پدوفیلیا چیست
بچه‌بازی یا پدوفیلیا (Pedophilia) (تمایل جنسی به کودکان)
پدوفیلیا (Pedophilia) یا بچه‌بازی عبارت است از تخیلات، برانگیختگی جنسی و رفتارهای جنسی تکراری و شدید با کودکان، خصوصاً زیر ۱۴ سال در طول یک دور حداقل ۶ ماهه (انجمن روانشناسی آمریکا، ۱۹۹۴). افراد پدوفیل حداقل ۱۶ سال سن دارند و دست کم ۵ سال از قربانیان بزرگترند. اگر فرد مرتکب عمل‌جنسی در اواخر نوجوانی باشد و با کودک ۱۲ یا ۱۳ ساله رابطه‌جنسی داشته‌باشد، تشخیص پدوفیلیا داده‌نمی‌شود.
طبق تحقیقات انجام شده اکثر موارد سوءاستفاده جنسی به دست مالی آلت تناسلی یا رابطه دهانی مربوط می‌شود. رابطه جنسی مهبلی یا مقعدی با کودکان چندان شایع نمی‌باشد. بعضی از بچه‌بازها کودک دختر و بعضی کودک پسر و گروهی نیز هر دو جنس را ترجیح می‌دهند.
افراد بچه‌باز یا پدوفیل به‌طور همزمان انجرافات جنسی دیگری مانند عورت‌نمایی یا تجاوز را نیز از خود نشان می‌دهند. زنا با محارم ارتباط نزدیکی با بچه‌بازی دارد. زیرا در بسیاری از مواقع سوژه جنسی یکی از افراد نابالغ در دسترس می‌باشد.
چون تعداد اندکی از افرادی‌که پدوفیلیا دارند به این موضوع اعتراف‌می‌کنند، تخمین تعداد افراد مبتلا در جمعیت مشکل است. ضمن آنکه افرادی که احساس جاذبه‌جنسی نسبت‌به کودکان دارند ممکن‌است نسبت‌به وسوسه‌شان به‌دلیل فشار اجتماعی مقاومت‌کنند. این در حالی است که در ذهن خود تخیلات جنسی درباره کودکان دارند. شواهد اخیر نشان‌می‌دهند بچه‌بازی یا پدوفیلیا ممکن است در ارتباط با همجنس‌بازی، عقب‌افتادگی ذهنی، و سن بالای مادری باشد.
همجنس‌بازی در کل جامعه در حد ۲% تخمین زده می‌شود، در حالی که همجنس‌بازی در پدوفیلی‌ها حدود ۴۰% تخمین زده می‌شود. وقتی جهت‌گیری جنسی، عملکرد هوشی، و سن مادر در ۹۹۱ متجاوز جنسی مرد ارزیابی شد، سن بالای مادر در هنگام زایمان و عملکرد پایین هوشی به‌طور قابل ملاحظه‌ای با بچه‌بازی با همجنس خود مرتبط بودند. ارتباط بین هوش پایین و پدوفیلیا نشان می‌دهد که پدوفیلیا ممکن است بازتاب اختلال رشد باشد. ارتباط بین سن بالای مادر در هنگام زایمان و بچه‌بازی یا پدوفیلیا (بچه‌بازی به‌طور عام و نه لزوماً با همجنس) روشن نیست. این می‌تواند نشانگر آن باشد که همجنس‌خواهی احتمالاً با زمان تولد در ارتباط است و همجنس‌خواهی مرتبط با تاخیر در تولد است.
علت پدوفیلیا
فرض بعضی محققان آن است که تاریخچه سوءاستفاده جنسی از کودک به تمایل جنسی او به کودکان در بزرگسالی کمک می‌کند. در یک نمونه بزرگ از مردان که متجاوزان جنسی کودک بودند، فروند و همکاران (۱۹۹۰) دریافتند که افراد بچه‌باز، همجنس‌خواه و دگرجنس‌خواه به‌طور قابل‌ملاحظه‌ای در مقایسه با گروه کنترل احتمال بیشتری داشته است که در کودکی مورد سوءاستفاده جنسی توسط یک مرد قرار گرفته باشند (در مقابل سوءاستفاده کننده زن). در یک تحقیق، عکس برهنه کودکان پسر و دختر و نیز بزرگسالان را به بچه‌بازها و گروهی دیگر از افراد نشان داده و افزایش حجم آلت تناسلی آنها را اندازه می‌گرفتند. محققان دریافتند که متجاوزان جنسی کودکان که تمایل به کودک را نشان دادند، به‌طور قابل‌ملاحظه‌ای احتمال بیشتری داشت که در کودکی در معرض سوءاستفاده جنسی قرار گرفته باشند.
باید متذکر شد که اگرچه گزارشات نشان می‌دهند تقریباً ۴۹% از پدوفیل‌ها دارای تاریخچه سوءاستفاده جنسی در کودکی بودند، اما تعداد اندکی از کسانی که مورد سوءاستفاده جنسی در کودکی بوده‌اند بچه‌باز می‌شوند. یعنی لزوماً هر کسی که در معرض سوءاستفاده جنسی است، به یک پدوفیل تبدیل نمی‌شود (فروند و کوبان، ۱۹۹۴).
مشکل افتراق جنسی
پدوفیلی‌ها ممکن است دارای مشکل افتراق جنسی باشند. فروند و همکاران (۱۹۹۱) اسلایدهای مرد برهنه و کودک مونث و بزرگسال را به پدوفیلی‌ها و گروه کنترل نشان‌دادند. و حجم تغییرات آلت تناسلی‌شان را ارزیابی کردند. پدوفیلی‌ها فرق کمتری بین عکس لخت مردان و عکس لخت زنان در مقایسه با غیر پدوفیلی‌ها نشان دادند.
تعداد زنان پدوفیلیک کمتر از تعداد مردان پدوفیلیک است.
پدوفیلی‌ها ممکن است با غیر پدوفیلی‌ها در ابعاد مختلف فیزیولوژیکی تفاوت داشته باشند. کورتیزول پلاسمای اصلی، پرولاکتین، و دمای بدن در پدوفیلی‌ها به‌طور قابل ملاحظه‌ای بالاتر از گروه کنترل بوده است. وقتی هردو گروه تحت آگونیست سروتونین، mCPP، در مقابل دارونما قرار گرفتند، سطوح کورتیزول پلاسما در پدوفیلی‌ها بالاتر رفت. و به مدت طولانی‌تر در مقایسه با گروه کنترل بالا باقی ماند. پدوفیل‌ها اثرات جانبی مانند سرگیجه و بی‌تابی را در نتیجه مصرف دارو گزارش کردند. در حالیکه گروه کنترل چنین گزارشی نکردند. در راستای نتایج این تحقیق محققان فرض می‌کنند که پدوفیلیا ممکن است مشکلی در ارتباط با سروتونین و تکانشگری باشد. همچنین پدوفیلیا را یک نوع فرعی اختلال وسواسی می‌دانند. مشکلی که مربوط به بی‌نظمی سروتونین است.
