آموکساپین AMOXAPINE

هشدار

از داروهای ضد افسردگی برای درمان انواع بیماری‌ها از جمله افسردگی و سایر اختلالات روحی/ خلقی استفاده می‌شود. این داروها می‌توانند به جلوگیری از افکار و اقدامات مربوط به خودکشی کمک‌کرده و مزایای مهم دیگری را نیز فراهم‌کنند. با این حال، مطالعات نشان داده است که تعداد کمی از افراد (به ویژه افراد کمتر از ۲۵ سال) که از داروهای ضدافسردگی برای هر شرایطی استفاده می‌کنند، ممکن است بدتر شدن افسردگی، سایر علائم ذهنی/ خلقی، یا افکار و اقدامات مربوط به خودکشی را تجربه کنند. بنابراین، بسیار مهم است که با پزشک در مورد خطرات و مزایای داروی ضدافسردگی (به ویژه برای افراد زیر ۲۵ سال) صحبت کنید، حتی اگر درمان برای شرایط روحی/ روانی نباشد.

در صورت مشاهده وخیم شدن افسردگی/ سایر شرایط روانی، تغییرات رفتاری غیرمعمول (از جمله افکار و اقدام های احتمالی خودکشی)، یا سایر تغییرات ذهنی/ خلقی (از جمله اضطراب جدید یا بدتر شدن آن، حملات وحشت، مشکل خواب، تحریک‌پذیری، احساس خشم، اقدامات تکانشی، بی‌قراری شدید، تکلم بسیار سریع) فوراً به پزشکتان اطلاع دهید. مخصوصا هنگام شروع یک داروی ضدافسردگی یا تغییر دوز آن، مراقب این علائم باشید.

موارد کاربرد

از آموکساپین برای درمان افسردگی استفاده می‌شود. درمان افسردگی می‌تواند روحیه و احساسات خوب شما را بهبود بخشد و به شما امکان لذت بیشتر از زندگی روزمره را بدهد.

این دارو با کمک به بازگرداندن تعادل برخی مواد شیمیایی طبیعی (انتقال‌دهنده‌های عصبی) در مغز شما کار می‌کند. از آنجا که آموکساپین برخی تأثیرات مشابه با داروهای آرام‌بخش را دارد، ممکن است در بیمارانی که همراه با افسردگی دچار تحریک‌پذیری یا اضطراب هستند، نتیجه بهتری داشته باشد.

نحوه استفاده از آموکساپین

راهنمای دارویی ارایه شده توسط داروسازتان را بخوانید. در صورت داشتن هرگونه سوال با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.

این دارو را از طریق دهان با یا بدون غذا، یک یا چند بار در روز (طبق دستور پزشک) مصرف‌کنید. برای کاهش عوارض جانبی، آموکساپین ممکن است با دوز کم شروع شود و وقتی بدن به آن عادت کرد، دوز آن به آهستگی افزایش یابد. دستورالعمل‌های پزشک خود را به‌دقت دنبال کنید. بعد از رسیدن به بهترین دوز برای شما، کل دوز (معمولا دوز روزانه 300 میلی‌گرم یا کمتر است) را می‌توان یک‌بار در روز مصرف کرد، آن هم معمولاً هنگام خواب برای جلوگیری از خواب‌آلودگی در روز یا طبق دستور پزشک. دوز مصرفی شما بر اساس شرایط پزشکی، سن و پاسخ شما به درمان است.

این دارو را به‌طور مرتب مصرف‌کنید تا بیشترین بهره را از آن ببرید. برای اینکه مصرف دارو را فراموش‌نکنید، هرروز آن را در راس یک ساعت معین مصرف‌کنید. این دارو بلافاصله تاثیرش را در بدن نشان نمی‌دهد. ممکن است دو هفته طول بکشد تا تاثیر واقعی دارو را در بدنتان احساس کنید.

حتی اگر احساس خوبی داشتید نیز مصرف این دارو را ادامه‌دهید. بدون مشورت با پزشک مصرف این دارو را قطع‌نکنید. با قطع ناگهانی این دارو، ممکن‌است شرایطتان بدتر شود. ممکن است لازم باشد دوز شما به تدریج کاهش یابد. در صورت عدم‌بهبودی یا بدتر شدن، حتما به پزشکتان اطلاع‌دهید.

عوارض جانبی

خواب‌آلودگی، سرگیجه ، مشکل در ادرار کردن، خشکی دهان، یبوست، سردرد، ضعف، تاری دید، یا تغییر در اشتها و وزن ممکن است با عادت بدن به دارو، رخ دهد. در صورت تداوم یا بدتر شدن هر یک از این عوارض، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.

برای از بین بردن خشکی دهان، آب نبات سفت (بدون قند) را مکیده، آدامس (بدون قند) بجوید، آب بنوشید یا از مواد افزایش‌دهنده بزاق دهان استفاده کنید. در صورت تداوم یا بدتر شدن هریک از این عوارض، بلافاصله به پزشکتان اطلاع دهید.

برای جلوگیری از یبوست، غذاهای حاوی فیبر مصرف کنید، آب کافی بنوشید و ورزش کنید. همچنین ممکن است نیاز به مصرف ملین داشته باشید. از داروساز خود بپرسید کدام نوع ملین برای شما مناسب است.

به یاد داشته باشید که پزشک این دارو را برای شما تجویز کرده است زیرا او قضاوت کرده است که سود شما از مصرف این دارو، بسیار بیشتر از خطر عوارض جانبی آن است. بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می‌کنند عوارض جانبی جدی ندارند.

در صورت بروز هر یک از این عوارض جانبی بعید اما جدی، سریعاً به پزشک خود اطلاع دهید: سرگیجه/ غش ، احساس بی‌قراری، تغییرات ذهنی/ خلقی (مثلا گیجی، افسردگی، توهم، عصبی بودن)، بی‌حسی یا گزگز دست و پا، صدای زنگ در گوش، لرزش، درد معده و شکم، استفراغ شدید یا یبوست.

در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی بسیار جدی زیر، سریعاً به پزشک خود اطلاع دهید: درد قفسه سینه، درد فک/ بازوی چپ، ضربان قلب آهسته/ سریع/ نامنظم، درد/ قرمزی/ تورم بازوها/ پاها، تشنج، سردرد شدید، ضعف در یک طرف بدن، تورم/ قرمزی و درد چشم، بزرگ شدن مردمک چشم، تغییرات بینایی (مانند دیدن رنگین‌کمان در اطراف چراغ‌ها در شب)، مشکل در صحبت کردن.

افزایش پرولاکتین

در موارد نادر، این دارو ممکن است سطح یک ماده شیمیایی طبیعی خاص در بدن (پرولاکتین) را افزایش دهد. برای خانم‌ها، این افزایش پرولاکتین ممکن است منجر به ترشح شیر ناخواسته، قطع عادت ماهانه یا مشکل در بارداری شود. برای مردان، ممکن است منجر به کاهش توانایی جنسی، ناتوانی در تولید اسپرم یا بزرگ شدن پستان‌ها شود. در صورت بروز هریک از این علائم، بلافاصله به پزشکتان اطلاع دهید.

این دارو به‌ندرت ممکن است باعث ایجاد وضعیتی شود که تحت عنوان دیس کینزی تأخیری (یک نوع اختلال حرکتی) شناخته می‌شود. در برخی موارد، این شرایط ممکن است دائمی باشد. در صورت بروز حرکات غیرمعمول/ کنترل نشده (بخصوص صورت، دهان، زبان، بازوها یا پاها) فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.

آموکساپین به‌ندرت ممکن است یک بیماری جدی به نام سندرم بدخیم نورولپتیک ایجاد کند. در موارد زیر به دنبال فوریت پزشکی باشید: تب، گرفتگی عضلات، افزایش تعریق، ضربان قلب سریع و نامنظم، گیجی شدید.

این دارو به ندرت ممکن است باعث مشکلات جدی در خون (مثلا آگرانولوسیتوز، ترومبوسیتوپنی) یا مشکلات کبدی شود. در صورت مشاهده هریک از عوارض جانبی نادر اما بسیار جدی زیر سریعاً به دنبال اقدامات پزشکی باشید: خونریزی یا کبودی آسان، علائم عفونت (مثلا تب، گلودرد مداوم)، درد شدید معده و شکم، ادرار تیره، زردی چشم و پوست.

واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله موارد زیر، به پزشکتان اطلاع دهید و کمک پزشکی بخواهید: اگزما، خارش/ تورم (به‌خصوص صورت/ زبان/ گلو)، سرگیجه شدید، مشکل تنفسی.

مواردی که در بخش‌های بالا ذکر شد، لیست کاملی از عوارض‌جانبی احتمالی نیست. اگر متوجه عوارض دیگری شدید که در بالا ذکر نشده، حتما با پزشکتان تماس بگیرید.

موارد احتیاط

قبل از مصرف آموکساپین، در صورتی‌که به آن یا به سایر داروهای ضد افسردگی سه‌حلقه‌ای (مثلا آمی‌تریپتیلین) حساسیت دارید یا اگر مبتلا به انواع دیگری از آلرژی‌‌ها هستید، در این‌باره با پزشکتان صحبت‌کنید. این دارو ممکن‌است شامل مواد غیرفعالی باشد که موجب واکنش‌­های آلرژیک یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت‌کنید.

قبل از استفاده از این دارو، سابقه پزشکی خود را به پزشک اطلاع دهید. به‌خصوص: مشکلات خونی (مثلا آگرانولوسیتوز، ترومبوسیتوپنی)، مشکلات تنفسی (مثلا آسم، COPD)، سابقه شخصی یا خانوادگی گلوکوم یا آب سیاه چشمی (نوع زاویه بسته)، مشکلات روده‌ای (مثلا یبوست مزمن، انسداد روده)، بیماری قلبی (مثلا ناتوانی و نارسایی احتقانی قلب، آریتمی، بیماری عروق کرونر، حمله قلبی اخیر)، مشکلات کلیوی، مشکلات کبدی، سایر شرایط روحی و روانی (مثلا اختلال دوقطبی، روان‌پریشی)، سابقه خانوادگی برخی اختلالات روانپزشکی (مثلا اختلال دوقطبی)، سابقه خانوادگی افکار یا اقدام به خودکشی، سابقه سندرم بدخیم نورولپتیک، اختلالات حرکتی (مثلا بیماری پارکینسون، دیسکینزی تأخیری)، پرکاری تیروئید، مشکلات دفع ادرار (احتباس ادرار، بزرگ شدن پروستات)، تشنج، شرایطی که ممکن است خطر تشنج را افزایش دهد (مثلا الکتروشوک درمانی، سکته مغزی، ترک الکل).

این دارو ممکن‌است شما را گیج کند یا خواب‌آلود کند یا بینایی شما را تار کند. الکل یا ماری‌جوانا (شاهدانه) نیز می‌توانند باعث سرگیجه یا خواب آلودگی شما شوند. تا زمانی‌که احساس خواب‌آلودگی دارید، از رانندگی، استفاده از ماشین‌آلات و کارهایی که نیاز به هوشیاری یا دید واضح دارند، خودداری کنید. همچنین از مصرف نوشیدنی‌های الکلی نیز خودداری کنید. در صورت استفاده از ماری‌جوانا (شاهدانه) با پزشکتان صحبت‌کنید.

برای کاهش سرگیجه و گیجی، هنگام برخاستن از حالت نشسته یا خوابیده، به آرامی بلند شوید.

قبل از انجام هرگونه عمل جراحی، تمامی محصولات مورد استفاده‌تان (از جمله داروهای تجویزشده، داروهای بدون‌نسخه و محصولات گیاهی) را به پزشک یا دندانپزشک خود بگویید.

آموکساپین ممکن است حساسیت شما را نسبت به آفتاب بیشتر کند. زمان ماندن خود را در زیر نور آفتاب محدود کنید. از مواد برنزه کننده و چراغ‌های آفتاب پرهیز کنید. در فضای باز از ضد آفتاب استفاده کنید و لباس محافظ بپوشید. در صورت آفتاب سوختگی یا تاول‌های پوستی و قرمزی، فوراً به پزشکتان اطلاع دهید.

افراد مسن و دوران بارداری

افراد مسن ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو، به‌خصوص خواب‌آلودگی، سرگیجه، گیجی، یبوست، مشکل در ادرار کردن و حرکات غیر ارادی حساسیت بیشتری نشان دهند. خواب‌آلودگی، سرگیجه و گیجی می‌تواند خطر زمین خوردن را افزایش دهد.

در دوران بارداری، این دارو باید فقط در مواردی که به بسیار موردنیاز است استفاده شود.

نوزادانی که از مادرانی متولد شده‌اند که در دوران بارداری از آموکساپین یا داروهای مشابه استفاده کرده‌اند، ممکن است مشکلاتی مانند خواب بسیار عمیق، مشکل ادرار، لرزش و تشنج داشته باشند. با پزشکتان در مورد مزایا و خطرات استفاده از این دارو صحبت کنید.

از آنجا که مشکلات ذهنی/ خلقی درمان نشده (مانند افسردگی، وسواس، اختلال وحشت یا پانیک) می‌تواند یک بیماری جدی باشد، مصرف این دارو را قطع نکنید، مگر اینکه به دستور پزشکتان انجام شود. اگر قصد بارداری دارید یا احتمال می‌دهید باردار باشید، فورا با پزشک خود در مورد مزایا و خطرات استفاده از این دارو در دوران بارداری صحبت کنید.

این دارو به شیر مادر منتقل می‌شود و ممکن است اثرات نامطلوبی بر نوزاد شیرخوار بگذارد. قبل از شیردهی با پزشکتان مشورت کنید.

تداخلات دارویی

تداخلات دارویی ممکن است نحوه عملکرد داروهای شما را تغییر دهد یا خطر ابتلا به عوارض‌جانبی جدی را افزایش‌دهد. مقاله حاضر شامل فهرستی جامعی از همه تداخلات دارویی احتمالی نیست. لیستی از تمام موادی که مصرف‌می‌کنید (شامل داروهای بدون‌نسخه و محصولات‌گیاهی) تهیه‌کنید و آن را با پزشکتان به اشتراک بگذارید. بدون تأیید پزشک، دوز داروها را شروع، قطع یا تغییر ندهید.

برخی از محصولاتی که ممکن است با آموکساپین تداخل داشته باشند عبارتند از: آنتی‌کولینرژیک‌ها (مثلا آتروپین، آلکالوئیدهای بلادونا)، داروهای خاص برای فشار خون بالا (مثلا کلونیدین، ​​گوانتیدین)، داروهای بیماری حرکت (motion sickness) (مثلا مکلیزین)، داروهای روانپزشکی (مثلا داروهای ضد روان‌پریشی، داروهای ضد افسردگی)، مکمل‌های تیروئید.

مصرف داروهای مهارکننده MAO با این دارو ممکن‌است باعث تداخل دارویی جدی (احتمالاً کشنده) شود. در طول درمان با این دارو از مصرف داروهای مهارکننده MAO (ایزوکاربوکسازید، لاینزولید، متیلن بلو، موکلوبماید، فنلزین، پروکاربازین، راساگیلین، سافینامید، سلژیلین، ترانسیل پرومین) خودداری کنید. اکثر بازدارنده‌های MAO نیز نباید به‌مدت دو هفته قبل و بعد از درمان با این دارو مصرف شوند. از پزشکتان در مورد زمان شروع یا قطع مصرف این دارو سوال کنید.

در صورت استفاده از سایر محصولاتی که باعث خواب‌آلودگی می‌شوند، از جمله الکل، ماری جوانا (شاهدانه)، آنتی‌هیستامین‌ها (مانند ستریزین، دیفن هیدرامین)، داروهای خواب یا ضداضطراب (مانند آلپرازولام، دیازپام، زولپیدم)، شل‌کننده‌های عضلانی (مانند کاریزوپرولول، سیکلوبنزپرین) و مسکن‌های مخدر (مانند کدئین، هیدروکدون) به پزشکتان اطلاع دهید.

برچسب روی تمام داروهای خود را بررسی کنید (مانند محصولات آلرژی یا سرفه و سرماخوردگی). زیرا ممکن‌است حاوی موادی باشند که باعث خواب آلودگی می‌شوند. می‌توانید از داروساز نحوه استفاده مطمئن داروها را بپرسید.

آموکساپین ممکن است در برخی آزمایشات پزشکی و آزمایشگاهی (از جمله اسکن مغزی برای بیماری پارکینسون) تداخل ایجاد کند. و احتمالاً باعث نتایج نادرست آزمایش شود. اطمینان حاصل کنید که پرسنل آزمایشگاه و کلیه پزشکان از استفاده شما از این دارو مطلع هستند.

اوردوز یا مصرف بیش از حد

اگر آموکساپین را اشتباهاً بیش از حد مصرف کردید و علائم جدی مانند از احساس بیهوشی یا مشکل تنفسی شدید دارید، با اورژانس یا پزشکتان تماس بگیرید. علائم مصرف بیش از حد که ممکن است کشنده نیز باشد شامل: هذیان و از دست دادن هوشیاری یا تشنج می‌باشد.

نکات

آموکساپین را با دیگران به اشتراک نگذارید.

معاینات روانپزشکی و پزشکی یا آزمایشات مختلف ممکن است به صورت دوره‌ای انجام شود تا پیشرفت شما کنترل شود یا عوارض جانبی بررسی شود. تمام نوبت‌های روان‌پزشکی و پزشکی خود را به‌طور منظم پیگیری کنید تا پزشک بتواند از نزدیک پیشرفت شما را کنترل کند یا عوارض جانبی را بررسی کند. برای جزئیات بیشتر با پزشکتان مشورت کنید.

دوز از دست رفته

اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض یادآوری آن را مصرف کنید. اگر نزدیک زمان دوز بعدی است، از دوز فراموش شده صرف‌نظر کنید. دوز بعدی را در زمان معین مصرف کنید. دوز را برای جبران دو برابر نکنید.

شرایط نگهداری

دارو را در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت نگهداری کنید. در حمام نگهداری نکنید. دارو را از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید.