میدازولام Midazolam

توجه

این دارو در کودکان قبل از عمل جراحی یا بیهوشی برای ایجاد خواب‌آلودگی، کاهش اضطراب و از یاد بردن عمل جراحی استفاده می‌شود. این دارو باید در حالی که کودک تحت مراقبت یک متخصص است استفاده شود. همچنین برای استفاده در منزل یا استفاده طولانی مدت نیست.

میدازولام به‌یک دسته از داروها به‌نام بنزودیازپین‌ها تعلق دارد که اثر آرام‌بخشی بر مغز و اعصاب (سیستم عصبی مرکزی) ایجادمی‌کند. تصور می‌شود که میدازولام با افزایش تأثیر یک ماده شیمیایی طبیعی خاص (GABA) در مغز کار می‌کند.

هشدار

میدازولام اعتیادزا است و می‌تواند منجر به مصرف بیش از حد (اوردوز) و مرگ شود. مصرف این دارو با الکل یا داروهای دیگری که باعث خواب‌آلودگی یا مشکلات تنفسی می‌شود (به ویژه مسکن‌های مخدر مانند کدئین، هیدروکدون) ممکن است عوارض جانبی بسیار جدی از جمله مرگ ایجاد کند. برای کاهش این خطرات، پزشک باید از کمترین دوز میدازولام، تجویز را شروع کند و آن را برای یک دوره کوتاه نیز در نظر بگیرد. در هنگام مصرف میدازولام، باید بدانید که چگونه میدازولام مصرف کنید و از مصرف سایر داروها نیز خودداری کنید. در صورت بروز هر یک از این عوارض جانبی بسیار جدی، بلافاصله از کمک پزشکی استفاده کنید: تنفس کند و کم عمق، سبکی سر غیرمعمول، خواب‌آلودگی شدید و سرگیجه، مشکل در بیدار شدن از خواب.

قطع ناگهانی این دارو ممکن است باعث ترک جدی (احتمالاً کشنده) شود، خصوصاً اگر در مدت طولانی یا در دوزهای بالا از آن استفاده کرده باشید. برای جلوگیری از خطرات ترک دارو، پزشک ممکن است دوز شما را به آرامی کاهش دهد. در صورت مشاهده علائم ترک مانند سردرد، مشکل خواب، بی‌قراری، توهم/ گیجی، افسردگی، حالت تهوع یا تشنج سریعاً به پزشک خود بگویید. علائم ترک میدازولام گاهی ممکن است هفته‌ها تا ماه‌ها طول بکشد.

نحوه استفاده از میدازولام

یک متخصص بهداشت روان، دوز شما را تعیین می‌کند. طبق دستور پزشک این دارو را از طریق دهان مصرف کنید. این دارو معمولاً قبل از عمل جراحی یا بیهوشی به‌صورت یک دوز تجویز می‌شود.

دوز مصرفی بر اساس شرایط پزشکی، پاسخ به درمان، وزن و سایر داروهایی است که شاید مصرف می‌کنید.

میدازولام اگرچه به بسیاری از افراد در بهبودشان کمک می‌کند، اما گاهی ممکن است باعث اعتیاد شود. درصورت ابتلا به اختلال مصرف‌مواد (مانند استفاده بیش از حد یا اعتیاد به موادمخدر/ الکل) این خطر ممکن‌است بیشتر باشد. دوز خود را بدون مشورت با پزشک افزایش ندهید و به مدت زمان طولانی‌تر از زمان تجویز، استفاده نکنید. اگر متوجه شدید دارو دیگر تاثیری در بهبودی شما ندارد، با پزشکتان صحبت کنید. طبق دستور پزشک، دارو را به موقع قطع کنید.

در حین درمان با این دارو از خوردن گریپ فروت یا نوشیدن آب گریپ فروت خودداری کنید، مگر اینکه پزشک خلاف این امر را به شما دستور دهد. گریپ فروت می‌تواند مقدار برخی از داروها را در جریان خون افزایش دهد. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.

عوارض جانبی

حالت تهوع، استفراغ، گیجی یا خواب‌آلودگی ممکن است رخ دهد. در صورت تداوم یا بدتر شدن هر یک از این عوارض، بلافاصله به پزشکتان اطلاع دهید.

به‌یاد داشته باشید که پزشک این دارو را برای شما تجویز کرده است زیرا او قضاوت کرده که سود شما از مصرف این دارو، بسیار بیشتر از خطر عوارض جانبی آن است. بسیاری از افرادی‌که از این دارو استفاده می‌کنند عوارض‌جانبی جدی ندارند.

در صورت بروز هریک از این عوارض‌جانبی جدی، بلافاصله به پزشکتان اطلاع دهید: تغییرات ذهنی/ خلقی (مثلا تحریک‌پذیری، رفتار پرخاشگرانه)، حرکات غیرقابل کنترل (مثلا لرزش)، ضربان قلب آهسته یا سریع، تغییرات بینایی (مثلا تاری دید).

درصورت بروز هریک از این عوارض‌جانبی بسیارجدی، بلافاصله از کمک پزشکی استفاده‌کنید: بیهوش شدن، تنفس سریع یا آهسته و کم‌عمق.

واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله موارد زیر، به پزشکتان اطلاع دهید و کمک پزشکی بخواهید: اگزما، خارش/ تورم (به‌خصوص صورت/ زبان/ گلو)، سرگیجه شدید، مشکل تنفسی.

مواردی که در بخش‌های بالا ذکر شد، لیست کاملی از عوارض‌جانبی احتمالی نیست. اگر متوجه عوارض دیگری شدید که در بالا ذکر نشده، حتما با پزشکتان تماس بگیرید.

موارد احتیاط

قبل از مصرف میدازولام، در صورتی‌که به آن یا به سایر بنزودیازپین‌ها (مثلا دیازپام) حساسیت دارید یا اگر مبتلا به انواع دیگری از آلرژی­‌ها هستید، در این‌باره با پزشکتان صحبت‌کنید. این دارو ممکن‌است شامل مواد غیرفعالی باشد که موجب واکنش‌­های آلرژیک یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت‌کنید.

اگر شرایط پزشکی خاصی دارید، این دارو نباید استفاده شود. قبل از استفاده از این دارو، در صورت داشتن: گلوکوم (زاویه باز) با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.

قبل از استفاده از این دارو، سابقه پزشکی خود را به پزشک اطلاع دهید. به‌خصوص: سابقه شخصی یا خانوادگی گلوکوم یا آب‌سیاه چشم (نوع زاویه باز)، مشکلات قلبی (مانند نارسایی قلبی)، بیماری کلیوی، بیماری کبدی، مشکلات تنفسی (مثلا بیماری انسدادی مزمن ریوی-COPD، آپنه خواب)، سابقه شخصی یا خانوادگی اختلال مصرف مواد (مانند استفاده بیش از حد یا اعتیاد به مواد مخدر/ الکل).

این دارو ممکن‌است شما را خواب‌آلود یا دچار سرگیجه کند. تا زمانی‌که احساس خواب‌آلودگی دارید، از رانندگی، استفاده از ماشین‌آلات و کارهایی که نیاز به هوشیاری دارند، خودداری کنید. همچنین از مصرف نوشیدنی‌های الکلی نیز خودداری کنید. در صورت استفاده از ماری‌جوانا (شاهدانه) با پزشکتان صحبت‌کنید.

قبل از انجام هرگونه عمل جراحی، تمامی محصولات مورد استفاده‌تان (از جمله داروهای تجویزشده، داروهای بدون‌نسخه و محصولات گیاهی) را به پزشک یا دندانپزشک خود بگویید.

نوزادان و کودکان کمتر از 3 سال با استفاده از داروهایی برای آرام بخشی یا بیهوشی (از جمله میدازولام) برای اقدامات جراحی ممکن است در معرض خطر رشد کند مغز باشند. در مورد خطرات و مزایای این دارو با پزشکتان صحبت کنید.

این دارو برای استفاده در دوران بارداری توصیه نمی‌شود. این دارو ممکن است به نوزاد متولدنشده آسیب‌برساند. نوزادان متولد شده از مادرانی که برای مدت طولانی از این دارو استفاده کرده‌اند، دچار علائم ترک مانند مشکلات تحریک‌پذیری، استفراغ یا اسهال یا گریه مداوم و غیرطبیعی شدند. برای جزئیات بیشتر با دکتر خود مشورت کنید.

این دارو به شیر مادر منتقل می‌شود. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.

تداخلات دارویی

تداخلات دارویی ممکن است نحوه عملکرد داروهای شما را تغییر دهد یا خطر ابتلا به عوارض‌جانبی جدی را افزایش‌دهد. مقاله حاضر شامل فهرستی جامعی از همه تداخلات دارویی احتمالی نیست. لیستی از تمام موادی که مصرف‌می‌کنید (شامل داروهای بدون‌نسخه و محصولات‌گیاهی) تهیه‌کنید و آن را با پزشکتان به اشتراک بگذارید. بدون تأیید پزشک، دوز داروها را شروع، قطع یا تغییر ندهید.

برخی از محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از: دلاواردین، ​​مهارکننده‌های پروتئاز HIV (مثلا ریتوناویر، ساکویناویر، آتازاناویر)، لونافارنیب، سدیم اکسی بات.

سایر داروها می توانند در از بین بردن میدازولام از بدن تأثیر بگذارند، که ممکن است بر عملکرد میدازولام تأثیر بگذارد. مثلا می‌توان به ضد قارچهای آزول (مانند ایتراکونازول، کتوکونازول)، آنتی‌بیوتیک‌های ماکرولاید (مانند اریترومایسین)، سایمتیدین، ​​ریفامایسین‌ها (مانند ریفابوتین، ریفامپین)، گل راعی، داروهای ضد تشنج خاص (مانند کاربامازپین، بلوکه کننده‌های کانال کلسیم) (مانند دیلتیازم، وراپامیل)، SSRIهای خاص (مانند فلوکستین، فلووکسامین)، نفازودون، کنیوپتان، و غیره اشاره نمود.

در صورت مصرف این دارو با سایر محصولات که ممکن است باعث خواب‌آلودگی یا مشکلات تنفسی شود، ممکن است خطر عوارض جانبی جدی (مانند تنفس آرام/ کم عمق، خواب‌آلودگی شدید/ سرگیجه) افزایش یابد. در صورت استفاده از سایر محصولاتی که باعث خواب‌آلودگی می‌شوند از جمله مسکن‌های مخدر یا تسکین‌دهنده‌های سرفه (مانند کدئین، هیدروکدون)، الکل، ماری‌جوانا (شاهدانه)، آنتی‌هیستامین‌ها (مانند ستیریزین، دیفن هیدرامین)، داروهای خواب یا اضطراب (مانند آلپرازولام، لورازپام، زولپیدم)، شل‌کننده‌های عضلانی (مانند کاریزوپرولول، سیکلوبنزپرین)، با پزشک خود مشورت کنید.

برچسب روی تمام داروهای خود را بررسی کنید (مانند محصولات آلرژی یا سرفه و سرماخوردگی). زیرا ممکن‌است حاوی موادی باشند که باعث خواب آلودگی می‌شوند. می‌توانید از داروساز نحوه استفاده مطمئن داروها را بپرسید.

اوردوز یا مصرف بیش از حد

اگر دارو را اشتباهاً بیش از حد مصرف کردید و علائم جدی مانند از احساس بیهوشی یا مشکل تنفسی شدید دارید، با اورژانس یا پزشکتان تماس بگیرید. علائم مصرف بیش از حد ممکن است شامل: خواب‌آلودگی، گیجی و از دست دادن هماهنگی باشد.

نکات

میدازولام را به افراد دیگر ندهید. اشتراک آن با دیگر افراد خلاف قانون است.

این دارو فقط برای وضعیت فعلی شما تجویز شده است. بعداً از میدازولام برای شرایط دیگری استفاده نکنید، مگر اینکه توسط پزشک گفته شود. در این صورت ممکن است داروی متفاوتی لازم باشد.

آزمایشات آزمایشگاهی یا پزشکی (مثلا تنفس، فشار خون، ضربان قلب) باید به صورت دوره‌ای انجام شود تا پیشرفت شما کنترل شود یا عوارض جانبی بررسی شود. برای جزئیات بیشتر با پزشکتان مشورت کنید.

شرایط نگهداری

این دارو در بیمارستان، کلینیک یا مطب پزشک به بیمار داده می‌شود و در خانه نگهداری نمی‌شود.