اختلال کم‌توجهی- بیش‌فعالی

اختلال کم‌توجهی- بیش‌فعالی (Attention Deficit Hyperactivity Disorder یا ADHD) یک اختلال عصبی است که بیشتر در کودکان شایع است، اما می‌تواند در بزرگسالان هم وجود داشته باشد. این اختلال با توجه ناکافی، بیش فعالی، و در برخی موارد، ناتوانی در کنترل عملکرد بدنی همراه است.

علت اختلال ADHD هنوز به طور دقیق مشخص نشده است، اما به نظر می‌رسد که عوامل ژنتیکی، شیمیایی مغز، و عوامل محیطی مانند مواد مخدر و تغذیه نامناسب می‌توانند در ظهور این اختلال نقش داشته باشند.

علائم اختلال ADHD شامل عدم توجه به جزئیات، عدم توانایی در پایداری توجه، بیش فعالی، بی قراری، ناتوانی در کنترل عملکرد بدنی، بی‌انضباطی، ناتوانی در سازماندهی و برنامه‌ریزی، و ناتوانی در توانایی پایان دادن به کارها می‌شود.

درمان اختلال ADHD شامل درمان دارویی، مشاوره روان‌شناختی، و تغییرات در سبک زندگی و محیط زندگی می‌شود. داروهایی که برای درمان ADHD استفاده می‌شوند، شامل محرک‌های مغزی مانند متیل‌فنیدات و آمفتامین هستند که به کنترل علائم ADHD کمک می‌کنند. همچنین، مشاوره روان‌شناختی به کودکان و بزرگسالان مبتلا به ADHD کمک می‌کند تا با مشکلات خود بهتر کنار بیایند، مهارت‌های مدیریت زمان و سازماندهی را یاد بگیرند، و رفتارهای مثبتی را تقویت کنند. تغییرات در سبک زندگی و محیط زندگی، مانند تنظیم ساعت بیداری و خواب، تغذیه سالم، و تمرین ورزشی منظم هم می‌تواند در بهبود علائم ADHD کمک کند.