حریم شخصی
حریم شخصی چیست
تعریف حریم شخصی در دنیای مدرن متفاوت از تعریف آن در دنیای پیشامدرن است. در دنیای مدرن حریم شخصی عبارت است از آنکه ما توانایی آن را داشته باشیم که کنترل کنیم چه کسانی بتوانند به اطلاعات شخصی ما و فعالیتهای ما دسترسی داشته باشند. بدون حریم شخصی، احساس عدم کنترل بر خود و زندگی شخصیمان میکنیم.
آیا حفظ حریم شخصی، کار سادهای است؟
خیر! حفظ حریم شخصی کار آسانی نیست. بالاخص با گسترش اینترنت و شبکههای اجتماعی، دیگر نمیتوان از حفظ حریم شخصی خود مطمئن بود. مسلما حریم شخصی برای هرکسی متفاوت است. برخی افراد تمایل بیشتری به آشکار کردن جنبههای مختلف زندگیشان دارند و گروهی دیگر نیز تمایلی ندارند حتی سادهترین اطلاعات شخصیشان را دیگران بدانند و از این موضوع احساس ناراحتی میکنند.
از سویی، تاحدی ارضاکننده است که دیگران درباره زندگی ما کنجکاوی بهخرج میدهند و ما برای دیگران اهمیت داریم. اینکه دیگران مشتاقند بدانند در طول روز چکار میکنیم، با چه شخصی وقت میگذرانیم، کجا زندگی میکنیم، چه شغلی داریم، با چه کسی در ارتباطیم، با روابط قبلیمان چگونه برخورد میکنیم، تا کی در ارتباط فعلی باقی میمانیم و کیفیت رابطهمان چگونه است و چه برنامهای برای رسیدن به هدفهایمان داریم، برای ما جذاب بوده و احساس دوستداشتنی بودن و اهمیت به ما میدهد.
اما از سویی دیگر بسیار ناامید کننده و گاه عذابآور است که شکستها و ناکامیهای ما نیز در برابر چشمان دیگران قرار میگیرد و ما باید به دیگران دائما دلایل عدم موفقیتمان را توضیح دهیم و به پیشنهادات آنها گوش کنیم. پیشنهاداتی که آنها فکر میکنند به عقل ما نرسیده و این آنها هستند که با هوش و ذکاوت بالایشان، اولینبار آن را برای ما مطرح میکنند.
اما نکته مهم آن است که این خودمانیم که با گذاشتن اطلاعاتمان در شبکههای اجتماعی، هیزم به این آتش میافکنیم. و در نتیجه باید عواقبش را نیز بپذیریم.
یکی از دوستان خبر طلاق خود را همراه با بدگویی از همسرش در گروهی به اشتراک گذاشته بود. احتمالا هدفش از این کار، طلب همدلی و محبت از سوی دیگران و نیز احساس محق بودن بود. نکته جالب آنکه زمانی که دیگران در مکانهای دیگری از او درباره خبر طلاق و علت آن جویا میشدند، بهشدت برآشفته شده و دیگران را به تجاوز به حریم شخصیاش متهم میکرد. بنابراین حفظ تعادل در حریم شخصی بسیار دشوار است. زیرا انسانها از سویی نیاز به توجه و اهمیت از سوی دیگران دارند و از سویی دیگر نیازمند حفظ حریم شخصی خود هستند.
راهکارهایی جهت حفظ حریم شخصی
در ادامه به چند راهکار بهجهت حفظ حریم شخصی اشاره میگردد:
توانایی رد درخواست دیگران
بسیاری از افراد، شجاعت نه گفتن به دیگران را ندارند. این افراد هدفها و درخواستهای دیگران را نسبت به نیازها و اهداف خویش در اولویت قرار میدهند. چنین افرادی همواره از اینکه دیگران حریم شخصی آنها را رعایت نمیکنند شاکی هستند، در حالی که این خود آنها هستند که چنین اجازهای به دیگران میدهند. باید نه گفتن را فرا بگیرید.
پذیرش مسئولیت
افرادی که از اشتباه کردن میترسند، تصمیمات مهم زندگی خود را بر دوش دیگران میگذارند و در عین حال شکایت آنها این است که چرا همه برای من تصمیم میگیرند. باید شجاعت اشتباه کردن را داشته باشید. مسئولیت تصمیمات خود را بپذیرید. نترسیدن از شکست، کلید شجاعت در تصمیمگیری است.
تصمیم بگیرید درباه چه چیزی حرف بزنید و درباره چه چیزی حرف نزنید
اگر میخواهید حریم شخصی خود را حفظ کنید، باید بدانید حد و مرز شما کجاست و درباره چه موضوعاتی با چه کسانی میخواهید حرف بزنید. ممکن است این حد و مرزها با توجه به افراد مختلف و فرهنگهای متفاوت تغییر کند. شرح موضوعی در یک فرهنگ، موضوعی سطحی و کماهمیت و در فرهنگی دیگر، رازی نگو تلقی میشود. لیستی از مواردی که در محیط کار نمیخواهید با همکارانتان مطرح کنید، بنویسید. این لیست مسلما میتواند درباره شبکههای اجتماعی متفاوت باشد.
ممکن است موضوعاتی درباره زندگی عاطفی شما، شرایط پزشکی، دین و نگرشهای سیاسیتان باشد.
درباره موضوعاتی که دوست ندارید و یا راحت نیستید که با همکارانتان گفتگو کنید، فکر کنید.
لیست خود را به دیگران اعلان نکنید، اما به عنوان یک یادآوری کننده همواره در جیب خود برای مدتی داشته باشید.
تماسهای شخصیتان را در محیط کار انجام ندهید
برای حفظ حریم شخصی شما نباید زندگی شخصی خود را به محیط کار بیاورید. بنابراین نباید تماسهای شخصیتان و یا ایمیلهای خصوصی خود را در محیط کار پاسخ بدهید. اگر شما موضوعات شخصی را پشت تلفن در محیط کار مطرح کنید، مسلما همکارنتان به خود اجازه میدهند تا درباره آن از شما سوال کنند.