پرخوری عصبی (بولیمیا)

پرخوری عصبی یا بولیمیا نوعی اختلال خوردن است که شامل خوردن مقدار بسیار زیادی از غذا در یک بازه زمانی کوتاه و پس از آن اقدام به تخلیه غذای مصرف شده می‌شود. این اقدام معمولاً به صورت استفراغ، مصرف داروهای لاغری، ورزش بیش از حد و یا ترکیبی از این روش‌ها انجام می‌گیرد.

علایم بولیمیا شامل مصرف مقدار زیادی از غذا در یک بازه زمانی کوتاه، تلاش برای کاهش وزن با مصرف داروهای لاغری، استفراغ یا تخلیه غذای مصرف شده، احساس عدم کنترل بر روی رفتار خوردن و اختلالات روانی مانند افسردگی، اضطراب و بی‌اعتمادی به نفس می‌باشد.

عوامل روانی مانند استرس، اضطراب، فشار اجتماعی، بی‌اعتمادی به نفس و افسردگی ممکن است علت بولیمیا باشند. همچنین، تنش روانی، تغییرات هورمونی، سوء تغذیه و یا به وجود آمدن وضعیت‌های مانند مرگ عزیزان و یا از دست دادن شغل می‌تواند منجر به بولیمیا شود.

درمان بولیمیا شامل مشاوره و درمان دارویی می‌شود. مشاوره روانشناختی و رفتاری می‌تواند به شناسایی عوامل روانی مرتبط با بولیمیا کمک کند. درمان دارویی شامل داروهای ضد افسردگی و یا داروهای کاهنده اشتها می‌شود. همچنین، الگوی بهبود خوردن ممکن است شامل تغییر در رفتار خوردن مانند ایجاد یک برنامه تغذیه منظم و سالم، تمرین خوردن به صورت آرام و کنترل تنفس، ایجاد محیط خوردن مطمئن و آرامش بخش و یا ترجیح غذاهای سالم و متنوع باشد.

هدف از درمان بولیمیا، بهبود کیفیت زندگی، بهبود سلامتی، کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های مرتبط با کمبود مواد مغذی، و کمک به شخص برای تغییر رفتارهای ناسالم و بهبود روحی و روانی است.