شروع سن سالمندی از چه سنی است

سن سالمندی

چه سنی سالمند در نظر گرفته می‌شود؟

از ده نفر مختلف بپرسید که در چه سنی فردی «پیر» یا یک شهروند سالخورده در نظر گرفته می‌شود و قطعا ده پاسخ متفاوت دریافت خواهید کرد. یک جستجوی سریع در گوگل انجام دهید، با صدها هزار نظر متفاوت روبرو خواهید شد. واقعیت این است که سن سالمندی، می‌تواند موضوعی کاملاً ذهنی باشد.

برخی افراد، یک فرد 60 ساله را یک فرد سالخورده می‌دانند، در حالی که برخی استدلال می‌کنند که آن فرد هنوز بسیار جوان است. ممکن است یکی از افرادی که بین سال‌های 1946 تا 1964 متولد شده است، خود را یک فرد میانسال بداند، اما دیگران ممکن است خود را سالمند بدانند.

به عنوان مراقب والدین خود، ممکن است با سؤالات مهمی در مورد پیری روبرو شوید: در چه مقطعی والدین شما یک شهروند سالخورده محسوب می‌شوند؟ چه زمانی یک فرد میانسال به سالمند تبدیل می‌شود؟ و چگونه باید به والدین سالمند خود به گونه‌ای که تحقیرآمیز نباشد، نگاه کنیم؟

درک اصطلاحات مربوط به سن

انواع و اقسام کلمات و اصطلاحات در اطراف وجود دارد که برای توصیف افراد مسن استفاده می‌شود. گاهی اوقات این کلمات به جای یکدیگر استفاده می‌شوند، در حالیکه نباید اینطور باشد. برخی از کلمات معانی خاصی دارند که بسته به شرایط، همیشه مناسب نیستند، در حالی که برخی دیگر به طور کلی پذیرفته شده‌اند.

در زیر، برخی از رایج‌ترین اصطلاحات مورد استفاده برای توصیف افراد مسن را مشاهده خواهید کرد.

شخص ارشد

به طور کلی، کلمه «ارشد» به تنهایی راه خوبی برای توصیف یک فرد مسن است. این کلمه به خودی خود دارای معانی مثبتی است. به هر حال، کارمند ارشد در یک شرکت یا ارشدترین بازیکن در یک تیم ورزشی به عنوان فردی باتجربه و مورد احترام دیده می‌شود. اما باید مراقب باشید که هیچ فرد جوانتری را ارشد یا سالمند فرض نکنید چون ممکن است فردی در سنین پایین‌تر اصلاً خودش را سالمند تصور نکند.

شهروند قدیمی

اصطلاح «شهروند قدیمی» معمولاً به شخصی اطلاق می‌شود که بازنشسته و بالای 60 یا 65 سال سن دارد. این ممکن است به این دلیل باشد که در اکثر کشورهای صنعتی غربی، حدود 60 یا 65 سالگی معمولاً سنی است که در آن یک فرد مسن می‌تواند برنامه‌های کمک‌های اجتماعی را بر اساس سن خود دریافت کند، مثلا در کانادا. اما توجه داشته باشید که در حالی که اصطلاح «شهروند قدیمی» معمولاً برای توصیف افراد مسن استفاده می‌شود، برخی هم آن را تحقیرآمیز می‌دانند.

سالمند یا مسن

زمانی که فردی در مرحله‌ای از زندگی است که از میانسالی گذشته است، ممکن است به او «سالمند» گفته شود. این اصطلاح اغلب دارای معانی منفی است و ممکن است نشان دهد که شخص، فردی ضعیف است یا از سلامتی پایینی برخوردار است. ما حاضریم شرط ببندیم که مادر یا پدر شما قدردان این نیستند که یک فرد مسن نامیده شوند. این امر در مورد بیشتر افراد مسن نیز صادق است. در واقع، در حالی که اصطلاح «سالمند» هنوز به طور معمول مورد استفاده قرار می‌گیرد، بسیاری از کارشناسان آن را یک اصطلاح منسوخ و شاید حتی تبعیض‌گذار بین گروه‌های سنی می‌دانند.

پیر

صرفاً توصیف شخصی به عنوان «پیر» البته ذهنی است. یک فرد 18 ساله ممکن‌است برای یک شش ساله پیر به‌نظر برسد، حتی اگر 18 ساله هنوز در جوانی‌اش باشد. گفتن یک فرد مسن با عنوان «پیر» به طور کلی بی‌ادبانه تلقی می‌شود، اما اشاره به فردی با عنوان «پیرتر»، کمی خنثی‌تر است.

مراقبت‌های سالمندی

شاخه‌ای از پزشکی به نام مراقبت‌های سالمندی وجود دارد که بر سالمندان و نیازهای مراقبت‌های بهداشتی افراد مسن تمرکز می‌کند. این اصطلاح معمولاً در دنیای مراقبت‌های پزشکی استفاده می‌شود، و به طور کلی خارج از آن زمینه استفاده نمی‌شود.

چه زمانی فردی سالمند محسوب می‌شود؟

روش‌های مختلفی برای نزدیک شدن به این موضوع وجود دارد که یک فرد در چه سنی سالمند در نظر گرفته می‌شود. بسته به موقعیت جغرافیایی و بافت اجتماعی، سن سالمندی بسیار متفاوت است، اما حوزه پیری‌شناسی – مطالعه علمی پیری – چند روش پذیرفته شده را برای تعریف «سالمندی» به ما ارائه می‌دهد.

۱- سن شناسنامه‌ای

تعریف سن بر اساس زمان‌بندی به معنای در نظر گرفتن تعداد سال‌هایی است که از تولد یک فرد گذشته است. البته خود اعداد هم ذهنی هستند. ممکن است در سن 50 یا 65 سالگی، سالمندی اطلاق شود. سن بازنشستگی ممکن است در یک کشور 50 سال باشد، اما در کشور دیگر بالای 70 سال باشد. بنابراین، همانطور که قبلاً دیدیم، تعریف سالمندی بر اساس سن می‌تواند دشوار باشد.

۲- نقش اجتماعی

وقتی زمان سالمندی را بر اساس نقش اجتماعی یک نفر تعریف می‌کنید، عواملی مانند زمانی که فردی از نیروی کار بازنشسته می‌شود، زمانی که فرد شروع به دریافت کمک‌های اجتماعی می‌کند، یا زمانی که فرزندان، خود فرد صاحب فرزند می‌شوند را در نظر می‌گیرید. باز هم این عوامل، صددرصدی نیستند. مثلا سن بازنشستگی می‌تواند بسیار متفاوت باشد و افراد می‌توانند در سنین پایین‌تر و بالاتر، پدربزرگ و مادربزرگ شوند.

۳- سلامت جسمانی یا ظاهری

تعریف سن افراد بر اساس سلامت جسمانی یا ظاهرش به این معنی است که ممکن است زمانی که موها سفید می‌شوند و چین و چروک‌هایشان پیدا می‌شود، او را سالمند در نظر بگیرید. یا زمانی که دچار تجربه افت فیزیکی یا شناختی می‌شوند که معمولاً مربوط به سنین بالا است، مانند بیماری آلزایمر. البته این یک شیب لغزنده به سمت پیری است. در واقع شاید شما نمی‌خواهید تصور کنید که فردی فقط به دلیل ظاهرش پیر است یا وضعیت سلامتی‌اش نتیجه‌ی مستقیم سن بالایش است.

همچنین مهم است که در نظر بگیریم سنی که فردی سالمند در نظر گرفته می‌شود، در طول تاریخ به شدت تغییر کرده است. مردم امروز، بسیار طولانی‌تر از صدها سال پیش و حتی چند دهه پیش زندگی می‌کنند.

در کانادا، میانگین امید به زندگی برای مردان متولد 1990، 74 سال و برای زنان 81 سال است. در مقایسه، امید به‌زندگی برای متولدین سال 2012 به 80 سال برای مردان و 84 سال برای زنان افزایش یافته‌است.

علاوه بر این، طبق سرشماری کانادا، تعداد افراد 85 ساله و بالاتر از سال 2011 تا 2016 به میزان 19.4 درصد افزایش یافته است که تقریباً چهار برابر این نرخ برای کل جمعیت کانادا است. از آنجایی که مردم بیشتر عمر می‌کنند، آستانه سنی که سالمند در نظر گرفته می‌شود در حال تغییر است.

اگر به گذشته نگاه کنید، ممکن است فردی که تنها 45 سال سن داشته، سالخورده به حساب بیاید، اما امروزه آن فرد را میانسال می‌دانند. نکته اینجاست: چه در یک دوره‌ی تاریخی باشید، چه بر اساس سن تقویمی، نقش اجتماعی یا سلامت جسمانی؛ سن، ذهنی است و برای افراد مختلف معنای متفاوتی دارد.

نتیجه نهایی: چه سنی سالمند در نظر گرفته می‌شود؟

واضح است که هیچ تعریف واحدی نمی‌تواند سالمندی را واقعاً نشان دهد و تعریف کند. والدین شما ممکن است ساکن یک خانه سالمندان باشند اما هنوز در قلب خود احساس جوانی کنند. پدر یا مادر شما ممکن است به سن بازنشستگی رسیده باشند، اما مشکلات سلامتی که معمولاً در افراد مسن‌تر تجربه می‌شود، آنها را گرفتار و پیر کرده باشد. در واقع همه چیز به شرایط موجود بستگی دارد.

ضمنا تعریف سالمندی در حال تغییر است. در جایی که در گذشته فردی که به 60 سالگی می‌رسید، سالخورده در نظر گرفته می‌شد، امروزه بیشتر افراد 60 ساله ممکن است شوکه شوند اگر کسی به آنها پیشنهاد کند که سالمند هستند. افراد مسن هنوز هم در کسب و کار پیشرو هستند، در ماراتن‌ها شرکت می‌کنند و سهم قابل‌توجهی در اقتصاد دارند. بسیاری از این افراد در این سن هنوز استقلال کامل دارند و هیچ نشانه‌ای از نیاز به مراقبت اضافی نشان نمی‌دهند، و بنابراین ممکن است برای آنها طبقه‌بندی سالمند خیلی عجیب باشد.

در اکثر کشورهای صنعتی غربی، شخصی تا سن 65 سالگی یا بیشتر، سالمند در نظر گرفته می‌شود. اما به‌یاد داشته باشید: این عدد در درجه اول بر اساس سن بازنشستگی و سنی است که مزایای اجتماعی شروع‌می‌شود. بسیاری از مردم تا زمانی که حداقل بالای 70 سال نشوند، کسی را سالمند نمی‌دانند. این صرفاً یک موضوع ذهنی است.

برای والدین شما، آنچه که «پیر و قدیمی» در نظر گرفته می‌شود کاملاً به آنها بستگی دارد. همه ما باید برای خودمان تعریف کنیم.

نظر شما در مورد اینکه فردی در چه سنی باید سالمند در نظر گرفته شود چیست؟ آیا با اعضای خانواده‌تان این‌گونه بحث‌ها را داشته‌اید؟ دوست داریم نظر شما را هم بخوانیم و بشنویم.

منبع:

https://elizz.com/wellness/what-age-is-considered-elderly/…