مزایا و معایب تک فرزندی
مزایا و معایب تک فرزندی
داشتن فقط یک فرزند، از نظر بسیاری، یک مزیت تلقی می‌شود. اما تک فرزند بودن معایبی نیز دارد. یک تک فرزند معمولاً به عنوان بچه‌ای تنها یا لوس دیده می‌شود که این درست نیست. در اینجا حقایقی وجود دارد که این افسانه را همراه با مزایا و معایب تک فرزندی از بین می‌برد.
آیا در اطرافتان کسی را می‌شناسید که به عنوان یک تک فرزند بزرگ شده باشد؟ احتمالاً بهترین دوست یا همسرتان؟
اگر چنین فردی را می‌شناسید، حتما متوجه مزیت‌هایی هم شدید که او در خانه از آنها لذت می‌برد، مانند عدم نیاز به تقسیم کردن خوردنی‌ها یا دعوای بی‌پایان با خواهر و برادرش. با این حال، تشخیص تک فرزندها بسیار آسان است. آنها معمولاً به طور طبیعی احساس رهبری می‌کنند و به شدت مستقل هستند. در اینجا حقایقی در مورد تک فرزندها آورده شده است:
8 نکته که باید درباره تک فرزندها بدانیم
آنها معمولا مستقل‌تر و با اعتماد به نفس‌تر از بچه‌هایی هستند که خواهر و برادر دارند.
تک فرزندها احساس تنهایی نمی‌کنند و از تنهایی نمی‌ترسند.
آنها پیوندهای قوی‌تری با والدینشان دارند.
تک فرزندها از نظر تحصیلی بهتر از همسالان خود عمل می‌کنند. آنها معمولا نسبت به سنشان، عاقل‌تر هم هستند.
تک فرزندها هدفمندتر و موفق‌تر هستند.
آن‌طور که عموماً تصور می‌شود، آنها خودخواه و لوس نیستند.
آنها کمتر احتمال دارد که درگیری داشته باشند زیرا در مدیریت تعارضات خوب نیستند.
انگ‌های تک فرزندی
با وجود این واقعیت که ما در عصر مدرن زندگی می‌کنیم، لکه ننگ‌های خاصی وجود دارد که به تک فرزند چسبیده است:
او تنهاست.
خود محور است.
یک بچه‌ی لوس است.
خودخواه است.
همیشه خواهان توجه است.
تمایل بیشتری به بازی با دوستان خیالی دارد.
در اجتماعی شدن مشکل دارد.
بیشتر مستعد ابتلا به بیماری است.
با این حال، این ویژگی‌ها در مورد همه‌ی تک فرزندها آشکار نیست. اما تک فرزند بودن دارای مزایا و معایب متمایزی نیز هست:
مزایای تک فرزند بودن
دریافت توجه تمام و کمال:
تربیت فرزندان و ارائه بهترین‌ها به آنها، چیزی است که هر والدینی برای آن تلاش می‌کنند. داشتن یک فرزند، تمرکز و برنامه‌ریزی روی زمان، انرژی و منابع را برای والدین آسان‌تر می‌کند.
استرس کمتر:
والدین بدون استرس یعنی خانه‌ی بدون استرس! والدینی که فقط یک فرزند دارند، تنها یک‌بار با تمام موانعی که در تربیت کودک بر سر راهشان قرار می‌گیرد، مواجه می‌شوند و در صدد غلبه بر آنها بر می‌آیند.
رقابت نکردن با خواهر و برادر:
یک محیط رقابتی سالم برای رشد هر کودکی ضروری است، اما مقایسه ناسالم بین کودک و خواهر و برادرهایش می‌تواند باعث شود که کودک در دوران رشدش، دچار مشکلات عزت‌نفس یا کمبود اعتماد به نفس گردد.
داشتن زمان باکیفیت با والدین:
تک فرزندان تمایل دارند زمان بیشتری را با والدینشان بگذرانند. این حالت به آنها کمک می‌کند تا بیشتر روی روابط والد و فرزندی تمرکز کنند.
فشار مالی کمتر:
به همان اندازه که توجه بین فرزندان تقسیم نمی‌شود، مسائل مالی نیز به همان اندازه است. تک فرزندی به این معناست که منابع مالی موجود در خانواده، فقط به نفع همان کودک استفاده می‌شود.
حسادت نکردن:
تک فرزندها در خانواده، عاملی برای حسادت کردن ندارند. در واقع در خانواده‌هایی که بیش از یک فرزند وجود دارد، در ابتدا که بچه‌ها کوچکتر هستند زیاد به یکدیگر حسادت نمی‌کنند. اما وقتی بزرگتر می‌شوند، احتمال اینکه حسادت بین دو خواهر و برادر اتفاق بیفتد زیاد است که در دراز مدت می‌تواند برای رابطه‌ی خواهر و برادری فاجعه‌بار باشد و به نوبه خود می‌تواند تأثیر نامطلوبی نه تنها بر آنها، بلکه بر روی کل خانواده نیز بگذارد.
وارد نشدن در روابط خانوادگی پیچیده:
کودکانی که تک فرزند نیستند، وقتی بزرگ می‌شوند و ازدواج می‌کنند، روابط خواهر و برادری آنها نیز تغییر می‌کند. به دلیل اینکه بعد از ازدواج، افراد دیگری نیز وارد رابطه خواهر و برادری می‌شوند و ممکن است شما با خواهر و برادرتان روابط خوبی داشته باشید، اما به دلیل روابط تیره‌ی همسر و فرزندانتان با همسر و فرزندان خواهر یا برادرتان، رابطه شما با خواهر و برادرتان نیز تیره می‌شود. به عبارت ساده، روابط دیگر می‌تواند رابطه‌ی شما با برادر یا خواهرتان را پیچیده کند.
معایب تک فرزند بودن
تنها بزرگ شدن:
اگرچه این مورد می‌تواند ذهنی باشد، اما در کودکی، همیشه هرچه بیشتر بهتر است. بزرگ شدن با خواهر و برادر فضای رقابت و تعامل کودک را نسبت به کودکانی که تنها در خانه خود بزرگ شده‌اند فراهم می‌کند. تک فرزندان تمایل دارند این عامل را با اجتماعی شدن خودشان جبران کنند.
در واقع، بزرگترین مزیت داشتن خواهر یا برادر این است که شما احساس تنهایی نمی‌کنید. زیرا در سنین پایین به شکل خواهر یا برادری که می‌توانید با آنها بازی کنید، دعوا کنید و با هم بیرون بروید و وقتی پیر شدید، به شکل یک حامی همدیگر را همراهی می‌کنید. خواهر و برادر، هم در مواقع شاد و هم در مواقع سختی در کنارتان خواهند بود.
نداشتن سیستم حمایتی:
وجود خواهر و برادر مانند یک سیستم حمایتی عالی هستند. زیرا وقتی شما جوان هستید، اگر مشکلی پیش بیاید، پدر و مادرتان حضور دارند اما وقتی بزرگتر می‌شوید و والدینتان دیگر در کنارتان نیستند، این خواهر و برادرتان هستند که در زمان‌های بد به عنوان یک سیستم حمایتی عمل می‌کنند. به عبارت ساده، درست مانند یک پرواز طولانی، اگر 2 خلبان وجود داشته باشد، فاکتور راحتی در ذهن هر دو خلبان وجود دارد. در مورد خواهر یا برادر هم همینطور است. وقتی برادر یا خواهر دارید، این عامل راحتی را برای کل زندگی‌تان در پس ذهنتان خواهید داشت.
فشار والدین:
توجه و تمرکز بیش از حد می‌تواند باعث شود که والدین، فرزندشان را به سمت یک فرد بسیار آرمانی سوق دهند و این باعث ایجاد استرس در کودک برای برآورده کردن انتظارات والدینش می‌شود.
تقسیم مسئولیت:
همانطور که بزرگتر می‌شویم، داشتن خواهر و برادر به معنای وجود پیوندهایی است که به همان اندازه قوی و حمایت‌کننده هستند. بنابراین درخواست کمک یا حمایت تنها به عهده والدین نیست. همین امر در مورد حمایت از والدین نیز صادق است، زیرا مسئولیت می‌تواند بین خواهر و برادر تقسیم شود. اما، تک فرزند باید همه‌چیز را به تنهایی مدیریت کند.
عدم اشتراک‌گذاری احساسات:
وقتی بالغ می‌شوید، چیزهای زیادی وجود دارد که نمی‌توانید با والدینتان در موردشان صحبت کنید و آشکارا آنها را توضیح دهید. اما اگر برادر یا خواهر داشته باشید، می‌توانید همه چیز را به او بگویید. این موضوع می‌تواند در مورد هر چیزی باشد، مثلا رابطه عاطفی، شغلی و بسیاری دیگر.
چند سوال از والدین
لطفا قبل از بحث و مشاجره با شریک زندگی‌تان بر سر تعداد فرزندانتان، سوالات زیر را از یکدیگر بپرسید و به پاسخ‌هایی که می‌دهید، توجه کنید.
آیا شریک زندگی شما دوست دارد فرزند دیگری داشته باشد؟
از نظر مالی توانایی تربیت فرزند دیگری را دارید؟
از نظر عاطفی چطور؟
آیا از نظر جسمی توانایی مراقبت از کودک دیگری را دارید؟
آیا ترس ناشی از سندرم آشیانه خالی باعث می شود به فرزند دوم فکر کنید؟
اگر به همه این سؤالات پاسخ مثبت داده‌اید، پس آماده‌اید فرزند دیگری را به خانواده اضافه کنید. اما اگر حتی در مورد یکی از این سؤالات تردید داشتید، بهتر است بیشتر فکر کنید. به یاد داشته باشید تعداد فرزندان شما، تعیین کننده‌ی شما به عنوان یک والد خوب نیست. آنچه مهم است این است که فرزند یا فرزندانتان را فردی دوست‌داشتنی، محترم و مسئولیت‌پذیر تربیت کنید.
منابع:
https://www.advantagesndisadvantages.com/advantages-and-disadvantages-of-siblings.html…
https://www.parentcircle.com/advantages-and-disadvantages-of-being-an-only-child/article
