آیا شما به خود سرزنشگری و خود انتقادی دچار هستید؟

آیا شما به خود سرزنشگری و خود انتقادی دچارید؟

هنگامی که تامل کرده و به این مورد می‌اندیشیم، در می‌یابیم که مردم می‌توانند فوق‌العاده خود سرزنشگری داشته باشند. مثلا من با بیمارانی که به خاطر مسئله طلاقشان دچار افسردگی بودند در مطب روان‌درمانی خود کار کرده‌ام. اینها افرادی نبودند که به تازگی طلاق گرفته‌ باشند، چرا که مسئله جدایی و از دست دادن قابل درک است، بلکه اینها افرادی بودند که با احساس ناراحتی و از دست دادن زندگی مشترک تا سال‌ها بعد نیز مبارزه می‌کردند. اساسا اینها افرادی بودند که خود را برای بسیاری از موارد مربوط به ازدواج‌های از دست رفته‌شان، متهم و سرزنش می‌کردند.

در موارد متعددی، افراد خود را به دلیل عدم شناسایی صحیح مشکلات همسر سابق در دوران آشناییشان، سرزنش می‌کنند. اساسا، آنها متقاعد شده بودند که نشانه‌های هشدار دهنده‌ای وجود دارند که ازدواج خوشایندی را نمی‌تواند برایشان رقم زند، ولی آنها این سیگنال‌ها را نادیده و انکار کرده بودند. در نتیجه آنها از خودشان خجالت می‌کشیدند و به شدت از این اشتباه غیرقابل بخشش خود ناراحت بودند.

در موارد دیگر، آنها خود را مستقیما علت اصلی طلاق می‌دانستند و نه شریک سابق خود را. از طرفی آنها کاملا اعتقاد داشتند که شریک سابقشان اتهاماتی به آنها نسبت داده است که گویی آنها می‌خواستند ازدواجشان را خراب کنند.

توانایی بی‌حد و حصر انسان در خود سرزنشگری

اساسا، چیزی که این مسئله نشان می‌دهد این است که انسان ظاهراً توانایی بی‌حد و حصر این را دارد که خود سرزنشگری داشته باشد. بخشی از این جریان به دلیل مسئله کمالگرایی و بی‌عیب و نقص بودن است. این اعتقادی غیرواقعی است که بسیاری از مردم نسبت به آن کاملا متقاعد شده‌اند. موضوع کمالگرایی در مقالات دیگر در این وب سایت نوشته شده است. مسئله کامل نبودن مستقیما منجر به خود سرزنشگری و انتقاد از هر شکست یا اشتباهی می‌شود. احساس خود کم‌بینی، بی‌ارزشی، ناامنی و بی‌کفایتی، ناشی از این نوع تفکر است. بنابراین، مهم است که یاد بگیریم با خودمان مهربان باشیم.

شفقت به خود به چه معناست؟

به گفته دکتر کریستین نف، شفقت به خود شامل این سه مورد است:

1. مهربان بودن با خود
2. تجارب مشترک انسانی
3. ذهنیت و آگاهی

شفقت به خود، به ما این اجازه را می‌دهد که بپذیریم همه ما ناقص و سزاوار بخشیده شدن هستیم. این مخالف جریان دائمی انتقادی است که ما در خودمان مستقر می‌کنیم. این مخالف خود-نفرتی است که روانشناسی بسیاری از مردم را دربر می‌گیرد. در این مورد ما با دیگران مواردی را به اشتراک می‌گذاریم. در کار با افرادی که در حال جدایی و طلاق هستند، من اشاره کرده‌ام که تنها آنها نیستند که در حال طلاق می‌باشند، بلکه این یک موضوع همه‌گیر در دنیای امروز است. به عبارت دیگر، این یک تجربه مشترک میان بسیاری از افراد است که فرد غلطی را به عنوان شریک زندگی انتخاب می‌کنند که نتیجه عدم توجه به مشکلات در اوایل رابطه است. چقدر به‌دست آوردن درک ۵۰/۵۰ آسان است اگر قبل از اینکه تصمیم بگیریم، به یادگیری‌هایمان در زندگی رجوع کنیم. بدین ترتیب ما یک نابغه هستیم.

واقعیت این است که همه ما تصمیمات غلطی را در زندگی می‌گیریم که از آنها رنج می‌بریم. بسیاری از آنها در نتیجه فاکتورهایی هستند که خارج از کنترل ما می‌باشند. به نظر می‌رسد یک باور معمول وجود دارد که ما می‌توانیم حوادث زندگی را کنترل کنیم و بنابراین ما مسئولیت همه‌ی این اتفاقات خواهیم بود. طبیعی است که دچار اشتباه و شکست شویم. ما باید خودمان را ببخشیم و خودمان را بپذیریم. این یک راه طولانی برای پیشگیری یا کاهش افسردگی است.

سوال بعدی که مطرح می شود اینست که چگونه شفقت به خود را در وجودمان تقویت کنیم؟ پاسخمان این است: با استفاده از «توجه آگاهی یا Mindfulness». توجه آگاهی یعنی آنکه توجه خود را به زمان حال معطوف کنید، بدون هیچگونه قضاوتی. مدیتیشن (عبادت و تفکر) به همین منظور انجام می‌شود. با استفاده از مدیتیشن (عبادت و تفکر) شما می‌توانید به افکار فعلی خود آگاه شوید و همچنین آگاهانه به احساسات خود در لحظه حال فکر کنید. اگر علاقمند به درک بیشتر موضوع «توجه آگاهی» هستید، مقاله «توجه آگاهی چیست» را مطالعه نمایید.

منبع:

https://www.mentalhelp.net/