طلاق والدین تک فرزند
والدین تک فرزند مسئولیت‌های ویژه‌ای دارند. در حالی که برخی ممکن است انرژی‌ای که والدین روی یک کودک می‌گذارند را کمتر و آسان‌تر بدانند، اما این بدان معنا نیست که در عمل ساده‌تر است. این مورد می‌تواند به ویژه در صورتی آشکار شود که والدین تصمیم به جدایی و طلاق داشته باشند.
همه کودکان ممکن است در کنار آمدن با طلاق والدینشان با مشکل مواجه شوند، با این حال تک فرزند احتمالا با چالش‌های خاص و منحصر به فردی در موقعیت خانوادگی‌اش مواجه می‌شود. همین امر ممکن است در مورد والدین تک فرزند نیز صدق کند. بنابراین برخی از این چالش‌هایی که والدین و فرزندان در این خانواده‌ها با آن مواجه هستند، چه می‌باشند؟
چالش‌های منحصر به فرد تجربه‌شده در خانواده‌های تک فرزند
بزرگ شدن به عنوان تنها فرزند خانواده می‌تواند بسیار خاص باشد. پیوند ایجاد شده بین والدین و تنها فرزندشان منحصر به فرد است – و هر چیزی که تهدیدی برای قطع این ارتباط باشد – می‌تواند ترسناک و وحشت‌انگیز به نظر برسد.
وقتی والدین یک خانواده‌ی تک فرزند تصمیم به جدایی می‌گیرند، در واقع جنبه‌ای از پیوند ایجاد شده بین سه عضو خانواده خود را می‌شکنند. ممکن است تک فرزندی احساس مسئولیت کند که از هر دو والدین خود مراقبت کند، و از طرفی مطمئن هم نیست که چگونه این احساس وظیفه برای مراقبت از والدین خود را در میان احساسات آنها نسبت به این وضعیت مدیریت کند.
تک فرزند همیشه امیدش به والدینش است که می‌تواند در همه حال به آنها تکیه کند، اما در شرایط طلاق ممکن است احساس کند که نمی‌تواند مانند گذشته در مورد همه‌چیز با والدینش تماس بگیرد. در این میان، تک فرزند ممکن است احساس انزوا کند، گویی هردو متحدش را از دست داده است.
کمک به تک فرزند برای رویارویی با طلاق والدینش
حتی زمانی که خانواده‌ها با این چالش‌ها روبرو هستند، استراتژی‌هایی وجود دارد که والدین تک فرزند می‌توانند برای کمک به پیشرفت خود و فرزندشان از آنها استفاده کنند. برای والدین، در اینجا هفت نکته وجود دارد که باید آنها را در نظر بگیرند.
۱- با هم در مورد طلاق با فرزندتان صحبت کنید
به عنوان یک خانواده، در مورد تغییراتی که قرار است رخ دهد، صحبت کنید. قطعا گفتگوی آسانی نخواهد بود، اما انجامش به صورت گروهی اولین قدم مثبت در این فرآیند است.
سن فرزندتان نقش مهمی در میزان تصمیم شما برای گفتن طلاق خود در طول این گفتگو دارد. حداقل، جزئیات اولیه‌ای را که باید درباره اتفاقات بعدی بداند، مانند محل زندگی و زمانی که هریک از شما را ببیند، به فرزندتان بگویید.
شاید مهمتر از همه، این موضوع باشد که به کودکتان بفهمانید حتی اگر همه‌تان دیگر باهم زندگی نمی‌کنید، اما هنوز یک تیم هستید و هردو به عشق ورزیدن و مراقبت از زندگی فرزندتان ادامه خواهید داد.
۲- یک روال ایجاد کنید
هنگامی که یک برنامه زمانی را تنظیم کردید، به آن پایبند باشید. یک روال بر اساس آن برنامه بسازید. انجام این کار به کودکتان کمک می‌کند تا روال جدید بین دو خانه را درک کند و همچنین درک آنچه را که باید انتظار داشته باشد، آسان‌تر می‌کند.
همچنین تمام تلاش خود را بکنید تا فرزندتان در همان مدرسه قبلی درس بخواند، به همان فعالیت‌ها برود و دوستانی را که قبل از طلاق وجود داشته‌اند، ببیند. در حالی که این تغییر (طلاق گرفتن شما) به طور عمده بر زندگی آنها تأثیر گذاشته است، اما اجازه ندهید آنها را از چیزهایی که خارج از خانه از آنها لذت می‌بردند دور کند.
۳- فرزندتان را تشویق کنید تا زمانی را با دوستانش بگذراند
با نداشتن خواهر و برادر، ممکن است برای فرزندتان دشوار باشد که احساساتش را در خانه به طور کامل بیان کند. دوستان فرزند شما یک سیستم حمایتی منحصربه‌فرد ارائه می‌کنند که تنها در تعامل با افرادی که والدین آنها نیستند و به سن آنها نزدیک‌تر هستند، می‌توان آن را یافت.
به فرزندتان اجازه دهید وقتش را با دوستانش در خانه شما و همچنین در جاهای دیگر بگذراند، زیرا ممکن است تفریح با دوستان در محیط‌های مختلف باعث آرامشش شود.
۴- پیوندی که فرزندتان با هردو والدین دارد را تقویت کنید
فقط به این دلیل که شما طلاق گرفته‌اید به این معنی نیست که ارتباطات خاصی که هردوی شما با فرزندتان برقرار می‌کنید، باید از بین برود. وقتی هر کدامتان با فرزندتان هستید، کارهایی را انجام دهید که همیشه باهم انجام می‌دادید.
همیشه به فرزندتان یادآوری کنید که هم شما و هم والد دیگرش، او را دوست دارید و از او مراقبت می‌کنید.
۵- صادق باشید، اما مراقب باشید که اطلاعات زیادی را با فرزندتان در میان نگذارید
ممکن است والدین و تنها فرزندشان به راحتی به یکدیگر اعتماد کنند، اما والدین باید مراقب باشند جزئیاتی را که می‌تواند بار و اندوه بزرگی برای آنها ایجاد کند، بیش از حد با فرزندشان در میان نگذارند. در مورد آنچه که در رابطه با طلاق یا در مورد پدر و مادرش به فرزندتان می‌گویید، مراقب باشید. این مکالمات را تا جایی که می‌توانید مثبت نگه دارید.
همچنین، بیش از حد از فرزندتان در مورد والد دیگرش سؤال نپرسید. این مسئولیت آنها نیست که در مورد فعالیت والد دیگرش به شما گزارش دهند. اطمینان حاصل کنید که مکالمات شما همچنان صادقانه و آزاد است، البته بدون اینکه زیاد از آن دور شوید.
۶- بگذارید بزرگسالان دیگری که در زندگی فرزندتان نقش دارند، بدانند چه اتفاقی در حال رخ دادن است
ممکن است دشوار باشد که به دیگران در مورد وضعیت فعلی خانواده‌تان بگویید. اما صحبت کردن با افراد مهم دیگر در زندگی فرزندتان، به آنها بینشی می‌دهد که بتوانند علت هر رفتار غیرعادی کودکتان را درک کنند. و تلاش کنند بهتر به موضوع رسیدگی کنند.
صحبت با معلمان، مربیان، مشاوران، والدین دوستان نزدیک کودکتان و هر بزرگسال دیگری که به طور منظم با فرزند شما وقت می‌گذراند را فراموش نکنید. در حالی‌که این افراد نیازی به دانستن تمام جزئیات آنچه در حال وقوع است ندارند، اما وجود یک سیستم حمایتی برای فرزندتان، می‌تواند بسیارمفید باشد.
۷- برای فرزندتان، فردی مثبت باشید
این شرایط برای شما و همچنین فرزندتان دشوار است، اما فرزندتان به شما نیاز دارد که به او محبت و از او حمایت کنید. البته در صورتی که بیش از حد به او تکیه کنید، بار سنگین‌تری برای فرزندتان ایجاد می‌کنید.
در کنار فرزندتان، قوی و مثبت بمانید. ممکن است برای ساده‌تر باشد که از راه‌های دیگری مانند دوستان نزدیک یا اقوام به دنبال حمایت باشید. همچنین شاید بهتر باشد که برای حمایت بیشتر، با یک متخصص مانند مشاور یا درمانگر تماس بگیرید.
طلاق هرگز برای هیچ خانواده‌ای آسان نیست و خانواده‌های تک فرزند ممکن است متوجه چالش‌های متفاوتی شوند که منحصر به موقعیت آنهاست. با اذعان به فشارهای منحصر به فردی که خانواده شما با آن مواجه است و در نظر گرفتن استراتژی‌هایی برای کمک به خانواده‌تان برای پیشرفت در مسیری سالم، زمینه‌ی سلامت روانی و موفقیت خانواده‌تان را در آینده فراهم خواهید کرد.
منبع:
https://www.ourfamilywizard.com/blog/helping-only-child-through-divorce
