بهبودی بعد از پایان یک رابطه عاطفی

باعرض سلام ووقت بخیر.
اقای دکتر بنده دختر خانومی ۲۷ساله هستم ک حدود ۴سال با اقایی ۳۰ ساله ارتباط دوستی داشتم .اوایل آشنایی صرفا برای مسائل درسی بود درطول رابطه دوستی بارها ایشون ابراز علاقه دوستانه کردند ومن هم کاملا شیفته رفتار ومنش ایشون شدم ورابطه کاملا دوستانه وصمیمی داشتیم و درطول رابطه چون هم رشته بودیم بامشارکت هم مقاله نوشتیم وباکمک هم ایشون برای دکترا قبول شدند ومن هم ارشد ،چندماه بعد ازقبولی هردو راجبه ازدواج صحبت کردیم ومن گفتم خواستکار دارم اما ایشون ازمن خواستن تا مدت زمانی رو صبر کنم وباخانوادشون مطرح کنند بعد از گذشت ۴ماه گفتن خانوادشون مخالف هستن چون ازنظر سطح مالی ازمابهتر هستن . من هم تصمیم ب قطع ارتباط گرفتم اما ایشون نذاشتن وب بهانه درس باهم درارتباط بودیم تا اینکه یه هفته پبش بصورت جدی باهم صحبت کردیم وگفتم ک تصمیم ب خداحافظی دارم وایشون گفت من از ازدواج میترسم وازدواج رو دوست ندارم وتواین زمانه خیلیا رو می بینم طلاق گرفتند و… حس میکنم با ازدواج امنیت شغلی و مالیم از بین بره وازطرفی از تنهایی میترسم وسعی کردند منو قانع کنند ک ب عنوان دوست کنار هم باشبم اما منم بشون گفتم با وجود علاقه ایکه بش دارم عزت نفسم اجازه نمیده این ارتباط دوستانه رو ادامه بدم وبرا اینده وزندگی خودم اهداف وبرنامه هادارم و نمی تونم زندگی وایندمو فدای ایشون کنم واینکه گفتم دلایل عدم ازدواجت بهانه ای بیش نبوده و شاید معیارهای دوستی متفاوت از معیار های انتخاب همسر هست و به این دلیل به دیدگاهت احترام میزارم
و قطعا خداوند برای هردو کیس بهتری رو سرراه میزاره وخیلی دوستانه ارتباط رو تموم کردیم وسعی کردم خیلی قوی ظاهر شم بعد از اون تمامی راه های ارتباطی مو باش قطع کردم . اما ته دلم همچنان خیلی دوستش دارم اخه تقریبا تمامی معیارهای من رو داشتند نمی دونم کار درستی کردم ارتباط رو قطع کردم یانه
ممنون میشم دراین خصوص راهنمایی بفرمایید.
باتشکر.