بهترین قرص برای وسواس فکری

بهترین قرص برای وسواس فکری

داروهای OCD: انواع، عوارض جانبی و اثربخشی

اختلال وسواس فکری عملی (OCD) شامل افکار وسواسی و رفتارهای اجباری است و اغلب با دارو درمان می‌شود. انواع مختلفی از داروها برای درمان OCD مؤثر هستند، اما مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIها) معمولاً بعنوان بهترین قرص برای وسواس فکری ترجیح داده می‌شوند زیرا آن‌ها بی‌خطر و مؤثر هستند. افراد مبتلا به OCD که دارو مصرف می‌کنند، می‌توانند انتظار داشته باشند که در حدود ۸ تا ۱۲ هفته بهبود یابند.

OCD چیست؟

اختلال وسواس فکری عملی (OCD) یک تشخیص سلامت روانی است که شامل افکار مزاحمی است که وسواس‌ها نام دارد و باعث ناراحتی شدید فرد می‌شود. این افکار باعث می‌شود فرد بر اساس فعالیت‌های تکراری خاصی عمل کند که اجبارها نام دارد و به طور موقت اضطراب او را تسکین می‌دهد. با این حال، این چرخه به طور بی‌پایان ادامه می‌یابد و زمان و توجه زیادی از فرد می‌گیرد.

OCD چگونه تشخیص داده می‌شود؟

OCD توسط یک روانپزشک، اغلب با کمک یک درمانگر تشخیص داده می‌شود. با گذشت زمان، درمانگر و روانپزشک در مورد علائم و سابقه فعلی فرد برای تشخیص بیشتر می‌آموزند. آن‌ها این کار را با در نظر گرفتن تکرار رفتارهای تکراری و تأثیر منفی این رفتارها بر زندگی خود انجام می‌دهند.

چرا از دارو برای OCD استفاده کنیم؟

دارو اغلب به عنوان درمان OCD توصیه می‌شود. برخی از افراد مبتلا به اختلال وسواس فکری عملی خفیف ممکن است بتوانند علائم را تنها با درمان کاهش دهند، اما اگر علائم متوسط تا شدید باشد، درمان معمولاً شامل مشاوره و دارو است. اگر علائم OCD شما در زندگیتان تداخل ایجاد می‌کند، باعث ناراحتی شما می‌شود و فقط با درمان بهبود نمی‌یابد، شاید بهتر است در نظر بگیرید که آیا دارو می‌تواند برایتان مناسب باشد.

داروهای اختلال وسواس فکری عملی: گزینه‌های رایج

شایع ترین داروها برای OCD، SSRIها هستند، زیرا به طور معمول بی‌خطر و مؤثر هستند و عوارض جانبی نسبتا کمی دارند و بنابراین بعنوان بهترین قرص برای وسواس فکری شناخته می شوند.

کلومیپرامین، یک داروی ضدافسردگی سه حلقه‌ای نیز ممکن است اگر کسی عوارض جانبی SSRI را تجربه کند در عوض تجویز شود ، اگرچه کمتر تجویز می‌شود.

داروهای رایج مورد استفاده برای درمان OCD عبارتند از:

فلوکستین (پروزاک)

فلوکستین یا پروزاک یک مهارکننده‌ انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) و یک داروی ضدافسردگی است که معمولاً تجویز می‌شود و همچنین بر سطح سروتونین در مغز تأثیر می‌گذارد، اما خطر کمتری برای عوارض جانبی مضر دارد. این دارو برای کودکان هفت ساله و بالاتر توسط سازمان غذا و دارو (FDA) تأیید شده است.

پاروکستین (پکسیل، پکسوا)

پاروکستین که تحت نام‌های تجاری پکسیل و پکسوا نیز فروخته می‌شود، نوع دیگری از SSRI است که برای درمان OCD استفاده می‌شود. شاید برای مدیریت علائم OCD به مقدار دوز تا ۱۰۰ میلی گرم پاروکستین نیاز باشد.

فلووکسامین (لووکس)

فلووکسامین اولین SSRI بود که برای درمان OCD مؤثر بود. این دارو برای بزرگسالان و کودکان بالای هشت سال توسط FDA تأیید شده است. مقدار دوز تا ۳۰۰ میلی گرم ممکن است برای کمک به کاهش علائم OCD تجویز شود. تجویزکنندگان تمایل دارند از تجویز فلووکسامین با کلومیپرامین اجتناب کنند، زیرا این داروها با هم می‌توانند خطر تشنج و آریتمی قلب را افزایش دهند.

سرترالین (زولوفت)

زولوفت که به عنوان سرترالین عمومی نیز در دسترس است، یکی دیگر از SSRIهایی است که برای درمان OCD در افراد شش ساله و بالاتر تأیید شده است. مانند سایر SSRIها، استفاده از زولوفت برای OCD به طور کلی بی‌خطر است، اما می‌تواند عوارض جانبی خاصی ایجاد کند.

کلومیپرامین (آنافرانیل)

داروهای ضدافسردگی سه حلقه‌ای مانند کلومیپرامین (آنافرانیل) بر روی گیرنده‌های سروتونین در مغز کار می‌کنند. این دارو از دهه ۱۹۸۰ به عنوان درمان OCD استفاده شده است و برای بزرگسالان و کودکان بالای ۱۰ سال مؤثر است. با این حال، کلومیپرامین می‌تواند عوارض جانبی خاصی مانند خواب آلودگی‌، خشکی دهان، تهوع، استفراغ، افزایش ضربان قلب و افزایش وزن ایجاد کند. این عوارض جانبی در دوزهای بالای ۲۵۰ میلی گرم یا مقدار بیشتر احتمال دارد.

به دلیل احتمال ایجاد این عوارض جانبی، ارائه دهندگان در تجویز این دارو محتاط هستند. اگر کلومیپرامین برای شما تجویز شود، پزشکتان احتمال عوارض جانبی را مورد بحث قرار می‌دهد و شما را از نزدیک تحت نظر دارد.

داروهای OCD خارج از برچسب

چندین داروی غیرمستقیم وجود دارد که یک روانپزشک یا سایر ارائه دهندگان ممکن است برای درمان OCD تجویز کنند. این بدان معنی است که این داروها برای درمان OCD طراحی نشده‌اند، با این حال آن‌ها دستاوردهای ثانویه قابل توجهی برای درمان OCD دارند و ثابت شده است که به کاهش علائم آن کمک می‌کنند.

سیتالوپرام (سلکسا)

سلکسا که توسط سیتالوپرام عمومی نیز شناخته می‌شود، یک SSRI است. در حالی که این دارو برای درمان OCD توسط FDA تأیید نشده است، مطالعات نشان داده‌اند که برای کاهش علائم OCD موثر است و برخی از ارائه دهندگان آن را برای این منظور خارج از برچسب تجویز می‌کنند.

در سال ۲۰۱۱، FDA هشدار جعبه سیاه برای دوز سلکسا که بیش از ۴۰ میلی گرم است، به دلیل خطر ابتلا به آریتمی قلب و ناهنجاری‌های نوار قلب صادر کرد. به دلیل خطرات احتمالی، تجویز کنندگان همیشه قبل از تجویز این دارو، مزایا و معایب را می‌سنجند تا مشخص شود که آیا برای بیمار بهترین گزینه می‌باشد.

ونلافاکسین (افکسور)

افکسور یک مهارکننده‌ بازجذب سروتونین – نوراپی‌نفرین (SNRI) است که در اصل برای درمان افسردگی و برخی از انواع اضطراب استفاده می‌شود؛ همچنین در درمان علائم اضطراب مرتبط با OCD مؤثر بوده است.

اسکیتالوپرام (لکساپرو)

لکساپرو یک SSRI است که برای درمان افسردگی و اضطراب عمومی استفاده می‌شود. برخی از تجویز کنندگان از لکساپرو برای OCD به عنوان یک درمان غیر برچسب استفاده می‌کنند زیرا نشان داده شده است که به کاهش تفکر وسواسی و اضطراب مربوط به تثبیت که با OCD همراه است کمک می‌کند.

داروهای دیگر که گاهی برای درمان علائم OCD استفاده می‌شوند:

هنگامی که داروهای فوق کار نمی‌کنند یا منع مصرف دارند، یک ارائه دهنده ممکن است یک بنزودیازپین یا ضدروان‌پریشی را برای کمک به کاهش اضطراب همراه با OCD تجویز کند.

بنزودیازپین‌ها

بنزودیازپین‌ها ممکن است زمانی استفاده شوند که سایر گزینه‌های درمانی کار نکنند و فقط با دقت بسیار تجویز می‌شوند، زیرا گاهی اوقات می‌توانند در اثربخشی درمان رویارویی و جلوگیری از پاسخ اختلال ایجاد کنند. بنزودیازپین‌ها برای کمک به کاهش علائم مربوط به اضطراب OCD مانند افکار وسواسی یا رفتارهای تکراری داده می‌شوند.

بنزودیازپین‌ها عبارتند از:

• آلپرازولام (زاناکس)
• کلونازپام (کلونوپین)
• دیازپام (والیوم)
• لورازپام (آتیوان)
• میدازولام (ورسد)

داروهای ضدروان‌پریشی

هنگامی که SSRIها، SNRIsها و بنزودیازپین‌ها برای درمان OCD کار نمی‌کنند، یک ارائه دهنده ممکن است یک ضدروانپریشی را برای کمک به کاهش رفتارهای خاص در نظر بگیرد.

• آریپیپرازول (ابیلیفای)
• ریسپریدون (ریسپردال)
• کوئتیاپین (سروکوئل)
• الانزاپین (زیپرکسا)

عوارض جانبی داروهای OCD

عوارض جانبی رایج داروهای OCD عبارتند از:

• اضطراب
• تغییرات در خواب
• رویاهای غیر معمول
• خشکی دهان
• حالت تهوع
• اسهال
• یبوست
• سوزش معده
• خمیازه کشیدن
• لرزش
• خستگی
• حساسیت به نور
• کاهش اشتها
• افزایش یا کاهش وزن
• از دست دادن میل جنسی
• تعریق
• سردرد
• فراموشی
• مشکل در تمرکز

عوارض جانبی شدید

اگر داروهای OCD شما باعث می‌شود که هر یک از این عوارض جانبی شدید را تجربه کنید، به دنبال کمک حرفه‌ای باشید:

• جوش
• تورم
• خونریزی یا کبودی بیش از حد
• لرزش غیر قابل کنترل
• ضربان قلب بالا
• سفتی عضلات
• مشکلات ادراری
• مشکلات تنفسی
• تب
• خستگی شدید
• توهمات (دیدن یا شنیدن چیزهایی که وجود ندارند)
• تشنج

SSRIها و افکار خودکشی

داروهای جزو داروهای SSRI و داروهای ضدافسردگی سه حلقه‌ای هشدار جعبه سیاه دارند. این‌ها جدی‌ترین نوع هشدار از سوی سازمان غذا و دارو (FDA) هستند. SSRIها می‌توانند خطر افکار و رفتارهای خودکشی را در کودکان، نوجوانان و بزرگسالان جوان افزایش دهند. صرف نظر از سن، قبل از شروع درمان باید با پزشک خود در مورد خطرات شدید SSRIها و سایر داروها صحبت کنید.

SSRIها و سندرم سروتونین

اضطراب، تحریک و هذیان بیش فعالی، تغییرات احتمالی در وضعیت روانی مرتبط با سندرم سروتونین است. تاکی‌کاردی، فشار خون بالا، گرمازدگی و نبض و فشار خون ناپایدار نیز ممکن است رخ دهد. علائم عصبی عضلانی شامل لرزش، هیپررفلکسی، سفتی یا میوکلونوس و علائم دوجانبه بابینسکی باشد. در موارد مشکوک به سندرم سروتونین به مراقبت‌های پزشکی فوری نیاز است.

عوارض جانبی بالقوه طولانی مدت داروهای OCD

عوارض جانبی احتمالی طولانی مدت داروهای OCD شامل موارد زیر است:

• افزایش وزن، که می‌تواند منجر به مشکلات سلامتی دیگر شود
• اختلالات خواب، مانند بی‌خوابی یا خواب آلودگی بیش از حد
• تغییرات حافظه
• اختلال عملکرد جنسی
• دیسکینزی دیرهنگام، یک عارضه جانبی نادر اما جدی که باعث حرکات غیر ارادی صورت و بدن می‌شود
• افزایش خطر خودکشی
• خطر وابستگی
• خطر مصرف بیش از حد در صورت سوءاستفاده

در مورد عوارض جانبی که تجربه می‌کنید به پزشک خود بگویید.

داشتن یک دفترچه یادداشت از داروهایی که مصرف می‌کنید و هر عوارض جانبی که تجربه می‌کنید، به شما کمک می‌کند تا از مسیر درمان خود آگاه باشید. لیستی از عوارض جانبی که تجربه می‌کنید را به پزشک خود بدهید تا با هم در مورد آن صحبت کنید. مهم است که عوارض جانبی را با پزشکتان مطرح کنید تا مطمئن شوید که در سالم‌ترین مسیر برای مدیریت علائم OCD خود هستید. شما می‌توانید با پزشکتان تصمیم بگیرید که آیا این بهترین دارو برای شما است.

داروهای OCD با کمترین عوارض جانبی چیست؟

SSRIها رایج‌ترین دارو در درمان OCD هستند و برای اکثر افراد با کمترین عوارض جانبی ایمن‌ترین هستند و بعنوان بهترین قرص برای وسواس فکری شناخته می شود. با این حال ، SSRIها ممکن است برای همه مناسب نباشند، بنابراین مهم است که با پزشکتان همکاری کنید تا بهترین موردی که برایتان تأثیر دارد را پیدا کنید. قبل از انجام هرگونه تغییر در برنامه دارویی، مهم است که با پزشکتان مشورت کنید.

بهترین قرص برای وسواس فکری چیست؟

سخت است که بگوییم «بهترین قرص برای وسواس فکری چیست»، زیرا آنچه برای یک فرد بهترین است ممکن است برای دیگری بهترین نباشد. هر فرد به دارو واکنش متفاوتی نشان می‌دهد. با این حال، SSRIهایی مانند پاروکستین و فلوکستین اغلب بعنوان بهترین قرص برای وسواس فکری ابتدا توصیه می‌شوند زیرا با خطر کم عوارض جانبی جدی، ایمن و مؤثر در نظر گرفته می‌شوند. اگر فرد با SSRI بهبود نیابد، شاید پزشک تصمیم بگیرد که نوع دیگری از دارو مانند کلومیپرامین را امتحان کند.

برای تجویز داروهای OCD باید به دنبال چه نوع پزشکی باشم؟

اگر به دنبال داروی خاص سلامت روان هستید‌، مهم است که به روانپزشک مراجعه کنید. روانپزشکان در این زمینه آموزش دیده‌اند و مهارت‌های بهتری دارند تا بدانند کدام داروها مفید هستند. اگر به طور خاص به دنبال درمان OCD هستید، مهم است که با پزشکتان (و هر کس دیگری که در تیم مراقبتتان می‌باشد)، در مورد تجربه‌تان با OCD صحبت کنید.

اگر از مصرف دارو می‌ترسم زیرا ترس وسواسی از دارو دارم باید چه کار کنم؟

برای کسانی که به دلیل ترس وسواسی از داروها از مصرف آن‌ها می‌ترسند، مشاوره می‌تواند کمک کند. رویارویی و جلوگیری از پاسخ (ERP) نوعی درمان شناختی رفتاری است که استاندارد طلایی برای درمان OCD محسوب می‌شود. شروع با ERP برای OCD به فرد کمک می‌کند تا روی غلبه بر ترس از مصرف دارو تمرکز کند؛ چرا که از این طریق می‌تواند در درمان مناسب برای مدیریت علائم OCD خود شرکت کند. روراست بودن با یک درمانگر در مورد ترس‌های مربوط به دارو برای کمک مناسب بسیار مهم است.

کدام داروی اختلال وسواس فکری عملی را باید اول امتحان کنم؟

قبل از شروع کردن یا پایان دادن به مصرف هر دارویی، مهم است که با پزشک و یا روانپزشک خود صحبت کنید. بسیاری از ارائه دهندگان با SSRI شروع می‌کنند زیرا آن‌ها داروهای اولویت‌دار برای درمان OCD هستند.

آیا داروهای OCD مؤثر هستند؟

وقتی صحبت از SSRIها می‌شود، هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد یک دارو بهتر از دیگری کار می‌کند. با این حال، دوزهای بالاتر از دوزهای معمول برای درمان افسردگی، در درمان OCD مورد نیاز است. انتخاب دارویی که باید تجویز شود به علائم فرد، خطر عوارض جانبی، تعامل با سایر داروها و ترجیحات شخصی بستگی دارد.

چقدر طول می‌کشد تا داروهای OCD کار کنند؟

معمولاً ۸ تا ۱۲ هفته طول می‌کشد تا SSRIها به مدیریت علائم OCD کمک کنند. این زمان طولانی‌تر از آن است که SSRIها معمولاً برای بهبود علائم افسردگی اثر می‌کنند. در این میان، مشاوره می‌تواند به فرد کمک کند که به اختلال وسواس فکری عملی خود رسیدگی کند تا زمانی که بتواند مزایای کامل دارو را تجربه کند.

آیا وقتی احساس بهتری دارم، باید مصرف دارو را متوقف کنم؟

اغلب اوقات، مردم الهام می‌گیرند که وقتی علائم آنها کاهش می‌یابد، داروهای خود را متوقف کنند. فرد باید همیشه داروهایش را مصرف کند و تنها پس از مشورت با فرد تجویز کننده، دوز یا فرکانس خود را تنظیم کند. داروها معمولاً باید به طور مداوم برای حفظ مزایای خود استفاده شوند. در برخی شرایط، قطع ناگهانی دارو باعث بدتر شدن علائم OCD یا ایجاد علائم جدید ناخواسته می‌شود.

آیا می‌توانم در حین مصرف داروهای OCD الکل بنوشم؟

نوشیدن الکل در حین مصرف داروهای OCD، ممکن است اثربخشی دارو را کاهش دهد و باعث افزایش علائم ناراحت کننده شود. نوشیدن الکل در حین مصرف SSRI به ویژه خطرناک است، زیرا می‌تواند منجر به سطح بالایی از خواب آلودگی و کاهش هوشیاری شود. الکل همچنین احساس افسردگی و خطر خودکشی را افزایش می‌دهد. بهتر است هنگام درمان OCD از نوشیدن الکل خودداری کنید.

خطرات داروهای OCD

برخی مطالعات نشان داده‌اند که خطر خودکشی در نوجوانان و بزرگسالان جوان با داروهای ضد افسردگی افزایش یافته است. اگرچه این امر نادر است، مهم است که از این خطر آگاه باشید. اگر در حال تجربه افکار خودکشی هستید، با تماس با شماره اورژانس یا خط ملی نجات پیشگیری از خودکشی اقدام کنید.

چه کسانی نباید برای OCD دارو مصرف کنند؟

برای اکثر مردم، داروهای تجویز شده برای OCD بی‌خطر و مؤثر هستند. با این حال، برخی از افراد نباید داروهای خاصی را برای OCD مصرف کنند:

• افرادی که عوارض جانبی شدید را تجربه می‌کنند: عوارض جانبی می‌تواند بین داروها متفاوت باشد، اما برای کسی که عوارض جانبی شدید دارد، شاید داروها بهترین گزینه نباشند.
• افرادی که باردار یا شیرده هستند: بر اساس علائم و وضعیت آن‌ها هنوز می‌توان داروهای خاصی را تجویز کرد، اما تجویز کنندگان باید احتیاط بیشتری داشته باشند. خطرات و مزایای بالقوه باید با دقت سنجیده شوند.
• افراد مبتلا به بیماری‌های قلبی: برخی داروها باعث ایجاد یا بدتر شدن بیماری‌های قلبی می‌شوند. قبل از شروع داروی جدید، حتماً تمام مشکلات سلامتی را با پزشکتان در میان بگذارید.
• افراد مسن: داروهای OCD باعث مشکلات تفکر و سردرگمی می‌شود که ممکن است به ویژه در افراد مسن مشکل‌ساز باشد.

داروهای OCD برای کودکان

سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) چندین دارو را برای درمان OCD کودکان تأیید کرده است، از جمله:

• سرترالین (سنین ۶ سال و بالاتر)
• فلوکستین (۷ سال و بالاتر)
• فلووکسامین (۸ سال و بالاتر)
• کلومیپرامین (از ۱۰ سال به بالا)

اگر باردار یا شیرده هستید چه نکاتی را باید در نظر بگیرید؟

برخی از نوزادان در معرض SSRI در رحم، علائم ترک مواد مانند تحریک پذیری، قند خون پایین و مشکلات تغذیه را تجربه می‌کنند. این علائم معمولاً به سرعت برطرف می‌شوند و به کودک آسیب نمی‌رسانند. با این حال، تحقیقات بیشتری لازم است تا به طور کامل درک کنیم که چگونه داروها در دوران بارداری می‌توانند بر رشد آینده کودکان تأثیر بگذارند.

سؤالاتی که باید از پزشکتان در مورد داروهای OCD بپرسید:

این سؤالات ممکن است مفید باشند تا قبل از مصرف داروی جدید OCD از پزشک یا فرد تجویز کننده خود بپرسید:

• چه مقدار و چند بار باید این دارو را مصرف کنم؟
• اگر یک دوز را مصرف نکردم باید چه کار بکنم؟
• آیا باید از برخی غذاها یا مواد مانند الکل یا کافئین اجتناب کنم؟
• آیا عوارض جانبی وجود دارد که باید از آن‌ها آگاه باشم؟
• آیا مخلوط کردن این دارو با سایر داروها یا مکمل ها خطرناک است؟
• اگر عوارض جانبی دارم باید چه کار کنم؟

اگر هیچ کدام از درمان‌های اختلال وسواس فکری عملی علائم من را بهتر نکند باید چه کار کنم؟

اگر درمان‌های OCD را امتحان کرده‌اید و از علائم خود تسکین نیافته‌اید، تسلیم نشوید. شاید امتحان کردن یک روش درمانی متفاوت، یا یک داروی متفاوت، بتواند در مسیر درمان شما تفاوت ایجاد کند. در حالی که ERP و SSRIها در بیشتر موارد برنامه درمانی برای OCD قرار دارند، شاید پزشکتان نیاز به تغییر دوز یا تجویز داروی دیگری مانند کلومیپرامین داشته باشد. درمان‌های مکمل نیز می‌توانند کمک کنند، همانطور که یک برنامه سرپایی فشرده یا بستری ممکن است مفید باشد. تفکر در مورد آنچه که در راه پیشرفت شما قرار دارد و انجام تغییرات لازم به شما کمک می‌کند تا در مسیر غلبه بر علائم OCD حرکت کنید.

اگر OCD درمان نشود چه اتفاقی می‌افتد؟

اختلال وسواس فکری عملی به عنوان یک بیماری روانی پیشرفته شناخته می‌شود، به این معنی که بدون درمان بدتر می‌شود و معمولاً نمی‌توانید به تنهایی این اختلال را درمان کنید. این وضعیت با تغییرات کوچک و جزئی شروع می‌شود، اما با گذشت زمان، مسائل شروع به تداخل زیادی با تمام جنبه‌های زندگی فرد می‌کنند. اشتغال، مسکن، روابط و سلامت جسمی همگی می‌توانند در صورت عدم درمان اختلال وسواس فکری عملی مختل شوند.

بهترین قرص برای وسواس فکری

در ادامه به کتاب دکتر کامیار سنایی بنام خودیاری برای درمان وسواس فکری عملی به زبان ساده نیز اشاره باید کرد. این کتاب برای مراجعین و به زبانی ساده نگاشته شده است. هدف از تالیف این کتاب ان بوده است که مراجعین با مطالعه آن در مواردی که وسواس شدید نمی باشد بدون کمک متخصص بتوانند مراحل ابتدایی درمان خویش را شروع کنند. مخاطب کتاب همه افراد وسواسی بالاخص افرادی است که توان پرداخت هزینه مشاوره با متخصص را ندارند.

برای دریافت کتاب با شماره ۰۰۹۸۹۰۳۴۷۳۳۰۰۹ هماهنگ کنید.

منبع: