کودکان در دوران کرونا
کودکان در دوران کرونا
کودکان در دوران کرونا دچار چه مشکلاتی میشوند؟
زمانی را در دورانی نه چندان دور تصور کنید. زمانی که بدون ماسک میتوانستید کودک خود را به بیرون ببرید، ساعتهای زیاد در پارکهای شلوغ با او وقت بگذرانید و بدون اسپری کردن مداوم الکل به کودکتان اجازه دهید در دامان طبیعت تجربه کسب کند. زمان زیادی نگذشته اما همین مدت کم برای بسیاری از والدین به سختی و کندی گذشته است.
کودکان در دوران کرونا به سختی توانستهاند به راحتی از محیط پیرامون یاد بگیرند، از زیباییهای طبیعت شگفتزده شوند و احساس خوشحالی کنند.
والدین نگرانند که کودکان در دوران کرونا در نبود محیط فیزیکی کلاس و مدرسه و امکاناتی چون طبیعت نتوانند ساختار طبیعی رشد را پیدا کنند و از نظر پرورش هوشی و هیجانی عقب بمانند.
این روزها
این روزها موارد زیادی وجود دارد که کار را برای بچهها دشوارتر کرده است. و تقریباً کمتر بچهای پیدا میشود که طرفدار مدرسه آنلاین باشد. آنها دلشان برای دیدن دوستانشان و بازی در کنار یکدیگر تنگ شده است.
البته این بدان معنا نیست که کودکان در دوران کرونا باید لزوما زمانشان تلف شود. میتوانیم از این دوره به عنوان فرصتی برای بازگرداندن خلاقیت استفاده کنیم.
زمانی که کودکان خود فکر میکنند، خودشان میبینند، اختراع میکنند و میآفرینند. اما برای استفاده مناسب از این زمان، به فضای زیادی برای درک و بیان احساسات نیز نیاز داریم.
هیچکس نمیتواند این دوران سخت را بدون مشکل، ناامیدی و گاهی ترس پشتسر بگذارد. کودکان در دوران کرونا نیز از این امر مستثنی نیستند.
شیوع ویروس کرونا باعث ایجاد اختلالات اساسی در زندگی روزمره شده و کودکان این تغییرات را عمیقا احساس میکنند. در حالی که بازگشت به مدرسه برای بسیاری از دانشآموزان خوشایند و هیجانانگیز است، اما بسیاری نیز از این موضوع احساس اضطراب یا ترس میکنند.
در اینجا نکاتی وجود دارد که به فرزندانتان کمک میکند برخی از احساسات پیچیدهای را که ممکن است در این دوران با آن روبرو شوند، کنترل کنند.
کودک من از رفتن به مدرسه ترسیده، چگونه میتوانم به او کمک کنم احساس راحتی کند؟
مدرسه حتی در دوران عادی نیز میتواند استرسزا باشد، چه رسد به آن که در یک بیماری همهگیر جهانی مجبور باشیم با این استرسها روبرو شویم.
شما میتوانید با گفتگوی آزاد در مورد اینکه چه چیزی باعث نگرانیاش میشود و صحبت در مورد اینکه احساس اضطراب، احساسی طبیعی است، به او احساس آرامش دهید.
کودکان در کرونا ممکن است عصبی باشند یا تمایلی به حضور در کلاسها نداشته باشند. همچنین به دلیل دوری از دوستان و معلمان نتوانند با فضای مجازی ارتباط بگیرند. ترس از بیماری نیز به مجموع این استرسها اضافه میشود.
نکات مثبت را به کودکان یادآوری کنید. کودکان در کرونا میتوانند در خانه از امکانات رفاهیشان استفاده کنند و بیشتر با شما وقت بگذرانند. میتوانید ساعاتی را به گذراندن وقت برای بازی باهم در نظر بگیرید. بازیهایی که به رشد خلاقیت کودکتان کمک کند.
سعی کنید مرتبا به آنها یادآوری کنید که یادگیری میتواند در هر مکانی اتفاق بیفتد.
مدرسه کودک من حضور در مدرسه و استفاده از لباس محافظ را توصیه میکند. این موضوع باعث میشود کودکم بیشتر عصبی شود. به او چه بگویم؟
با همدلی به این مکالمه نزدیک شوید و بگویید که میدانید او در مورد ویروس کرونا احساس اضطراب میکند، اما صحبت در مورد نگرانیها و احساسات ما مفید و سالم است. کودکان ممکن است ماسک زدن مخصوصاً هنگام دویدن یا بازی را برای خود سخت ناراحتکننده ببینند. شما میتوانید به فرزندان خود اطمینان دهید که بسیاری از بزرگسالان برای کمک به امنیت خانواده شما سخت تلاش میکنند و تأکید کنید که مهم است همه ما اقدامات مراقبتی را برای حفاظت از اعضای آسیبپذیر جامعه خود دنبال کنیم.
چگونه میتوانم فرزندم را تشویق کنم اقدامات احتیاطی (مانند شستن مکرر دست، فاصله فیزیکی و غیره) را رعایت کند؟
یکی از بهترین راهها برای در امان ماندن کودکان از COVID-19 و سایر بیماریها، تشویق ساده به شستشوی منظم دست است. نیازی به ترساندن کودک نیست. به همراه آهنگ مورد علاقه خود آواز بخوانید یا باهم برقصید و یادگیری را به سرگرمی تبدیل کنید.
اطمینان حاصل کنید که حتی اگر میکروبها نامرئی هستند، آنها هنوز میتوانند وجود داشته باشند و باید مراقب بود. وقتی کودکان بفهمند که چرا باید دستهای خود را بشویند، احتمالاً این کار را ادامه میدهند.
همچنین میتوانید به کودکان نشان دهید که چگونه سرفه یا عطسه را با آرنج خود بپوشانند و از آنها بخواهید که اگر احساس میکنند تب، سرفه یا مشکل تنفسی دارند، شما را در جریان بگذارند.
فرزندم احساس انزوا میکند. چگونه میتواند ارتباط بیشتری با کلاس و دوستانش داشته باشد؟
اگر مدرسه فرزندتان همه کلاسها را بهصورت آنلاین تنظیم کرده، کودکتان ممکن است از جدایی از دوستانش مضطرب شده باشد. در تماس بودن با دوستان صمیمی و حتی ملاقاتهای کوتاه فیزیکی با یک یا دو دوست میتواند به گذار کودک از این دوران کمک کند.
اگر مجددا شرایط قرنطینه برای کل جامعه تعیین شد، به کودکتان نیز اطلاع دهید تا او نیز آمادگی خود را برای این تجربه بهدست آورد. برای کسانی که به اینترنت دسترسی دارند، استفاده ایمن و نظارت شده از بازیهای آنلاین، برنامههای رسانههای اجتماعی و گفتگوی ویدیویی میتواند فرصتهای خوبی را برای کودکان فراهم کند تا در خانه با دوستان و اقوام خود ارتباط برقرار کنند، یاد بگیرند و با آنها بازی کنند.
شما میتوانید فرزندان خود را به استفاده از ابزارهای دیجیتالی که باعث تحرک و هیجان آنها میشود تشویق کنید. مانند فیلمهای ورزشی آنلاین برای کودکان و بازیهای ویدیویی که به حرکت بدنی نیاز دارند. بهیاد داشته باشید که در صورت امکان تفریحات آنلاین و فعالیتهای آفلاین، از جمله حضور در طبیعت را متعادل کنید.
چطور میتوانم بفهمم فرزندم چگونه با این موضوع کنار میآید؟
آرام و فعال بودن در مکالمه با کودکان بسیارمهم است. با آنها تماس بگیرید تا ببینید وضعیت آنها چطور است. احساسات آنها بهطور منظم تغییر خواهد کرد و شما باید به آنها نشان دهید که این تغییرات هیجانی اشکالی ندارد.
در تماس بودن یعنی بررسی نیازهای کودک به طور مستقیم و غیرمستقیم. چه در مدرسه و چه در خانه والدین میتوانند كودكان را درگیر فعالیتهای خلاقانه مانند بازی و نقاشی كنند تا به آنها كمك كنند احساسات منفی را ابراز كنند. ابراز احساسات به کودکان کمک میکند تا روشهای مثبتی برای بیان هیجانات دشوار مانند خشم، ترس یا غم و اندوه پیدا کنند.
از آنجا که کودکان اغلب نشانههای عاطفی خود را از بزرگسالان اصلی زندگی خود از جمله والدین و معلمان میگیرند، مهم است که بزرگسالان احساسات خود را به خوبی مدیریت کنند و آرامش خود را حفظ کنند، به نگرانیهای کودکان گوش دهند، با مهربانی صحبت کنند و به آنها اطمینانخاطر دهند.
زورگویی یا قلدری اینترنتی
این پدیده جدید در مورد سوءاستفادههایی است که کودکان زورگو و کنترلگر برای تهدید و ترساندن سایر کودکان از آنها استفاده میکنند. مثلا تهدید برای پخش عکسهای خصوصی، هک کردن و ساختن دورغهای اینترنتی برای افزایش حس اضطراب در کودکان دیگر، از جمله کارهایی است که این زورگوها انجام میدهند.
اگر متوجه شدید کودکتان نگران موضوعی مربوط به زورگویی اینترنتی است، مهم است که به او اطلاع دهید که تنها نیست و همیشه میتواند با شما یا یک فرد بزرگسال مورد اعتماد صحبت کند.
هرچه بیشتر در مورد آزار و اذیت با کودکانتان صحبتکنید، درصورت مشاهده یا تجربه راحتتر موضوعات را برای شما تعریفمیکنند. روزانه با فرزندان در ارتباط باشید و از اوقات آنها در مدرسه و فعالیتهای آنلاین و همچنین احساساتشان بپرسید.
برخی از کودکان ممکن است احساسات خود را بهصورت کلامی ابراز نکنند، بنابراین همچنین باید مراقب هرگونه رفتار مضطرب یا پرخاشگرانه باشید که ممکن است نشانهای از یک مشکل باشد.
همچنین باید فرزندان خود را درگیر گفتگوهای آزاد و صادقانه درباره نحوه ایمن ماندن در اینترنت کنید. با فرزندان خود در مورد اینکه با چه کسی و چگونه ارتباط برقرار میکنند، گفتگوی صادقانه داشته باشید.
اطمینان حاصل کنید
اطمینان حاصل کنید که آنها ارزش تعاملات مهربانانه و حمایتی را درک میکنند. و این بدان معناست که تماس تبعیضآمیز یا نامناسب هرگز قابلقبول نیست.
اگر فرزندانتان هرکدام از این موارد را تجربهکردند، آنها را تشویقکنید که بلافاصله به شما یا یک بزرگسال مورداعتماد اطلاعدهند.
اگر متوجه شدید کودک شما گوشهگیر یا ناراحت است یا از وسایل آنلاین مانند کامپیوتر یا موبایل بیشتر یا کمتر از حد معمول استفاده میکند، هوشیار باشید. این علامت میتواند نشانهای باشد از اینکه به طور آنلاین مورد آزار و اذیت قرار میگیرد.
در نتیجه حفظ ارتباط و تلاش برای رعایت نکات ایمنی و بهداشتی کلید اساسی عبور از بحران است.
درست است که در این مسیر گاه ممکن است شما یا هر یک از اعضای خانوادهتان دچار تجربه هیجانات شدید و آسیبزا شوید، اما بررسی مشکل از ابتدا و تلاش برای تعامل در کنار داشتن حریم خصوصی برای هر یک از اعضا، کمک میکند تا بتوانید با شرایط بهتر کنار بیایید.
