طرحواره درمانی

تله انزوای اجتماعی

امتیاز

آن چه در این مقاله می خوانیم

تله انزوای اجتماعی

انسان قدرتمندترین موجودی است که تاکنون در این کره خاکی زندگی کرده است. این موضوع به دلیل قدرت یا سرعت ما نیست، بلکه به دلیل توانایی ما در همکاری انعطاف‌پذیر با سایر گونه‌هایمان است. با وجود اصرار جوامع فردگرایانه برای شعار «خودت باش»، ظرفیت زندگی اجتماعی همچنان یک قدرت عظیم است. فردگرایی یک جنبه تاریک دارد. ما حساسیت بسیار زیادی پیدا کرده‌ایم نسبت به اینکه دیگران در مورد ما چه فکر می‌کنند و چگونه قضاوتمان می‌کنند. بسیاری از فرهنگ‌های سنتی از این تفکر اجتناب می‌کنند. جایی که متجاوزان یا افراد بد از گروه اجتماعی طرد می‌شوند. برای اجداد ما، این طرد اغلب کشنده بوده است.

تله انزوای اجتماعی- تصویر ۱- سایت تخصصی روانشناسی دکتر کامیار سنایی

اگر 5 نشانه یا بیشتر از نشانه‌های زیر را در خود دارید، احتمالاً تله انزوای اجتماعی در شما فعال است که به اضطراب اجتماعی نیز می تواند منجر شود.

1.احساس می‌کنم متناسب نیستم.

2.من همیشه احساس می‌کنم از گروه بیرون هستم.

3.تا بزرگسالی، خانواده‌ام با خانواده‌های دیگر اطرافمان متفاوت بودند.

4.در زمان کودکی و نوجوانی خانواده‌ام بسیار جابجا شدند.

5.احساس می‌کنم هیچ کس واقعاً مرا درک نمی‌کند.

6.برای من خیلی سخت است که با دیگران ارتباط برقرار کنم.

7.مردم فکر می‌کنند من عجیب و غریب هستم .

8.من تنها هستم.

9.من اساساً با بقیه فرق دارم.

10.من باید خیلی تلاش کنم تا مورد قبول دیگران قرار بگیرم.

تله انزوای اجتماعی چگونه بر زندگی ما تأثیر می‌گذارد؟

انزوای اجتماعی یک طرحواره بسیار دردناک است، زیرا ما را در تأمین اساسی‌ترین نیازهای خود متوقف می‌کند. احساساتی نظیر احساس تعلق خاطر داشتن، احساس عضویت در یک «قبیله»، احساس پذیرفته‌شدن از سوی دیگران.

مغز ما اندامی اجتماعی است. بدین معنی که مغز برای زندگی به عنوان بخشی از یک قبیله تکامل یافته و حتی اگر از زمان اتمام دوره شکار و شروع کشاورزی، سبک زندگی ما به طرز چشمگیری تغییر کرده باشد، مغز ما هنوز اساساً همان ساختار و همان نیازها را دارد.

تله انزوای اجتماعی- تصویر ۲- سایت تخصصی روانشناسی دکتر کامیار سنایی

کودکی

اگر تله انزوای اجتماعی در زندگی شما پر رنگ باشد، ممکن است در کودکی شرایطی را تجربه کرده باشید که حتی وقتی با دیگران بوده‌اید، احساس تنهایی زیادی داشتید. شاید بچه‌های دیگر شما را هنگام بازی کنار گذاشته باشند و شما به شکلی منفی در یک لحظه باور کرده‌اید که با دیگران متفاوت هستید و مطمئن بودید که نمی‌توانید این برداشت را جبران کنید.

وقتی احساس می‌کنیم با دیگران متفاوت هستیم، با آنها غریبه هستیم، عجیب هستیم و تن به عضویت در گروه‌های اطرافمان ندهیم، احساس عمیق تنهایی پیدا خواهیم کرد. این احساس تنهایی راهی است که مغزمان به ما علامت می‌دهد که باید به هم متصل شویم.

اما متأسفانه، با وجود تله انزوای اجتماعی اتصال به جمع بسیار دشوار است. زیرا وقتی در کنار دیگران هستیم، خودآگاهی و اضطراب زیادی را احساس می‌کنیم. در نهایت احساس می‌کنیم که در یک بحران سخت، گیر افتاده‌ایم. ما وقتی با مردم هستیم، درد می‌کشیم و وقتی نیستیم هم درد می‌کشیم. این جمله توصیف چگونگی تلاش و کنار آمدن با این احساسات است که مشکلات زیادی را نیز برای ما ایجاد می‌کند. ممکن است یاد بگیریم برای سهولت حضور در گروه‌ها و تأمین نیازهای ارتباطی، اغلب می‌توانیم از الکل یا موادمخدر استفاده کنیم. این امر ما را در برابر اعتیاد آسیب‌پذیر می‌کند، زیرا به مواد اعتماد می‌کنیم تا احساس «طبیعی بودن» کنیم.

روش‌هایی که به این طرحواره واکنش نشان می‌دهید:

هنگام فعال‌سازی طرحواره انزوای اجتماعی، سه روش وجود دارد که شما اغلب با یکی از آنها واکنش نشان می‌دهید.

تسلیم شدن: هنگامی که در کنار افراد دیگر هستید، بر تفاوت بین خود و اطرافیان تمرکز می‌کنید. این احساس به شما دست می‌دهد که هیچ‌وقت نمی‌توانید مانند بقیه شوید.

اجتناب: از بودن در کنار افراد دیگر خودداری می‌کنید. هنگامی که افراد شما را به مهمانی یا فعالیت‌های اجتماعی دیگر دعوت می‌کنند، شما وانمود می‌کنید که مشغول هستید یا برنامه‌های دیگری دارید. ممکن است پس از مدتی متوجه شوید که مردم دیگر برای بودن در کنارشان به شما درخواستی نمی‌دهند و شما عملا طرد شده‌اید. این رفتارها بتدریج ممکن است نشانه های اضطراب اجتماعی را ایجاد کند.

جبران افراطی: اینجا جایی است که آفتاب‌پرست وجود شما ظاهر می‌شود. هنگامی که در کنار دیگران هستید، تمام رنگ‌های افراد دیگر را به خود خواهید گرفت. اینجا جایی است که ممکن است بیشترین بیگانگی را مشاهده کنید: با احساس غرق شدن در تمام رنگ‌هایی که دیگران به شما نشان می‌دهند، رنگ واقعی خود را فراموش خواهید کرد. این طرحواره یکی از طرحواره‌های اصلی خودکشی است.

تله انزوای اجتماعی- تصویر ۳- سایت تخصصی روانشناسی دکتر کامیار سنایی

چگونه تله انزوای اجتماعی در ما شکل می‌گیرد؟

طرحواره انزوای اجتماعی به چند دلیل ایجاد می‌شود: یکی از دلایل اصلی این است که خانواده اصلی شما تفاوت فاحشی با خانواده‌های اطراف شما داشته است. این تفاوت ممکن است به دلیل قومیت، مذهب یا وضعیت مالی باشد. اگر خانواده شما زیاد جابجا شده‌اند، بنابراین شما فرصتی برای ایجاد دوستی و روابط عمیق‌تر پیدا نکرده‌اید و همیشه بچه جدید محله بوده‌اید. گاهی اوقات نیز در صورت بروز ناتوانی، بدشکلی یا سبک شخصیتی که شما را از سایر کودکان متمایز می‌کند یا به دلیل متفاوت بودن، مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌اید.

بهبود طرحواره انزوای اجتماعی

اگر این طرحواره را دارید، این را بدانید که شما عجیب و غریب یا اساساً متفاوت نیستید. فقط طرحواره‌ای دارید که می‌تواند تغییر کند. در طرحواره درمانی به شما کمک می‌شود تا نیازهای اساسی کودک درونتان را توسط افراد مهم در زندگی خود تأمین کنید. شما می‌آموزید که همه ما به نوعی متفاوت هستیم و این اختلافات، ما را منحصر به فرد می‌کند. هنگامی‌که شما تجربه‌های منفی مانند آزار و اذیت یا کنار گذاشته شدن را تجربه کرده‌اید، درمانگر به شما کمک می‌کند تا با مواجه شدن با آن خاطرات، احساس بهتری داشته باشید. احساس بهتر در مورد خویشتن می‌تواند به شما کمک کند تا بیشتر با خود و سایر افراد پیرامون خود در ارتباط باشید و این باعث می‌شود در زندگی خود احساس آرامش بیشتری کنید.

منبع:

https://www.schematherapyonline.com/social-isolation/

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا