آیا درمان روان پویشی و روانکاوی با یکدریگر تفاوت دارد
تفاوت روان پویشی و روانکاوی
روان درمانی پویشی چیست و چه تفاوتی با روانکاوی دارد؟
حرکت در تفاوت روان پویشی و روانکاوی می‌تواند پیچیده باشد، اما درک رویکردهای منحصر به فرد آن‌ها برای انتخاب درمانی که به بهترین وجه با نیازها و اهداف شما هماهنگ باشد، بسیار مهم است. بیایید تفاوت‌ها و شباهت‌های بین این دو روش درمانی را بررسی کنیم تا به هدایت فرآیند تصمیم‌گیری شما کمک کنیم.
اصطلاحات «روانکاوی» و «روان پویشی» اغلب به جای یکدیگر استفاده می‌شوند و مراجعه کنندگان بالقوه را گیج می‌کنند. اگرچه هر دوی این روش‌های درمانی، تمرکز خود را بر ذهن ناخودآگاه دارند، اما آن‌ها در عمل و تکنیک، کاملاً متفاوت هستند.
درک تفاوت‌های اساسی بین روانکاوی در مقابل روان پویشی، جهت تعیین اینکه کدام متخصص سلامت روان با اهداف و ترجیحات درمانی شما هماهنگ است، ضروری است.
روانکاوی چیست؟
روانکاوی، نوعی روان پویشی است که به دنبال درک بخش‌های ناخودآگاه ذهن ما است که شامل افکار، احساسات، خواسته‌ها و خاطراتی است که ما به طور آگاهانه از آن‌ها آگاه نیستیم.
در روانکاوی، مراجعه کنندگان بررسی می‌کنند که چگونه این فرآیندهای ناخودآگاه بر رفتارهای فعلی، احساسات، افکار و روابط تأثیر می‌گذارد.
روانکاوی که توسط زیگموند فروید در اواخر قرن نوزدهم توسعه یافت، درک ما از روان انسان را متحول کرد. روانکاوی فروید به شدت به تکنیک‌های درمانی مانند تفسیر خواب و تداعی آزاد متکی است، این امر اجازه می‌دهد اطلاعات از ذهن ناخودآگاه ظاهر و تجزیه و تحلیل شود. در روانکاوی، رویاها به عنوان پنجره‌ای به ذهن فرد در نظر گرفته می‌شوند. رویاها به عنوان بیان نمادین خواسته‌های سرکوب شده، ترس‌ها و درگیری‌های حل نشده دیده می‌شوند. درمانگران می‌توانند به مراجعه کنندگان کمک کنند تا دیدگاه خود را در مورد افکار و احساسات درونی‌شان از طریق تفسیر خواب توسعه دهند.
به همین ترتیب، تکنیک تداعی آزاد به مراجعه کنندگان اجازه می‌دهد تا افکار و احساسات خود را به صورت ناخودآگاه و بدون سانسور بیان کنند. مراجعه کنندگان اغلب از طریق اجازه دادن به ذهنشان برای آزادانه سرگردان شدن، افکار و احساسات پنهان را آشکار می‌کنند.
در حالی که روانکاوی به طور قابل توجهی به حوزه روانشناسی کمک کرده است و می‌تواند برای افرادی که به بررسی عمیق نیاز دارند بسیار مفید باشد، محبوبیت آن در دهه‌های اخیر کاهش یافته است.
روان درمانی پویشی چیست و چه تفاوتی با روانکاوی دارد؟
روان پویشی یک شکل کوتاه‌تر و انعطاف پذیرتر از روانکاوی است. این روش درمانی در درجه اول، بر احساسات فعلی مراجعه کننده و الگوهای رابطه تمرکز دارد در حالی که همزمان، بینش‌های گذشته را ادغام می‌کند. هدف از روان پویشی، کشف تأثیرات ناخودآگاه و نیمه خودآگاه است که بر افکار، احساسات و رفتارها تأثیر می‌گذارد، به همراه تمرکز بر ترویج رشد شخصی و بهبود روابط.
در جواب روان درمانی پویشی چیست و چه تفاوتی با روانکاوی دارد، باید گفت که درمان روان پویشی همانند روانکاوی، ممکن است از تکنیک‌هایی مانند تفسیر خواب و تداعی آزاد به عنوان وسیله‌ای برای درک تأثیرات ناخودآگاه استفاده کند. علاوه بر این، درمانگران روان پویشی از تکنیک‌هایی مانند انعکاس، شفاف سازی و بررسی احساسات مراجعه کننده نسبت به درمانگر استفاده می‌کنند. انعکاس زمانی رخ می‌دهد که درمانگر، آنچه را که مراجعه کننده گفته است تکرار می‌کند، اما به روشی متفکرانه و درک کننده. این به مراجعه کننده کمک می‌کند تا افکار خود را از دیدگاه دیگری ببیند و می‌تواند منجر به بینش‌های جدید شود.
درمانگران روان پویشی، سؤالاتی جهت رفع ابهام می‌پرسند تا مطمئن شوند احساسات و افکار مراجعه کننده را به درستی درک می‌کنند. در نهایت، درمانگران روان پویشی به احساس مراجعه کننده نسبت به خود توجه می‌کنند و از این اطلاعات برای درک بهتر احساسات و الگوهای رابطه مراجعه کننده استفاده می‌کنند. استفاده از این تکنیک‌ها از درمانگران روان پویشی، در کمک به مراجعه کنندگان در درک افکار، احساسات و نحوه تعامل آن‌ها با دیگران حمایت می‌کند.
دبورا هارلند، یک متخصص توضیح می‌دهد: «بررسی و درک چگونگی تأثیر واکنش‌های فعلی ناشی از تجربیات گذشته می‌تواند به مراجعه کننده کمک کند تا خود را برای قضاوت واکنش‌هایش ببخشد که این امر می‌تواند شرم و گناه غیرمنطقی را کاهش دهد و به آزاد کردن عوامل برای شناسایی تغییرات مورد نیاز کمک کند».
تحقیقات نشان می‌دهد که درمان روان پویشی می‌تواند منجر به بهبود قابل توجهی در علائم بیماری‌های مختلف سلامت روان، از جمله افسردگی، اختلالات اضطرابی، تروما و اختلالات شخصیتی شود. مطالعات همچنین نشان داده‌اند که درمان روان پویشی می‌تواند اثرات ماندگاری بر مراجعه کنندگان داشته باشد و بسیاری از آن‌ها حتی پس از پایان درمان، بهبود مداوم را تجربه می‌کنند.
با وجود بسیاری از روش‌های درمانی جدید در دو دهه گذشته، نظریه روان پویشی، حضور قابل توجهی در زمینه روان پویشی دارد، زیرا بسیاری از درمانگران و مراجعه کنندگان ارزش ذاتی بینش شخصی، بازتاب خود و جستجوی ذهن ناخودآگاه را تشخیص می‌دهند.
بررسی تفاوت روان پویشی و روانکاوی
اگرچه روانکاوی و روان پویشی ممکن است در جنبه سطحی مشابه به نظر برسند، اما تمایز اساسی در زمینه درمان واضح‌تر می‌شود.
شباهت روان پویشی و روانکاوی
روانکاوی و روان پویشی هر دو اهمیت ذهن ناخودآگاه را در شکل دادن به افکار، احساسات و رفتارها تشخیص می‌دهند. آن‌ها تأکید می‌کنند که ذهن ناخودآگاه ما، اطلاعات ارزشمندی را در اختیار دارد و درگیری‌های حل نشده‌ای که می‌تواند بر زندگی روزمره و روابط ما تأثیر بگذارد.
هر دو روش همچنین بر اهمیت رابطه درمانی تأکید می‌کنند. کیفیت اتحاد درمانی بین مراجعه کننده و درمانگر برای ترویج رشد و تسهیل تغییر بسیار مهم است. حفظ یک فضای امن و حمایتی که در آن مراجعه کنندگان می‌توانند تجربیات درونی خود را بدون قضاوت کشف کنند، برای هر دو روانکاوی و روان پویشی اساسی است.
علاوه بر این، هر دو روانکاوی و روان پویشی، ارزش کشف تجربیات گذشته را تشخیص می‌دهند. این مسئله در تضاد با سایر روش‌هاست، مانند راه‌حل‌های درمانی متمرکز که در آن هدف در درجه اول، رشد به جلو به جای تجزیه و تحلیل گذشته است. هر دو روش به تجربیات دوران کودکی و اوایل زندگی می‌پردازند تا کشف کنند که چگونه این رویدادها ممکن است شخصیت و روابط مراجعه کننده را شکل داده باشند. با بررسی گذشته، مراجعه کنندگان بینش پویایی ناخودآگاه خود را به دست می‌آورند و درک عمیق‌تری از خود را توسعه می‌دهند.
تفاوت‌های روان پویشی و روانکاوی
روانکاوی معمولاً شامل چندین جلسه در هفته در یک دوره زمانی طولانی‌تر است. در مقابل، روان پویشی یک رویکرد محدود و انعطاف‌پذیرتر را ارائه می‌دهد که شامل تعداد جلسات یک یا دو بار در هفته برای یک دوره کوتاه‌تر است. در حالی که یک رویکرد محدود به زمان برای بسیاری از مراجعه کنندگان جذاب می‌باشد، ماهیت عمیق روانکاوی برای مراجعه کنندگانی که با سایر اشکال درمان به خوبی نتیجه نگرفته‌اند یا ممکن است نیاز به درمان شدیدتر داشته باشند، بسیار مفید می‌باشد.
درمان روان پویشی تأکید بیشتری بر لحظه حاضر و الگوهای رابطه‌ای فعلی دارد. این تمرکز بر اینجا و اکنون به درمان روان پویشی اجازه می‌دهد تا نگرانی‌های فوری را برطرف کند و رشد شخصی را در زمان واقعی تسهیل کند.
روانکاوان معمولاً موضع بی‌طرف و بی‌رهنمود را با مراجعه کنندگان حفظ می‌کنند. بسیاری از مراجعه کنندگان متوجه می‌شوند که از طریق این رویکرد بی‌رهنمود، آن‌ها قادر به دستیابی به حس بیشتری از خودشکوفایی و توانمند‌سازی هستند، زیرا آن‌ها کسانی هستند که تجربه درمانی را هدایت می‌کنند. از سوی دیگر، اکثر درمانگران روان پویشی تمایل دارند که تعامل فعال‌تری با مراجعه کنندگان داشته باشند؛ به معنای ارائه تفسیرها، انعکاس‌ها و راهنمایی برای تسهیل بینش و رشد.
تصمیم‌گیری بین این دو روش درمانی
در تصمیم‌گیری بین روانکاوی و روان پویشی عوامل زیر را در نظر بگیرید:
اهداف و مقاصد درمان: اگر هدف شما مقابله با تروماهای حل نشده است، اگر شما با اشکال کوتاه مدت درمان به نتیجه مطلوب نرسیده‌اید، یا اگر به دنبال درک جامع از شخصیت خود هستید، روانکاوی برای رسیدن به این هدف مناسب‌تر می‌باشد. با این حال، درمان روان پویشی، با تمرکز بر الگوهای رابطه‌ای و بینش فعلی، می‌تواند مناسب‌تر باشد اگر شما قصد دارید نگرانی‌های فوری را برطرف کنید، استراتژی‌های مقابله‌ای را توسعه دهید و خودآگاهی را افزایش دهید.
تعهد زمانی: روانکاوی معمولاً نیاز به تعهد زمانی قابل توجهی دارد که شامل چندین جلسه در هفته است و اغلب چندین سال طول می‌کشد. اگر شما مایل و قادر به سرمایه‌گذاری این مقدار از زمان و منابع هستید، روانکاوی می‌تواند یک گزینه مناسب باشد. با این حال، اگر شما با محدودیت‌های زمانی یا مالی روبرو هستید، درمان روان پویشی مناسب‌تر است.
عمق بررسی: عمق بررسی را که در درمان مایل به انجام آن هستید در نظر بگیرید. روانکاوی یک اکتشاف جامع از پویایی ناخودآگاه، تجربیات اولیه و ریشه‌های رفتار را فراهم می‌کند. درمان روان پویشی بر بررسی هدفمندتر الگوها و احساسات رابطه‌ای فعلی تمرکز دارد. اگر به بررسی عمیق‌تر ناخودآگاه مایل هستید، روانکاوی ممکن است مناسب‌تر باشد.
نوع رابطه درمانی: در مورد نوع رابطه درمانی که با آن احساس راحتی می‌کنید، فکر کنید. اگر شما یک درمانگر را ترجیح می‌دهید که موضع بی‌رهنمود را اتخاذ کند و به عنوان یک صفحه خالی عمل کند، بهتر است روانکاوی را در نظر بگیرید. اگر شما یک رابطه درمانی فعال‌تر و درگیر‌تر را ترجیح می‌دهید، جایی که درمانگر راهنمایی می‌کند، درمان روان پویشی با ترجیحات شما بهتر هماهنگ می‌شود.
در نهایت، تصمیم‌گیری بین روانکاوی و روان پویشی به نیازهای منحصر به فرد، ترجیحات و منابع شما بستگی دارد. صرف نظر از اینکه کدام روش را انتخاب می‌کنید، به یاد داشته باشید که درمان یک فرآیند با همکاری است و پیدا کردن یک درمانگر که با او احساس امنیت می‌کنید، یکی از مهمترین جنبه‌های موفقیت درمانی است.
در یک جلسه چه انتظاری داشته باشید
در طول جلسه روانکاوی چه اتفاقی می‌افتد؟
در نهایت، یک جلسه روانکاوی هم به نیازهای مراجعه کننده و هم به رویکرد درمانگر بستگی دارد.
روانکاو با دقت گوش می‌دهد و به محتوا و الگوهایی که از مکالمه خارج می‌شوند توجه می‌کند. این جلسه معمولاً بی‌رهنمود است و به مراجعه کننده اجازه می‌دهد تا کشف دنیای درونی خود را رهبری کند.
جلسات روانکاوی می‌تواند شدید و عاطفی باشد و مراجعه کننده را تشویق می‌کند تا به درگیری‌های ناخودآگاه بپردازد و بینش‌هایی را در مورد فرآیندهای روانشناختی خود به دست آورد.
در طول جلسه درمان روان پویشی چه اتفاقی می‌افتد؟
جلسات درمان روان پویشی شامل بحث در مورد تجربیات گذشته مراجعه کننده و تأثیر آن‌ها بر افکار، روابط و رفتارهای فعلی آن‌هاست. درمانگر مراجعه کننده را در کشف احساسات خود، شناسایی الگوهای تکراری و درک روابط آن‌ها با دیگران راهنمایی می‌کند. در درمان روان پویشی، درمانگر محیطی حمایتی و همدلی را فراهم می‌کند. از طریق گوش دادن فعال، درمانگر به مراجعه کننده کمک می‌کند تا از طریق تفسیرها، انعکاس‌ها و بازخورد بینش کسب کند.
چگونه باید برای جلسات آماده شوم؟
آماده شدن برای اولین جلسه درمان شامل وقت گذاشتن برای تفکر در مورد افکار، احساسات و هر مسئله خاصی است که می‌خواهید آن را با درمانگر خود مطرح کنید. آنچه که امیدوارید از درمان به دست آورید یا ایجاد کنید را در نظر بگیرید. نوشتن هر یادداشت یا سؤالی که آن را به همراه داشته باشید، می‌تواند مفید باشد.
در نهایت، با یک ذهنیت باز و پذیرا وارد شوید، مایل به مشارکت در خوداندیشی صادقانه و همکاری با درمانگرتان باشید. به یاد داشته باشید، درمان یک فرآیند است و مشارکت فعال شما برای یک جلسه موفق ضروری است.
آیا روانکاوی و روان پویشی مؤثر است؟
تحقیقات نشان می‌دهد که هر دو روانکاوی و روان پویشی در رسیدگی به طیف وسیعی از مسائل روانشناختی مؤثر هستند. این روش‌ها می‌توانند برای چالش‌های بی‌شماری از سلامت روان، مانند موارد زیر راه‌حل ارائه دهند:
- افسردگی
- اضطراب
- فوبیا
- مسائل مربوط به روابط
روانکاوی و روان پویشی همچنین می‌تواند برای افرادی که مشکلات پیچیده یا طولانی مدت مانند اختلالات شخصیتی، تروما یا بیماری روانی مزمن را تجربه می‌کنند مفید باشد. آن‌ها فرصتی منحصر به فرد برای مقابله با الگوهای روانشناختی عمیق و ترویج تغییرات پایدار ارائه می‌دهند.
به طور خاص، اثربخشی هر روش درمانی می‌تواند بسته به عوامل فردی متفاوت باشد، یعنی مواردی مانند: انگیزه، آمادگی برای تغییر و رابطه درمانی. نتیجه درمان نیز بر اساس اهداف و نیازهای خاص مراجعه کننده متفاوت می‌باشد.
در حالی که روانکاوی و روان پویشی ممکن است مشابه به نظر برسند، آن‌ها متفاوت هستند. هر دو درمان روان پویشی و روانکاوی با توجه به نتایج، برای چندین چالش روانشناختی پشتیبانی می‌شوند و تصمیم‌گیری بین این دو رویکرد در نهایت به شرایط شما بستگی دارد.
برای مطالعه بیشتر در زمینه تفاوت درمان روان پویشی و روانکاوی بر روی لینک کلیک کنید
منبع:
https://growtherapy.com/blog/psychoanalysis-vs-psychodynamic-therapy/
https://www.counselling-directory.org.uk/psychoanalytical-and-psychodynamic.html#whocanbenefit
