روانشناسی

تاب آوری چیست

امتیاز

آن چه در این مقاله می خوانیم

مهارت تاب آوری

سلامت روان مبحثی فراتر از نبود اختلالات روانی است. به عنوان نمونه در مورد مباحث سلامت روان مثبت‌گرا ابعاد مختلفی وجود دارد که یکی از آنها تاب آوری است.

تاب آوری چیست؟

تاب آوری فرآیندی است که مشخص می‌کند یک نفر چقدر می‌تواند با شرایط استرس به خوبی سازگار شود و به سرعت وضعیتش را به قبل برگرداند.

استرس‌هایی که نیاز تاب آوری ما را تشدید می‌کنند ممکن است به صورت مشکلات خانوادگی یا مشکلات رابطه، مشکلات اجتماعی، مشکلات در محل کار یا حتی مشکلات مالی ظاهر شود.

البته اینها نمونه‌هایی از استرس‌های معمول روزانه در جهان امروز است و استرس‌هایی مانند استرس جنگ، بلایای طبیعی و … همگی به سطح بالایی از تاب آوری نیاز دارند.

توان ذهنی ما برای تحمل وقایع، مانع اصلی فروپاشی روانی ماست.

ایجاد انعطاف‌پذیری یا همان تاب آوری می‌تواند به شما کمک کند تا به صورت سازگار با موضوع کنار بیایید و پس از بررسی تغییرات، چالش‌ها، عقب‌نشینی‌ها، ناامیدی‌ها و شکست‌ها موقعیت واقعی خود را مجددا باز یابید.

تحقیقات نشان داده است که نیاز به تاب آوری بسیار رایج است و مردم تمایل دارند تاب آوری را بیشتر از آنچه شما فکر می‌کنید نشان دهند.

مثال

در نمونه‌های واقعی جنگ‌های بسیاری در سالیان اخیر رخ داده است که پس از آن مردم با نیرویی مثال‌زدنی به بازسازی اثرات جنگ پرداخته‌اند.

مثلا ژاپن بعد از جنگ جهانی دوم را در نظر بگیرید که با وجود حملات هسته‌ای، مجددا به ترمیم کشور پرداخت و ژاپن جدید در پی آن ظهور کرد.

نشان دادن انعطاف‌پذیری لزوماً به این معنی نیست که شما سختی و پریشانی که تحمل می‌کنید را نشان ندهید. همچنین به این معنی نیست که شما درد عاطفی یا اندوهی را تجربه نکرده‌اید. اما مطمئنا تاب آوری زمانی نیاز می‌شود که شما در معرض آسیب‌های جدی قرار گرفته‌اید.

خبر خوب این است که تاب آوری را می‌توان آموخت. این مهارت شامل ایجاد افکار، رفتارها و اعمالی است که به شما امکان می‌دهد از حوادث آسیب‌زا یا استرس‌زا در زندگی بهبود یابید.

وقتی به کیفیت انعطاف‌پذیری فکر می‌کنیم، معمولاً به توانایی شخص برای بازگشت از شرایط سخت و چالش‌ها فکر می‌کنیم.

تعریف تاب آوری

در واقع، اصل کلمه به معنای «عمل بازگشت» است و از «resiliens» گرفته شده است که به معنی «پس زدن یا برگشتن» است.

در حالی که برخی از مردم به ظاهر توانایی طبیعی برای بازگشت از سختی‌ها را دارند، دیگران این کار را نمی‌کنند و اثرات استرس در آنها به شدت باقی می‌ماند.

اما مهارت تاب آوری را می‌توان آموخت و می‌توان سطح آن را افزایش داد. انعطاف‌پذیری در طول زندگی به شما کمک زیادی می‌کند.

پس از تجربه استرس و تسلط بر خویش، همیشه می‌توانید از تجربیات گذشته خود، چه جسمی و چه احساسی، برای مدیریت و غلبه بر دوران سخت استفاده کنید.

در واقع یادگیری مقاوم بودن همچنین می‌تواند به شما در تقویت قدرتتان کمک کند. با هر چالشی که مواجه می‌شوید، می‌توانید مهارت‌ها و روش‌های جدیدی برای مقابله با زندگی ایجاد کنید.

دانستن اینکه شما تاب آور هستید، ممکن است به شما کمک کند تا بدون ترس و وحشت راه خود را دنبال کنید و زندگی خود را آنطور که می‌خواهید بسازید.

تاب آوری یعنی مهارت اینکه چقدر می‌توانید با محیط و شرایط انطباق پیدا کنید. هرچه توانایی بیشتری برای خود متصور شوید، به ویژه در مواقع دشوار و چالش‌ها، تاب آوری به شما امکان می‌دهد که به عنوان یک فرد موفق بر شرایط غلبه کنید.

تاب آوری- سایت روانشناسی دکتر کامیار سنایی

 

روش‌های افزایش توان تاب آوری: 

تغییر را در آغوش بگیرید.

این مورد تقریباً همیشه در بالای لیست قرار دارد. اگر می‌توانید بپذیرید که هیچ‌چیز ثابت نمی‌ماند و همیشه تغییر وجود خواهد داشت، بنابراین شما به درستی در مسیر قرار دارید.

همه ما بارها و بارها در زندگی با موانعی روبرو خواهیم شد. در بسیاری از موارد، ما می‌توانیم بر مواردی که تلاش می‌کنند ما را متوقف کنند یا ما را به این وسیله خنثی کنند، غلبه کنیم.

حال آیا اگر اعتقاد داشته باشیم و بدانیم که توانایی انعطاف‌پذیری داریم و این چالش‌ها با عزم راسخ و اطمینان قابل حل شدن هستند، خیلی بهتر نخواهد بود؟

به افکار منفی نپردازید.

درست است که گفتن این کار بسیار آسان‌تر از انجام دادن آن است. اگر بتوانیم اندیشه‌های خود، به ویژه افکار منفی خود را کنترل کنیم، در نتیجه می‌توانیم اقدامات مثبتی انجام دهیم.

نه تنها به افکار منفی می‌اندیشیم که ما را نگران و مضطرب نگه می‌دارد، بلکه از نتایج منفی که برای آینده پیش‌بینی می‌کنیم نیز می‌ترسیم.

ما همیشه به بدترین حالت‌های ممکن فکر می‌کنیم و از آنها می‌ترسیم. به نوعی گویی اعتقاد داریم که پرداختن به همه چیزهایی که ممکن است اشتباه پیش برود به ما کمک می‌کند تا راه‌حلی پیدا کنیم.

اما اینطور نیست چرا که غالباً آنقدر درگیر تفکر منفی می‌شویم که توانایی انجام هرگونه کاری از ما گرفته می‌شود و افکار منفی، قدرت عمل را سلب می‌کنند.

لازم نیست مشخص کنید که نتیجه چه خواهد بود، خصوصاً اگر فکر می‌کنید بدترین نتیجه قرار است پیش بیاید. روی دیگر سکه این است که در عمل بهترین‌ها نیز می‌توانند اتفاق بیفتند.

فکر کردن به بدترین حالت تنها استرس شما را افزایش می‌دهد و شما را خسته می‌کند.

چگونه این چرخه را بشکنیم؟

می‌توانیم فکر خود را به سمت یک چیز مثبت، چیزی که باید منتظر آن باشیم، چیزی آرامش‌بخش یا حداقل خنثی تغییر می‌دهیم.

چگونه این کار را انجام دهیم؟

ما برای دور کردن افکار منفی پیاده‌روی می‌کنیم، ورزش می‌کنیم، مراقبه می‌کنیم، دعا می‌کنیم یا به یک کار خلاقانه می‌پردازیم. به عبارت دیگر ما «حالت» خود را تغییر می‌دهیم و به مغز خود از تفکر منفی تکراری دوری می‌دهیم. افکار ما تحت کنترل ماست.

خودت را بشناس و از توانایی‌هایت لیستی تهیه کن.

جدا از آن چیزهایی که باعث ترس شما هستند و فکر می‌کنید قادر به اداره آن شرایط نباشید، بررسی کنید که نقاط ضعف و قدرت شما چیست.

نقاط قوت و موفقیت‌های خود را پر رنگ‌تر کنید، زیرا اینها نمودهایی از خود واقعی شما هستند.

این شناخت کمک می‌کند تا شما باور کنید همانی هستید که می‌خواهید باشید. در نتیجه توان تاب آوری شما با قبول خود واقعیتان افزایش پیدا می‌کند.

وقتی باور می‌کنید که «می‌توانید» توانایی خود را برای گذر از موقعیت بحران، حل و فصل درگیری‌ها و استرس‌های خود افزایش دهید، در نتیجه مهارت تاب آوری را افزایش داده‌اید.

به یک مبتکر حل مساله تبدیل شوید! علاوه بر این، یاد بگیرید که چگونه از بیرون به موقعیت‌ها نگاه کنید.

اگرچه به نظر می‌رسد که اتفاقات در یک زمان خاص بسیارمهم هستند، اما حوادث، مشکلات و بحران‌های زندگی باید در ارتباط با تصویر بزرگتری از زندگی دیده شوند.

آنها جزیی از زندگی شما هستند و زندگی همیشه در جریان است. درست است. وضعیت استرس‌زایی که شما با آن درگیر هستید، وضعیتی است که بیشتر وقت و انرژی شما را می‌گیرد.

حال سوال اینجاست که مشکل چگونه می‌تواند در چشم‌انداز کلی زندگی شما قرار بگیرد؟

آیا این مشکل همیشه بر روی دوش شما سنگینی می‌کند یا ممکن است با گذر زمان موضوع رنگ ببازد و تنها به خاطره‌ای تبدیل شود؟

این سوال به قرار گرفتن موضوع در یک چشم‌انداز کلی کمک می‌کند. این چشم‌انداز به شما دید بازتری می‌دهد که در 1-حل مساله و 2-کاهش کلی استرس مفید خواهد بود.

ایجاد اهداف

می‌توانید این کار را در سطوح مختلف انجام دهید. اهداف معقولی را تعیین کنید که توانایی انجام آنها به طور منظم را دارید. کارهایی که در کوتاه‌مدت می‌توانید به راحتی انجام دهید.

این کارها می‌تواند پروژه‌های خلاقانه یا کارهایی باشد که شما برای لذت و سرگرمی انجام می‌دهید و یا می‌تواند پروژه‌هایی بزرگتر و پروژه‌هایی پیرامون سلامتی شما و مربوط به ارتباط شما با جامعه باشد.

کمک به دیگران غالباً باعث می‌شود احساس خوبی داشته باشید. مشاهده دیگران به شما توانایی پذیرش افراد و تحمل سلیقه‌های مختلف را یاد می‌دهد.

تعیین اهداف زندگی ممکن است پیچیده باشد. اما می‌خواهید در زندگی خود به چه چیزهایی برسید؟

کسب پاداش برای این موارد ممکن است در طولانی‌مدت برنامه‌ریزی، کار و زمان زیادی را از شما بگیرد. اما ایجاد یک برنامه ممکن است به شما کمک کند تا تمرکز خود را روی تصویر بزرگتر زندگی حفظ کنید، به ویژه هنگامی که روزهای سختی را پشت‌سر می‌گذارید و با چالش‌هایی روبرو هستید که شما را از مسیر خارج می‌کند.

تعیین اهداف زندگی، به شما معنا خواهد داد و کسب معنا به شما توانایی تاب آوری می‌بخشد. شاید جمله معروف نیچه در اینجا بی‌ربط نباشد که: «کسی که چرایی برای زندگی دارد، با هر چگونه‌ای می‌سازد.»

اقدام کردن

این امر به یک اندازه برای اهدافی که برای خود ایجاد می‌کنید و همچنین برای اقدام قاطع برای مقابله با مسائلی که مایل نیستید وجود داشته باشند، اعمال می‌شود.

سر و کار داشتن با مشکلات و مسائل به شما این امکان را می‌دهد که بدون در نظر گرفتن نتیجه، حتی سخت‌ترین شرایط را در اختیار داشته باشید و کنترل اوضاع را از دست ندهید.

با اقدام کردن به یک حرکت، می‌فهمید که قادر به انجام کاری برای کاهش مشکل هستید. حرکت به جلو با عمل، به شما امکان می‌دهد کوچکترین کارها را نیز به سرانجام برسانید و در نهایت، هر یک از این کارهای کوچک به موفقیت در وظایف بسیار بزرگتر منجر می‌شود.

گزینه مقابل شما نشستن و دست روی دست گذاشتن در مقابل نگرانی‌ها است که البته نتیجه چندانی ندارد.

خوشبین باش

همه‌چیز تغییر می‌کند. آونگ به عقب و جلو حرکت می‌کند. مواقعی وجود دارد که همه‌چیز خاکستری و تیره و مواقع دیگر آفتابی و گلگون به‌نظر می‌رسند. حتی در بحبوحه اوقات دشوار، موارد خوبی وجود دارد و چیزهایی مثبت قابل انتظار است.

امیدوار ماندن شما را در جهت مثبت حرکت می‌دهد. بعضی چیزها به نفع شما کار می‌کنند در حالی که برخی دیگر نه. اما حتی وقتی همه‌چیز به روال دلخواه شما پیش نمی‌رود، وقتی فرصتی مرور به دوران سخت زندگی خود پیدا کنید، ممکن است دریابید که آنچه شما دوست نداشتید اتفاق بیافتد، منجر به رشد شما شده است.

شاید به مورد بهتری دست یافته‌اید و یا درسی را یاد گرفته‌اید که ارزش سختی‌ها را داشته.

شوخ‌طبعی داشته باشید.

همه‌چیز را نباید جدی گرفت، حتی وقتی همه‌چیز جدی به نظر می‌رسد! لازم نیست مدام به این فکر کنید که وقایع باید با چالش‌های پیش‌رویتان مطابقت داشته باشد. شوخ‌طبعی به ما کمک می‌کند تا کمی سبک شویم.

با شوخی گاهی اوقات برای مدتی فراموش می‌کنیم که چه چیزی ما را بسیار آزار می‌دهد. شوخ‌طبعی همچنین تعادل لازم برای جدی بودن در شرایط را فراهم می‌کند.

ارتباطات شخصی قوی برقرار کنید.

یک شبکه اجتماعی متعهد به شما امکان می‌دهد پشتیبانی موردنیاز برای عبور از چالش‌های زندگی را به‌دست آورید.

داشتن افراد قابل اعتماد و دلسوز در اطرافتان که به شما گوش می‌دهند و شاید به شما مشاوره دهند، کمک می‌کند تا بار استرس کمتر بر دوشتان سنگینی کند و احساس تنهایی نکنید.

افرادی که دوست شما هستند، افرادی که شما را تشویق می‌کنند، به پرورش شما کمک می‌کنند، به شما اطمینان و قدرت می‌دهند، به شما کمک می‌کنند مقاومت خود را به ویژه در اوقات سخت بالا ببرید، افرادی هستند که باید برای بودنشان سرمایه‌گذاری کنید.

مراقب خودت باش.

وقتی استرس، نگرانی و اضطراب دارید ممکن است به راحتی از خود غافل شوید. برعکس، ضروری است که به مراقبت از خود و بهزیستی خود ادامه دهید. مراقبت از بدن و ذهن شما را قدرتمند می‌کند و کمک می‌کند تا بهتر با شرایط دشوار کنار بیایید. باید وقت بگذارید و توانایی‌های خود را پرورش دهید و به طور منظم تمرین کنید و مراقب تغذیه جسم و روح خود باشید.

منبع:

     https://www.psychologytoday.com/us/blog/in-flux/201810/9-ways-strengthen-your-resiliencehttps://positivepsychology.com/resilience-skills/

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا