طرحواره بازداری هیجانی
طرحواره بازداری هیجانی
افرادی که بیش از حد به اتفاقات پیرامون توجه نشان میدهند و محدودیت، گرفتاری یا فشارهای ناشی از موقعیت محیطی را تجربه میکنند، ممکن است یک یا چند مورد از این چهار طرحواره را در خود داشته باشند: منفیگرایی- بدبینی، معیارهای سختگیرانه، بازداری هیجانی و تنبیه خود.
همه ما گاهی اوقات و در موقعیتهای خاص، مثل زمان حضور در محل کار، احساساتمان را مهار میکنیم. اگر طرحواره بازداری هیجانی در شما فعال باشد، ممکن است در حال تجربهی مهار بیش از حد احساسات، ارتباطات، فعالیتهای عادی و خودکار یا حتی افکارتان باشید. هنگامی که کنترل هیجانات را بارها و بارها تکرار کنید، این امر میتواند تا جایی پیش برود که نتوانید احساساتتان را تجربه کنید و در عوض دچار رخوت و بیحسی شوید. گاهی اوقات، این افکار در افتخار ما از این فکر که فرد «منطقی و نه عاطفی» هستیم، منعکس میشود.
هنگامی که طرحواره بازداری هیجانی فعال میشود، بهطور قابل فهمی ممکن است باعث کنار گذاشتن و پرهیز از بروز احساسات شود و این موضوع میتواند روابط ما را که مبتنی بر علاقه، عاطفه، ارتباط و تلاش برای رفع نیازها و خواستهها است، تحتفشار قرار دهد. شما زمانی هیجاناتتان را مهار میکنید که میخواهید از بروز عواقب منفی مانند شرم، گناه یا از دست دادن کنترل خود جلوگیری کنید.
در شکلی دیگر، طرحواره بازداری هیجانی ممکن است به مکانیزمی خودکار تبدیل شده باشد که از طریق آن، از خود محافظت میکنید. نیاز واقعی در پشت این طرحواره احساس امنیت برای ابراز آسیبپذیریهای خود و دریافت عشق نه تنها از روی احساس ضعف، بلکه بهدلیل پذیرا بودن برای به اشتراک گذاشتن احساساتتان آن هم بهصورت متقابل با دیگران است.
سوالات زیر را با دقت بخوانید و به آنها فکر کنید
در اینجا چند سوال وجود دارد که اگر تصور میکنید طرحواره بازداری هیجانی با شما همخوانی دارد، باید به آنها فکر کنید:
آیا برای تقسیم احساسات خود با دیگران تلاش میکنید؟
آیا بعضی اوقات مطمئن نیستید که چه احساسی دارید یا چه چیزی را احساس میکنید؟
آیا نمیتوانید مشخص کنید که در کجای بدنتان، احساسات خود را تجربه میکنید؟
آیا مردم شما را از نظر احساسی ضعیف توصیف میکنند؟
آیا شما خود را فردی اصولاً منطقی میدانید که وقت کمی برای احساساتش دارد؟
آیا وقتی دیگران احساساتی شدید را بروز میدهند، احساس ناراحتی میکنید؟
آیا از اینکه ابراز احساسات شدیدی داشته باشید، احساس ناراحتی میکنید؟
آیا بعضی اوقات به جدا شدن از دیگران فکر میکنید؟
آیا شما در تلاش هستید که در مقابل افراد دیگر، مدام از خود مراقبت کنید؟
اگر به طور کلی به اکثر این سوالات پاسخ منفی دهید، بعید به نظر میرسد که شما دارای طرحواره بازداری هیجانی باشید. اگر فکر میکنید طرحواره بازداری هیجانی در شما فعال است، شروع به مشاهده نحوه بروز آن در زندگی روزمره خود کنید. شناخت، کلید تغییر الگوهایی است که شما را در رسیدن به اهدافتان متوقف میکند.
زندگی با طرحواره بازداری هیجانی
شما با وجود این طرحواره کاملا خالی به نظر میرسید و احساسات خود را به افراد اطراف خود نشان نمیدهید و ممکن است در مورد بسیاری از مسائل زندگیتان بیتفاوت باشید.
شکلگیری طرحواره بازداری هیجانی
اگر تله بازداری هیجانی در زندگی شما فعال باشد، ممکن است اوایل زندگی شرایطی را تجربه کرده باشید که منجر به توسعه این طرحواره شده باشد. به احتمال زیاد در دوران کودکی نیز افراد اطراف شما مانند والدینتان احساسات خود را نشان نمیدادهاند. آنها نه تنها در بیان احساسات خود ناتوان بودند بلکه شما را نیز وادار میکردند تا هیجاناتی که به عنوان کودک تجربه میکردید را خفه کنید و در نتیجه مواجه شدن با احساسات ناگهانی به راحتی احساس ترس و اضطراب در شما ایجاد میکند.
روشهایی که با آن به تله بازداری هیجانی پاسخ میدهید
سه روش وجود دارد که شما اغلب با آنها به فعال شدن طرحواره بازداری هیجانی واکنش نشان میدهید.
تسلیم شدن: کاملاً آرام به نظر میرسید، با این وجود از نظر احساسی خالی و بیحس هستید.
اجتناب: احساسات باعث میشوند شما بترسید. در نتیجه از احساسات و موقعیتهایی که ممکن است عاطفی و هیجانانگیز باشند، اجتناب میکنید و وقتی از شما سوال میشود چه احساسی دارید، از پاسخ دادن طفره میروید.
جبران افراطی: شما شروع میکنید به بروز احساسات بهصورت اغراقشده. ممکن است عاشق هیجان شوید یا احساساتتان را در یک سبک موسیقی تند و خشن مثل راک پیدا کنید. میتوانید مانند یک دلقک رفتار کنید و احساسات مختلف را به شکلی مخلوط نشان دهید. چنین واکنش افراطی احساس عجیبی خواهد داشت و اغلب برای آنچه در لحظه اتفاق میافتد، مناسب نیست.
بروز تله هیجانی در بزرگسالی
با پیشرفت کنترل طرحواره، در زندگی بزرگسالی نیز درک آنچه احساس میکنید دشوار است. برای شما یافتن بینشی در مورد احساساتتان بسیار دشوار است. به این ترتیب روابط شما با افراد مهم زندگیتان کاملاً سطحی باقی میماند. این موضوع میتواند منجر به احساس افسردگی یا عدم درک دیگران و در نتیجه پوچی شود.
بهبود طرحواره بازداری هیجانی
در طرحواره درمانی به شما کمک میشود انواع احساساتی که همه انسانها تجربه میکنند را درک کنید. به شما کمک خواهد شد تا این احساسات را شناسایی کنید و یاد بگیرید تا آنها را به افراد پیرامون خود نیز نشان دهید. به این ترتیب احساس پوچی درون شما کاهش مییابد و میتوانید احساسات مختلفی را تجربه کنید. به این ترتیب روابط شما با افراد پیرامونتان در سطح عاطفی عمیقتر میشود.
منبع:
https://app.securenest.org/c/schemas/emotional-inhibition-schema
https://www.mind-balance.org/post/emotional-inhibition-schema
سلام منم این مشکل رو دارم و از بغل کردن و بوسیدن بدم میاد و نمیتونم بقیه رو درک کنم و حتی مامانم رو بغل و بوس کنم و حتی بابام . با خواهرم زیاد مشکل ندارم ولی برا بقیه خیلی سختمه به نظرتون باید چیکار کنم ؟
هیچ راهکار معجزه واری نمی توان ذکر کرد. ولی بتدریج بروزات عاطفی بیشتری داشته باشید. سعی کنید حتی اگر بدتان می اید ولی انجام دهید تا برای شما مانوس شود
سلام من طرحواره بازداری هیجانی دارم و نمیتوانم به خانواده ام محبت کلامی کنم حتی خجالت میکشم که پدرو مادرم را در آغوش بگیرم و ببوسم.با روانشناسی در ارتباط بودم و توانستم تاحدی تله های دیگرم را درست کنم و به بینش برسم اما این یکی درست نشد.میترسم در آینده به همسرم هم نتوانم ابراز عشق و محبت کنم.