هر آنچه که باید در مورد اختلالات شخصیت بدانید
اختلال شخصیت
هر آنچه که باید در مورد اختلالات شخصیت، از جمله نحوه تشخیص و درمان آنها بدانیم
همه میخواهند دوست داشته شوند، جایگاه خود را در جامعه بدانند و زیر پوست خود احساس راحتی کنند. همچنین همه ما میدانیم که تنهایی، ممکن است برای سلامتی، یک خطر محسوب شود. این مورد باعث میشود باور کنیم که عکس این مسئله درست است. یعنی اینکه ما انسانها برای داشتن یک زندگی شاد، سالم و غنی، به همکاری و روابط انسانی نیاز داریم. با این حال، نحوه سازگاری ما با افراد دیگر، تا حد زیادی به شخصیت ما بستگی دارد. سلامت روان در حال حاضر موضوع بااهمیتی است، اما یکی از گروههای اختلالات سلامت روان که اغلب نادیده گرفته میشود، اختلال شخصیت است.
اختلال شخصیت چیست؟
همه ما دارای یک شخصیتی هستیم. مثلا من معاشرتی، برونگرا، پرحرف و عاشق بودن با دیگران هستم. اما برادرم خجالتی است، ساکت است، و از همراهی با دیگران متنفر است. بله، ما والدین یکسانی داریم و تربیت یکسانی داشتیم. در واقع، شاید به گفته آنها، خیلی هم خوب پیش رفتهایم زیرا تفاوتها باعث جذب افراد میشوند!
اما برخی از افراد دارای چنان افراطی در شخصیت هستند که نمیتوانند با افراد دیگر کنار بیایند، که به عنوان «اختلال شخصیت» شناخته میشود. این بدان معناست که آنها ایجاد روابط طولانیمدت را دشوار میدانند و اغلب به نظر میرسد که خود را در میان نوعی اضطراب و ناراحتی اجتماعی میبینند. این به این دلیل است که آنها ویژگیهای شدید شخصیتی – یعنی افکار، احساسات و رفتارهای شدید – را نشان میدهند که به هنجارهای اجتماعی پایبند نیستند و در نتیجه اغلب اوقات را به صورت ناراضی سپری میکنند.
بدتر از همه، افراد مبتلا به اختلال شخصیت، اغلب نمیدانند و نمیپذیرند که اختلال عملکرد شخصیت آنها هسته اصلی مشکلاتشان است و با صدای بلند دیگران را سرزنش میکنند.
اختلال شخصیت مستلزم همدلی است و همه اینها هم تقصیر هیچکس نیست. این فقط یک تشخیص پزشکی است – و مهمتر از آن – پس از تشخیص، میتوان آن را تا حدودی درمان کرد.
افراد مبتلا به اختلال شخصیت اغلب احساس اضطراب، عصبانیت یا ناراحتی میکنند و ممکن است به خود یا به دیگران آسیب برسانند. اختلال شخصیت اغلب ارتباطی با وابستگی به مواد مخدر یا الکل دارد.
انواع خاصی از اختلالات شخصیت اغلب با جرایم مرتبط هستند. در یک مطالعه پزشکی که در مورد زندانیان در سال ۲۰۱۷ انجام شد، ۸۷.۳٪ از زنان و ۸۳.۳٪ از مردان دارای اختلال شخصیت بودند که اکثر آنها نیز از نوع اختلال شخصیت وابسته، اختلال شخصیت مرزی و اختلال شخصیت ضد اجتماعی بودند.
اختلالات شخصیتی چقدر شایع هستند؟
طبق کالج سلطنتی روانپزشکان (سازمان اصلی و تخصصی روانپزشکان در بریتانیا)، از هر 20 نفر در انگلستان 1 نفر دارای اختلال شخصیت است. اختلال شخصیت معمولاً در اوایل بزرگسالی، بالای 18 سال تشخیص داده میشود و معمولا در اوایل میانسالی رشد میکنند.
چه کسی تشخیص قطعی این اختلال را میدهد؟
تشخیص اختلال شخصیت معمولاً توسط یک روانپزشک یا یک متخصص بهداشت روان انجام میشود.
نحوه تشخیص اختلال شخصیت
اگر به برخی از سوالات موجود در لیست زیر پاسخ «بله» دادید، به احتمال زیاد اختلال شخصیت دارید. با این حال، اکثر ما بعضی اوقات به خاطر شرایط دشوار، دچار شخصیتهای گوناگونی میشویم، بنابراین در نتیجهگیری عجله نکنید.
آیا پیدا کردن دوست و حفظ وی برای شما دشوار است؟
آیا به نظر شما ایجاد رابطه با همکاران کاری سخت است؟
آیا بارها با دوستان و خانوادهتان درگیر شدهاید؟
آیا فکر میکنید اتفاقات ناگواری که برای شما رخ میدهد، ناشی از بدبختی شماست؟
آیا برای شما سخت است که احساسات و عواطف خود را کنترل کنید؟
آیا مدام به شما میگویند که اصلا گوش نمیدهید؟
انواع مختلف اختلال شخصیت
اختلالات شخصیتی بر اساس خوشههای علائم تقسیمبندی میشوند:
خوشه A – عجیب و غریب یا غیرعادی
خوشه B – نمایشی یا احساسی
خوشه C – مضطرب یا ترسناک
مهم است بدانیم که همه ما برخی از این ویژگیها را به طور معمول در شخصیت خود داریم. تنها زمانی که این ویژگیها شدید، مخرب و آسیبرسان باشند، میتوان آن را به عنوان یک اختلال شخصیت واقعی برچسبگذاری کرد.
در زیر لیستی از رایجترین انواع اختلال شخصیت آورده شده است.
خوشه A
پارانوئید: دائماً احساس میکنید دیگران با شما بیمهری میکنند، کینه میورزند و رفتار ناپسندی دارند.
اسکیزوئید: شما از افراد دیگر خوشتان نمیآید، شرکت خودتان را ترجیح میدهید، هیچ احساس و هیجانی ندارید، کمی احساس پشیمانی میکنید و در دنیایی غنی و فانتزی خود زندگی میکنید.
خوشه B
ضداجتماعی: شما به احساسات دیگران اهمیت نمیدهید و ایجاد روابط شدیدا برای شما دشوار است. شما تمایل به تکانشی بودن، عصبانی بودن و پرخاشگری دارید. این حالت میتواند منجر به ارتکاب جنایاتی شود که برایشان پشیمان هم نمیشوید. شما از تجربیات منفی قبلی خود درس نمیگیرید.
مرزی: کنترل احساسات برای شما دشوار است و تمایل به تکانشگری دارید، گاهی به خود آسیب میرسانید و اقدام به خودکشی میکنید. داشتن روابط معنادار برای شما دشوار است. ممکن است احساس افسردگی کنید.
نمایشی: شما بسیار خود محور هستید و اغلب رویدادها را بیش از حد نمایشی میکنید. شما تمایل دارید مشغول ظاهر خود باشید و میتوانید آشکارا اغوا کننده باشید. احساسات شما میتواند بسیار روشن و خاموش باشد، یعنی به سرعت بالا و پایین شود.
خودشیفته: شما احساس بسیار شدیدی نسبت به اهمیت به خود دارید. شما اهداف درونی و تزلزلناپذیری از درخشش و موفقیت خود دارید. شما اغلب مشتاق محبت دیگران هستید اما جبران این محبتها برای شما دشوار است. این بدان معناست که شما مرتباً از افراد دیگر استفاده میکنید و غالبا به آنها لطفی نمیکنید.
خوشه C
شخصیت وسواسی: شما مدام نگران هستید، همیشه به جزئیات پایبند هستید، یک فرد کمالگرا هستید و همیشه دوست دارید مطمئن شوید که همه چیز بدون هیچ مشکلی اجرا میشود. شما استانداردهای اخلاقی بالایی دارید و انتقاد را دوست ندارید.
شخصیت وابسته: شما همیشه به دیگران متکی هستید تا کارهایی را برای شما انجام دهند. شما معمولاً منفعل هستید و احساس ناامیدی میکنید. دیگران به سرعت شما را رها میکنند. به سختی میتوانید با کارهای روزمره زندگی کنار بیایید.
چرا برخی افراد، اختلالات شخصیتی دارند؟
اینکه چرا برخی افراد دچار اختلال شخصیت میشوند، مشخص نیست. ممکن است گرایش ژنتیکی داشته باشند، اما بدون شک تربیت، محیط اجتماعی و رویدادهای زندگی، همگی بر شخصیت فرد تأثیر میگذارند. حوادث ناگوار زندگی مانند سوء استفاده عاطفی یا جسمی، قلدری، داغدیدگی، وابستگی به مواد مخدر یا الکل والدین، همگی تأثیرگذار هستند.
همچنین اختلال شخصیت ممکن است در اثر حوادث زندگی، نگرانیهای مالی، قطع رابطه با همسر، مرگ یکی از عزیزان یا هرگونه رویداد استرسزا و ناخواسته در زندگی ایجاد شود.
چگونه میتوان اختلال شخصیت را درمان کرد؟
اختلال شخصیت یک تشخیص سلامت روانی است مانند سایر موارد و مستلزم شناخت، احترام و همدلی است. بنابراین هیچ انگی نباید به آن زده شود. به درمانگر خود مراجعه کنید، در مورد وضعیتتان با او صحبت کنید و درخواست ارزیابی مناسب و تشخیص قطعی نمایید. شریک زندگیتان را نیز با خود ببرید. آنها باید شرایط را درک کنند و بدانند چه کاری میتوانند برای کمک به شما انجام دهند.
درمان اختلال شخصیت شامل گفتگو درمانی و دارو درمانی است.
گفتگو درمانی
گفتگو درمانی برای افراد مبتلا به اختلالات شخصیت ممکن است بینشی از وضعیت خود به آنها بدهد و یاد بگیرند که افکار و احساسات را کنترل کرده و رفتار خود را اصلاح کنند. گزینههای گفتگو درمانی برای اختلال شخصیت عبارتند از:
درمان شناختی رفتاری (CBT): این نوع درمان با هدف بررسی افکار، احساسات و هیجانات شما، به چالش کشیدن رفتار شما و آموزش مهارتهای مقابلهای انجام میشود.
درمان تحلیلی شناختی: این روش، یک نوع درمان بینفردی است که هدف آن کمک به افراد در شرایط متفاوت است تا بتوانند بهتر تصمیمگیری کنند.
رواندرمانی: در رواندرمانی، درمانگر به دنبال این است که شما بتوانید در مورد احساسات و عواطف خود صحبت کنید. آنها سعی میکنند تا شما را در مورد اثرات اساسی هرگونه آسیب قبلی درک کرده و به شما در درمان آن کمک کنند.
درمان در محیط جامعه (جامعه درمانی therapeutic community): این درمان شامل پذیرش در یک واحد تخصصی برای درمان سوءمصرف مواد است. حضور در این برنامههای بلندمدت میتواند بسیار مفید باشد و منجر به تغییر رفتار درازمدت شود.
دارو درمانی
انواع مختلفی از داروها میتوانند برای درمان افراد مبتلا به اختلال شخصیت استفاده شوند. اضطراب یا افسردگی اغلب با اختلالات شخصیتی همراه است و ممکن است نیاز به درمان داشته باشد. مهارکنندههای بازجذب سروتونین (SSRIs) اغلب در افرادی با اختلال شخصیت مرزی، اختلالات نمایشی یا خودشیفته استفاده میشود. داروهای ضد روانپریشی گاهی در دوزهای پایین برای افرادی که دارای اختلالات شخصیت پارانوئید یا اسکیزوئید هستند، استفاده میشود. همچنین ممکن است برای هر کسی که از بحران حاد سلامت روان رنج میبرد، آرامبخش نیاز باشد.
بستری شدن در بیمارستان روانپزشکی به ندرت پیشنهاد میشود و فقط به عنوان آخرین گزینه درمانی مورد استفاده قرار میگیرد، زیرا اکثریت قریب به اتفاق افراد مبتلا به اختلال شخصیت میتوانند در جامعه مدیریت شوند.
صحبت پایانی
آگاهی از سلامت روان در حال حاضر موضوعی جدی است. تشخیص اختلال شخصیت اغلب در رسانهها به رسمیت شناخته نمیشود یا مورد بحث قرار نمیگیرد، با این حال اختلالات شخصیتی شایع هستند و باعث رنج شدید میشوند. تشخیص مناسب و دریافت کمک، از اهمیت حیاتی برخوردار است. اگر این چیزی است که تا به حال به آن توجه نکردهاید یا فکر میکنید ممکن است یکی از اعضای خانواده یا دوست نزدیک شما از اختلال شخصیت رنج ببرد، آنها را تشویق کنید تا به پزشک خود مراجعه کنند و از او کمک بخواهند.
منبع:
https://www.openaccessgovernment.org/understanding-personality-disorders/106785…/