درمان افسردگی در افراد مسن

افسردگی در افراد مسن

افسردگی در افراد مسن شایع است و این موضوع به‌معنای طبیعی بودن آن نیست. افسردگی در اواخر عمر حدود ۶ میلیون آمریکایی ۶۵ سال به بالا را تحت‌تأثیر قرار می،دهد، اما فقط ۱۰٪ از آنها افسردگی را درمان می‌کنند. دلیل احتمالی این است که افراد مسن غالباً علائم افسردگی را متفاوت نشان می‌دهند. افسردگی در افراد مسن همچنین با اثرات بیماری‌های متعدد و داروهای مورد استفاده برای درمان آنها اشتباه گرفته می‌شود.

آیا افسردگی در سالمندان با افسردگی در جوانان متفاوت است؟

افسردگی بر افراد مسن متفاوت از افراد جوان تأثیر می‌گذارد. در افراد مسن افسردگی اغلب با سایر بیماری‌ها و معلولیت‌های پزشکی اتفاق می‌افتد و مدت بیشتری ادامه دارد.

افسردگی در افراد مسن با افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و افزایش خطر مرگ ناشی از بیماری همراه است. مطالعات انجام شده روی بیماران یک آسایشگاه که در آن افراد سالمند مبتلا به بیماری‌های جسمی نگهداری می‌شدند، نشان داد که وجود افسردگی احتمال مرگ ناشی از آن بیماری‌ها را به‌میزان قابل‌توجهی افزایش می‌دهد. افسردگی همچنین با افزایش خطر مرگ پس از تجربه یک حمله قلبی نیز همراه است. به‌همین دلیل، اطمینان از ارزیابی و درمان یک فرد مسن حتی اگر افسردگی خفیفی را تجربه می‌کند، مهم است.

با استفاده از یک سری پرسش‌های استاندارد، پزشک عمومی می‌تواند غربالگری موثر برای افسردگی را ارائه دهد و زمینه برای امکان تشخیص و درمان بهتر فراهم شود. پزشکان در هر دوره معاینه پزشکی می‌توانند این ارزیابی را نیز انجام دهند. این ارزیابی می‌تواند در هنگام ویزیت برای یک بیماری مزمن یا ویزیت چکاپ دوره‌ای اتفاق بیفتد.

افسردگی همچنین خطر خودکشی را به‌ویژه در مردان مسن افزایش می‌دهد. میزان خودکشی در افراد ۸۰ تا ۸۴ سال بیش از دو برابر جمعیت عمومی است. انستیتوی ملی بهداشت روان، افسردگی در افراد ۶۵ سال به بالا را یک مشکل عمده بهداشت عمومی می‌داند.

علاوه بر این، افزایش سن اغلب با از دست دادن سیستم‌های حمایت اجتماعی به‌دلیل مرگ همسر یا خواهر و برادر، بازنشستگی یا جابجایی محل سکونت همراه است. به‌دلیل تغییر در شرایط یک فرد مسن و این واقعیت که انتظار می‌رود افراد مسن سرعت زندگی خود را کم کنند، پزشکان و خانواده ممکن است علائم افسردگی را به درستی تشخیص ندهند. در نتیجه، درمان موثر اغلب به تأخیر می‌افتد و بسیاری از افراد مسن را مجبور به مبارزه غیرضروری با افسردگی می‌کند.

عوامل خطر برای افسردگی در سالمندان چیست؟

عواملی که خطر افسردگی در افراد مسن را افزایش می‌دهد عبارتند از:

• زن بودن، مجرد بودن، مطلقه یا بیوه بودن
• فقدان شبکه اجتماعی حمایتی
• وقایع استرس‌زای زندگی

شرایط جسمی مانند سکته، فشار خون بالا، فیبریلاسیون دهلیزی، دیابت، سرطان، زوال عقل و درد مزمن، احتمال افسردگی را بیشتر می‌کند. علاوه بر این، عوامل خطر زیر برای افسردگی در افراد مسن دیده می‌شود:

• داروهای خاص یا ترکیبی از داروها
• آسیب دیدگی بدن (ناشی از قطع عضو، جراحی سرطان یا حمله قلبی)
• سابقه اختلال افسردگی اساسی در خانواده
• ترس از مرگ
• زندگی در تنهایی، انزوای اجتماعی
• بیماری‌های دیگر جسمی
• اقدام به خودکشی در گذشته
• وجود درد مزمن یا شدید
• سابقه قبلی افسردگی
• از دست دادن اخیر یکی از عزیزان
• سوء مصرف مواد

اسکن مغزی از افرادی که اولین افسردگی خود را در سنین پیری تجربه می‌کنند، اغلب نقاطی از مغز را نشان می‌دهد که ممکن است جریان خون کافی در قسمت‌هایی که سال‌ها فشار خون کافی داشته‌اند را دریافت نکنند. تغییرات شیمیایی در سلول‌های مغزی ممکن است احتمال افسردگی جدا از هرگونه استرس در زندگی را افزایش دهد.

چه مشکلاتی در درمان افسردگی سالمندان تأثیرگذار است؟

احساس شرم مربوط به بیماری‌های روحی و روانی حتی در میان افراد مسن قدرتمندتر از افراد جوان است. این احساس شرم می‌تواند سالمندان را از تایید داشتن افسردگی برای خودشان باز دارد. افراد مسن و خانواده‌های آنها نیز ممکن است بعضی اوقات اشتباهاً علائم افسردگی را به‌عنوان واکنش‌های «طبیعی» به فشارهای زندگی، از دست دادن‌ها یا روند پیری تشخیص دهند.

همچنین افسردگی ممکن است در قالب شکایت‌های جسمی و نه علائم روانی بیان شود. این موضوعات درمان مناسب را به تأخیر می‌اندازند. علاوه بر این، افراد مسن افسرده ممکن است افسردگی خود را گزارش نکنند، زیرا آنها به اشتباه معتقدند که امیدی به کمک برایشان وجود ندارد.

افراد مسن همچنین به‌دلیل عوارض جانبی یا هزینه‌ها ممکن است تمایلی به مصرف داروهای خود نداشته باشند. علاوه بر این، داشتن برخی بیماری‌های دیگر همزمان با افسردگی می‌تواند در اثر مصرف داروهای ضدافسردگی تداخل ایجاد کند. اعتیاد به الکل و سوءمصرف مواد ممکن است باعث افسردگی یا بدتر شدن آن شود و در درمان موثر تداخل ایجاد کند. حوادث ناخوشایند زندگی از جمله مرگ خانواده یا دوستان، فقر و انزوا نیز می‌تواند بر انگیزه فرد برای ادامه درمان تأثیر بگذارد.

راه‌های درمان افسردگی در افراد مسن

چندین گزینه درمانی برای افسردگی در دسترس است. این روش‌ها شامل دارودرمانی، روان‌درمانی یا مشاوره یا سایر اشکال جدیدتر تحریک مغز (مانند تحریک مغناطیسی تکراری جمجمه‌ای (rTMS)) هستند. گاهی اوقات، ممکن است ترکیبی از این روش‌های درمانی استفاده شود. گزینه‌ای که پزشک ممکن است توصیه کند به نوع و شدت علائم افسردگی، درمان‌های گذشته و سایر بیماری‌های پزشکی فرد بستگی دارد.

داروهای ضدافسردگی چگونه افسردگی در افراد مسن را تسکین می‌دهند؟

مطالعات نشان داده است که گرچه داروهای ضدافسردگی در افراد سالمند می‌توانند مفید باشند، اما ممکن است تاثیری مشابه دارودرمانی برای افراد بزرگسال و جوان نداشته باشد. همچنین خطر عوارض جانبی یا تداخل‌های احتمالی با سایر داروها باید به‌دقت بررسی شود. به عنوان مثال، برخی از داروهای ضدافسردگی قدیمی مانند آمی‌تریپتیلین و ایمی‌پرامین می‌توانند آرام‌بخش باشند، اما در عین حال ممکن است باعث سردرد و سرگیجه شوند یا هنگام ایستادن فرد باعث افت فشار خون ناگهانی شوند که می‌تواند منجر به افتادن و شکستگی قسمتی از بدن شود.

شروع اثرگذاری داروهای ضدافسردگی ممکن است به مدت زمان بیشتری نسبت به افراد بزرگسال نیاز داشته باشد و از آنجا که افراد مسن نسبت به داروها حساسیت بیشتری دارند، پزشکان ممکن است در ابتدا دوزهای پایین را تجویز کنند. به‌طور کلی، طول دوره درمان افسردگی در افراد مسن بیشتر از بیماران جوان است.

آیا روان‌درمانی می‌تواند به رفع افسردگی در افراد مسن کمک کند؟

بیشتر افراد افسرده، حمایت خانواده و دوستان، مشارکت در گروه‌های خودیاری و پشتیبانی و روان‌درمانی را مفید می‌دانند. روان‌درمانی به‌ویژه برای کسانی که استرس‌های اساسی زندگی را تحمل کرده‌اند (مانند از دست دادن دوستان و خانواده، جابجایی در زندگی و مشکلات سلامتی) یا کسانی که ترجیح نمی‌دهند دارو مصرف کنند و فقط علائم خفیف تا متوسط ​​دارند، بسیار مفید است. همچنین برای افرادی که به‌دلیل تجربه عوارض جانبی، تداخل با سایر داروها یا سایر بیماری‌های پزشکی نمی‌توانند دارو مصرف کنند، اثرگذار خواهد بود.

روان‌درمانی در افراد مسن می‌تواند طیف وسیعی از پیامدهای منفی عملکردی و اجتماعی افسردگی را برطرف کند. بسیاری از پزشکان استفاده از روان‌درمانی را همراه با داروهای ضدافسردگی توصیه می‌کنند.

منبع:

https://www.webmd.com/depression/guide/depression-elderly#3