ارتباط بین رابطه پدر دختری و افسردگی

اهمیت رابطه پدر دختری طی دوران کودکی در میان دختران نوجوان چه می‌باشد؟

اکثر مطالعات بر رابطه کودک و مادر تمرکز دارند. اکثر مواقع مادران مرکز توجه مطالعات روانشناختى بوده‌اند و از اهمیت رابطه نامتعادل پدر با فرزند دختر و عواقب ان غفلت شده است.  با این حال، پدران تأثیر بسزایی بر رشد دخترانشان دارند.

مطالعه‌ای نشان داده است که عدم وجود رابطه پدر دختری با افسردگی نوجوانی ارتباط مستقیم دارد. بنابراین تعلق میان دختران و پدرانشان به اندازه‌ی ارتباط میان آنها و مادرانشان حائز اهمیت است. آشناترین صحنه در خانه، مراقبت و نگهداری مادر از فرزندانش است. او همه نیازهای فرزندش را برآورده می‌کند. وظایف مادرها هیچ وقت تمامی ندارد، زیرا مادرها می‌خواهند مطمئن شوند که فرزندانشان بهترین امکانات ممکن را در اختیار دارند (بهترین مواد غذایی، سرپناه و تحصیلات). اما نقش پدرانه نیز نباید دست‌کم گرفته شود.

پدرها نه تنها نیازهای اولیه‌ی کودکانشان را تامین می‌کنند، بلکه قادر به ایفای نقش‌های مادرانه برای فرزاندانشان به‌خصوص برای دختر بچه‌هایشان هستند.

شاخص‌های یک رابطه پدر دختری سالم

بهترین شاخص‌های یک رابطه پدر دختری سالم عبارتند از:

۱: موهای دخترش را شانه می‌کند.

۲: با او شطرنج بازی می‌کند.

۳: به دخترش بازی های حرکتی را یاد می‌دهد.

۴: حتی اگر سرش شلوغ باشد، اسباب‌بازی‌های او را تعمیر می‌کند.

۵: مانند یک عروسک خیمه شب‌بازی عمل می‌کند (کاملاً تحت کنترل دخترش).

۶: دخترش را روی شانه‌اش قرار می‌دهد، به طوری که او فکر کند در بلندترین نقطه‌ی جهان ایستاده است.

۷: قبل از خواب برایش لالایی می‌خواند.

۸: شب‌ها وقتی هیولاها می‌آیند، از او دفاع می‌کند.

۹: در شب‌های طوفانی کنار او می‌خوابد.

یک رابطه پدر دختری سالم، تشکیل دهنده‌ی سیستم حمایت اجتماعی در ذهن و روان دختران جوان است. فقدان پدر در اوایل رشد کودک، میان ارتباط دختر جوان و دیگران خلل ایجاد می‌کند و دختر پل ارتباطی خود را با دیگران از دست می‌دهد.

مطالعات قبلی نشان داده‌اند که سطح افسردگی در دختران نوجوان عمدتاً به دلیل فقدان «مکانیسم تطبیق» بوده است (دختر توانایی تطبیق خود با جامعه و افراد را که می‌بایستی به‌واسطه ارتباط با پدر فرا گیرد، ندارد). و توانایی تطبیق امری مرتبط با ساختار و اسکلت خانوادگی است. هرچه خانواده بزرگتر باشد، حمایت اجتماعی بهتری را نیز ایجاد می‌کند.

از آنجا که نقش‌های پدرانه برای رشد اجتماعی- عاطفی کودک بااهمیت هستند، مطالعات در زمینه‌ تعلق فرزند به والدین نباید تنها بر مادران متمرکز باشد. محققان باید در مطالعاتی که بر روی افسردگی انجام می‌دهند، پدران را نیز در نظر بگیرند.

منبع:

وبسایت psychlens.