چگونه ورزش بر رابطه زناشویی تاثیر می گذارد
تاثیر ورزش بر رابطه جنسی
همه ما می‌دانیم که ورزش برای بدن مفید است. قلب شما را سالم نگه می‌دارد. می‌تواند به شما در رسیدن و حفظ وزن سالم کمک کند و حتی می‌تواند سال‌ها به زندگی شما بیفزاید. در کنار اینها از تاثیر ورزش بر رابطه جنسی نمی‌توان به‌راحتی گذشت.
با انجام ورزش؛ خواه یک جلسه باشد یا یک دوره تمرینی منظم، ممکن است بتوانید زندگی جنسی خود را بهبود ببخشید. محققان چندین مزیت مثبت مربوط به تاثیرات ورزش بر رابطه جنسی مشخص کرده‌اند.
چگونه ورزش زندگی جنسی را بهبود می‌بخشد؟
برخی مفروضات کلی در مورد ورزش وجود دارد که ممکن است در بهبود عملکرد سکس، نقش داشته باشد.
مثلا ورزش قلب شما را برای پمپاژ بهتر تقویت می‌کند و گردش خون را بهبود می‌بخشد.
ورزش به بدن شما کمک می‌کند تا با سهولت بیشتری حرکت کنید تا بیشتر آمادگی عضلانی داشته‌باشید و انعطاف‌پذیر باشید.
همچنین ورزش می‌تواند به بهبود استقامت بدنی شما کمک کند.
این مزایا به شما کمک می‌کند تا در تمام فعالیت‌های روزمره خود با سهولت بیشتری حرکت کنید. فعالیت‌های روزانه‌ای که شامل رابطه جنسی نیز می‌باشد.
اما نتایج خاصی در رابطه با ورزش وجود دارد که دانشمندان آنها را با جنبه‌های مختلف عملکرد جنسی مرتبط کرده‌اند و خبر خوب این است که تحقیقات در این مورد همچنان در حال انجام است.
با ورزش جذابیت جنسی افزایش می‌یابد
بخش عمده‌ای از رابطه جنسی احساسات سکسی شماست. در حقیقت، مطالعات تأیید کرده‌اند که تصویر بدن به شدت در رضایت جنسی، به ویژه در زنان، تاثیر دارد.
تحقیقی در سال 2010 مشخص کرد که: «چندین جنبه در مورد تصویر بدن، از جمله نگرانی از وزن، وضعیت جسمی، جذابیت جنسی و افکار در مورد تناسب اندام و فرم بدن در طی فعالیت جنسی، میزان رضایت جنسی در زنان را پیش‌بینی می‌کند.»
این عوامل به ویژه در زنان میانسال که احتمال تغییرات بدنی در آنها وجود دارد، بسیارمهم است.
تحقیقات کمتری در مورد تصویر بدن و رضایت جنسی در مردان وجود دارد، اما حداقل یک گزارش منتشر شده نشان می‌دهد که نگرش‌های منفی در مورد ظاهر جسمی با تجارب منفی جنسی مرتبط است.
مثلا مطالعه‌ای که در سال 2004 روی 408 دانشجوی دانشگاه انجام شد و نشان داد که مردان و زنان دارای تناسب جسمی، مطلوبیت جنسی خود را بالاتر از مردان و زنان دیگر ارزیابی می‌کنند.
در حقیقت، 80٪ از مردان و 60٪ از زنانی که هفته‌ای دو تا سه‌بار ورزش می‌کردند، مطلوبیت جنسی خود را بالاتر از حد متوسط ارزیابی کرده‌اند.
با افزایش تعداد روزهای ورزش در هفته، میزان مطلوبیت جنسی نیز افزایش می‌یابد.
مطالعات جدیدتر از این یافته‌ها پشتیبانی کرده است. در حقیقت، مطالعه‌ای که در سال 2017 با حضور 60 زن بزرگسال جوان انجام شد، نشان داد که فقط یک جلسه 30 دقیقه‌ای کوتاه ورزش در روز می‌تواند تصویر بدنی را در ذهن زنان بهبود بخشد.
تاثیر ورزش بر رابطه جنسی از طریق جلوگیری از اختلال عملکرد جنسی
یک مطالعه در مقیاس بزرگ با حضور 3،906 مرد و 2،264 زن بررسی کرد که چگونه ورزش ممکن است بر میزان اختلال عملکرد جنسی خود گزارش شده، تأثیر بگذارد.
منظور از اختلالات جنسی یعنی انواع اختلالات شامل نارضایتی در ارگاسم و دشواری تحریک در زنان و اختلال نعوظ در مردان.
این گزارش در سال 2019 در مجله پزشکی منتشر شد و نشان داد که ورزش قلبی-عروقی هفتگی ممکن است علائم این اختلالات را از بین ببرد.
نویسندگان در این مطالعه دریافتند که سطح بالاتری از ورزش‌های قلبی عروقی در بزرگسالانی که از نظر جسمی فعال هستند با اختلال نعوظ کمتر گزارش شده در مردان و اختلالات جنسی کمتر در زنان ارتباط دارد.
محققان این مطالعه پیشنهاد کردند که زنان و مردان در معرض خطر اختلال عملکرد جنسی، بدون توجه به سطح فعالیت فعلی، ممکن است با ورزش دقیق‌تر به مشکلات خود پایان دهند.
ورزش اختلال نعوظ را کاهش می‌دهد
اختلال نعوظ (ED) اغلب به دلیل مشکلات گردش خون ایجاد می‌شود. برای انجام نعوظ، آلت تناسلی مرد باید از خون متورم شود. اما عروق مسدود شده، فشار خون بالا و سایر مشکلات قلبی عروقی می‌توانند در این روند اختلال ایجاد کنند.
انجمن اورولوژی آمریکا کمبود ورزش را دلیل احتمالی ED عنوان می‌کند.
در یک مطالعه بزرگ که در سال 2003 منتشر شد، 31742 مرد 53 تا 90 ساله شرکت داشتند. محققان دریافتند که کسانی که از نظر جسمی فعال هستند نعوظ بهتر و 30٪ کمتر خطر کمبود توانایی نعوظ را نسبت به مردانی که بی‌تحرک هستند گزارش می‌کنند.
یک مطالعه در 2011 به طور خاص نشان داد که تمرین هوازی ممکن است برای مبتلایان به ED مفید باشد. به‌عنوان یک توصیه طولانی‌مدت، همان محققان نوشتند که ورزش هفتگی 160 دقیقه‌ای به‌مدت شش ماه در کاهش مشکلات نعوظ در مردان مبتلا به ED که ناشی از عدم تحرک بدنی، چاقی، فشار خون بالا، سندرم متابولیک یا بیماری‌های قلبی عروقی می‌باشد، نقش دارد.
ورزش به تحریک در زنان کمک می‌کند
برخی شواهد نشان می‌دهد که ورزش می‌تواند در زنان به افزایش میزان تحریک کمک کند. یک بررسی تحقیقاتی که در سال 2018 منتشر شد، نشان داد که در پی تمرین تحریک جنسی فیزیولوژیکی بهبود می‌یابد.
دانشمندان اظهار داشتند که به نظر می‌رسد این تغییرات ناشی از افزایش فعالیت سیستم عصبی سمپاتیک و عوامل هورمونی باشد. آنها اضافه کردند که یک برنامه ورزش منظم که باعث بهره‌مندی از سلامت قلب و عروق و خلق و خوی می‌شود، به‌طور غیرمستقیم رضایت جنسی را افزایش می‌دهد.
ورزش علائم یائسگی را در زنان کاهش می‌دهد
محققان متذکر شده‌اند که کاهش سطح استروژن در دوران یائسگی علائمی ایجاد می‌کند که می‌تواند کیفیت زندگی زنان را مختل کرده و بر سلامت جسمی، روانی و جنسیشان تأثیر بگذارد.
به‌طور خاص، یائسگی می‌تواند با تغییر سیستم‌های بیولوژیکی درگیر در پاسخ طبیعی جنسی، بر رابطه جنسی تأثیر بگذارد.
دانشمندان در تحقیقی پژوهشی که در 2020 منتشر شد دریافتند انواع خاصی از ورزش در این مرحله انتقالی مفید است. آنها خاطرنشان كردند ورزش عضلات كف لگن و تمرینات ذهن و بدن ممكن‌است در مدیریت علائم یائسگی مفید باشد. آنها همچنین نتیجه گرفتند که شواهد کافی برای دانستن اینکه آیا تمرینات هوازی و تمرینات قدرتی فواید واقعی در این زمینه دارد، وجود ندارد.
برخی تحقیقات دیگر نشان می‌دهد که فعالیت بدنی به‌طور کلی می‌تواند به تسکین برخی از مسائل مانند خشکی واژن، گرگرفتگی یا تعریق شبانه کمک کند.
ورزش باعث افزایش جریان خون در همه جا از جمله دستگاه تناسلی می‌شود. در زنان یائسه این امر می‌تواند در جلوگیری یا کنترل خشکی واژن برای داشتن تجربه جنسی بهتر نقش داشته باشد.
ورزش پیری جنسی را بهبود می‌بخشد
چندین مطالعه نشان می‌دهد ورزش می‌تواند به حفظ سلامت جنسی در طول روند پیری، به ویژه در مردان کمک کند.
مثلا نویسندگان یک مطالعه در سال 2008 دریافتند یک برنامه ورزشی هوازی با شدت متوسط که به مدت یک سال انجام می‌شود، برخی از هورمون‌ها را در مردان کم‌تحرک 40 تا 75 ساله افزایش می‌دهد.
یکی از این هورمون‌ها دی هیدروتستوسترون، به عنوان پیش‌بینی کننده هورمونی فرکانس ارگاسم می‌باشد.
محققان همچنین روش‌هایی را شناسایی کرده‌اند که در آن ورزش می‌تواند به حفظ سلامت‌جنسی در طی روند پیری کمک‌کند. آنها مشکلات مشترک را به‌عنوان دلیل بالقوه افزایش مشکلات جنسی ذکر می‌کنند.
این سازمان پیشنهاد می‌کند که ورزش می‌تواند به کاهش ناراحتی ناشی از آرتروز نیز کمک کند. اگر بهبود سلامتی انگیزه کافی برای رفتن به باشگاه یا بیرون رفتن برای دویدن نیست، ممکن‌است رابطه‌جنسی انگیزه بهتری باشد.
روش‌های زیادی وجود دارد که یک سبک زندگی فعال و یک برنامه منظم ورزش می‌تواند به شما در دستیابی و حفظ یک زندگی جنسی رضایت‌بخش کمک کند.
اما به‌یاد داشته باشید اگر هر نوع اختلال در عملکرد را تجربه‌کنید، ورزش به تنهایی ممکن است فایده‌ای نداشته باشد. برای دریافت مشاوره‌های تخصصی باید با متخصصان این حوزه ارتباط برقرار کنید. اما تاثیر ورزش بر رابطه جنسی را کم اهمیت نشمارید.
منبع:
https://www.verywellfit.com/exercise-makes-sex-better-2223782
سلام دکتر من چندبار هم برای شما کامنت گذاشتم، من قبلا بدنساری کار میکردم چندسال، سر یک اشتباه ولش کردم و چندسال بعدش دچار پانیک شدم که با مطالب شما توانستم پانیک را درمان کنم، باوجود اینکه پانیک رو درمان کردم اما هنوز از رفتن به بدنسازی ترس دارم و میترسم نفسم بالا نیاد و بمیرم و غش کنم. البته پیاده‌روی میکنم ولی تاثیری که بدنسازی داشت کجا و پیاده‌روی کجا، از شما هم در این رابطه کمک میخوام هم مشکلی که جدیدا برام پیش اومده و فکرکنم دیگه این مشکل منو از پادربیاره مشکلی که دارم اینه که مسائلی که آزارم میده به یکباره به صورت یک حس خشم یا عصبانیت کل سیستم شکم و سینمو میگیره به مدت چندین ساعت و گاهی عرق شدید میکنم و سرم گیج میره و ترس اینو دارم از این حس بمیرم، لطفا کمکم کنید
وقت بخیر. همه اینها علائم اضطراب در شما است. اضطراب هر قدر هم که بالا برود خطری برای کسی ندارد و بجهت حفظ و بقای سیستم موجود زنده بکار می افتد و نه اسیب زدن. مانند دزدگیر ماشین است. ولی در شما این دزدگیر بیش از حد حساس شده است و در زمانهایی که نیاز نیست صدا می دهد. راه حل شما ان است که بتدریج ورزش خود را تندتر کنید تا تپش قلب پیدا کنید و عرق کنید و نفستان به شماره بیفتد. تا ذهن شما درک کند این علائم خطری برای شما ندارد.
دکتر شرمنده من باز وقتتونو میگیرم. مشکل من همینجاست که ایندفعه من اضطرابی ندارم و از اضطراب اصلا نمیترسم این حس یک حس جدید هست با اضطراب فرق داره، یک حسی مثل خشم و عصبانیت بدنمو فرامیگیره و من از این احساس جدید خیلی میترسم
شما در نهایت می ترسید که بمیرید. این اضطراب است. خشم هم دارید ولکن اضطراب هم دارید. این اضطراب شما است که نگرانتان می کند و نه خشم. اتفاقا خشم شما باعث شده که بر اضطراب غلبه بیشتری کنید.