اختلال استرس پس از سانحه

اختلال استرس پس از سانحه (Post-Traumatic Stress Disorder – PTSD) یکی از اختلالات شناختی روانی است که بعد از تجربه یک رویداد تلخ و ترسناک به وجود می‌آید. این اختلال ممکن است بر اثر تجربه‌هایی مانند حوادث رانندگی، حوادث نظامی، تجربه خشونت‌آمیز یا آزار جنسی، زلزله، سیل و … به وجود بیاید.

علایم PTSD شامل خلقی ناراحتی، اضطراب، فرار، بی خوابی، تکراری کردن خاطرات ناخوشایند، و شوک و تحلیل در شرایطی که با یادآوری رویدادهای ناگوار همراه است. افراد مبتلا به این اختلال ممکن است با افکار و خاطرات ناخوشایند دست و پنجه نرم کنند و به موجب این افکار و خاطرات ممکن است برای ایجاد فاصله با دیگران و جلوگیری از تجربه مجدد رویداد ناخواسته به اجتناب از محیط‌ها و شرایطی که با یادآوری رویدادهای ناگوار همراه است، روی بیاورند.

درمان PTSD شامل مشاوره و درمان دارویی می‌شود. درمان‌های شناختی-رفتاری و درمان‌های دارویی می‌توانند به فرد کمک کنند تا توانایی مدیریت خود را ارتقاء دهد و به طور مستقل‌تر از افکار و خاطرات ناخوشایند خود زندگی کند. به طور مثال، درمان شناختی-رفتاری می‌تواند به فرد کمک کند تا روش‌های موثری برای کاهش نگرانی و اضطراب خود را یاد بگیرد و درمان دارویی می‌تواند به کنترل علائم خاصی که با PTSD همراه هستند، از جمله افزایش خلقی، اضطراب، و بی‌خوابی کمک کند.