مؤثرترین دارو برای پانیک
مؤثرترین دارو برای پانیک چیست؟
اختلال پانیک چیست؟
اختلال پانیک نوعی اختلال اضطراب است؛ این اختلال باعث حملات مکرر پانیک میشود که شامل دورههای ناگهانی ترس شدید، ناراحتی یا احساس از دست دادن کنترل است. این حملات حتی اگر خطر واقعی وجود نداشته باشد، اتفاق میافتند. آنها اغلب باعث علائم جسمی میشوند. به عنوان مثال، شاید ضربان قلب سریع یا بالا داشته باشید و احساس کنید که دچار حمله قلبی شدهاید.
اگر دچار حملات پانیک هستید، به این معنی نیست که دچار اختلال پانیک خواهید شد. بسیاری از افراد در طول زندگی خود فقط یک یا دو حمله پانیک دارند و بدون درمان بهتر میشوند. اما بعضی از افرادی که دچار حملات پانیک هستند، دچار اختلال پانیک نیز میشوند. آنها تکرار حملات پانیک را تجربه میکنند. این حملات میتوانند هر چند بار در روز یا به ندرت چند بار در سال رخ دهند. افراد مبتلا به اختلال پانیک، اغلب نگران حمله بعدی هستند. این مسئله ممکن است باعث شود که آنها از مکانها و موقعیتهایی که در گذشته دچار حملات پانیک شدهاند، اجتناب کنند.
اختلال پانیک تهدید کننده زندگی نیست، اما میتواند ناراحت کننده باشد و بر کیفیت زندگی شما تأثیر بگذارد. اگر این اختلال درمان نشود، گاهی اوقات میتواند منجر به سایر بیماریها، از جمله افسردگی و اختلالات مصرف مواد شود.
درمان اختلال پانیک
هدف از درمان اختلال پانیک، کاهش تعداد حملات پانیک و کاهش شدت علائم فرد است.
علائم اختلال پانیک
اضطراب
اضطراب احساس ناراحتی است. این احساس میتواند از خفیف تا شدید باشد و شامل نگرانی و ترس شود. پانیک شدیدترین شکل اضطراب است.
این احتمال وجود دارد که شما از موقعیتهای خاصی اجتناب کنید چون میترسید که این موارد موجب ایجاد حمله دیگری برایتان شوند. این مسئله میتواند چرخهای در زندگی به نام «در ترس از ترس» ایجاد کند. این امر میتواند به احساس پانیک شما اضافه کند و باعث حملات بیشتری شود.
در طول حمله پانیک، شما یک حالت شتاب از علائم شدید ذهنی و جسمی تجربه میکنید. این حالت میتواند خیلی سریع و بدون هیچ دلیلی ظاهر شود. حمله پانیک میتواند بسیار ترسناک و ناراحت کننده باشد.
علائم شامل موارد زیر میشوند:
- ضربان قلب تند
- احساس ضعف
- تعریق
- حالت تهوع
- درد قفسه سینه
- تنگی نفس
- لرزش
- تب و لرز
- لرزش فیزیکی اندامهای بدن
- احساس خفگی
- سرگیجه
- بیحسی یاحس سوزن سوزن شدن
- خشکی دهان
- احساس وحشت یاترس از مرگ
- دلشوره
- حس سوزن سوزن شدن در انگشتان دست
- احساس عدم ارتباط بابدن خود
اکثر حملات پانیک بین ۵ تا ۲۰ دقیقه طول میکشد. برخی از موارد گزارش شده است که تا یک ساعت طول میکشند.
تعداد حملات شما بستگی به شدت وضعیتتان دارد. بعضی از افراد یک یا دو بار در ماه حمله را تجربه میکنند، در حالی که دیگران آن را چندین بار در هفته تجربه میکنند.
اگرچه حملات پانیک ترسناک هستند، اما خطرناک نیستند. حمله هیچ آسیبی به شما نمیرساند و این بعید است که اگر حمله داشته باشید، در بیمارستان بستری شوید.
توجه داشته باشید که بیشتر این علائم میتوانند مشابه با علائم سایر شرایط یا مشکلات نیز باشند، بنابراین ممکن است همیشه دچار حمله پانیک نشوید.
به عنوان مثال، اگر فشار خون بسیار پایینی داشته باشید، ممکن است ضربان قلبتان بالا باشد.
تفاوت بین پانیک و اضطراب چیست؟
آیا این پانیک است یا اضطراب؟
مثال اول
شبکههای اجتماعی شما پر از بحثهای سیاسی تفرقه برانگیز است، خطرات احتمالی اخراج شدن به دلیل اقتصاد نابود شده وجود دارد، به نظر میرسد که هیچ پایان روشنی دیده نمیشود. در اين بين، شما مهلت محدودی برای تحویل پروژه تا فردا دارید.
شما احساس استرس، فشار و آشفتگی میکنید. احساس خستگی و نگرانی میکنید، مطمئن نیستید که آینده چه خواهد شد، آیا کاری را که باید انجام دهید انجام خواهید داد، آیا به فرزندتان کمک خواهید کرد تا با همه این مسائل کنار بیاید.
مثال دوم
نیمه شب است و شما نمیتوانید بخوابید. افکارتان در حال مسابقه با یکدیگر هستند. چه میشود اگر…؟ ذهنتان نمیتواند از جریان نگرانیهای فاجعه باری که مدام در حال جریان هستند دور بماند. ضربان قلبتان بالا میرود. خسته شدهاید. به ساعت نگاه میکنید که ۳:۱۵ صبح است.
مثال سوم
شما با دوستانتان به بیرون رفتهاید، در یک رستوران هستید و به جوکی که يک نفر تازه گفته است میخندید. ناگهان حس میکنید که جریان خونتان به گوش شما میرسد و ضربان قلبتان بالا میرود. دستانتان از عرق بهم چسبیدهاند و برایتان سؤال میشود که آیا دارید حمله قلبی را تجربه میکنید یا نه. ترس شدید شما را در برمیگیرد و دلتان میخواهد که بلافاصله آنجا را ترک کنید تا از آن وضعیت فرار کنید. بدون عذرخواهی از جای خود بلند میشوید و به سمت در میدوید.
هر کدام از این موارد نشان دهندهی چه شرایطی هستند؟
درک تفاوت بین اضطراب، نگرانی و پانیک طبیعی میتواند به مردم کمک کند تا اقدامات لازم را برای مقابله با احساسات خود انجام دهند. یادگیری این شرایط همچنین میتواند به افراد کمک کند تا تشخیص دهند که آیا وضعیت آنها به اندازه کافی جدی است که نیاز به درمان داشته باشد.
مثال اول: سطح طبیعی اضطراب
این وضعیت فردی را توصیف میکند که اضطراب بسیار طبیعی و قابل درکی را در اطراف یک وضعیت چالش برانگیز تجربه میکند. ترس از آیندهای نامشخص، خاطرات گذشتهای دشوار، تهدیدها (هر دو موارد واقعی و درک شده) و سردرگمی در مورد دنیای اطراف ما، همگی محرکهای اضطراب هستند.
مثال دوم: سطح نگران کنندهای از اضطراب
مثال دوم، وضعیت فردی را توصیف میکند که دچار نگرانی است و بسته به سطح ناراحتی و اختلال عملکردی ناشی از آن، ممکن است به این معنی باشد که درمان اضطراب مفید است.
نگرانی یک فعالیت ذهنی است که تا حدودی برخلاف انتظار است که به عنوان یک استراتژی اجتناب از اضطراب عمل میکند، اگرچه این راهکار خیلی خوب کار نمیکند. این سخت است که به سادگی نگرانی خود را متوقف کنید.
به طور معمول، هنگامی که افراد، متوجه میشوند که در یک چرخه نگرانی گیر کردهاند، یادگیری مهارتهای پذیرش و ذهن آگاهی از رفتاردرمانی مبتنی بر پذیرش، میتواند مفید باشد.
مثال سوم: پانیک
این فردی است که دچار حمله پانیک شده است. حملات پانیک نادرتر و شدیدتر از اضطراب است. آنها میتوانند بدون هشدار یا تحریک ایجاد شوند.
افراد مبتلا به حملات پانیک ممکن است تنگی نفس، سرگیجه، حالت تهوع و بیحسی را تجربه کنند. برخی از افراد نیز ممکن است لرزش و تعریق را تجربه کنند. افرادی که با پانیک روبرو هستند، اغلب مراقب احساسات فیزیکی هستند که ممکن است نشانههای شروع پانیک باشد و از مکانهایی که احتمالاً قبلاً در آنها حملات پانیک رخ داده است، اجتناب میکنند. گاهی اوقات کسانی که با پانیک روبرو هستند، به طور کلی از ترک خانههایشان اجتناب میکنند.
خبر خوب این است که اختلال پانیک با مواجهه درمانی کاملاً قابل درمان است.
مؤثرترین دارو برای پانیک
چهار دسته دارو برای پانیک استفاده میشود.
گزینههای دارویی برای درمان پانیک
هر نوع دارو، پانیک را به شیوهای متفاوت کاهش میدهد و مزایا و خطرات خاص خود را دارد.
در حالی که برخی از داروهای پانیک ممکن است به عنوان گزینههای ترجیح داده شده در نظر گرفته شوند، انتخاب دارو برای پانیک میتواند براساس نوع پانیک و علائم شما متفاوت باشد. مدت زمان مصرف دارو نیز میتواند متفاوت باشد.
به عنوان مثال، اگر داروهای ضدافسردگی مصرف میکنید، پزشک شما ممکن است توصیه کند که پس از رفع علائم، به مدت چهار تا نه ماه از آنها استفاده کنید. اما اگر بنزودیازپین مصرف میکنید، باید فقط در کوتاه مدت از آنها استفاده کنید.
به طور کلی، استفاده از دارو برای پانیک برای اختلالات اضطرابی بیخطر و مؤثر تلقی میشود.
مهارکنندههای انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIها)
مهارکنندههای انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIها) در حال حاضر داروهای اولویتدار برای بسیاری از اشکال اضطراب هستند. آنها با ایجاد سروتونین بیشتر در مغز کار میکنند و این امر، میتواند اضطراب و خلق و خوی را بهبود بخشد. به دلیل این اثرات، SSRIها اغلب برای درمان افسردگی و سایر اختلالات خلق و خوی استفاده میشوند.
اگر شما مبتلا به اختلال پانیک تشخیص داده شدهاید، پزشکتان ممکن است یکی از SSRIهای زیر را توصیه کند:
- سلکسا (سیتالوپرام)
- لووکس (فلووکسامین)
- پکسیل (پاروکستین)
- پروزاک (فلوکستین)
- زولفت (سرترالین)
اگرچه SSRIها عوارض جانبی کمتری نسبت به برخی داروهای ضدافسردگی دیگر دارند، اما آنها هنوز هم ممکن است باعث ناراحتی گوارشی، مشکلات خواب و اختلال عملکرد جنسی شوند. با این حال، بسیاری از این اثرات در عرض چند هفته بعد از شروع دارو از بین میروند. بنابراین، به بدن خود زمان دهید تا جریان خود را تنظیم کند.
SSRIها به عنوان اولین درمان برای اختلالات اضطرابی در نظر گرفته میشوند و اغلب عوارض جانبی کمتری نسبت به سایر داروها دارند.
مهارکنندههای بازجذب سروتونین-نوراپینفرین (SNRIها)
مهارکنندههای بازجذب سروتونین-نوراپینفرین (SNRIها)، یکی دیگر از گزینههای اولویتدار برای درمان اختلال هستند. این دسته از داروها، سطح سروتونین و نوراپینفرین را افزایش می دهد. نوراپینفرین مانند سروتونین، یک انتقال دهنده عصبی در مغز است که در تنظیم خلق و خوی نقش دارد. برخی از SNRIهای تجویز شده برای پانیک عبارتند از:
- سیمبالتا (دولوکستین)
- افکسور(ونلافاکسین)
- پریستیک (دسونلافاکسین)
SNRIها به اندازه SSRIها مؤثر هستند، اما عوارض جانبی بیشتری دارند. عوارض جانبی SNRIs میتواند شامل سردرد، اختلال عملکرد جنسی، بیخوابی ، ناراحتی معده و افزایش فشار خون باشد.
داروهای ضدافسردگی سهچرخهای (TCAها)
داروهای ضدافسردگی سهچرخهای (TCAها)، برخی از اولین داروهایی بودند که برای درمان اختلالات اضطرابی استفاده میشدند. مانند SNRIها، TCAها جذب مجدد سروتونین و نوراپینفرین را مسدود میکند و برای درمان اختلالات اضطرابی مختلف، مؤثر شناخته شدهاند.
TCAهای تجویز شده برای پانیک عبارتند از:
- الاویل(آمیتریپتیلین)
- پاملور (نورتریپتیلین)
- توفرانیل(ایمیپرامین)
اگرچه آنها به اندازه SSRIها در درمان اختلالات اضطرابی مؤثر هستند، TCAها تمایل دارند عوارض جانبی قابل توجهی از جمله خشکی دهان، یبوست ، تاری دید، مشکل ادرار و فشار خون پایین (فشار خون پایین در حالت ایستاده) ایجاد کنند. به همین دلیل، TCAها معمولاً فقط زمانی تجویز میشوند که داروهای دیگر تسکین دهنده نباشند.
بنزودیازپینها
بنزودیازپینها یک دسته از داروهای آرامبخش هستند. آنها با تقویت اثر انتقال دهنده عصبی گابا کار میکنند که در آرامش نقش دارد و فعالیت مغز را آرام میکند.
بنزودیازپینها را میتوان در صورت لزوم مصرف کرد تا به شما در آرامش و کاهش تنش عضلانی در مواجهه با شرایط استرسزا کمک کند. از آنجا که آنها سریع عمل میکنند، میتوانند به درمان حملات پانیک کمک کنند. آنها همچنین میتوانند برای اختلال اضطراب اجتماعی (SAD) و فوبیا مفید باشند در صورتی که فقط گاهی اوقات مصرف شوند. بنزودیازپینهای رایج عبارتند از:
- آتیوان (لورازپام)
- کلونوپین(کلونازپام)
- والیوم(دیازپام)
- زاناکس (آلپرازولام)
عوارض جانبی احتمالی شامل خواب آلودگی، سرگیجه ، اختلال هماهنگی و مشکلات بینایی است.
بتابلاکرها
بتابلاکر ها نیز یک دسته دارو می باشند. برای پانیک بتابلاکرها، از جمله داروهایی مانند پروپرانولول (ایندرال) و آتنولول (تنورمین)، نوعی دارو برای پانیک هستند که برای درمان فشار خون بالا و مشکلات قلبی استفاده میشوند. با این حال، آنها همچنین برای پانیک، جدا از برچسب تجویز میشوند. بتابلاکرها با مسدود کردن اثرات نوراپینفرین، هورمون استرس درگیر با پاسخ جنگ یا گریز، کار میکنند. این امر به کنترل علائم فیزیکی پانیک مانند ضربان قلب سریع، صدای لرزان، تعریق، سرگیجه و دستهای لرزان کمک میکند.
عوارض جانبی رایج بتابلاکرها عبارتند از:
- سرگیجه
- خواب آلودگی
- ضعف
- خستگی
- حالت تهوع
- سردرد
- یبوست
- اسهال
این یافته که بنزودیازپینها به طور قابل توجهی مؤثرتر از داروهای ضدافسردگی برای علائم جسمی هستند، باید با مزایای بالقوه داروهای ضدافسردگی نسبت به بنزودیازپینها مقایسه شود.
خطرات داروهای پانیک
داروهای پانیک خطرات مهمی دارند که باید از آنها آگاه باشید. این خطرات میتواند بین انواع داروها کمی متفاوت باشد.
افکار خودکشی
افکار خودکشی با داروهای ضدافسردگی، به ویژه برای مراجعه کنندگان جوان، به عنوان خطر محسوب میشود. بررسی ۲۴ مطالعه مختلف نشان داد که ۴ درصد از مصرف کنندگان داروهای ضدافسردگی از رده سنی کودکان یا نوجوانان، در چند ماه اول شروع این داروها، خطر خودکشی بیشتری دارند و این خطر، دو برابر تعداد کسانی است که دارونما دریافت میکنند.
در نتیجه، در سال ۲۰۰۴، سازمان غذا و دارو (fda) این تقاضا را شروع کرد که همه داروهای ضدافسردگی، هشدار جعبه سیاه مربوط به افزایش خطر تفکر و رفتار خودکشی در کودکان و نوجوانان را داشته باشند.
افراد زیر ۲۵ سال باید به دقت به دنبال نشانههای تفکر خودکشی باشند، به ویژه در ابتدای درمان یا زمانی که دوز دارو تغییر میکند. این نشانهها شامل افزایش افسردگی، پریشانی، تحریک پذیری، خودکشی و تغییرات غیرمعمول در رفتار است.
اگر شما افکار خودکشی دارید، با خط نجات پیشگیری از خودکشی ملی در مکان زندگی خود تماس بگیرید تا از یک مشاور آموزش دیده حمایت و کمک دریافت کنید. اگر شما یا یکی از عزیزانتان در معرض خطر هستید، با شماره ی اورژانس تماس بگیرید.
اثرات منفی داروهای ضدافسردگی
قدرت تحمل و وابستگی
وابستگی به بنزودیازپینها بیشتر از سایر کلاسهای داروهای ضداضطراب است. استفاده طولانی مدت از بنزودیازپین (بیش از ۱۲ هفته) به طور کلی توصیه نمیشود زیرا ممکن است تحمل و (یا) وابستگی برای فرد ایجاد شود.
قدرت تحمل به این معنی است که شما باید مقدار بیشتری از دارو را مصرف کنید تا تأثیر داشته باشد. وابستگی به این معنی است که اگر مصرف دارو را متوقف کنید، علائم ترک برایتان ایجاد میشود.
تحقیقات نشان داده است که در میان افرادی که بیش از شش ماه بنزودیازپین مصرف میکنند، ۴۰٪ از آنها علائم ترک متوسط تا شدید را تجربه میکنند. صحبت با پزشک قبل از قطع مصرف دارو ضروری است زیرا ترک بنزودیازپین میتواند خطرناک باشد.
اعتیاد، وابستگی و تحمل: تفاوت چیست؟
احتمال مصرف اشتباه یا سوءاستفاده
همچنین خطر مصرف اشتباه یا سوءاستفاده از برخی داروهای ضداضطراب وجود دارد. این خطر با بنزودیازپینها، به ویژه آلپرازولام که معمولاً با نام تجاری زاناکس شناخته میشود، بیشتر است.
تحقیقات منتشر شده در سال ۲۰۲۰ نشان داد که مصرف اشتباه از بنزودیازپین در ۱۷٪ از افراد رخ می دهد. یک مطالعه در سال ۲۰۱۴ که شامل ۲۷۰۰ دانش آموز در مقطع راهنمایی و دبیرستان بود، نشان داد که خطر سوءمصرف بنزودیازپین در نوجوانانی که این داروها برایشان تجویز شده بود، ۱۲ برابر بیشتر بود.
دارو تنها گزینه شما برای تسکین پانیک نیست
داروهای پانیک مشکلات شما را حل نمیکنند اگر شما به دلیل افزایش صورتحسابها، تمایل به پرش ذهنی به «بدترین سناریو» یا یک رابطه ناسالم مضطرب هستید. اینجاست که خودکمکی، مشاوره و سایر تغییرات سبک زندگی وارد عمل میشوند. این درمانهای غیردارویی میتوانند تغییرات پایدار و تسکین طولانی مدت ایجاد کنند.
ورزش: ورزش یک درمان پانیک قدرتمند است. مطالعات نشان میدهد که تمرینات منظم میتواند علائم را به همان اندازه مؤثر که دارو عمل میکند، کاهش دهد.
استراتژیهای شکستن نگرانی: شما میتوانید به مغز خود یاد دهید که نگران نباشید و به زندگی از دیدگاه آرامتر و متعادلتر نگاه کنید.
مشاوره: درمان شناختی رفتاری به شما یاد میدهد که چگونه سطح اضطراب خود را کنترل کنید، افکار نگران کننده را متوقف کنید و از ترسهایتان عبور کنید. درمان شناختی رفتاری به شما روشهای مختلفی برای تفکر، رفتار و واکنش به احساسات رخ داده در طول یا قبل از حمله پانیک را آموزش میدهد. حملات میتوانند کمتر شوند وقتی یاد بگیرید که در هنگام حمله پانیک، به احساسات فیزیکی اضطراب و ترس واکنش متفاوتی نشان دهید.
یوگا و تایچی: یوگا و تایچی مداخلات ذهن و بدن هستند که شما را از نظر عاطفی، روانی و معنوی درگیر میکنند. یافتهها اثربخشی این روشها را برای بسیاری از شرایط پزشکی مختلف، از جمله پانیک نشان داده است.
ذهن آگاهی و مدیتیشن: ذهن آگاهی یک حالت ذهنی است که در آن شما یاد میگیرید افکار، احساسات و رفتارهای خود را به شیوهای حاضر ، دلسوز و بدون قضاوت مشاهده کنید. این روش اغلب احساس آرامش و آرامسازی را به ارمغان میآورد.
تصمیمگیری در مورد اینکه آیا داروهای پانیک برای شما مناسب است
اگر میخواهید تصمیم بگیرید که آیا پانیک خود را با دارو درمان کنید یا نه، مهم است که مزایا و معایب را در ارتباط با پزشکتان ارزیابی کنید. همچنین مهم است که در مورد عوارض جانبی رایج داروهایی که در نظر دارید یاد بگیرید. عوارض جانبی داروهای پانیک از مزاحمتهای خفیفی مانند خشکی دهان تا مشکلات شدیدتر مانند تهوع حاد یا افزایش وزن شدید است. برای هر داروی اضطرابی، باید عوارض جانبی آن را به نسبت مزایایی که دارد، متعادل کنید.
آنچه باید درباره اختلال پانیک بدانید
برخلاف اضطراب که اغلب محرکهای مشخصی دارد، حملات پانیک به طور ناگهانی و غیرمنتظره رخ میدهد و معمولاً فقط چند دقیقه طول میکشد. کسانی که دچار حملات پانیک میشوند، سرگیجه ، درد قفسه سینه، لرزش فیزیکی بدن ، مورمور شدن و ناراحتی معده را گزارش کردهاند. بعضیها میگویند احساس میکنند که در آن لحظه، جریان تنفسشان قطع میشود یا خفه میشوند. دیگران میگویند که حمله باعث شد احساس کنند «از واقعیت جدا شدهاند.»
حملات پانیک گاه به گاه میتواند برای هر کسی رخ دهد، اگرچه آنها برای برخی افراد، بیشتر رخ میدهند و باعث ناراحتی و اختلال قابل توجهی میشوند. درمانهای مبتنی بر شواهد برای اختلال پانیک، مشابه درمانهای اضطراب است و شامل درمان مبتنی بر مواجهه درمانی است. ذهن آگاهی و مدیتیشن همچنین میتواند برای مهار استرس و افزایش انعطاف پذیری روانشناختی مفید باشد.
گاهی اوقات دارو برای پانیک برای افزایش تأثیر درمانهای رفتاری برای اختلال پانیک استفاده میشوند و شامل بتابلاکرها، مهارکنندههای انتخابی بازجذب سروتونین و مهارکنندههای بازجذب سروتونین-نوراپینفرین میشوند. اگر حملات پانیک مداوم داشتهاید، ممکن است نیاز به کمک حرفهای داشته باشید. پزشک شما در مورد علائم، سایر بیماریهای روانی، شرایط پزشکی و اینکه آیا شما استرس یا اضطراب غیرطبیعی را تجربه میکنید، سؤال خواهد کرد. شاید آزمایش خون و معاینه قلبی نیز لازم باشد. هر دو پانیک و اضطراب قابل درمان و قابل کنترل هستند؛ حتی زمانی که ممکن است احساس کنید که آنها از کنترلتان خارج هستند.
منبع:
https://www.nhs.uk/mental-health/conditions/panic-disorder/
https://medlineplus.gov/panicdisorder.html
https://www.mcleanhospital.org/essential/panic-anxiety-difference
https://www.nhsinform.scot/illnesses-and-conditions/mental-health/panic-disorder/
https://www.nhs.uk/mental-health/conditions/panic-disorder/
https://services.nhslothian.scot/wellbeinglothian/what-is-panic/
https://www.helpguide.org/mental-health/anxiety/anxiety-medication
https://www.verywellmind.com/medications-for-panic-disorder-2584307
https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0010440X24000300