اختلال شخصیت

خودزنی نوجوانان

امتیاز

آن چه در این مقاله می خوانیم

دلیل خودزنی نوجوانان چیست؟

استفاده از درد جسمی برای بیان احساسات

افراد برای ایجاد احساس درد فیزیکی (خودزنی نوجوانان) به عنوان مکانیزم مقابله‌ای ناسالم برای تسکین احساس گناه، درد روحی، شرم، اضطراب و بی‌ارزشی، از اشیاء تیز برای تراشیدن پوست خود (معمولاً در پاها، بازوها و معده) استفاده می‌کنند. این درد جسمی باعث ایجاد احساس آرامش و تسکین می‌شود و برای برخی حتی سرخوشی لحظه‌ای را در پی دارد. این احساس رضایت و احساس آرامش فوری به سرعت با احساس گناه و شرم جایگزین می‌شود و چرخه معیوب اشتیاق به خودزنی را بار دیگر تداوم می‌بخشد. از یک نظر، آسیب به خود مانند اعتیاد است.

این رفتار می‌تواند تاحدی توسط موادمخدر و الکل، که مکانیسم‌های مقابله‌ای ناسالم برای بی‌حس کردن درد نیز هستند، تأمین شود. در نتیجه اختلال مصرف مواد می‌تواند همزمان با رفتار خودزنی همراه باشد.

خودزنی نوجوانان- تصویر ۱- سایت تخصصی روانشناسی دکتر کامیار سنایی

علائم و نشانه‌های خودزنی در نوجوانان

تشخیص اینکه شخصی به خود آسیب می‌رساند، دشوار است. زیرا خودزنی اغلب در خلوت انجام می‌شود و از خجالت و ترس پنهان می‌ماند. بریدگی‌ها و خراش‌های تازه، علائم گزش و سوختگی می‌توانند هشدار دهنده خودزنی در صورت بروز مکرر این رفتار باشند. علائم جسمی دیگر ممکن است شامل زخم و کبودی باشد. علائم نه چندان واضح دیگر، می‌تواند شامل آثاری در رفتار نوجوان باشد که طبیعی به نظر نمی‌رسد. مانند نوجوانی که حتی در هوای گرم لباس آستین بلند یا شلوار بلند می‌پوشد. این رفتارها ممکن است تلاش برای پنهان کردن آسیب باشد. افرادی که به خود آسیب می‌رسانند ممکن است علائم افسردگی یا غیرقابل پیش‌بینی بودن عاطفی، مانند اظهارنظر درباره احساسات ناامیدی یا بی‌ارزشی از خود نشان دهند.

آمار خودزنی نوجوانان

دختران نوجوان بیشتر از پسران خودزنی می‌کنند. تقریباً ۲۰٪ نوجوانان آمریکایی گفتند که بدون قصد خودکشی، به خود آسیب زده‌اند. از هر ۴ دختر نوجوان، ۱ نفر و از هر ۱۰ پسر نوجوان، ۱ پسر در ایالات متحده عمداً و بدون قصد خودکشی به خود آسیب رسانده‌اند. از ۶۰۰۰۰ نوجوان بین ۱۴ تا ۱۸ سال سوال شد که آیا آنها در هیچ زمانی از سال قبل عمداً خودزنی داشته‌اند. به طور کلی ۱۷٫۶ درصد از نمونه‌ها نشان دادند که تقریباً ۲۴ درصد از دختران و ۱۱ درصد از پسران چنین رفتاری را بدون نیت خودکشی از خود نشان داده‌اند.

ارتباط بین خودکشی و خودزنی نوجوانان

به عنوان والدین، ​​تماشای کودک حین رفتارهای صدمه به خود می‌تواند یکی از تجربه‌های آزاردهنده و ناامیدکننده باشد. بیشتر والدین نمی‌فهمند که چرا فرزندشان به این رفتار کشیده شده است. والدین نگرانند که فرزندشان به شدت از صدمات جسمی آسیب ببیند یا حتی بدتر از آن، جان خود را بگیرد.

اگرچه رفتارهای خودآزاری منجر به عوارضی مانند آسیب عصبی و عفونت زخم می‌شود، اما همیشه با ایده خودکشی همزمان نیست. با این حال، تحقیقات نشان می‌دهد افرادی که رفتارهای خودآزاری دارند، در آینده بیشتر در معرض افکار خودکشی و اقدام به خودکشی هستند.

به دلیل افزایش خطر اقدام به خودکشی در بین نوجوانان، افراد باید بلافاصله برای جلوگیری از افکار خودکشی به دنبال درمان حرفه‌ای باشند. متأسفانه بیشتر افرادی که رفتارهای خودآزاری نشان می‌دهند، نوجوانان هستند و دسترسی به این گروه‌های سنی برای مراقبت بسیار دشوار است. (۵۰٪ به هیچ‌وجه کمک نمی‌گیرند و فقط ۲۰٪ از آنها درخواست درمان پزشکی می‌کنند)

خودزنی نوجوانان- تصویر ۲- سایت تخصصی روانشناسی دکتر کامیار سنایی

چگونه می‌توانید به عنوان والدین، به نوجوان خود که دست به خودزنی می‌زند، کمک کنید؟

خونسردی خود را حفظ کنید. با پسر یا دخترتان در ارتباط باشید و هرگونه پشتیبانی که می‌توانید، ارائه دهید. قضاوت و سرزنش نکردن مهم است. زیرا می‌تواند منجر به احساسات مضر ناخواسته‌ای شود که آنها را به ادامه رفتارهای خودزنی تحریک کند.

در مورد علت این رفتارها و روش‌های درمانش مطالعه کنید و خود و نوجوان خود را تحت درمان قرار دهید. در مورد عوامل اصلی و راهکارهای درمانی بحث کنید. رفتارهای خودآزاری ممکن است به عزت‌نفس پایین، اختلال شخصیت مرزی، اختلالات خوردن، آسیب‌دیدگی روانی در گذشته، دلبستگی ناایمن با والدین یا ​​بی‌توجهی عاطفی مربوط باشد.

یافتن یک درمانگر مناسب می‌تواند مشابه فرایند آزمایش و خطا باشد. یعنی قبل از اینکه «فرد مناسب» را پیدا کنید، ممکن است نیاز باشد چند درمانگر مختلف را امتحان کنید. داشتن یک پشتیبان درمانی قوی، بالاترین پیش‌بینی کننده میزان موفقیت در سلامت روان و اختلالات این چنین است.

به یاد داشته باشید، این مشکل تقصیر شما نیست. والدین تمایل دارند خود را در هر کاری که باعث آسیب فرزندشان می‌شود، مقصر بدانند. افرادی که دارای شخصیت مرزی هستند، بیشتر به خود آسیب می‌رسانند و گاهی والدین را مقصر آنچه تجربه می‌کنند، می‌دانند. رفتار خودآزاری، چه همراه با اختلال شخصیت مرزی باشد و چه به‌دلیل عوامل محرک دیگر، ناشی از فقط یک عامل نیست. این نوع رفتارها معمولاً دلایل اساسی متعددی در پسر یا دخترتان دارد.

صبور باشید! زیرا درمان رفتار خودزنی در نوجوانان طولانی است و عوامل محرک اصلی باید قبل از بهبودی فرزندتان درمان شوند. هیچ دارو یا معجون جادویی وجود ندارد که بتواند باعث از بین رفتن این رفتار شود و ممکن است درمان هفته‌ها تا ماه‌ها به طول بیانجامد.

هدف نهایی این است که کودک شما مکانیسم‌های مقابله‌ای سالم برای مقابله با محرک‌های داخلی خود و دست کشیدن از رفتارهای خودزنی را پیدا کند. با این حال، هدف اصلی این است که کودک، خود را ایمن نگه دارد و از خطر آسیب نبیند.

منبع:

https://www.psychologytoday.com/

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
فعالسازی سامانه پیامکی الزامی میباشد!