانند باعث هوس‌ها شوند. دانستن محرک‌های خود به شما در جلوگیری، آمادگی و مدیریت هوس‌ها کمک می‌کند.
- سیگارهای باقی مانده را دور بریزید: نگه داشتن سیگار در اطراف می‌تواند وسوسه سیگار کشیدن دوباره را قوی‌تر کند. حذف وسوسه‌ها از خانه‌تان به شما کمک می‌کند تا به برنامه‌تان ادامه دهید.
- برای علائم ترک آماده باشید: ترک طیف وسیعی از مزایای سلامتی دارد، اما کنترل علائم ترک می‌تواند دشوار باشد. شاید افسردگی، اضطراب یا تحریک پذیری را تجربه کنید یا در خواب و تمرکز مشکل داشته باشید. درمان جایگزین نیکوتین مانند آدامس ترک سیگار، نیکوتین استنشاقی و چسب نیکوتین می‌تواند به کاهش علائم کمک کند.
- حمایت را پیدا کنید: علاوه بر دوستان و خانواده، می‌توانید به منابع حمایتی تخصصی برای افراد سیگاری نیز مراجعه کنید. این منابع برای کمک به ترک سیگار طراحی شده‌اند. شما می‌توانید صفحات چنین منابعی را در سایت‌های معتبر بررسی کنید.
- روزی یک قدم بردارید: هر روزی که سیگار ندارید، یک پیروزی است. تمرکز بر قدم برداشتن در هر روز، این احساس را برایتان ایجاد می‌کند که می‌توانید ترک را کنترل کنید.
- فعال بمانید: همیشه ورزش کردن و فعال ماندن ایده خوبی است. وقتی سعی می‌کنید سیگار را ترک کنید، فعال ماندن می‌تواند بیشتر از همیشه کمک کند. این امر نه تنها به بهبود سلامت شما کمک می‌کند، بلکه ذهنتان را از سیگار کشیدن نیز دور نگه می‌دارد.
- آدامس و آبنبات ذخیره کنید: داشتن آدامس، آبنبات یا جایگزین‌های دیگر به شما در مقاومت در برابر هوس‌ها کمک می‌کند.
- آب را جایگزین قهوه کنید: کافئین می‌تواند هوس‌ها را بدتر کند. به علاوه، هیدراته ماندن در زمانی که در دوران ترک هستید، مهم است.
- استراحت کافی داشته باشید: خستگی می‌تواند باعث میل به سیگار شود. استراحت زیاد و تمرین خودمراقبتی در حین ترک سیگار می‌تواند کمک بزرگی باشد.
شما می‌توانید این کار را انجام دهید!
بسیاری از افراد سیگاری قبل از اینکه برای همیشه آن را ترک کنند، چندین بار سعی می‌کنند تا بتوانند این کار را انجام دهند. اما به یاد داشته باشید: شما تنها نیستید و این کاملاً ممکن است که بتوانید با برنامه‌ریزی و حمایت صحیح، سیگار را ترک کنید.
مدیریت اختلال دوقطبی
دوقطبی یک بیماری مزمن است، به این معنی که باید در طول زندگی مدیریت شود. با این حال، اختلال دوقطبی قابل درمان است. اگر سیگار می‌کشید، درمان ترک سیگار احتمالاً بخشی از برنامه کلی درمان دوقطبی شما خواهد بود.
درمان‌ها برای مدیریت اختلال دوقطبی عبارتند از:
- دارو: چندین کلاس مختلف دارویی برای اختلال دوقطبی موجود است. شاید لازم باشد چندین مورد را امتحان کنید تا بتوانید موردی را پیدا کنید که علائم شما را به بهترین شکل مدیریت کند. گزینه‌ها شامل داروهای تثبیت کننده خلق و خو، ضدافسردگی، ضدروان‌پریشی، ضداضطراب و ترکیبی از این موارد است.
- مشاوره: مشاوره جزء استاندارد طلایی هر طرح درمانی اختلال دوقطبی در نظر گرفته می‌شود. انواع مختلفی از مشاوره وجود دارد که می‌تواند به اختلال دوقطبی کمک کند. این موارد شامل گفتاردرمانی، مشاوره خانواده، درمان شناختی رفتاری (CBT)، ریتم درمانی بین فردی و اجتماعی و گروه درمانی است.
- مشاوره به همراه دارو: برای بسیاری از افراد، ترکیبی از انواع مشاوره علاوه بر دارو، مؤثرترین رویکرد برای مدیریت اختلال دوقطبی است.
- تغییر شیوه زندگی: مراحلی مانند خوردن یک رژيم غذایی متعادل، پایبندی به یک برنامه روتین و داشتن دفترچه یادداشت یا نمودار خلقی به شما کمک می‌کند تا علائم خود را مدیریت کنید. انجام فعالیت بدنی منظم نیز مهم است. همچنین این ایده خوبی است که اطرافتان را با افراد حمایت کننده و روابط مثبت احاطه کنید.
- ترک مواد: اگر سیگار می‌کشید، الکل می‌نوشید یا سایر مواد مخدر را مصرف می‌کنید، ممکن است یک پزشک به شما توصیه کند که آن را ترک کنید. همچنین به یک برنامه درمانی SUD ارجاع داده شوید تا شما را در این فرآیند راهنمایی و پشتیبانی کند.
- برنامه‌های درمانی روزانه: اگر برای مدیریت علائم خود به کمک و حمایت بیشتری نیاز دارید، ممکن است یک پزشک به شما پیشنهاد کند که در یک برنامه روزانه شرکت کنید. برنامه‌های روزانه مکان امن و حمایت کننده‌ای را در اختیار شما قرار می‌دهند تا با مدیریت علائم خود به آنجا بروید.
- برنامه‌های درمانی بستری: جهت درمان فشرده‌تر، پزشک ممکن است اقامت در بیمارستان را پیشنهاد دهد. اگر علائم چالش برانگیزی مانند احساس خودکشی یا تجربه هوس‌های تهاجمی، رفتارهای بسیار پرخطر و تکانشی یا روان‌پریشی دارید، این درمان می‌تواند به تثبیت خلق و خوی شما کمک کند.
- درمان با شوک الکتریکی تشنج‌آور (ECT): این درمان جریان‌های الکتریکی را از طریق مغزتان ارسال می‌کند و نشان داده شده است که به کاهش دوره‌های خلقی کمک می‌کند، اما این درمان گزینه اول برای اختلال دوقطبی در نظر گرفته نمی‌شود. ECT معمولاً فقط در صورتی توصیه می‌شود که سایر روش‌ها مؤثر نباشند، به دلیل بارداری یا شرایط سلامتی نتوانید دارو مصرف کنید یا علائم شما بسیار شدید باشد.
کمک در دسترس است
اگر شما یا شخصی که می‌شناسید در خطر هستید و قصد خودکشی یا آسیب رساندن به خود را دارید، لطفاً به دنبال پشتیبانی باشید:
- با خطوط تلفنی مقابله با خودکشی تماس بگیرید.
- با شماره اورژانس یا خدمات اضطراری مکان زندگی خود تماس بگیرید.
اگر برای شخص دیگری تماس می‌گیرید، تا زمان رسیدن کمک در کنار او بمانید. اگر بتوانید با خیال راحت این کار را انجام دهید، می‌توانید سلاح‌ها یا موادی را که می‌توانند باعث آسیب شوند را حذف کنید.
اگر در یک خانه نیستید، تا رسیدن کمک، تماس تلفنی خود را با فرد حفظ کنید.
مطلب پایانی درباره تاثیر سیگار بر افراد دوقطبی
افراد مبتلا به اختلال دوقطبی در مقایسه با افراد عادی و افراد مبتلا به سایر بیماری‌های روانی، در معرض خطر سیگار کشیدن هستند.
رابطه دقیق بین سیگار کشیدن و اختلال دوقطبی، به‌طور کامل شناخته نشده است، اما این مشخص است که سیگار کشیدن با دوره‌های خلقی شدیدتر مرتبط است.
ترک سیگار می‌تواند به شما در مدیریت اختلال دوقطبی و بهبود سلامت کلی کمک کند. در واقع، اولویت دادن به ترک سیگار و مصرف سایر مواد مخدر، اغلب بخش اصلی هر برنامه درمانی برای اختلال دوقطبی است.
این بخش از درمان شما ممکن است شامل تعیین اهداف، ایجاد حمایت اجتماعی، درمان‌های جایگزین نیکوتین و شرکت در برنامه‌های خاص برای ترک سیگار باشد.
منبع:
https://www.healthline.com/health/nicotine-and-bipolar#what-the-research-says
