رفتار با شوهر دوقطبی
چگونه با شوهر دوقطبی برخورد کنیم؟
اختلال دوقطبی یک بیماری روانی شدید است که اطرافیان فرد مبتلا به دوقطبی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. هنگامی که با یک شوهر دوقطبی ازدواج می‌کنید، می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر ازدواج شما داشته باشد.
در حالی که بیماری روانی می‌تواند بر ازدواج فشار وارد کند، اگر شما و شوهرتان با هم تلاش کنید، لازم نیست این ازدواج به طلاق ختم شود. یاد بگیرید که چگونه با شوهر دوقطبی خود برخورد کنید تا بتوانید ازدواجی سالم و با ارزش داشته باشید.
روش اول: اختلال دوقطبی شوهرتان را با هم مدیریت کنید
۱. در مورد اختلال دوقطبی یاد بگیرید. یکی از روش‌های کمک به برخورد با شوهر دوقطبی خود این است که درباره این اختلال بیشتر یاد بگیرید. در مورد علائم، دوره‌های مختلف و حتی انواع مختلف آن یاد بگیرید. یادگیری شما می‌تواند به خودتان کمک کند تا یاد بگیرید چگونه دوره‌های شیدایی یا افسردگی را شناسایی کنید، عدم تعادل شیمیایی پشت این دوره‌ها را درک کنید و به دنبال هر رفتار آزاردهنده‌ای باشید.
- دانستن در مورد دوقطبی می‌تواند به شما کمک کند تا از غافلگیری‌ها جلوگیری کنید و ناامیدی ناشی از درک نادرست این اختلال را کاهش دهید.
۲. درمان را با هم انجام دهید. زمانی که شوهر دوقطبی دارید، لازم است هردوی شما بخشی از روند درمان باشید. این بدان معناست که با هم به ملاقات روانپزشک شوهرتان بروید. این امر باعث میشود که شما بخشی از روند درمان شوید و می‌تواند کمک کند که ازدواج سالم‌تری داشته باشید.
شما می‌توانید یک ارزیابی صادقانه از رفتار شوهرتان به دکتر بدهید و او می‌تواند به شما کمک کند تا شوهرتان را بیشتر درک کنید.
- مطمئن شوید که رضایت شوهرتان را بدست آورید، در غیر این صورت یک روانپزشک نمی‌تواند شما را در جلسات شرکت دهد.
- اجازه دهید شوهرتان بداند که شما با او به جلسات مشاوره نمی‌روید تا سعی کنید کنترلش کنید یا نادیده‌اش بگیرید، اما پیشنهاد می‌کنید که از او حمایت کنید و بخشی از روند درمان باشید چون درمان و مدیریت موفق او بر هردوی شما تأثیر می‌گذارد.
۳. از یک برنامه استفاده کنید. زمانی که با شوهر دوقطبی زندگی می‌کنید، باید به او کمک کنید تا از یک برنامه استفاده کند. این برنامه روزانه می‌تواند به شوهرتان کمک کند تا از غافلگیری‌ها و محرک‌ها جلوگیری کند.
این برنامه باید شامل زمان خواب ثابت، ورزش روزانه، یک رژیم غذایی سالم و مشاوره باشد. سایر فعالیت‌های روزانه یا هفتگی را می‌توان به برنامه اضافه کرد.
- وقت گذراندن با هم را در برنامه قرار دهید. این مهم است که شما و شوهرتان با هم ارتباط برقرار کنید، وقت بگذرانید و به‌طور مداوم روی ازدواج خود کار کنید. به عنوان مثال، ممکن است تصمیم بگیرید که هر شنبه شب به مدت سه ساعت زمان زوج داشته باشید. ممکن است به سینما بروید، به شام بروید یا آهنگ بگذارید و با هم در خانه وقت بگذرانید. در این مدت تمام عوامل حواس‌پرتی، از جمله تلفن همراه و کامپیوتر را حذف کنید.
۴. یک فضای امن برای شوهرتان فراهم کنید. شما باید خانه‌ای بسازید که شوهرتان در آن احساس امنیت کند. او به فضای امنی نیاز دارد تا احساسات خود را بدون تهدید به تنبیه یا محکوم شدن تخلیه کند. افراد مبتلا به دوقطبی به فضاهای امن نیاز دارند تا با ناامیدی‌هایی که به دلیل مریضی خود احساس می‌کنند، کنار بیایند.
- برای کمک به ساختن این فضا، مطمئن شوید شوهرتان متوجه شده است که می‌تواند احساسات واقعی خود را به شما ابراز کند. هر زمانی که دوقطبی بر او غلبه کرد، در کنارش باشید تا با او صحبت کنید.
۵. در مورد اختلال دوقطبی به فرزندانتان آموزش دهید. اگر شما بچه دارید، پس نباید اختلال دوقطبی شوهرتان را از فرزندان خود پنهان کنید. آن‌ها باید یاد بگیرند که این چه معنایی دارد که پدر آن‌ها دوقطبی است.
همچنین آن‌ها باید یاد بگیرند که جامعه چگونه به بیماری روانی، به خصوص دوقطبی، نگاه می‌کند و به آن‌ها کمک می‌کند تا مهارت‌های مقابله‌ای را پیدا کنند.
- به فرزندانتان بگویید که در مورد احساسات خود صادق باشند. بگذارید آن‌ها بدانند که احساساتشان معتبر است، مثلاً اینکه از اعمال شوهرتان احساس شرم یا عصبانیت کنند.
- سعی کنید بیماری روانی همسرتان را به یک راز خانوادگی تبدیل نکنید که فرزندانتان احساس کنند که نمی‌توانند در مورد آن صحبت کنند. این کار سالمی نیست و می‌تواند باعث شود که فرزندان شما از شوهرتان یا بیماریش بترسند.
۶. تشخیص دهید که شوهرتان چه زمانی از روی دوقطبی صحبت می‌کند. گاهی اوقات، اختلال دوقطبی می‌تواند باعث شود شوهرتان چیزهایی را بگوید که منظوری از آن‌ها ندارد. اگر او به شدت تحریک پذیر باشد، ممکن است کلمات تند بگوید.
اگر او افسرده است، ممکن است بگوید که بهتر است بمیرد یا به هیچ چیز اهمیت نمی‌دهد. سعی کنید یاد بگیرید که چگونه کلمات دوقطبی را از حرف‌های شوهرتان جدا کنید.
- ممکن است مدتی طول بکشد تا متوجه این مسئله شوید. ممکن است به کمک روانپزشک شوهرتان نیاز داشته باشید تا به شما کمک کند چگونه این دو جنبه را جدا کنید.
- به یاد داشته باشید، یادگیری نحوه شناسایی کلمات دوقطبی، این حق را به شوهرتان نمی‌دهد که به شما توهین کلامی کند. اگر شوهرتان به شما توهین کلامی می‌کند، با روانپزشک صحبت کنید و از او کمک بخواهید.
روش دوم: حد و مرز تعیین کنید
۱. قوانین پایه‌ای را تنظیم کنید. شما و همسرتان باید قوانین پایه‌ای را برای مقابله با اختلال دوقطبی شوهرتان تعیین کنید. این قوانین رفتارهای مختلفی را شامل میشود، از دوره‌های افسردگی اساسی، تا افکار خودکشی و ولخرجی‌های غیرضروری شیدایی.
این قوانین برای کمک به هردوی شما تنظیم شده‌اند که بدانید وقتی شوهرتان رفتارهای ویژه‌ای را شروع می‌کند، چه انتظاری داشته باشید و به هر کدام از شما کمک می‌کند تا بدانید طرف مقابل چه انتظاری از شما دارد.
- زمانی که شوهرتان در یک دوره خلقی نیست، درباره قوانین با او صحبت کنید.
- مطمئن شوید که قوانین غیرقابل مذاکره خود را به وضوح مشخص کرده‌اید. به شوهرتان بگویید چه رفتارهایی برای شما قابل قبول نیستند، به او توضیح دهید که اگر داروهایش را مصرف نکند، ولخرجی غیرضروری انجام دهد یا به کار اشتباه دیگری بپردازد، با چه عواقب و اعمالی از سمت شما روبرو خواهد شد. مطمئن شوید که می‌خواهید قوانین را دنبال کنید، در غیر این صورت برنامه اقدام بیهوده است.
- به یاد داشته باشید که شما در حال صحبت با همسر و شریک زندگی خود هستید، پس محکم، اما عاشقانه به آن نزدیک شوید. شوهرتان را مورد آزار و اذیت قرار ندهید و با او مثل یک بچه رفتار نکنید. مانند دو بزرگسال که در حال ایجاد یک برنامه عملی مسئولانه برای مدیریت دوقطبی او هستند، به این موضوع نزدیک شوید تا ازدواج و خانواده شما قوی و سالم باقی بماند.
۲. قوانینی در مورد پیروی از استراتژی‌های مدیریت ایجاد کنید. یکی از جنبه‌های مهم کنار آمدن با اختلال دوقطبی و داشتن یک ازدواج و خانواده سالم و مفید این است که مطمئن شوید فرد مبتلا به اختلال دوقطبی برنامه مدیریتی خودش را دنبال می‌کند.
شوهر شما باید داروهای خود را طبق دستور مصرف کند، به جلسات درمانی خود برود و سایر استراتژی‌های مدیریتی را که روانپزشک، شما و خودش ارائه کرده‌اید را دنبال کند.
- یک قانون سخت و سریع باید این باشد که شوهرتان داروهایش را طبق دستور مصرف کند. بیشتر مشکلات درمان دوقطبی این است که افراد داروهای خود را حذف می‌کنند یا مصرف آن‌ها را قطع می‌کنند.
۳. مرزهای مالی را تعیین کنید. بسیاری از افراد مبتلا به دوقطبی به ولخرجی‌های غیرضروری شیدایی می‌پردازند. این امر استرس و فشار مالی زیادی به خانواده‌ها و روابط وارد می‌کند. بهتر است با شوهرتان قوانینی را برای نحوه محدود کردن هرگونه ولخرجی شیدایی تعیین کنید.
- به عنوان مثال، یک قانون بگذارید که اگر او شروع به ولخرجی کرد، کارت اعتباری او را بگیرید یا حساب‌هایش را مسدود کنید.
۴. از تحمل هرگونه سوءاستفاده خودداری کنید. برخی از افراد مبتلا به دوقطبی می‌توانند خانواده‌های خود را با خشونت مورد انتقاد قرار دهند. شما باید در خانواده خود الگویی را ایجاد کنید که این مسئله قابل تحمل نخواهد بود.
با شوهرتان صحبت کنید که هرگونه آزار فیزیکی قابل قبول نیست و قابل تحمل نخواهد بود. همچنین با او صحبت کنید که چگونه آزار کلامی و عاطفی را تحمل نخواهید کرد.
- اگر شوهرتان از آزار کلامی یا عاطفی استفاده می‌کند، با او درباره راه‌هایی صحبت کنید که از طریق آن‌ها می‌توانید این پرخاشگری‌های کلامی را کنترل کنید. در صورت نیاز با روانپزشک مشورت کنید.
۵. یک برنامه عملی برای بحران‌ها تنظیم کنید. شما و شوهرتان باید قوانین خاصی را برای زمانی که شرایط بسیار بد میشود، تعیین کنید. این ممکن است شامل زمانی شود که او از مصرف داروهایش اجتناب می‌کند، دچار یک دوره بد میشود یا به خودکشی وابسته میشود. هدف از تعیین چنین قوانینی، محافظت از شوهرتان و همینطور خودتان است.
- به عنوان مثال، اگر چند روز است که شوهرتان دوره افسردگی را می‌گذراند، ممکن است مسئولیت داشته باشد که با دکتر تماس بگیرد.
- اگر شوهرتان به خودکشی وابسته است، از او انتظار می‌رود که این مسئله را به شما بگوید تا بتوانید با دکتر تماس بگیرید و کمک مورد نیاز او را فراهم کنید.
روش سوم: هنگام داشتن یک شوهر دوقطبی از خودتان محافظت کنید
۱. از نادیده گرفتن مشکل خودداری کنید. برخی افراد فکر می‌کنند که اگر بیماری روانی را نادیده بگیرند، از بین می‌رود.
هیچکس در خانواده نباید دوقطبی شوهر شما را نادیده بگیرد. شوهرتان نباید با امتناع از پذیرش یا درمان، بیماری روانی خود را نادیده بگیرد. نباید این مسئله را نادیده بگیرید و وانمود کنید که حال شوهرتان خوب است. این امر می‌تواند بعداً به مشکلاتی منجر شود.
- اگر مجبور هستید، برای اینکه شوهرتان دوقطبی دارد، غصه بخورید. غصه خوردن ممکن است بخشی از فرآیند پذیرش و مقابله باشد. معامله با یک شوهر دوقطبی می‌تواند دشوار باشد، بنابراین زمان خود را برای عادت به چالش جدید در زندگیتان اختصاص دهید.
۲. از زندگی کردن برای شوهرتان خودداری کنید. اگرچه ممکن است مجبور شوید به دلیل دوقطبی بودن همسرتان تغییراتی انجام دهید و فداکاری کنید، اما این بدان معنا نیست که زندگی شما فقط باید در مورد شوهرتان باشد. شما نباید برای او زندگی کنید. شما باید شخص خودتان باشید، همینطور علایق و زندگی خودتان را داشته باشید. سرگرمی‌ها، شغل و اهداف شخصی خود را دنبال کنید. خودتان را فدا نکنید.
- به یاد داشته باشید که شما انسانی هستید که لایق یک زندگی خوب هستید. شما لایق این هستید که علاوه بر شوهرتان از خودتان نیز مراقبت کنید. اینکه زندگی شما فقط حول محور شوهرتان بچرخد می‌تواند برای هردوی شما مشکلات زیادی ایجاد کند.
۳. یک مجموعه ارتباطی پیدا کنید. وقتی شوهرتان با اختلال دوقطبی سر و کار دارد، ممکن است احساس ناراحتی کنید که به دنبال حمایت باشید زیرا می‌ترسید که شما و همسرتان مورد قضاوت قرار بگیرید. با این حال، باید از اعضای قابل اعتماد خانواده یا دوستان حمایت بگیرید. یافتن افرادی که به آن‌ها اعتماد دارید می‌تواند به کاهش بار دوش‌های شما کمک کند.
- اگر نمی‌خواهید به افرادی که می‌شناسید مراجعه کنید، می‌توانید سعی کنید یک گروه پشتیبانی در جامعه خود پیدا کنید. این می‌تواند فضای امنی را برای شما فراهم کند تا در مورد ازدواج با یک شوهر دوقطبی بدون ترس از هرگونه پاسخ منفی صحبت کنید.
روش چهارم: به شوهر خویش کمک کنید تا کمک بگیرد
۱. توجه داشته باشید که اختلال دوقطبی اغلب اشتباه تشخیص داده میشود. تشخیص نادرست در میان افرادی که دارای اختلال دوقطبی هستند رایج است، این امر تا حدی به دلیل وجود همزمان دو بیماری (داشتن یک اختلال دیگر همراه با اختلال دوقطبی) می‌باشد.
افرادی که دارای اختلال دوقطبی هستند ممکن است از مشکلات سوءمصرف مواد، ADHD، اختلال وسواس فکری-عملی و اختلال اضطراب اجتماعی نیز رنج ببرند. همچنین گاهی تنها علائم افسردگی اختلال دوقطبی قابل توجه و درمان است.
- اگر باور دارید بیماری شوهر شما به اشتباه تشخیص داده شده است، سعی کنید او را تشویق کنید تا در مورد طیف کامل علائم خود با روانپزشکش صحبت کند.
۲. وقتی هر دوی شما آرام هستید، موضوع را مورد بحث قرار دهید. اگر شوهرتان در گذشته مبتلا به دوقطبی تشخیص داده شده است اما تحت درمان روانپزشک نیست، باید به او کمک کنید تا کمک مورد نیاز خود را دریافت کند.
این می‌تواند تضمین کند که هردوی شما در عین داشتن یک ازدواج دوست داشتنی و رضایت بخش، ایمن و سالم بمانید. مطمئن شوید که موضوع را زمانی مطرح کنید که هر دو راحت و آرام هستید، نه زمانی که ناراحت یا احساساتی هستید.
- اولین باری که آن را مطرح می‌کنید ممکن است موفقیت آمیز نباشد. اگر شما آن را مطرح کنید ممکن است شوهرتان عصبانی یا ناراحت شود. او ممکن است فکر کند که برای بیماری دوقطبی خود نیازی به کمک ندارد زیرا تا به حال بدون هیچ کمکی آن را مدیریت کرده است. اگر این اتفاق افتاد، آن را فعلاً رها کنید و در آینده دوباره مطرح کنید.
۳. هنگام صحبت با شوهرتان لحن محبت آمیز داشته باشید. هنگامی که اختلال دوقطبی شوهرتان را مطرح می‌کنید، باید بسیار مراقب نحوه صحبت با او باشید. مطمئن شوید که با او آرام و محبت آمیز صحبت می‌کنید و همه اتهامات را از صدای خود دور نگه دارید. اجازه ندهید احساساتی یا عصبانی شوید زیرا باعث ناراحتی او میشود.
- سعی کنید مسائل را با استفاده از «شما» بیان نکنید. در عوض، جملات خود را با کلمه «من» بیان کنید. به عنوان مثال، ممکن است بگویید «دوست دارم و متوجه شدم اخیراً ضعیف به نظر می‌رسی. اگر بتونم می‌خوام بهت کمک کنم.» همچنین ممکن است بگویید: «من می‌بینم که هر روز چقدر سختی می‌کشی. من تو رو خیلی دوست دارم، بنابراین تحقیقاتی انجام دادم و فکر می‌کنم ممکن است اختلال دوقطبی داشته باشی.»
۴. به شوهرتان اطلاعات ارائه دهید. ممکن است خودتان را در موقعیتی پیدا کنید که در آن شوهرتان هرگز مبتلا به دوقطبی تشخیص داده نشده است. اگر او هیچ‌وقت متوجه نشده است که اختلال دوقطبی دارد، ممکن است نداند که این بیماری را دارد یا علائمش چه چیزهایی هستند.
شما باید آمادگی داشته باشید که اطلاعات مربوط به این اختلال را با شوهرتان به اشتراک بگذارید. پیشنهاد دهید که این اطلاعات را با او بخوانید یا به او زمان دهید تا خودش آن‌ها را بخواند.
- ممکن بخواهید مقاله‌هایی که در مورد نحوه شناسایی علائم اختلال دوقطبی هستند یا در مورد درمان این اختلال هستند را کپی کنید. شما می‌توانید اطلاعاتی در مورد چگونگی تأثیر اختلال دوقطبی بر مغز، همراه با علائم رایج انواع مختلف این اختلال درج کنید. همچنین باید گزینه‌های درمانی را در نظر بگیرید.
۵. از خود در برابر سوءاستفاده محافظت کنید. اگرچه شما می‌توانید یک رابطه محبت آمیز و سالم با شوهرتان ایجاد کنید، این امر مستلزم تعهد به درمان و مدیریت هردو طرف است. با این حال، گاهی اوقات، ممکن است اینطور نباشد. اگر شوهرتان دوقطبی خود را که تشخیص داده شده است نادیده بگیرد یا از درمان امتناع کند، ممکن است مورد آزار قرار بگیرید.
- سوءاستفاده می‌تواند اشکال مختلفی داشته باشد. افراد دوقطبی ممکن است با سرزنش شما به‌خاطر مسائل، از شما سوءاستفاده کلامی کنند. ممکن است به دلیل رفتار ظالمانه یا کنترل کننده با سوءاستفاده عاطفی روبرو شوید. اگر تحریک پذیری یا عصبانیت فرد مبتلا به دوقطبی بیش از حد شود، ممکن است او آزار فیزیکی انجام دهد. همچنین ممکن است به دلیل ولخرجی‌های غیرضروری شیدایی که باعث بدهی میشود، در معرض سوءاستفاده‌های مالی قرار بگیرید.
منبع:
https://www.wikihow.com/Deal-with-a-Bipolar-Husband
