کودکان سرکش: ۴ رفتار کودک که اغلب اشتباه برداشت میشود
اینگونه بچهها، کودکان سرکش نیستند، فقط اشتباه برداشت شدهاند.
پدر و مادر بودن سختیهای مخصوص خودش را دارد. والدین غالباً از رفتار فرزندانشان شکایت دارند. وقتی کودکی به حرف پدر و مادرش گوش نمیکند و از دستورات والدینش پیروی نمیکند، تقریباً همه فکر میکنند که او جزء کودکان سرکش است. درحالیکه تحقیقات نشان میدهد بچهها در این مواقع بدرفتاری نمیکنند. آنها فقط میخواهند احساسات و رفتارهای درونی خود را نشان دهند. اما والدین عکسالعمل کودک را اشتباه تفسیر میکنند. در ادامه به برخی از رفتارهای بچههای ظاهراً سرکش اشاره شده است.
لجاجت:
بیشتر والدین هنگامی که کودکانشان به حرف آنها گوش نمیکنند، عصبانی میشوند. این عصبانیت ناشی از این است که بیشتر والدین فکر میکنند کودکان از سن ۳ سالگی به بعد میتوانند دستورهایی که به آنها میدهند را همان لحظه درک کنند. اما حقیقت این است که وقتی کودکان به حرف والدینشان گوش نمیدهند، قصد لجاجت و سرکشی ندارند؛ فقط نمیتوانند درک درستی داشته باشند و کنترلی بر رفتارشان ندارند. تحقیقات نشان میدهد ناحیهای از مغز که مسئولیت خودکنترلگری را بر عهده دارد، هنوز بهطور کامل در کودکان رشد نکرده است. به عبارت دیگر، فعالیت خودکنترلگری در طول سنین نوجوانی شروع میشود. به همین دلیل است که کودکان نمیتوانند برانگیختن ناگهانی خود را مدیریت کنند. عدم رشد مهارت خودکنترلی را نباید به حساب آنکه کودکمان جزو کودکان سرکش است، گذاشت.
کج خلقی:
گاهی اوقات، کنترل کودکان کار سختی است. آنها به راحتی عصبانی، بیقرار، و کج خلق میشوند. این رفتارها نشان میدهد کودک شما گرسنه، تشنه و خوابآلود است. از آنجایی که کودکان در منتقل نمودن نیازهایشان ناتوان هستند، گاهی از رفتارهایی استفاده میکنند که ممکن است برای والدین مطلوب نباشد.
مقاله مرتبط: رشد و پرورش اخلاقی کودکان
پرخاشگری:
وقتی بچهها با صدای بلند صحبت میکنند، فریاد میزنند و یا گریه میکنند، والدین بیتردید عصبانی میشوند. در نتیجه، کودکشان را تنبیه میکنند. اما واقعیت این است که کودکان هنوز نمیتوانند از دست احساسات خود خلاص شوند. آنها نمیتوانند از مکانیسمهای دفاعی برای کاهش احساساتشان استفاده کنند. بنابراین، بهترین کار این است که والدین اجازه دهند تا کودکشان، احساساتش را نشان دهد. جانت لنسبوری پیشنهاد میکند که به عنوان یک تمرین خوب، اجازه دهیم تا بچهها هیجانات بزرگ خود را بیان کنند.
بینظمی:
کودکان اغلب وسایلشان را منظم سر جای خود قرار نمیدهند. آنها دوست دارند دست و پا چلفتی و از زیر کار دررو باشند. آنها در کارهای روزانهی والدین خود اختلال ایجاد میکنند. اما در حقیقت هدف بدی از این کارهایشان ندارند، فقط میخواهند چیزهای جدید را امتحان کنند و تا آنجا که ممکن است تجربههای جدیدی به دست آورند. بنابراین والدین نباید به خاطر این رفتارها، آنها را مجازات کنند. والدین باید خوشحال باشند که فرزندانشان میخواهند استقلال خود را رشد دهند.
مقاله مرتبط: نقش والدین در رشد عزت نفس کودک
مشاهده این رفتارها در کودک شما نشانه آن نیست که او جزو کودکان سرکش است. شاید فقط طبق یک برداشت اشتباه، به او برچسب سرکش بودن زدهایم.
منبع:
وبسایت psychlens.
1 دیدگاه