کمال گرایی

کمال گرایی به عنوان یکی از اختلالات شخصیتی، به وضعیتی گفته می‌شود که فرد به دنبال رسیدن به کمال، بدون در نظر گرفتن واقعیت‌ها و محدودیت‌های موجود، است. فردی که از این اختلال رنج می‌برد، به شدت به دنبال کمال بودن و از خود خواسته است که در همه جنبه‌های زندگی، عملکردی کامل داشته باشد. به عبارت دیگر، فردی که از این اختلال رنج می‌برد، به دنبال کمالی است که در واقع وجود ندارد.

از ویژگی‌های کمال‌گرایی می‌توان به فشار ذهنی برای رسیدن به کمال، تمایل به پرهیز از ارائه کارهای ناتمام، پرهیز از انجام کارهایی که نمی‌توان به نحو کامل انجام داد، تمایل به انجام کارهایی با کیفیت بالا تا حد افراطی، انتقال دادن ارزش شخصی خود به عملکرد و داشتن انتظارات بالایی از خود و اطرافیان اشاره کرد.

اختلال کمال‌گرایی ممکن است در صورتی که به اندازه‌ی کافی مدیریت نشود، منجر به افزایش استرس، اضطراب، افسردگی، اختلالات خوردن، اختلالات خواب و سایر مشکلات روانی شود. برای درمان این اختلال، می‌توان از روش‌های مختلفی نظیر مشاوره روان‌شناختی، تمرینات تفکر مثبت، تمرینات مدیریت استرس و آرامش، تمرینات ارتقاء خودشناسی و تغییر الگوهای نامطلوب استفاده کرد.