آنورگاسمی در زنان
آنورگاسمی (Anorgasmia) چیست؟
آنورگاسمی یا آنورگاسمیا اصطلاح پزشکی برای دشواری منظم در رسیدن به ارگاسم پس از تحریک جنسی فراوان است. کمبود ارگاسم باعث پریشانی شما میشود و یا در روابط شما با شریک زندگی اختلال ایجاد میکند.
شدت ارگاسم متفاوت است و زنان از نظر فراوانی ارگاسم و میزان تحریک موردنیاز برای ارگاسم متفاوت هستند. بیشتر زنان به درجاتی از تحریک مستقیم یا غیرمستقیم کلیتروال نیاز دارند و فقط از طریق دخول به اوج نمیرسند. به علاوه، ارگاسمها اغلب با افزایش سن، مسائل پزشکی یا داروهایی که مصرف میکنید تغییر میکنند. اگر از اوج فعالیتهای جنسی خود راضی هستید، جای نگرانی نیست. با این حال، اگر کمبود ارگاسم یا شدت ارگاسم اذیتتان میکند، در مورد آنورگاسمیا با پزشک خود صحبت کنید.
علائم آنورگاسمی چیست؟
ارگاسم احساس لذت شدید جسمی و آزاد شدن تنش است که همراه با انقباضات غیرارادی و ریتمیک عضلات کف لگن شما همراه است. نوع احساس ارگاسم در زنان متفاوت است و در یک فرد حتی میتواند از ارگاسم به ارگاسم نیز متفاوت باشد.
طبق تعریف، علائم اصلی آنورگاسمیا عدم توانایی در ارگاسم یا تأخیرهای طولانی در رسیدن به ارگاسم است که برای شما ناراحت کننده است.
انواع آنورگاسمی
آنورگاسمی مادام العمر. زمانی که شما هرگز در عمرتان دچار ارگاسم نشدهاید.
آنورگاسمی موقت. شما قبلاً ارگاسم میکردید، اما اکنون در رسیدن به اوج مشکل دارید.
آنورگاسمی وضعیتی. شما فقط در شرایط خاصی میتوانید به ارگاسم برسید. مثلاً در هنگام رابطه جنسی دهانی یا خودارضایی یا فقط با یک شریک خاص.
آنورگاسمای کلی. شما در هر شرایطی یا با هیچ شریک زندگی قادر به ارگاسم نیستید.
چه موقع به پزشک مراجعه کنیم؟
اگر در مورد ارگاسم سوالی دارید یا در مورد توانایی رسیدن به ارگاسم نگران هستید، با پزشک خود صحبت کنید.
دلایل به ارگاسم نرسیدن
ارگاسم یک واکنش پیچیده به عوامل مختلف جسمی، عاطفی و روانی است. مشکلات در هر یک از این موارد میتواند توانایی شما در ارگاسم را تحتتأثیر قرار دهد.
علل جسمی آنورگاسمی چیست؟
طیف گستردهای از بیماریها، تغییرات جسمی و داروها میتوانند در ارگاسم اختلال ایجاد کنند:
بیماریهای جدی مانند مولتیپل اسکلروزیس و پارکینسون و تأثیرات مرتبط با آن که با تاثیر سلامت روانشناختی میتواند ارگاسم را مختل کند.
مسائل زنان و زایمان. جراحیهای زنان، مانند جراحی رحم یا جراحیهای سرطان میتوانند بر ارگاسم تأثیر بگذارند. همچنین کمبود ارگاسم اغلب با سایر نگرانیهای جنسی، مانند رابطه ناخوشایند یا دردناک همراه است.
داروها
بسیاری از داروهای استفاده شده و بدون تجویز پزشک میتوانند از بروز ارگاسم جلوگیری کنند. از جمله داروهای فشار خون، داروهای ضد روانپریشی، آنتیهیستامینها و داروهای ضد افسردگی به ویژه مهارکنندههای انتخابی باز جذب سروتونین (SSRI).
تاثیر الکل و سیگار بر آنورگاسمی
مصرف زیاد الکل میتواند توانایی اوجگیری شما را مختل کند و سیگار کشیدن میتواند جریان خون در اندامهای جنسی شما را محدود کند.
رابطه افزایش سن و آنورگاسمی
با افزایش سن، تغییرات طبیعی در آناتومی، هورمونها، سیستم عصبی و سیستم گردش خون میتواند بر قوای جنسی و نحوه ارگاسم شما تأثیر بگذارد. کاهش سطح استروژن هنگام انتقال به یائسگی و علائم آن، مانند تعریق شبانه و تغییرات خلقی، میتواند بر آنورگاسمی تأثیر بگذارد.
علل روانشناختی آنورگاسمی
بسیاری از عوامل روانشناختی بر توانایی شما در ارگاسم نقش دارند. از جمله این موارد:
- مشکلات بهداشت روان، مانند اضطراب یا افسردگی
- داشتن تصویر بد از بدن خویش
- فشارهای روانی و استرس
- اعتقادات فرهنگی و مذهبی
- احساس خجالت و شرم
- احساس گناه در مورد لذت بردن از رابطه جنسی
- سوءاستفاده جنسی یا عاطفی در گذشته
مسائل مربوط به رابطه
مشکلات زوجین در خارج از اتاق خواب میتواند بر روابط جنسی آنها تأثیر بگذارد. مشکلات ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- عدم ارتباط با شریک زندگی خود
- درگیریهای حل نشده
- ارتباط ضعیف نیازها و ترجیحات جنسی
- خیانت یا نقض اعتماد
- خشونت شریک زندگی
تشخیص آنورگاسمیا
ارزیابی پزشکی برای آنورگاسمیا معمولاً شامل موارد زیر است:
سابقه پزشکی کامل. پزشک ممکن است در مورد سابقه فعالیتهای جنسی، سابقه جراحی و رابطه فعلی شما سوال کند. اجازه ندهید شرمندگی مانع پاسخ صریح شما شود. این سوالات سرنخی برای پیدا کردن علت مشکل شما ارائه میدهند.
معاینه بدنی. پزشک شما احتمالاً یک معاینه عمومی بدنی برای بررسی علل جسمی آنورگاسمیا مانند شرایط پزشکی انجام میدهد. پزشک همچنین ممکن است ناحیه تناسلی شما را معاینه کند تا ببیند دلیل جسمی یا آناتومیکی مشخصی برای کمبود ارگاسم وجود دارد یا خیر.
درمان آنورگاسمی
درمان آنورگاسمی به علت علائم شما بستگی دارد. این موضوع ممکن است شامل تغییر در سبک زندگی، درمان و دارو درمانی باشد.
تغییر شیوه زندگی و درمان. برای اکثر خانمها، یک بخش اصلی از درمان شامل پرداختن به روابط و عوامل استرسزای روزمره است. درک بدن و آزمایش انواع تحریکات جنسی نیز میتواند کمک کند.
بدن خود را بهتر درک کنید. درک آناتومی و شناخت چگونگی و نقاطی که دوست دارید بیشتر از آنجا لمس شوید میتواند به رضایت جنسی بهتر منجر شود. اگر به شناخت آناتومی دستگاه تناسلی خود نیاز دارید، از دکتر خود راهنمایی بخواهید یا بدن خود را در آینه کاوش کنید. تحریک خود با دست یا ویبراتور میتواند به شما کمک کند نقاط حساس و تحریکپذیر بدن خود را بشناسید. این کار میتواند اطلاعاتی را که لازم است با شریک زندگی خود به اشتراک بگذارید فراهم کند. اگر از کاوش بدن خود ناراحت نمیشوید، سعی کنید بدن خود را با شریک زندگی خود کشف کنید.
تحریک جنسی را افزایش دهید. زنانی که هرگز دچار ارگاسم نشدهاند ممکن است به اندازه کافی تحریک جنسی نشده باشند. بیشتر خانمها برای ارگاسم به تحریک مستقیم یا غیرمستقیم کلیتوریس نیاز دارند. تغییر موقعیتهای جنسی میتواند باعث تحریک کلیتوریس در هنگام دخول به واژن شود. استفاده از ویبراتور یا خیالپردازی در هنگام رابطه جنسی نیز میتواند به تحریک ارگاسم کمک کند.
از مشاوره زوجی استفاده کنید. یک مشاور میتواند به شما کمک کند تا از طریق بهبود در روابط خود، توانایی شما در رسیدن منظم به ارگاسم را تحتتأثیر قرار دهد.
سکستراپی را امتحان کنید. متخصصین سکستراپی در درمان مشکلات جنسی تخصص دارند و درمان اغلب شامل آموزش جنسی، کمک به مهارتهای ارتباطی و تمرینات رفتاری است که شما و همسرتان میتوانید در خانه این تمرینات را امتحان کنید.
درمانهای پزشکی آنورگاسمیا
درمان زمینههای فیزیولوژیک علت آنورگاسمی ممکن است مشکل شما را برطرف کند. تغییر یا اصلاح داروهای شناخته شده برای کنترل ارگاسم نیز ممکن است علائم مشکل را از بین ببرد.
استروژن درمانی برای زنان یائسه. اگر آنورگاسمیا با علائم یائسگی، مانند تعریق شبانه و گرگرفتگی همراه باشد، استروژن درمانی سیستمیک- با قرص، پچ یا ژل- ممکن است این علائم را تسکین داده و پاسخ جنسی را بهبود بخشد. استروژن درمانی موضعی- به شکل کرم واژن یا شیاف یا حلقه آزادکننده آهسته که در واژن قرار میدهید- میتواند جریان خون در واژن را افزایش دهد و به بهبود تحریک جنسی کمک کند.
تستوسترون درمانی. تستوسترون در عملکرد جنسی زنان نقش دارد، اما میزان قطعی نقش آن مشخص نیست. جایگزینی تستوسترون در زنان بحثبرانگیز است و از نظر سازمان غذا و دارو (FDA) برای اختلال عملکرد جنسی در زنان تأیید نشده است. علاوه بر این میتواند عوارض جانبی از جمله آکنه، موهای زائد بدن (هیرسوتیسم) و طاسی با الگوی مردانه ایجاد کند. تستوسترون درمانی در زنان با سطح تستوسترون پایین در نتیجه برداشتن تخمدان از طریق جراحی (اووفورکتومی) بسیار موثر بهنظر میرسد. در صورت انتخاب استفاده از این روش درمانی، پزشک باید تأثیرات آن را بر شما کنترل کند.
درمانهای مکمل
قبل از انجام درمانهای طبیعی که میتواند عوارض جانبی ایجاد کند و با سایر داروها تداخل کند، با پزشک خود صحبت کنید.
پذیرش و حمایت
دشواری شما در رسیدن به ارگاسم میتواند برای شما و همسرتان ناامید کننده باشد و علاوه بر این، تمرکز بیش از حد بر این موضوع میتواند مشکل را بدتر کند. سعی کنید انتظارات خود را بررسی کنید. به جای ارگاسم، بر لذت و صمیمیت متقابل تمرکز کنید. ممکن است دریابید که یک معاشقه با لذت پایدار به اندازه ارگاسم راضیکننده است.
آماده شدن برای ملاقات با پزشک
اگر کمبود ارگاسم ناشی از فعالیت جنسی باعث آزارتان میشود، با پزشک خانواده یا متخصص زنان خود قرار ملاقات بگذارید. در اینجا برخی اطلاعات موردنیاز برای ملاقات بهتر با پزشک آورده شده است.
آنچه میتوانید انجام دهید
لیستی از این موارد تهیه کنید:
- علائم شما، از چه زمانی آنورگاسمی شروع شده و تحت چه شرایطی بروز میکند
- سابقه جنسی شما، شامل روابط و تجربیات از زمان تحریکات شدن جنسی و هرگونه سابقه آسیب جنسی یا سوءاستفاده
- شرایط پزشکی شما از جمله شرایط بهداشت روان
- داروها، ویتامینها و سایر مکملهایی که مصرف میکنید
سوالاتی که میتوانید از پزشک خود بپرسید
برای آنورگاسمیا، سوالات اساسی که باید از پزشک بپرسید شامل موارد زیر است:
- چه چیزی ممکن است مشکل ارگاسم را ایجاد کند؟
- به چه آزمایشاتی نیاز دارم؟
- چه روش درمانی را پیشنهاد میکنید؟
- آیا تغییراتی در شیوه زندگی یا مراقبت از خود وجود دارد که به من کمک کند؟
- آیا شما درمان را توصیه میکنید؟
- آیا شریک زندگی من هم باید درگیر درمان شود؟
- آیا بروشور یا سایر مطالب چاپی وجود دارد که بتوانم داشته باشم؟ چه وب سایتهایی را پیشنهاد میکنید؟
در پرسیدن سوالات خود دریغ نکنید.
چه انتظاری از پزشک خود دارید؟
پزشک شما ممکن است سوالاتی از شما بپرسد:
- از چه سنی فعالیت جنسی دارید؟
- چه مدت است که در رسیدن به ارگاسم مشکل دارید؟
- آیا در طی روابط جنسی با شریک زندگی خود، تحریک جنسی میشوید؟
- آیا با دخول به واژن درد دارید؟
- چقدر از رابطه فعلی خود راضی هستید؟
- از چه فرم جلوگیری از بارداری استفاده میکنید؟
- آیا از الکل یا داروهای مخدر استفاده میکنید؟ چقدر؟
- با چه پیامهایی در مورد رابطه جنسی از طرف والدینتان بزرگ شدهاید؟
کاری که میتوانید در این زمان انجام دهید
این است که با شریک زندگی خود صادق و در تعامل باشید. فعالیت جنسی را ادامه دهید و راههای مختلف نزدیکیتان را کشف کنید. تغییر تمرکز از ارگاسم به لذت ممکن است کمککننده باشد.
منبع:
https://mayoclinic.org/
