تک فرزندها : تنها، یا خوش اقبال و خوشبخت؟
تک فرزندها
تک فرزندها : تنها، یا خوش اقبال و خوشبخت؟
آیا تک فرزندها تنها هستند، افرادی دارای امتیازات بالا هستند یا جایی در این بین؟ علیرغم شواهدی که بر خلاف آن وجود دارد، کلیشههای قدیمی در مورد تک فرزندها باقیمانده و آنها را افرادی خود محور و گوشهگیر نشان میدهد. این کلیشهها میگویند آنها اغلب خودخواه، لوس، مضطرب، از نظر اجتماعی ناتوان و تنها هستند.
این تصویر منسوخ ممکن است ناشی از مطالعه مشکوکی باشد که در اواخر دهه 1800 توسط گرانویل استنلی هال انجام شد، که در فرهنگ آن زمان جا افتاد و ایدههای آن از آن زمان تاکنون با ما باقی مانده است.
تحقیقات جدید خلاف این را به ما میگوید. به نظر میرسد که ما میتوانیم این ایدههای قدیمی را کنار بگذاریم و این احتمال را در نظر بگیریم که تک فرزند ها هم میتوانند واقعاً سالم و سازگار باشند. اکنون میدانیم که هیچ تفاوت قابلملاحظهای بین تک فرزند و آنهایی که خواهر و برادر دارند وجود ندارد. در واقع، تک فرزندها، مشابه فرزندان اول و آنهایی که یک خواهر یا برادر دارند، تمایل به کسب امتیاز بالاتری در معیارهای هوش و پیشرفت دارند (سندلر، 2010).
تعداد خانوادههایی که تنها یک فرزند دارند، از اوایل دهه 1960 تقریباً دو برابر شده است. امروزه تقریباً از هر پنج خانواده در ایالات متحده یک نفر دارای یک فرزند است. تعداد فرزندان در یک خانواده مطمئناً بر تجربه کودک تأثیر میگذارد، اما به خودی خود منفی یا مثبت نیست. و با این حال، بسیاری از خانوادهها نمیتوانند تصمیم بگیرند حداکثر چند فرزند داشته باشند و این تصمیمگیری برایشان بسیار سخت است. البته برخی هم نه بر اساس انتخاب، بلکه بر اساس شرایط فقط یک فرزند دارند.
در زیر، چند افسانه آورده شده است که سپس واقعیت آن نیز نوشته شده است.
افسانهها، واقعیتها
افسانه:
تک بچهها لوس یا خودخواه هستند.
واقعیت:
تک فرزندان میتوانند به اندازه هر کودک دیگری، با ملاحظه و دلسوز باشند.
طرز فکر این است که اگر همه منابع شما صرف یک کودک شود، او به آن عادت کرده و انتظارات زیادی خواهد داشت. اما داشتههای ما با دادن به تک فرزندمان از بین نمیرود. البته به عنوان والدین تک فرزند، باید در بخشیدن اموال مادی زیادهروی نکنیم، اما در مورد توجه بیش از حد؛ همه کودکان تحت توجه بزرگسالانشان شکوفا میشوند و توجه بیشتر شاید به نفع کودک هم باشد.
افسانه:
تک بچهها در پیدا کردن دوست و ارتباط بهتر با بزرگسالان مشکل دارند.
واقعیت:
تک فرزندان میتوانند با افراد در هر سنی روابط شگفتانگیزی داشته باشند.
مطمئناً به عنوان والدین تک فرزند، ما باید در مورد فراهم کردن فرصتهایی برای تعامل با همسالانش، دقت بیشتری به خرج دهیم. این کار میتواند در هنگام مراقبت از کودک، مدرسه، از طریق اقوام، دوستان در همسایگی و غیره اتفاق بیفتد. خانه تنها جایی نیست که کودکان یاد میگیرند تا روابط با همسالانشان را توسعه دهند.
تحقیقات نشان میدهد که تک فرزندان، به اندازه همسالان خود که خواهر و برادر دارند، دوست و روابط دوستانه دارند. علاوه بر این، بسیاری از ما از تجربیات خود یا دیگران میدانیم که داشتن خواهر و برادر به طور خودکار، کودکی شاد را تضمین نمیکند. بسیاری از خواهر و برادرها داستانهایی از برادران یا خواهران کوچکتر یا بزرگترشان تعریف میکنند که زندگیشان را به چالش کشیدهاند.
افسانه:
تک بچهها تنها هستند.
واقعیت:
تک فرزندان میتوانند به اندازه همسالان خود که خواهر و برادر دارند، دوست داشته باشند.
مشابه افسانه قبلی، ما والدین تک فرزندها باید بیشتر در مورد تاریخهای بازی و سایر فرصتها برای تعامل با دوستانشان فکر و تلاش کنیم. با این حال، ما نباید قدرت، راحتی و رضایتی را که فرزندان از رابطه نزدیک با والدینشان دریافت میکنند، دست کم بگیریم.
در عین حال، گذراندن زمان زیادی باهم، لزوماً با زمان باکیفیت برابر نیست. اطمینان حاصل کنید که هر هفته مقداری از وقت والد و فرزندیتان، واقعاً به راهنمایی فرزندتان و انجام کاری که او دوست دارد انجام دهد، متمرکز باشد.
افسانه:
خانوادهها با داشتن یک فرزند «کامل» نمیشوند.
واقعیت:
در خانواده تک فرزندی نیز، الگوهای یک خانواده سالم وجود دارد و یک عدد مشخصی برای اندازهی تعداد نفرات خانواده وجود ندارد.
بسیاری از ما فشارهای دیگران را برای گسترش خانواده خود، آن هم بیشتر از یک فرزند، تجربه کردهایم. این یک تصمیم کاملا شخصی است که بر اساس عوامل زیادی است که فقط برای خانواده شما وجود دارد. هیچ جنبه مثبت یا منفی ذاتی برای داشتن خانواده بزرگتر یا کوچکتر وجود ندارد. هر خانواده باید گزینههای خود را بسنجد و تصمیم بگیرد که چه چیزی برایش بهترین است.
افسانههایی که درباره تک فرزندها وجود داشته، کمرنگ شدهاند
اگر به شخصیت نگاه کنیم، هیچ تفاوتی بین افراد با و بدون خواهر و برادر، در ویژگیهایی مانند برونگرایی، بلوغ، همکاری، خودمختاری، کنترل شخصی و رهبری یافت نمیشود. در واقع، تک فرزندها نسبت به افرادی که خواهر و برادر دارند، انگیزهی پیشرفت (معیاری از آرزو، تلاش و پشتکار) و سازگاری شخصی (توانایی سازگاری با شرایط جدید) بالاتری دارند.
انگیزه پیشرفت بالاتر تک فرزندها ممکن است توضیح این واقعیت باشد که چرا آنها تمایل دارند سالهای بیشتری تحصیل کنند و به مشاغل معتبرتری نسبت به افراد دارای خواهر و برادر دست یابند.
باهوش تر، اما نه همیشه
برخی از مطالعات نشان دادهاند که تکفرزندان نسبت به افرادی که خواهر و برادر دارند، باهوشتر و پیشرفت تحصیلی بالاتری دارند. بررسی 115 مطالعه در مقایسه هوش افراد با خواهر و برادر و بدون خواهر و برادر، نشان داد که تک فرزندها در آزمونهای IQ امتیاز بالاتری کسب کردند و از نظر تحصیلی از افرادی که خواهر و برادر داشتند، موفقتر بودند. تنها گروههایی که هم از نظر هوش و هم از نظر پیشرفت تحصیلی از تک فرزندها پیشی میگرفتند، فرزندان اول و افرادی بودند که فقط یک خواهر یا برادر کوچکتر داشتند.
سلامت روانی افرادی که خواهر و برادر دارند و افرادی که تنها هستند هم بررسی شده است. مجدداً، یافتهها تفاوتی بین دو این گروه در سطوح اضطراب، عزتنفس و مشکلات رفتاری نشان ندادهاند.
آیا تک فرزند بودن بهتر است؟
در مجموع، یافتهها نشان میدهد که داشتن خواهر و برادر تفاوت زیادی در شکلگیری شخصیت افراد ایجاد نمیکند.
بر خلاف کودکانی که خواهر و برادر دارند، تک فرزندان در طول زندگی از توجه، محبت و منابع مادی والدین خود بهرهمند میشوند. همیشه فرض بر این بوده که این امر عواقب منفی برای این کودکان به همراه داشته است زیرا آنها را لوس و ناسازگار کرده. اما این موضوع نیز با اهمیت است که در تک فرزندی، گزینهی فرق گذاشتن بین بچهها از سوی والدین وجود ندارد و این یک مزیت برای کودکان میباشد.
با توجه به اینکه تعداد خانوادههای دارای یک فرزند در سراسر جهان در حال افزایش است، شاید زمان آن فرا رسیده است که از انگ تک فرزندی و محکوم کردن والدینی که تنها داشتن یک فرزند را انتخاب میکنند، دست برداریم. به نظر میرسد تک فرزندها نسبت به ما که خواهر و برادر داریم، اگر نگوییم بهتر، اما در خیلی موارد خوب عمل میکنند.
منبع:
https://theconversation.com/myths-about-only-children-debunked-126127
https://www.brighthorizons.com/family-resources/only-children-lonely-or-lucky
بله کاملااااا درسته و امیدواریم بین مردم فرهنگ سازی بشه که قطعا هر شخص یک فرزند داره مشکل خاصی نداره و اون انتخاب این فرد بوده
اگر اون تک فرزند یک دفعه افتاد و فوت کرد بعد چی میشه ؟ آقایی دکتر ؟
بله این انتخاب شمست اما شما برای احتمال اینکه ممکن است پروازتان کنسل شود دو تا بلیط از دو آزانس هواپیمایی نمی گیرید
چه پاسخ خوبی دادید آقای دکتر خدایی حرفتون درسته.
من تک فرزندم، تمام عمرم هم از تک فرزند بودن لذت بردم صد در صد فشار هایی که روی بچه های تک فرزند هست بیشتره، کمال گرایی، وابستگی شدید خانواده ولی در کل مزایای بیشتری داره.
رابطه خیلی خوبی با خانواده برقرار میکنی، میتونی با بزرگ تر ها به خوبی کنار بیای، همچنین پیشرفتت تضمین شدست، فضای خونه آرومه و میتونی به راحتی تمرکز کنی.
واسه خانواده تو این شرایط اقتصادی هم فشاری نداری هر چند من خودم گاهی میبینم که خانوادم حتی به خاطر وجود من چقدر زیر بار هزینه میرن ولی با این همه همیشه برای تک فرزند امکانات فراهمه.
من که راضیم.
دوست جایی برادر و خواهر را پر می کند ؟ شما دکتری ؟
سلام من تک فرزندم و این مطلبتون خیلی بهم کمک کرد ممنونم
خوشحالیم مقاله تک فرزندها مورد توجه قرار گرفت