اختلال خوردن

اختلال خوردن به وضعیتی گفته می‌شود که شخص نمی‌تواند به طور طبیعی و کافی خوراکی‌های لازم برای حفظ سلامتی و رشد را مصرف کند. اختلال خوردن ممکن است شامل عدم تمایل به خوردن، خوردن مقدار کمی از غذا، خوردن غذا به صورت نامتعارف یا خوردن غذاهای مشخص باشد.

اختلال خوردن ممکن است علایم مختلفی داشته باشد، از جمله افزایش یا کاهش وزن، کاهش سطح انرژی، ناراحتی شدید، تنش روانی، نگرانی از وضعیت غذایی خود و یا تغییر در رفتار خوردن.

علل این مشکل ممکن است شامل عوامل فیزیکی مانند بیماری‌های مربوط به دستگاه گوارشی، آسیب به دهان و یا دندان‌ها، بیماری‌های روانی مانند اضطراب، افسردگی، اختلالات خوردن، اضطراب اجتماعی و یا سوء تغذیه باشد.

درمان این مشکل شامل مشاوره و درمان دارویی می‌شود. مشاوره روانشناختی و رفتاری می‌تواند به شناسایی عوامل روانی و رفتاری مرتبط با اختلال خوردن کمک کند. درمان دارویی شامل داروهای ضد اضطراب، ضدافسردگی و یا داروهای تحریکی اشتها می‌شود. همچنین، الگوی بهبود خوردن ممکن است شامل تغییر در رفتار خوردن مانند ایجاد یک برنامه تغذیه منظم و سالم، تمرین خوردن به صورت آرام و کنترل تنفس، ایجاد محیط خوردن مطمئن و آرامش بخش و یا ترجیح غذاهای مورد علاقه باشد.

هدف از درمان آن، بهبود کیفیت زندگی، افزایش وزن، بهبود سلامتی و افزایش رشد است.