آمی تریپتیلین Amitriptyline

هشدار:

از داروهای ضد افسردگی برای درمان انواع بیماری ها از جمله افسردگی و سایر اختلالات روحی/ خلقی استفاده می‌شود. این داروها می‌توانند به جلوگیری از افکار و اقدامات مربوط به خودکشی کمک‌کرده و مزایای مهم دیگری را نیز فراهم‌کنند. با این حال، مطالعات نشان داده است که تعداد کمی از افراد (به ویژه افراد کمتر از 25 سال) که از داروهای ضدافسردگی برای هر شرایطی استفاده می‌کنند، ممکن است بدتر شدن افسردگی، سایر علائم ذهنی/ خلقی، یا افکار و اقدامات مربوط به خودکشی را تجربه کنند.

بنابراین، بسیار مهم است که با پزشک در مورد خطرات و مزایای داروی ضدافسردگی (به ویژه برای افراد زیر 25 سال) صحبت کنید، حتی اگر درمان برای شرایط روحی/ روانی نباشد. در صورت مشاهده وخیم شدن افسردگی/ سایر شرایط روانی، تغییرات رفتاری غیرمعمول (از جمله افکار و اقدام های احتمالی خودکشی)، یا سایر تغییرات ذهنی/ خلقی (از جمله اضطراب جدید یا بدتر شدن آن، حملات وحشت، مشکل خواب، تحریک‌پذیری، احساس خشم، اقدامات تکانشی، بی‌قراری شدید، تکلم بسیار سریع) فوراً به پزشکتان اطلاع دهید.

مخصوصا هنگام شروع یک داروی ضدافسردگی یا تغییر دوز آن، مراقب این علائم باشید.

موارد کاربرد

این دارو برای درمان مشکلات ذهنی/ خلقی مانند افسردگی استفاده می‌شود. همچنین ممکن است به بهبود خلق و خو و احساس خوب شما کمک کند، اضطراب و تنش را از بین ببرد، به شما کمک کند خواب بهتری داشته باشید و سطح انرژیتان را افزایش دهد. این دارو متعلق به دسته‌ای از داروها به نام داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای است. این ماده با تأثیر بر تعادل برخی مواد شیمیایی طبیعی در مغز (انتقال‌دهنده‌های عصبی مانند سروتونین) عمل می‌کند.

نحوه استفاده از آمی تریپتیلین

قبل از شروع مصرف آمی تریپتیلین و هربار استفاده مجدد از آن، راهنمای دارویی ارائه‌شده توسط داروساز خود را بخوانید. اگر سوالی داشتید، از پزشک یا داروساز خود بپرسید.

این دارو را از طریق دهان، معمولاً 1 تا 4 بار در روز یا طبق دستور پزشک مصرف کنید. اگر فقط یک بار در روز آن را مصرف می‌کنید، آن را هنگام خواب بخورید تا به کاهش خواب‌آلودگی در روز کمک کند. دوز مصرفی تعیین شده برای شما، بر اساس شرایط پزشکی و پاسخ شما به درمان است.

برای کاهش خطر ابتلا به عوارض جانبی (مانند خواب آلودگی، خشکی دهان، سرگیجه)، پزشک ممکن‌است شما را راهنمایی کند تا این دارو را با دوز کم شروع کنید و به تدریج دوز خود را افزایش دهید. دستورالعمل های پزشک خود را به دقت دنبال کنید.

این دارو را به طور منظم مصرف کنید تا بیشترین سود را از آن ببرید. برای کمک به یادآوری، هر روز آن را در همان ساعت مصرف کنید. دوز خود را بدون تجویز پزشک افزایش ندهید و از این دارو به مقدار بیشتر یا در مدت زمان بیشتر استفاده نکنید. تصور نکنید با این عمل، وضعیت شما سریعتر بهبود خواهد یافت. حتی در اینصورت احتمال بروز یا تشدید عوارض جانبی ممکن است وجود داشته باشد.

حتی اگر احساس خوبی داشتید نیز مصرف این دارو را ادامه دهید. بدون مشورت با پزشک مصرف این دارو را قطع نکنید. با قطع ناگهانی این دارو، ممکن است شرایطتان بدتر شود. همچنین، ممکن است علائمی مانند نوسانات خلقی، سردرد، خستگی و تغییرات خواب را تجربه کنید. برای جلوگیری از این علائم، برای قطع مصرف این دارو، پزشک ممکن است به تدریج دوز شما را کاهش دهد. برای دانستن جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید. علائم جدید و یا بدتر شدن را بلافاصله گزارش کنید.

این دارو ممکن است فوراً اثر نکند. ممکن است در عرض یک هفته اثر آن را احساس کنید. با این حال، ممکن است 4 هفته طول بکشد تا اثر کامل را احساس کنید.

در صورت تداوم یا بدتر شدن وضعیت خود (مانند بدتر شدن احساس غمگینی یا فکر خودکشی) به پزشکتان اطلاع دهید.

عوارض جانبی

خواب‌آلودگی، سرگیجه، خشکی دهان، تاری دید، یبوست، افزایش وزن یا مشکل در ادرار کردن ممکن‌است رخ دهد. در صورت تداوم یا بدتر شدن هر یک از این عوارض، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.

برای کاهش خطرات ناشی از سرگیجه، هنگام برخاستن از حالت نشسته یا خوابیده، به آرامی بلند شوید.

برای از بین بردن خشکی دهان، آب‌نبات سفت (بدون قند) را مکیده، آدامس (بدون قند) بجوید، آب بنوشید یا از مواد افزایش‌دهنده بزاق دهان استفاده کنید.

برای جلوگیری از یبوست، غذاهای حاوی فیبر مصرف کنید، آب کافی بنوشید و ورزش کنید. همچنین ممکن‌است نیاز به‌مصرف ملین داشته باشید. از داروسازتان بپرسید کدام نوع ملین برای شما مناسب است.

به‌یاد داشته باشید که پزشک این دارو را برای شما تجویز کرده است زیرا او قضاوت کرده که سود شما از مصرف این دارو، بسیار بیشتر از خطر عوارض جانبی آن است. بسیاری از افرادی‌که از این دارو استفاده می‌کنند عوارض‌جانبی جدی ندارند.

درصورت بروز هریک از این عوارض‌جانبی نادر اما جدی، سریعاً به پزشکتان اطلاع دهید: کبودی یا خونریزی آسان، سوزش سردل مداوم، لرزش، حالت‌های ماسک مانند چهره، اسپاسم عضلات، درد شدید معده، کاهش توانایی و میل جنسی، بزرگ شدن و دردناک بودن سینه‌ها.

درصورت بروز هرگونه عارضه جانبی بسیار جدی، بلافاصله با اورژانس یا پزشکتان تماس بگیرید. مانند: غش‌کردن، مدفوع سیاه‌رنگ، استفراغی شبیه به قهوه، سرگیجه شدید، تشنج، درد/ تورم/ قرمزی چشم، گشادشدن مردمک چشم، تغییرات بینایی (مانند دیدن رنگین‌کمان در اطراف چراغ‌ها در شب).

این دارو به ندرت ممکن‌است باعث ایجاد یک بیماری بسیار جدی به‌نام سندرم بدخیم نورولپتیک (NMS) شود. درصورت بروز هر یک از علائم زیر فوراً از کمک پزشکی استفاده کنید: تب، گرفتگی عضلات، گیجی شدید، تعریق، ضربان قلب سریع و نامنظم.

واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله موارد زیر، به پزشکتان اطلاع دهید و کمک پزشکی بخواهید: اگزما، خارش/ تورم (به‌خصوص صورت/ زبان/ گلو)، سرگیجه شدید، مشکل تنفسی.

مواردی که در بخش‌های بالا ذکر شد، لیست کاملی از عوارض‌جانبی احتمالی نیست. اگر متوجه عوارض دیگری شدید که در بالا ذکر نشده، حتما با پزشکتان تماس بگیرید.

موارد احتیاط

قبل از مصرف آمی تریپتیلین، اگر به آن حساسیت دارید یا به سایر داروهای ضدافسردگی سه‌حلقه‌ای (مانند نورتریپتیلین) یا هرگونه حساسیت دیگری دارید، به پزشکتان بگویید. این محصول ممکن است حاوی مواد غیرفعالی باشد که می‌تواند باعث واکنش‌های آلرژیک یا سایر مشکلات شود. برای اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید.

قبل از استفاده از این دارو، سابقه پزشکی خود را به پزشک اطلاع دهید. به‌خصوص: هرگونه مشکل خونریزی، مشکلات تنفسی، سابقه حمله قلبی، مشکلات ادراری مانند بزرگ شدن پروستات، تیروئید پرکار، سابقه شخصی یا خانوادگی اختلال دوقطبی یا روان‌پریشی، سابقه شخصی یا خانوادگی اقدام به خودکشی، بیماری کبدی، تشنج، شرایطی که ممکن است خطر تشنج را افزایش دهد (مانند انواع بیماری‌های مغزی، ترک الکل)، سابقه شخصی یا خانوادگی گلوکوم یا آب‌سیاه چشم (نوع زاویه بسته).

تاثیر بر ریتم قلب

آمی تریپتیلین ممکن‌است شرایطی را ایجاد کند که بر ریتم قلب تأثیر بگذارد (QT طولانی). QT طولانی می‌تواند به‌ندرت باعث ضربان قلب سریع و نامنظم (به‌ندرت کشنده) و علائم دیگری (مانند سرگیجه شدید، غش‌کردن) شود که بلافاصله به مراقبت پزشکی نیاز دارد.

اگر شرایط پزشکی خاصی داشته‌باشید یا داروهای دیگری مصرف‌کنید که ممکن‌است باعث QT طولانی شود، خطر QT طولانی افزایش‌می‌یابد. قبل از استفاده از آمی تریپتیلین، فهرست تمام داروهای مصرفی و یا داشتن هر یک از شرایط زیر را به پزشکتان اطلاع‌دهید: برخی مشکلات قلبی (مانند نارسایی قلبی، ضربان قلب آهسته، QT طولانی در EKG)، سابقه خانوادگی برخی از مشکلات قلبی (QT طولانی در EKG، ایست قلبی ناگهانی).

سطح پایین پتاسیم یا منیزیم در خون نیز ممکن‌است خطر QT طولانی را افزایش‌دهد. این خطر ممکن‌است درصورت استفاده از داروهای خاص (مانند داروهای ادرارآور/ «قرص‌های آب») یا داشتن شرایطی مانند تعریق شدید، اسهال یا استفراغ افزایش‌یابد. در مورد استفاده بی‌خطر آمی تریپتیلین با پزشکتان صحبت‌‌کنید.

این دارو ممکن‌است شما را گیج یا خواب‌آلود کند یا بینایی شما را تار کند. تا زمانی‌که احساس خواب‌آلودگی یا بینایی ضعیف دارید، از رانندگی، استفاده از ماشین‌آلات و کارهایی که نیاز به هوشیاری یا دید واضح دارند، خودداری کنید. همچنین از مصرف نوشیدنی‌های الکلی نیز خودداری کنید. در صورت استفاده از ماری‌جوانا (شاهدانه) با پزشکتان صحبت‌کنید.

قبل از انجام هرگونه عمل جراحی، تمامی محصولات مورد استفاده‌تان (از جمله داروهای تجویزشده، داروهای بدون‌نسخه و محصولات گیاهی) را به پزشک یا دندانپزشک خود بگویید.

حساسیت به آفتاب

این دارو ممکن است حساسیت شما را نسبت به آفتاب بیشتر کند. سعی کنید زمان خود را در زیر نور آفتاب محدود کنید. از رفتن به سالن‌هایی برای برنزه کردن و لامپ‌های آفتابی (مخصوص برنزه کردن) پرهیز کنید. در فضای باز از ضد آفتاب استفاده کنید و لباس محافظ بپوشید. در صورت آفتاب سوختگی یا تاول‌های پوستی یا قرمزی، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.

اگر دیابت دارید، این دارو کنترل سطح قند خون را دشوار می‌کند. سطح قند خون خود را به طور مرتب کنترل کنید و نتایج را به پزشک خود بگویید. ممکن است پزشک شما نیاز به تنظیم داروی دیابت، پیشنهاد برنامه ورزشی یا رژیم غذایی برایتان بدهد.

افراد مسن

افراد مسن ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو، به ویژه خشکی دهان، سرگیجه، خواب آلودگی، گیجی، یبوست، دشواری در ادرار و QT طولانی حساس باشند. سرگیجه، خواب‌آلودگی و گیجی می‌تواند خطر زمین خوردن این افراد را افزایش دهد.

در دوران بارداری، این دارو باید فقط در مواردی که به بسیار موردنیاز است استفاده شود. در مورد خطرات و فواید استفاده از این دارو، با پزشکتان صحبت کنید.

از آنجا که مشکلات ذهنی/ خلقی درمان نشده (مانند افسردگی، وسواس، اختلال وحشت) می‌تواند یک بیماری جدی باشد، مصرف این دارو را قطع نکنید، مگر اینکه به دستور پزشکتان انجام شود. اگر قصد بارداری دارید یا احتمال می‌دهید باردار باشید، فورا با پزشک خود در مورد مزایا و خطرات استفاده از این دارو در دوران بارداری صحبت کنید.

این دارو به شیر مادر منتقل می‌شود و ممکن است اثرات نامطلوبی بر نوزاد شیرخوار بگذارد. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.

تداخلات دارویی

تداخلات دارویی ممکن‌است نحوه عملکرد داروهایتان را تغییر دهد یا خطر ابتلا به عوارض‌جانبی جدی را افزایش‌دهد. مقاله حاضر شامل فهرستی جامعی از همه تداخلات دارویی احتمالی نیست. لیستی از تمام موادی که مصرف‌می‌کنید (شامل داروهای بدون‌نسخه و محصولات‌گیاهی) تهیه‌کنید و آن را با پزشکتان به اشتراک بگذارید. بدون تأیید پزشک، دوز داروها را شروع، قطع یا تغییر ندهید.

برخی از محصولاتی که ممکن‌است با این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از: آربوتامین، دی سولفیرام، مکمل‌های تیروئید، داروهایی که می‌توانند باعث خونریزی یا کبودی شوند (از جمله داروهای ضدپلاکت مانند کلوپیدوگرل، NSAIDها مانند ایبوپروفن، رقیق‌کننده‌های خون مانند وارفارین)، داروهای آنتی کولینرژیک (مانند آلکالوئیدهای بلادونا)، داروهای مخصوص برای فشارخون بالا (داروهایی که روی مغز کار می‌کنند مانند کلونیدین، ​​گوانابنز).

مصرف داروهای مهارکننده MAO با این دارو ممکن‌است باعث تداخل دارویی جدی (احتمالاً کشنده) شود. در طول درمان با این دارو از مصرف داروهای مهارکننده MAO (ایزوکاربوکسازید، لاینزولید، متیلن بلو، موکلوبماید، فنلزین، پروکاربازین، راساگیلین، سافینامید، سلژیلین، ترانسیل پرومین) خودداری کنید. اکثر بازدارنده‌های MAO نیز نباید به‌مدت دو هفته قبل و بعد از درمان با این دارو مصرف‌شوند. از پزشکتان در مورد زمان شروع یا قطع مصرف این دارو سوال‌کنید.

سایر داروها می‌توانند در از بین بردن آمی تریپتیلین از بدن شما تأثیر بگذارند و در نتیجه بر نحوه عملکردش تأثیر بگذارند. این داروها شامل سایمتیدین، ​​تربینافین، داروهایی برای درمان ضربان قلب نامنظم (مانند کینیدین/ پروپافنون/ فلکائینید)، داروهای ضدافسردگی (مانند SSRIها از جمله پاروکستین/ فلوکستین/ فلووکسامین) هستند. البته این فهرست، کامل نمی‌باشد.

بسیاری از داروها علاوه بر آمی تریپتیلین ممکن است بر ریتم قلب (QT طولانی در EKG) تأثیر بگذارند. از جمله آمیودارون، سیساپرید، دوفتیلید، پیموزید، پروکائینامید، کینیدین، ​​سوتالول، ماکرولید آنتی‌بیوتیک (مانند اریترومایسین) و سایر موارد. بنابراین، قبل از استفاده از آمی تریپتیلین، فهرست تمام داروهایی که در حال حاضر استفاده می‌کنید را به پزشکتان نشان دهید.

محصولاتی که خواب‌آور هستند

در صورت استفاده از سایر محصولاتی که باعث خواب‌آلودگی می‌شوند، از جمله الکل، ماری‌جوانا (شاهدانه)، آنتی‌هیستامین‌ها (مانند ستریزین، دیفن هیدرامین)، داروهای خواب یا اضطراب (مانند آلپرازولام، دیازپام، زولپیدم)، شل‌کننده‌های عضلانی و مسکن‌های مخدر (مانند کدئین) به پزشک خود اطلاع دهید.

برچسب روی تمام داروهای خود را بررسی کنید (مانند محصولات آلرژی یا سرفه و سرماخوردگی). زیرا ممکن‌است حاوی موادی باشند که باعث خواب آلودگی می‌شوند. می‌توانید از داروساز نحوه استفاده مطمئن داروها را بپرسید.

اگر با این دارو از آسپرین استفاده می‌کنید، احتمال افزایش خطر خونریزی وجود دارد. با این حال، اگر پزشک، شما را به مصرف آسپرین با دوز کم برای حمله قلبی یا پیشگیری از سکته مغزی (معمولاً در دوزهای ۸۱-۳۲۵ میلی‌گرم در روز) راهنمایی کرده است، باید آن را ادامه دهید، مگر اینکه پزشک خلاف این امر را به شما توصیه کند. از دکترتان برای جزئیات بیشتر بپرسید.

آمیتریپتیلین شباهت زیادی به نورتریپتیلین دارد. هنگام استفاده از آمی تریپتیلین از داروهای حاوی نورتریپتیلین استفاده نکنید.

اوردوز یا مصرف بیش از حد

اگر دارو را اشتباهاً بیش از حد مصرف کردید و علائم جدی مانند از احساس بیهوشی یا مشکل تنفسی شدید دارید، با اورژانس یا پزشکتان تماس بگیرید. علائم مصرف بیش از حد ممکن است شامل: خواب آلودگی شدید، توهم، ضربان قلب سریع و نامنظم، غش کردن، تنفس آرام و کم عمق، و تشنج باشد.

نکات

این دارو را به افراد دیگر ندهید.

تست‌های آزمایشگاهی یا پزشکی (مانند EKG) و آزمایش‌های کبدی و سطح آمیتریپتیلین خون، باید به‌صورت دوره‌ای انجام‌شود تا میزان بهبود شما کنترل شود یا عوارض‌جانبی بررسی شود. برای جزئیات بیشتر با دکتر خود مشورت کنید. تمام نوبت‌های روان‌پزشکی و پزشکی خود را به‌طور منظم پیگیری کنید.

دوز از دست رفته

اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض یادآوری آن را مصرف کنید. اگر نزدیک زمان دوز بعدی است، از دوز فراموش شده صرف‌نظر کنید. دوز بعدی را در زمان معین مصرف کنید. دوز را برای جبران دو برابر نکنید.

شرایط نگهداری

دارو را در دمای اتاق بین 68-77 درجه فارنهایت (20-25 درجه سانتیگراد) و دور از نور و رطوبت نگهداری کنید. در حمام نگهداری نکنید. همه داروها را از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید.