روانشناسی کودک

دعوای والدین در حضور کودک چه اثراتی بر جای می گذارد

5/5 - (1 امتیاز)

دعوای والدین جلوی کودک چگونه به فروپاشی روانی او منجر می‌شود

هر زن و شوهری دعوا می‌کنند. با این حال، دعوای والدین جلوی کودک می‌تواند اثرات مخربی بر آنها بگذارد. والدین موفق می‌توانند با فراگیری چند نکته بر این مهم فائق بیایند.

اثرات دعوای والدین در مقابل فرزندان

قطعاً برای زوجین بسیارمهم است که در مقابل فرزندانشان درباره برخی مسائل بحث کنند و باهم اختلاف‌نظر و گفتگو داشته باشند. این موضوع  به آنها می‌آموزد که چگونه روابط واقعی بین انسان‌ها کار می‌کند.

ازدواج‌هایی که در کتاب‌های کودکان به تصویر کشیده شده است یا فیلم‌هایی که آنها می‌بینند گاه کاملا غیرواقعی و پر از اشکال هستند.

با این حال، مشاجره و دعوای والدین در حلوی کودک به آنها می‌آموزد که دعوا و مشاجره والدین امری طبیعی است، در حالیکه این آموزه درست نیست.

دعوا اختلال عملکردی است و نباید آن را «طبیعی» جلوه داد.

آیا دیدن جنگ و جدال شما و همسرتان در حضور کودک به او آسیب می‌رساند؟

در گذشته بیشتر کارشناسان به والدین اطمینان می‌دادند مادامی که کودک آشتی پدر و مادر را مشاهده کند، دیدن دعوا برای آنها هیچ ضرری ندارد. اما تحولات اخیر در تحقیقات عصبی این دیدگاه را به چالش می‌کشد.

جای تعجب نیست، زیرا معلوم شده است که هورمون‌های استرس در کودکان زمانی که فریاد و دعوا می‌شنوند، بالا می‌رود.

در حقیقت حتی یک نوزاد در خواب نیز صداهای بلند و عصبانی را ثبت می‌کند و مورد هجوم هورمون‌های شیمیایی استرس قرار می‌گیرد.

طبیعتا کاهش اثر هورمون‌ها در خون مدتی طول خواهد کشید. بنابراین این تحقیق آنچه را که هر کودکی می‌تواند به شما بگوید تأیید می‌کند:

اینکه وقتی بزرگسالان سر یکدیگر فریاد می‌زنند برای آنها ترسناک است.

از این گذشته، والدین منبع امنیت کودک هستند. وقتی والدین از کنترل خارج می‌شوند، دنیا به مکانی ترسناک تبدیل می‌شود. این پاسخ استرسی می‌تواند تا مدت‌ها بعد کودکان را مضطرب کند.

تاثیر استرس بر خواب کودک

استرس خواب کودک را آشفته می‌کند، زیرا هورمون‌های مربوط می‌توانند ساعت‌ها در بدن کودک باقی بمانند. از آنجا که بچه‌ها در این مواقع نمی‌توانند به راحتی به بزرگسالان مراجعه کنند تا ترسشان برطرف شود، بعدا این اضطراب به صورت رفتار نامناسب یا سرکشی نیز دیده می‌شود.

شاید از همه بدتر، وقتی بزرگسالان سر یکدیگر فریاد می‌زنند به کودکان این پیام را می‌دهند که فریاد زدن روش «بزرگسالانه‌ای» برای کنترل مشاجرات با یکدیگر است.

مطالعات مشخص نشان داده است که درگیری در مقابل فرزندان شما می‌تواند از نظر روانی به آنها آسیب برساند. همچنین دعوا کردن نمونه بدی است که مانع یادگیری الگوهای سالم مذاکره و صحبت در فرزندان می‌شود.

پس مشاهده جنگ والدین می‌تواند سطح اضطراب کودکان را افزایش دهد و محیط خانه را به محیطی ناامن تبدیل کند.

فرزندان با مشاهده تکرار دعواها پس از مدتی مدام نگران طلاق والدین خواهند بود. قرار گرفتن در معرض ناملایمات در دوران کودکی و نوجوانی بزرگترین عامل خطر برای بیماری‌های روانی بزرگسالی است.

برای کودک یا نوجوان قرار گرفتن حتی در معرض مشکلات خفیف ​​خانوادگی (نه فقط انواع شدید سوءاستفاده، بی‌توجهی و بدرفتاری) ممکن است مغز نوجوان در حال رشد را تحت‌تأثیر قرار دهد.

چگونه می‌توان دعوای والدین را قبل از وقوع متوقف کرد؟

در مورد هرچه می‌جنگید (پول، رابطه، بچه‌ها یا چیزهای دیگر) واقعییت جنگیدن شما بیانگر آن است که ارتباط شما موثر نیست. اگر این دعواها فقط گاهی اتفاق می‌افتد، مثلاً وقتی یکی از شما خسته هستید یا استرس دارید، مشکل خیلی بزرگی نیست.

با این حال، اگر روزانه یا هفتگی باهم مشاجره و دعوا می‌کنید، یا درمورد یک موضوع همیشگی مدام دعوا می‌کنید، پس ارتباطات شما آنطور که باید کار نمی‌کند و شما نمی‌دانید که چگونه از یک مشکل به راه‌حل برسید.

وقتی این اتفاق می‌افتد، مشکلات تکراری، بی‌پایان هستند و می‌توانند منجر به اغراق و فاجعه‌انگاری در روابط شوند.

آیا اختلاف‌نظر داشتن خوب است؟

بله! اما تنها نکته مهم، تفاوت اختلاف‌نظر و دعوا است.

برای کودکان بسیار مفید است که ببینند بزرگسالان با احترام به یکدیگر به اختلاف‌نظرشان می‌پردازند و بدون نیاز به مقصر کردن طرف مقابل، آنچه را که نیاز دارند درخواست می‌کنند.

به عبارت دیگر، کودکان از دیدن اختلافات سالم بهره‌مند می‌شوند. حتی اگر لحظه‌ای عصبانی شوید اما بتوانید به سرعت خود را کنترل کنید، هیچ جای نگرانی نیست. زیرا فرزندان شما کنترل خشم و تلاش برای برقراری صحیح رابطه را می‌بینند و از شما می‌آموزند تا هم مهارت کلامیشان تقویت شود و هم مهارت تاب‌آوری و انعطاف‌پذیری را فراگیرند.

بنابراین سعی کنید درست پیش بروید و اختلافات کمی را که با همسرتان در مقابل بچه‌هایتان پیش می‌آید، حل کنید.

اما به یاد داشته باشید به محض اینکه اختلاف‌نظر شما به بی‌احترامی یا داد و فریاد کشیده شود، از منطقه سالم خارج شده‌اید.

ایده بسیار خوبی است که پیش از این در مورد این موضوع بحث کنید و موافقت کنید که هر زمان هرکدام از شما در حین بحث شروع به عصبانی کردن دیگری کرد، لحظه‌ای بحث را رها کنید تا بتوانید با آرامش بیشتری در زمان مناسب به موضوع بپردازید.

یک کلمه کد یا عبارتی را انتخاب کنید که نشان دهد «متوجه شدم؛ دوستت دارم اما داریم زیاده‌روی می‌کنیم و نمی‌توانیم در مقابل بچه‌ها دعوا کنیم. بیا تا بعدا در این مورد بحث کنیم».

در این موارد، به محض شروع تنش، شوخ‌طبعی خود را احضار کنید و مرحله «عمومی» بحث خود را سریعا تمام کنید.

بنابراین کودک می‌تواند آرامش کسب کند و متوجه می‌شود که هرچقدر هم بحث سخت و پیچیده باشد، بزرگسالان هنوز هم متعهد به انجام کارهای مثبت هستند.

اگر در حضور کودک مشاجره کرده‌اید، چه اقدام جبرانی باید انجام بدهید

چه می‌شود اگر در مقابل فرزندتان با همسرتان دعوا کرده‌اید و شما دقیقاً چیزهایی را گفته‌اید که نباید می‌گفتید؟

وحشت نکنید عامل خطر برای کودک حاصل از تجارب مکرر است. در چند روز آینده، تعاملات خود را با شریک زندگیتان از طریق دیدگاه فرزندتان درنظر بگیرید.

در صورتی که خواستید شدت عمل خود را بسنجید، این سوالات را از خود بپرسید:

آیا لحن شما حتی وقتی مخالف یکدیگر هستید محترمانه باقی می‌ماند؟

آیا صداها در سطح آرامی باقی می‌مانند؟

آیا هردو بدون اینکه «به یکدیگر حمله کنید»:

راهی برای بیان خواسته‌ها و نیازهای خود پیدا می‌کنید؟

آیا لحن شما در خانه‌تان به طور کلی گرم و همراه با همدلی و پشتیبانی است؟

آیا کودک شما روزانه شاهد شواهد زیادی از سخاوت عاطفی از هردو طرف می‌باشد؟

آیا شما در مقابل فرزندتان مدام به لفظ «دعوا کردن» اشاره می‌کنید؟

آیا برای هر تعامل منفی در رابطه شما حداقل پنج تعامل مثبت وجود دارد؟

راه‌حل‌ها:

در بحث شرکت نکن

اختلافات همیشه به دو سمت نیاز دارد. در صورت عدم شرکت در بحث، شریک زندگی شما نمی‌تواند با شما بحث کند.

اگر این مسئله در یک زمان نامناسب پیش آمد، می‌توانید یک حل و فصل موقتی پیدا کنید (موقتاً تسلیم شوید، به خانه بروید، از رستوران خارج شوید) و منتظر بمانید تا اوضاع آرام شود تا در مورد آنچه اتفاق افتاده است بحث کنید. سپس درمورد آنچه می‌توانید به‌جای آن انجام دهید، صحبت کنید و در صورت مشاهده وخیم بودن اختلافات، از مشاور کمک بگیرید.

درباره مشکلات تکراری بحث کنید

برای حل مشکلات تکراری، تصمیمات مربوطه را با همسرتان در میان بگذارید و قبل از تصمیم‌گیری مهم، بفهمید که هرکدام از شما به چه چیزهایی نیاز دارید.

مطمئنا در مقابل مشکلات گزینه‌های زیادی دارید و بنابراین اجازه ندهید گیجی ناشی از مشکل بر استرس بیفزاید.

به دنبال درک یکدیگر باشید

قبل از شروع به حل مشکل مطمئن شوید که شما و شریک زندگیتان دیدگاه یکدیگر را درک کرده‌اید.

شما باید بتوانید جایگاه احساسات آنها را درک کرده و در مورد احساسات خود شفاف باشید. این موضوع به معنای توافق با یکدیگر نیست، فقط بدین معنی است که یکدیگر را درک می‌کنید.

مشکل را دوسویه برطرف کنید

با نادیده گرفتن نیازهای دیگران، راه‌حلی ارائه دهید که فقط برای شما دو نفر مفید باشد. حل مسئله برای شما دو نفر بسیار آسان‌تر از دیگرانی است که ممکن است شما را درک نکنند.

بعد از اینکه نسبت به دیدگاه همدیگر روشن شدید، با روانشناس یا مشاور مسائل را در میان بگذارید.

مشاجره اغلب به این دلیل رخ می‌دهد که شما الگوی عادتی خودکاری را دنبال می‌کنید که منجر به بروز مشکل می‌شود.

این مشکل حتی قبل از اینکه آن را بشناسید، باعث بروز ناراحتی بین شما و همسرتان می‌شود.

استفاده از این دستورالعمل‌ها به شما کمک می‌کند بر الگوهای منفی عادت‌هایی که خودتان ممکن است ایجاد کرده باشید، غلبه کنید و از مشاجره یا دعوا جلوگیری کنید.

به یاد داشته باشید، حتی اگر می‌خواهید باهم مشاجره کنید، مطمئن شوید که در مقابل فرزندانتان دعوا نمی‌کنید.

منبع:

https://www.bbc.com/news/education-43486641

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا