فرزندسالاری چیست

جلوگیری از فرزندسالاری

در این مقاله آنچه والدین باید در مورد فرزندسالاری بدانند آورده شده است.

«همه چیز به تربیت بستگی دارد.»

– لئو تولستوی، کتاب جنگ و صلح

همه والدین موافق هستند که فرزندانشان بخش مهم و جدایی ناپذیری از زندگی آن‌ها هستند. در حالی که برخی ممکن است بدانند چگونه در روش‌های فرزندپروری خود احساس تعادل را حفظ کنند، برخی دیگر احتمالاً نیازهای فرزندان خود را تقریباً همیشه در اولویت قرار می‌دهند، که اغلب به بهای سلامتی خود یا عدم آمادگی فرزندانشان برای دنیای خارج از خانه‌شان تمام می‌شود.

اکثر والدین به نوعی فرزندسالاری را دارند. بنابراین در این مقاله، در مورد معنای والد فرزندسالار و روش‌هایی برای جلوگیری از فرزندسالاری صحبت خواهیم کرد.

فرزندسالاری یکی از روش‌های فرزندپروری

اصطلاح «کودک محور» اغلب در رشد کودک استفاده می‌شود. دایرةالمعارف SAGE از ازدواج، خانواده و مشاوره زوجین به چند نکته کلیدی در مورد فرزندپروری کودک محور اشاره می‌کند. این نکات شامل موارد زیر هستند:

• در دوران شیرخوارگی، رویکرد کودک محور در تربیت والدین مستلزم این است که والدین درک کنند که وقتی نوزاد گریه می‌کند، سعی دارد برای چندین نیاز مانند غذا، آب یا تماس فیزیکی والدین ارتباط برقرار کند. والدین کودک محور در اینجا باید نیازهای درک شده کودک را در اولویت قرار دهند و توجه بی‌نظیر خود را به کودک بدهند.
• در شرایطی که کودک از نظر روحی یا جسمی آسیب دیده است، والدین کودک محور نباید درد او را بی‌اهمیت بدانند. آن‌ها احساسات کودک خود را تأیید می‌کنند و باعث می‌شوند که او احساس حمایت و دوست داشتن کند.
• در خانه، والدین کودک محور، فرزند خود را تشویق می‌کنند تا در مورد افکار و نظرات خود درباره مسائل مختلف فکر کند. آن‌ها محیطی امن و آرام را برای فرزندشان ایجاد می‌کنند. آن‌ها همچنین از تحمیل نظرات خود به او خودداری می‌کنند و فضای ارتباط باز را همیشه حفظ می‌کنند.
• وقتی صحبت از تنبیه فرزندشان می‌شود، والدین کودک محور از تنبیه بدنی استفاده نمی‌کنند. آن‌ها همچنین انتظارات خود از کودک را ارزیابی کرده و در مورد آن‌ها فکر می‌کنند تا مطمئن شوند که درخواست‌هایشان متناسب با سن کودک می‌باشد. آن‌ها رفتار چالش برانگیز یا دشوار فرزندشان را شخصی برداشت نمی‌کنند و آن را به عنوان فرصتی در نظر می‌گیرند تا برخی درس‌های مهم زندگی را به فرزندشان یاد دهند.
• والدین کودک محور قصد دارند به عنوان یک الگو برای فرزند خود عمل کنند. آن‌ها رفتار و نگرش‌های مناسب را الگوبرداری می‌کنند و با فرزند خود همدلی می‌کنند تا به آن‌ها یاد دهند که چگونه با دیگران چیزی را به اشتراک بگذارند و با آن‌ها تعامل کنند.

انتقاد از فرزندسالاری

مانند سایر سبک‌های فرزندپروری، برای فرزندسالاری نیز انتقاداتی وجود دارد:

• والدینی که خواسته‌ها و احساسات فرزندشان را بالاتر از هر چیز دیگری قرار می‌دهند، ممکن است کودک را به‌طور مناسب برای دنیای واقعی آماده نکنند.
• اگر کودکان از سنین پایین عادت داشته باشند که همیشه راه خود را داشته باشند، ممکن است نتوانند وقتی بزرگ می‌شوند ناامیدی‌ها را کنترل کنند. بچه‌ها باید بدانند که دنیا همیشه عادلانه نیست و ممکن است همه چیز آنطور که آن‌ها می‌خواهند پیش نرود.
• وقتی والدین وقت و انرژی زیادی را صرف برآورده کردن نیازهای فرزندشان می‌کنند، ممکن است وقت و انرژی لازم برای مراقبت از خود را نداشته باشند که این مسئله می‌تواند بر رفاه کلی آن‌ها تأثیر بگذارد.
• در تربیت فرزندسالاری، برای بسیاری از والدین تعیین حد و مرز برای فرزندشان دشوار است. به کودکان باید نشان داده شود که چگونه در محدوده‌ها و محدودیت‌ها، درست مانند دنیای واقعی پیش بروند.

سبک زندگی فرزندسالاری برای کودکان یا والدین مناسب نیست

زندگی فرزندسالاری برای بسیاری از خانواده‌ها معمول است اما آیا این بهترین سبک زندگی برای همه خانواده‌ها است؟

اکثر افراد وقتی صاحب فرزند می‌شوند، زندگی‌هایشان به شدت بر روی کودکان متمرکز می‌شود و آخر هفته‌هایشان را در جشن تولد بچه‌ها، موزه‌های کودکان، باغ‌وحش یا سایر مکان‌های بچگانه و پر سر و صدا می‌گذرانند.

اما اگر شما بخواهید صادقانه بگویید، آیا واقعاً دوست دارید به همه این مکان‌های شلوغ و پر سر و صدای مختص به کودکان بروید؟ کدام یک از  والدین چنین کاری را دوست دارند؟

در روش فرزندسالاری غربی، زندگی والدین کاملاً حول محور فرزندانشان می‌چرخند. در دیگر روش‌های فرزندپروری این حالت وجود ندارد. بسیاری از فرهنگ‌ها، فرزند را وارد زندگی خانوادگی که قوانین و چارجوب خود را دارد می‌کنند. این در مقابل ایجاد زندگی که حول محور کودک می‌چرخد، قرار دارد.

به‌طور کلی، در روش تربیت غربی، والدین فرزندانشان را به زندگی بزرگسالی خود دعوت نمی‌کنند؛ چرا که والدین قرار ملاقات های خودشان را دارند و می خواهند دوستانشان را ببینند. کودکان به زندگی بزرگسالی دعوت نمی شوند زیرا والدین می خواهند کمی بدور از فرزندان خود باشند.

والدین باید به‌خاطر داشته باشند که برای اینکه کارها در درازمدت تأثیر داشته باشند، باید تعادل وجود داشته باشد. توجه بیش از حد به آرزوها و خواسته‌های فرزندشان ممکن است آن‌ها را برای طبیعت سخت و ناعادلانه دنیای واقعی آماده نکند. والدین باید بیاموزند که چگونه خودشان را به گونه‌ای جلوی کودک نشان دهند که او را بهتر آماده کند.

منبع:

https://www.moms.com/child-centered-lifestyles-not-conducive-children-parents/

https://blog.byjus.com/parent-plus/parents-child-centered-parenting/