آیا دارو ضد اضطراب مصرف کنم

دارو ضد اضطراب 

آیا داروهای ضداضطراب برای شما مناسب هستند؟ در مورد عوارض جانبی رایج، خطرات، نحوه مصرف دارو ضد اضطراب با مسئولیت، از جمله بنزودیازپین‌ها مانند زاکس، بتابلاکرها، هیدروکسی‌زین و داروهای ضد افسردگی یاد بگیرید.

نقش دارو برای از بین بردن اضطراب و استرس

وقتی که از پانیک دلخراش، فلج شدن از ترس یا خسته شدن از یک شب بی‌خوابی که با نگرانی سپری می‌شود، غرق می‌شوید، تقریباً هر کاری برای بهبود انجام خواهید داد. شکی نیست که وقتی اضطراب ناتوان کننده است، دارو کمک می‌کند. اما آیا دارو برای از بین بردن استرس همیشه بهترین پاسخ است؟

انواع مختلفی از داروها در درمان اختلالات اضطرابی استفاده می‌شود، از جمله داروهای ضداضطراب سنتی مانند بنزودیازپین‌ها (معمولاً برای استفاده کوتاه مدت تجویز می‌شود) و گزینه‌های جدیدتر مانند داروهای ضدافسردگی SSRIها (اغلب به عنوان یک راه‌حل اضطراب طولانی مدت توصیه می‌شود). این داروها می‌توانند به طور موقت تسکین دهند، اما همچنین با عوارض جانبی و نگرانی‌های ایمنی همراه هستند، برخی از آن‌ها قابل توجه می‌باشند.

این داروها همچنین به عنوان درمان محسوب نمی‌شوند. در واقع، سؤالات زیادی در مورد اثربخشی بلند مدت آن‌ها وجود دارد. طبق گفته آکادمی پزشکان خانواده آمریکا، بنزودیازپین‌ها اثر ضداضطراب درمانی خود را پس از ۴ تا ۶ ماه استفاده منظم از دست می‌دهند. یک تجزیه و تحلیل اخیر گزارش شده در JAMA Psychiatry، نشان داد که اثربخشی SSRIها در درمان اضطراب بیش از حد ارزیابی شده است و در برخی موارد بهتر از دارونما نیست.

به علاوه، این بسیار دشوار خواهد بود که داروهای اضطراب را بدون ترک‌های دشوار، از جمله بازگشت اضطراب که می‌تواند از مشکل اصلی‌تان بدتر باشد، ترک کنید.

من به کمک نياز دارم و الان هم به آن نياز دارم

پس اگر شما رنج می‌کشيد، اين برایتان چه معنایی دارد؟ حتی وقتی که تسکین اضطراب با عوارض جانبی و خطرات همراه است، هنوز هم می‌تواند در زمانی که وحشت و ترس زندگیتان را کنترل می‌کند، مانند یک عمل عادلانه به نظر برسد.

نکته مهم این است که زمان و مکان مشخصی برای داروهای اضطراب وجود دارد. اگر اضطراب شدیدی دارید که توانایی عملکردتان را مختل می‌کند، دارو می‌تواند مفید باشد؛ به ویژه به عنوان یک درمان کوتاه مدت. با این حال، بسیاری از افراد از داروهای ضداضطراب استفاده می‌کنند، در حالی که مشاوره، ورزش یا سایر استراتژی‌های خودیاری نیز به همان اندازه یا بهتر کار می‌کنند و معایب مورد نظر را ندارند.

داروهای اضطراب علائم را کاهش می‌دهند، اما برای همه مناسب نیستند و تنها پاسخ موجود نمی‌باشند. این به شما بستگی دارد که گزینه‌های خود را ارزیابی کنید و تصمیم بگیرید که چه چیزی برایتان بهتر است.

بنزودیازپین‌ها برای اضطراب

بنزودیازپین‌ها (که همچنین به عنوان آرام‌بخش شناخته می‌شوند)، گسترده‌ترین نوع داروی تجویز شده برای اضطراب هستند. داروهایی مانند زاناکس (آلپرازولام)، کلونوپین (کلونازپام)، والیوم (دیازپام) و آتیوان (لورازپام) به سرعت کار می‌کنند و معمولاً در عرض ۳۰ دقیقه تا یک ساعت موجب تسکین می‌شوند.

این باعث می‌شود که آن‌ها در هنگام حمله پانیک یا یک دوره اضطراب بسیار مؤثر باشند. با این حال، این داروها از نظر جسمی اعتیادآور هستند و برای درمان طولانی مدت توصیه نمی‌شوند.

بنزودیازپین‌ها با کند کردن سیستم عصبی کار می‌کنند و به شما کمک می‌کنند تا هم از نظر جسمی و هم از نظر ذهنی آرام شوید. اما این امر همچنین می‌تواند منجر به عوارض جانبی ناخواسته شود. هر چه دوز دارو بالاتر باشد، معمولاً عوارض جانبی شدیدتر هستند؛ اگرچه برخی از افراد حتی در دوزهای کم احساس خواب آلودگی، گیجی و عدم هماهنگی می‌کنند. این امر باعث ایجاد مشکلات در کار، مدرسه یا فعالیت‌های روزمره مانند رانندگی می‌شود. چنین تأثیری از دارو ممکن است تا روز بعد ادامه یابد.

عوارض جانبی رایج بنزودیازپین‌ها عبارتند از:

• خواب آلودگی
• سرگیجه
• تعادل یا هماهنگی ضعیف
• گفتار مبهم
• مشکل در تمرکز
• مشکلات حافظه
• سردرگمی
• ناراحتی معده
• سردرد
• تاری دید

بنزودیازپین‌ها می‌توانند افسردگی را بدتر کنند

بر اساسFDA ، بنزودیازپین‌ها موارد افسردگی قبلی را بدتر می‌کنند و مطالعات اخیر نشان می‌دهد که آن‌ها ممکن است به طور بالقوه منجر به افسردگی مقاوم در برابر درمان شوند. علاوه بر این، بنزودیازپین‌ها می‌توانند باعث بی‌تفاوتی یا بی‌حسی عاطفی شوند و افکار و احساسات خودکشی را افزایش دهند.

نگرانی‌های ایمنی داروی بنزودیازپین

بنزودیازپین‌ها معمولاً برای استفاده طولانی مدت توصیه نمی‌شوند زیرا نگرانی‌های ایمنی و خطر سوءاستفاده در هنگام ایجاد مقاومت نسبت به دارو افزایش می‌یابد.

وابستگی و ترک اعتیاد به دارو

هنگامی که بنزودیازپین‌ها به طور منظم مصرف می‌شود، منجر به وابستگی فیزیکی و تحمل می‌شوند، با دوزهای فزاینده‌ای که برای تسکین اضطراب مشابه با گذشته مورد نیاز است. این روند به سرعت اتفاق می‌افتد، معمولاً در عرض چند ماه، اما گاهی اوقات در کمتر از چند هفته.

اگر به طور ناگهانی مصرف داروهای خود را متوقف کنید، ممکن است علائم شدید ترک مانند موارد زیر را تجربه کنید:

• افزایش اضطراب، بی‌قراری و لرزش.
• بی‌خوابی، سردرگمی و درد معده.
• افسردگی، سردرگمی و حملات پانیک.
• تپش قلب، تعریق و در موارد شدید، تشنج.

بسیاری از افراد علائم ترک را با بازگشت وضعیت اضطراب اصلی خود اشتباه می‌گیرند و باعث می‌شود فکر کنند که باید دارو را دوباره شروع کنند. کاهش تدریجی دارو به حداقل رساندن واکنش ترک کمک می‌کند.

تداخلات دارویی و مصرف بیش از حد

در حالی که بنزودیازپین‌ها در صورت مصرف، فقط گاهی اوقات و در دوزهای کوچک نسبتاً بی‌خطر هستند، اما در ترکیب با سایر داروهای افسردگی سیستم عصبی مرکزی می‌توانند خطرناک و حتی کشنده باشند. همیشه قبل از ترکیب داروها با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید.

بنزودیازپین‌ها را با الکل نخورید. هنگامی که این دارو با الکل مخلوط می‌شود، ممکن است منجر به مصرف بیش از حد شود که کشنده می‌باشد.

این دارو را با مسکن یا قرص خواب مخلوط نکنید. مصرف بنزودیازپین‌ها با مسکن درد تجویز شده یا قرص‌های خواب‌آور نیز می‌تواند منجر به مصرف بیش از حد و کشنده شود.

آنتی‌هیستامین‌ها اثرات خود را تقویت می‌کنند. آنتی‌هیستامین‌ها که در بسیاری از داروهای بدون نسخه خواب، سرماخوردگی و آلرژی یافت می‌شوند، به تنهایی آرام‌بخش هستند. هنگام مخلوط کردن چنین داروهایی با بنزودیازپین‌ها محتاط باشید تا از اثر آرام‌بخش بیش از حد جلوگیری کنید.

هنگام ترکیب این دارو با داروهای ضد‌افسردگی Ssri محتاط باشید. داروهای ضدافسردگی مانند پروزاک و زولوفت ممکن است اثرات سمی بنزودیازپین را افزایش دهند. شاید لازم باشد دوز خود را مطابق با این دارو تنظیم کنید.

اثرات متناقض بنزودیازپین‌ها

این داروها کار می‌کنند زیرا سیستم عصبی را کند می‌کنند. اما گاهی اوقات، به دلایلی که به خوبی درک نشده‌اند، اثر معکوس دارند. واکنش‌های متناقض در کودکان، سالمندان و افراد دارای معلولیت‌های رشد شایع است. مانند:

• افزایش اضطراب، تحریک پذیری، پریشانی، پرخاشگری و خشم
• جنون، رفتار تکانشی و توهمات

داروهای ضدافسردگی برای اضطراب

بسیاری از داروهایی که در ابتدا برای درمان افسردگی تأیید شده بودند، برای اضطراب نیز تجویز می‌شوند. در مقایسه با بنزودیازپین‌ها، خطر وابستگی و سوءاستفاده این داروها کمتر است. با این حال، داروهای ضدافسردگی ۴ تا ۶ هفته زمان می‌برند تا علائم اضطراب را کاهش دهند، بنابراین نمی‌توان آن‌ها را «در صورت نیاز» مصرف کرد. استفاده از آن‌ها محدود به مشکلات اضطراب مزمن است که نیاز به درمان مداوم دارند.

داروهای ضدافسردگی که به طور گسترده‌ای برای اضطراب تجویز می‌شوند،Ssri هایی مانند پروزاک، زولوفت، پکسیل، لکساپرو و سلکسا هستند.Ssri ها برای درمان اختلال اضطراب فراگیر(GAD) ، اختلال وسواس فکری عملی(OCD) ، اختلال پانیک، اختلال اضطراب اجتماعی و اختلال استرس پس از سانحه استفاده شده‌اند.

عوارض جانبی رایجSsri ها عبارتند از:

• خستگی
• حالت تهوع
• تحریک
• خواب آلودگی
• افزایش وزن
• اسهال
• بی‌خوابی
• اختلال عملکرد جنسی
• عصبی بودن
• سردرد
• خشکی دهان
• افزایش تعریق

داروهای ضدافسردگی و خطر خودکشی

این داروها می‌توانند افسردگی را برای برخی افراد به جای بهتر، بدتر کنند و منجر به افزایش خطر خودکشی، پرخاشگری و حتی رفتار وابسته به آدمکشی شوند. در حالی که این به ویژه در مورد کودکان و بزرگسالان جوان صدق می‌کند، هر کسی که داروهای ضدافسردگی مصرف می‌کند باید از نزدیک تحت نظر باشد. اگر این اولین تجربه فرد در داروهای افسردگی باشد یا اگر دوز اخیراً تغییر کرده باشد، نظارت به ویژه مهم است.

نشانه‌هایی که مشخص می‌کند دارو اوضاع را بدتر می‌کند شامل اضطراب، حملات پانیک، بی‌خوابی، پرخاشگری، بی‌قراری و اضطراب شدید است؛ به ویژه اگر علائم به طور ناگهانی یا سریع بدتر شوند. اگر علائم هشداردهنده‌ای را در خود یا عزیزانتان مشاهده کردید، بلافاصله با پزشک یا درمانگر تماس بگیرید.

انواع دیگر دارو ضد اضطراب

داروهایی مانند بوسپیرون، بتابلاکرها و بوپروپیون نیز ممکن است در درمان اضطراب استفاده شوند.

بوسپیرون (بوسپار)

داروی بوسپیرون که همچنین با نام تجاری بوسپار شناخته می‌شود، یک داروی جدید ضداضطراب است که به عنوان یک آرام‌بخش خفیف عمل می‌کند. بوسپیرون با افزایش سروتونین در مغز درست مثل تأثیر Ssriها و کاهش دوپامین، اضطراب را تسکین می‌دهد. در مقایسه با بنزودیازپین‌ها، بوسپیرون آهسته عمل می‌کند و حدود دو هفته طول می‌کشد تا شروع به کار کند. با این حال، اثر این دارو به اندازه آرام بخش نمی‌باشد، حافظه و هماهنگی را مختل نمی‌کند و اثرات ترک آن حداقل است.

از آنجا که خطر وابستگی این دارو کم است و هیچ تعامل جدی با مواد مخدر ندارد، گزینه بهتری برای افراد مسن و افرادی است که سابقه سوءمصرف مواد دارند. با این حال، اثربخشی آن محدود است. این دارو برای اختلال اضطراب فراگیر (GAD) کار می‌کند، اما به نظر نمی‌رسد به انواع دیگر اختلالات اضطراب کمک کند.

عوارض جانبی رایج بوسپیرون عبارتند از:

• حالت تهوع
• سردرد
• سرگیجه

·      خواب آلودگی

·      افزایش وزن

·      ناراحتی معده

·      یبوست

·      عصبی بودن

·      اسهال

·      خشکی دهان

بتابلاکرها

بتابلاکرها از جمله داروهایی مانند پروپرانولول (ایندرال) و آتنولول (تنورمین) نوعی دارو هستند که برای درمان فشار خون بالا و مشکلات قلبی استفاده می‌شوند. با این حال، آن‌ها همچنین برای اضطراب غیر از برچسب دارویی تجویز می‌شوند.

بتابلاکرها با مسدود کردن اثرات نوراپی‌نفرین، هورمون استرس درگیر در پاسخ جنگ یا گریز، کار می‌کنند. این نوع دارو به کنترل علائم فیزیکی اضطراب مانند ضربان قلب سریع، صدای لرزان، عرق کردن، سرگیجه و دست‌های لرزان کمک می‌کند.

عوارض جانبی رایج بتابلاکرها عبارتند از:

·      سرگیجه

·      خواب آلودگی

·      ضعف

·      خستگی

·      حالت تهوع

·      سردرد

·      یبوست

·      اسهال

بوپروپیون

بوپروپیون که با نام‌های تجاری ولبوترین و زیبان شناخته می‌شود) یک داروی ضدافسردگی است. با این حال، شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد ممکن است این دارو، گزینه درمانی مفیدی برای اضطراب و اختلالات پانیک نیز باشد.

بوپروپیون بسته به دوز، در برخی افراد در واقع می‌تواند اضطراب را بدتر کند (همانطور که سایر داروهای ضدافسردگی نیز می‌توانند چنین تأثیری داشته باشند). با این حال، در سایر افراد، به علائم اضطراب و اضطراب فراگیر که با افسردگی همراه است کمک می‌کند. برخی از آزمایشات نشان می‌دهد که این دارو می‌تواند به اندازهSsri ها در درمان افسردگی با اضطراب مؤثر باشد.

برخی از عوارض جانبی رایج بوپروپیون عبارتند از:

·      سرگیجه

·      حالت تهوع

·      خشکی دهان

·      خواب آلودگی

·      اضطراب

·      بی‌خوابی

·      از دست دادن اشتها

·      سردرد

هیدروکسی‌زین

هیدروکسی‌زین یک آنتی‌هیستامین است که اغلب برای تسکین واکنش‌های آلرژیک استفاده می‌شود. با این حال، می توان از آن برای درمان علائم اضطراب مانند تنش و عصبی بودن نیز استفاده کرد. این دارو با تغییر سطح هیستامین و سروتونین بدن کار می‌کند و منجر به تغییر خلق و خوی می‌شود. معمولاً به عنوان یک راه‌حل کوتاه مدت تجویز می‌شود، به این معنی که وقتی علائم اضطراب ظاهر می‌شود، از دارو استفاده می‌کنید.

یک مطالعه در سال ۲۰۲۰ نشان داد که وقتی صحبت از درمان اختلال اضطراب فراگیر می‌شود، هیدروکسی‌زین ممکن است از نظر اثربخشی مشابه بنزودیازپین‌ها و بوسپیرون باشد.

عوارض جانبی رایج هیدروکسی‌زین عبارتند از:

·      خشکی دهان

·      سرگیجه و سردرگمی

·      سردرد

·      یبوست

·      خواب آلودگی

دارو تنها گزینه شما برای تسکین اضطراب نیست

اگر شما به دلیل افزایش صورتحساب‌ها، تمایل گذر به «بدترین سناریو» یا یک رابطه ناسالم مضطرب هستید، داروهای اضطراب مشکلاتتان را حل نمی‌کنند. اینجاست که خودیاری، مشاوره و سایر تغییرات سبک زندگی وارد عمل می‌شوند. این درمان‌های غیردارویی، تغییرات پایدار و تسکین طولانی مدت ایجاد می‌کنند.

ورزش – ورزش یک درمان قدرتمند برای اضطراب است. مطالعات نشان می‌دهد که تمرینات منظم، علائم را به همان اندازه مؤثر دارو کاهش می‌دهد.

استراتژی‌های از بین بردن نگرانی – شما می‌توانید به مغزتان یاد دهید که نگران نباشید و با دیدگاه آرام‌تر و متعادل‌تری به زندگی نگاه کنید.

درمان – درمان شناختی رفتاری به شما یاد می‌دهد که چگونه سطح اضطرابتان را کنترل کنید، افکار نگران کننده را متوقف کنید و با ترس‌هایتان روبرو شوید.

یوگا و تای چی – یوگا و تای چی مداخلات ذهن و بدن هستند که شما را از نظر عاطفی، روانی و معنوی درگیر می‌کنند. مطالعات، اثربخشی آن‌ها را برای بسیاری از شرایط پزشکی مختلف، از جمله اضطراب نشان داده است.

ذهن آگاهی و مدیتیشن – ذهن آگاهی، یک حالت ذهنی است که شما در آن یاد می‌گیرید که افکار، احساسات و رفتارهایتان را به شیوه‌ای حاضر، دلسوز و بدون قضاوت مشاهده کنید. این حالت اغلب احساس آرامش و آرام بودن را به ارمغان می‌آورد.

تصمیم‌گیری در مورد اینکه آیا داروهای اضطراب برای شما مناسب است

اگر می‌خواهید تصمیم بگیرید که آیا باید اضطراب خود را با دارو درمان کنید، مهم است که مزایا و معایب مربوط را با پزشکتان بررسی کنید. همچنین مهم است که در مورد عوارض جانبی رایج داروهای اضطرابی که در نظر دارید یاد بگیرید. عوارض جانبی داروهای اضطراب از مزاحمت‌های خفیف مانند خشکی دهان تا مشکلات شدیدتر مانند تهوع حاد یا افزایش وزن شدید است. در مورد هر داروی اضطرابی، باید عوارض جانبی آن را با مزایایی که دارد، متعادل کنید.

سؤالاتی که باید از خود و یک متخصص سلامت روان بپرسید:

·      آیا دارو بهترین گزینه برای مشکل اضطراب من است؟

·      آیا حاضرم در مقابل تسکین اضطراب، عوارض جانبی ناخوشایندی را تحمل کنم؟

·      چه درمان‌های غیردارویی می‌تواند به اضطراب کمک کند؟

·      آیا وقت دارم و حاضرم درمان‌های غیردارویی مانند درمان شناختی رفتاری را دنبال کنم؟

·      چه استراتژی‌های خودیاری به من کمک می‌کند تا اضطرابم را کنترل کنم؟

·      اگر تصمیم به مصرف داروهای اضطراب بگیرم، آیا باید درمان دیگری را نیز دنبال کنم؟

·      آیا مشکل من واقعاً اضطراب می‌باشد؟ یا چیز دیگری در حال رخ دادن است، مانند یک وضعیت سلامتی یا درد؟

سؤالاتی که باید از پزشک خود بپرسید:

·      این دارو چگونه به اضطراب من کمک می‌کند؟

·      عوارض جانبی رایج این دارو چیست؟

·      آیا غذا و نوشیدنی‌هایی هستند که باید از آن‌ها دوری کنم؟

·      این دارو چگونه با سایر نسخه‌های من تداخل خواهد داشت؟

·      چه مدت باید داروهای اضطراب را مصرف کنم؟

·      آیا قطع مصرف دارو دشوار خواهد بود؟

·      آیا وقتی مصرف دارو را متوقف ‌کنم، اضطراب من دوباره برمی‌گردد؟

 

منبع:

https://www.helpguide.org/articles/anxiety/anxiety-medication.htm