تئوری‌های حافظه

تئوری‌های حافظه بررسی می‌کنند که چگونه اطلاعات در مغز ذخیره و بازیابی می‌شوند. برخی از مهم‌ترین تئوری‌های حافظه عبارتند از:

1. تئوری حافظه حسی: این تئوری بر این اصل تمرکز دارد که حافظه حسی، اطلاعات حسی مانند بینایی و شنوایی را به مدت چند ثانیه ذخیره می‌کند. این نوع حافظه به عنوان یک محیط پیش‌خرید برای حافظه کاری عمل می‌کند.

2. تئوری حافظه کاری: این تئوری بر این اصل تمرکز دارد که حافظه کاری، اطلاعات را به مدت حدود 20 ثانیه در حافظه ذخیره می‌کند. حافظه کاری به عنوان مکانیزمی برای پردازش اطلاعات و حفظ اطلاعات مورد نیاز برای انجام وظایف فعلی عمل می‌کند.

3. تئوری حافظه طولانی مدت: این تئوری بر این اصل تمرکز دارد که حافظه طولانی مدت، اطلاعات را به مدت غیر محدود ذخیره می‌کند. این نوع حافظه به عنوان مخزن مرکزی اطلاعات شخصیتی و تجربیات گذشته عمل می‌کند.

4. تئوری حافظه پردازش اطلاعات: این تئوری بر این اصل تمرکز دارد که حافظه، اطلاعات را در قالب شبکه‌ای از پردازش‌های مختلف ذخیره می‌کند. این تئوری بر این اصل تمرکز دارد که حافظه، اطلاعات را از طریق فرآیندهای پردازشی مانند توجه، تفکر، و تفسیر ذخیره می‌کند.

5. تئوری حافظه مشترک: این تئوری بر این اصل تمرکز دارد که حافظه، اطلاعات را در قالب پردازش‌های موازی و متقابل در حافظه کاری و حافظه طولانی مدت ذخیره می‌کند. این تئوری بر این اصل تمرکز دارد که حافظه، اطلاعات را در دو حافظه کاری و حافظه طولانی مدت به صورت هماهنگ و تعاملی ذخیره می‌کند.

این تئوری‌ها هر یک دارای مزایا و محدودیت‌های خود هستند و در برخی موارد، تئوری‌ها با یکدیگر ترکیب می‌شوند تا توضیحی جامع‌تر از عملکردحافظه در مغز ارائه شود. همچنین، پژوهش‌های جدید نشان می‌دهد که حافظه ممکن است به صورت ابرچسبی عمل کند، به این معنی که اطلاعات در حافظه توسط شبکه‌های عصبی مختلف در مغز در هم تنیده و با یکدیگر تعامل می‌کنند.