بوپروپیون Bupropion

هشدار

بوپروپیون یک داروی ضد افسردگی است که برای درمان انواع بیماری‌ها از جمله افسردگی، اختلالات روحی و خلقی و ترک سیگار استفاده می‌شود. این داروها می‌توانند به جلوگیری از افکار مرتبط به خودکشی یا اقدام به آن کمک کرده. و مزایای مهم دیگری را نیز فراهم کنند. با این حال، مطالعات نشان داده است که تعداد کمی از افراد (به ویژه افراد کمتر از ۲۵ سال) که از داروهای ضدافسردگی برای هر شرایطی استفاده می‌کنند، ممکن است دچار بدتر شدن افسردگی، سایر علائم ذهنی/ خلقی، یا افکار و اقدامات مربوط به خودکشی شوند. بنابراین، بسیارمهم است که با پزشکتان در مورد خطرات و مزایای داروهای ضدافسردگی صحبت‌کنید. حتی اگر درمان برای شرایط روحی/ روانی نباشد.

در صورت مشاهده وخیم شدن افسردگی یا سایر شرایط روانپزشکی، تغییرات رفتاری غیرمعمول (شامل افکار یا تلاش برای خودکشی)، یا سایر تغییرات ذهنی/ خلقی (شامل اضطراب جدید و شدید، حملات هراس و پانیک، مشکل خواب، تحریک‌پذیری، احساسات خشم و دشمنی، اقدامات تکانشی، بی‌قراری شدید، تکلم بسیار سریع)، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید. مخصوصا هنگام شروع یک داروی ضدافسردگی یا تغییر دوز آن، حتما مراقب این علائم باشید.

اگر برای ترک سیگار از بوپروپیون استفاده می‌کنید، مصرف بوپروپیون را متوقف کنید و در صورت مشاهده علائم ذکر شده در بالا، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید. در صورت بروز هر یک از این علائم پس از قطع درمان، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.

موارد کاربرد

از بوپروپیون برای درمان افسردگی استفاده می‌شود. این دارو می‌تواند روحیه و احساسات خوب شما را بهبود بخشد. این دارو ممکن است با کمک به بازگرداندن تعادل برخی مواد شیمیایی طبیعی (انتقال‌دهنده‌های عصبی) در مغز شما کار کند.

نحوه استفاده از بوپروپیون

قبل از شروع مصرف بوپروپیون و هربار استفاده مجدد از آن، راهنمای دارویی آن را بخوانید. اگر سوالی داشتید، از پزشکتان بپرسید.

این دارو را از طریق دهان، همراه یا بدون غذا، معمولاً سه بار در روز مصرف کنید. در صورت بروز ناراحتی معده، می‌توانید این دارو را همراه غذا مصرف کنید. برای کاهش خطر تشنج، باید دوزهای خود را حداقل با فاصله 6 ساعت یا طبق دستور پزشک مصرف کنید.

دارو را به مقدار بیشتر یا کمتر از دستور پزشک و در مدت زمان طولانی‌تر، مصرف نکنید. مصرف بیش از دوز توصیه شده بوپروپیون ممکن است خطر ابتلا به تشنج را افزایش دهد. بیش از 150 میلی گرم به عنوان یک دوز و بیش از 450 میلی‌گرم در روز مصرف نکنید.

دوز مصرفی شما براساس شرایط پزشکی و پاسخ به درمان است. برای کاهش عوارض جانبی مانند بی‌خوابی و خطر تشنج، پزشک معمولا دوز شما را به آرامی افزایش می‌دهد. برای جلوگیری از مشکلات خواب، این دارو را خیلی نزدیک به زمان خواب مصرف نکنید. اگر مشکل بی‌خوابی دارید، به پزشک خود اطلاع دهید.

این دارو را به‌طور مرتب مصرف‌کنید تا بیشترین بهره را از آن ببرید. برای اینکه مصرف دارو را فراموش‌نکنید، هرروز آن را در راس یک ساعت معین مصرف‌کنید.

بدون مشورت با پزشک مصرف این دارو را قطع‌نکنید. با قطع ناگهانی این دارو، ممکن‌است شرایطتان بدتر شود. ممکن است لازم باشد دوز شما به تدریج کاهش یابد.

ممکن است 4 هفته یا بیشتر طول بکشد تا متوجه اثرات خوب این دارو شوید. حتی اگر احساس خوبی داشتید نیز مصرف این دارو را ادامه‌دهید. در صورت عدم‌بهبودی یا بدتر شدن، حتما به پزشکتان اطلاع‌دهید.

عوارض جانبی

حالت تهوع، استفراغ، خشکی دهان، سردرد، یبوست، افزایش تعریق، دردهای مفصلی، گلودرد، تاری دید، طعم بد دهان، اسهال یا سرگیجه ممکن است رخ دهد. در صورت تداوم یا بدتر شدن هر یک از این عوارض، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.

به‌یاد داشته باشید که پزشکتان بوپروپیون را برای شما تجویز کرده است، زیرا به این نتیجه رسیده است که منفعت این دارو برای شما بیش از خطر عوارض‌جانبی آن است. بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می‌کنند، دچار عوارض‌جانبی جدی نمی‌‌شوند.

این دارو ممکن است باعث افزایش فشار خونتان شود. فشار خون خود را مرتباً چک کنید و در صورت بالا بودن نتایج، به پزشک اطلاع دهید.

در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی بعید اما جدی، بلافاصله به پزشکتان اطلاع دهید، از جمله: درد قفسه سینه، غش کردن، ضربان قلب تند و نامنظم، مشکلات شنوایی، صدای زنگ در گوش، سردرد شدید، تغییرات ذهنی/ خلقی (مثلا تحریک، اضطراب، گیجی، توهم، از دست دادن حافظه)، حرکات کنترل نشده (لرزش)، کاهش یا افزایش غیرمعمول وزن.

در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی نادر اما بسیار جدی، بلافاصله با اورژانس یا پزشکتان تماس بگیرید. مانند: درد، التهاب و ضعف عضلانی.

در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی بسیار جدی، بلافاصله با اورژانس یا پزشکتان تماس بگیرید. مانند: درد، تورم و قرمزی چشم، بزرگ شدن مردمک چشم، تغییرات بینایی (مانند دیدن رنگین کمان در اطراف چراغ‌ها در شب).

این دارو به ندرت ممکن است باعث تشنج شود. در صورت بروز تشنج سریعاً به دنبال مراقبت‌های پزشکی باشید. اگر هنگام مصرف بوپروپیون دچار تشنج شدید، نباید این دارو را دوباره مصرف کنید.

واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله موارد زیر، به پزشکتان اطلاع دهید و کمک پزشکی بخواهید: اگزما، خارش/ تورم (به‌خصوص صورت/ زبان/ گلو)، سرگیجه شدید، مشکل تنفسی.

مواردی که در بخش‌های بالا ذکر شد، لیست کاملی از عوارض‌جانبی احتمالی نیست. اگر متوجه عوارض دیگری شدید که در بالا ذکر نشده، حتما با پزشکتان تماس بگیرید.

موارد احتیاط

قبل از مصرف بوپروپیون، در صورتی‌که به آن حساسیت دارید یا اگر مبتلا به انواع دیگری از آلرژی‌‌ها هستید، در این‌باره با پزشکتان صحبت‌کنید. این دارو ممکن‌است شامل مواد غیرفعالی باشد که موجب واکنش‌­های آلرژیک یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت‌کنید.

قبل از استفاده از این دارو، سابقه پزشکی خود را به پزشک اطلاع دهید. به‌خصوص: تشنج یا شرایطی که خطر تشنج را افزایش می‌دهد (مانند آسیب‌های مغزی، تومورهای مغزی، بدشکلی شریانی وریدی (AVM)، اختلالات خوردن مانند پرخوری عصبی/ بی‌اشتهایی عصبی)، وابستگی به الکل/ دارو (از جمله بنزودیازپین‌ها، داروهای مسکن مخدر، کوکائین و محرک‌ها)، دیابت، بیماری قلبی (مثلا ناتوانی و نارسایی احتقانی قلب، فشار خون بالا، حمله قلبی اخیر)، مشکلات کلیوی، مشکلات کبدی (مثلا سیروز)، سابقه شخصی یا خانوادگی برخی اختلالات روانپزشکی (مثلا اختلال دو قطبی، مانیک- افسردگی)، سابقه شخصی یا خانوادگی افکار یا اقدام به خودکشی، سابقه شخصی یا خانوادگی گلوکوم یا آب سیاه چشمی (نوع زاویه بسته).

اگر ناگهان استفاده منظم داروهای آرامبخش (از جمله بنزودیازپین‌ها مانند لورازپام)، داروهای مورد استفاده برای درمان تشنج یا الکل را قطع کردید، این دارو نباید استفاده شود. انجام این کار ممکن است خطر تشنج را افزایش دهد.

این دارو ممکن‌است شما را گیج کند یا بر هماهنگی شما تاثیر بگذارد. الکل یا ماری جوانا (شاهدانه) نیز می‌توانند باعث سرگیجه شما شوند یا بر هماهنگی‌تان تأثیر بگذارند. تا زمانی‌که احساس خواب‌آلودگی دارید، از رانندگی، استفاده از ماشین‌آلات و کارهایی که نیاز به هوشیاری دارند، خودداری کنید. همچنین از مصرف نوشیدنی‌های الکلی نیز خودداری کنید. زیرا می‌تواند خطر تشنج را افزایش دهد. در صورت استفاده از ماری‌جوانا (شاهدانه) با پزشکتان صحبت‌کنید.

افراد مسن و دوران بارداری

افراد مسن ممکن است حساسیت بیشتری نسبت به عوارض جانبی این دارو، به ویژه سرگیجه و از دست دادن حافظه داشته باشند. سرگیجه می‌تواند خطر زمین خوردن این افراد را افزایش دهد.

در دوران بارداری، این دارو باید فقط در مواردی که بسیار موردنیاز است استفاده شود. از آنجا که مشکلات ذهنی/ خلقی درمان نشده (مانند افسردگی، اختلال افسردگی فصلی، اختلال دوقطبی) می‌تواند یک بیماری جدی باشد، مصرف این دارو را قطع نکنید، مگر اینکه به دستور پزشکتان انجام شود. اگر قصد بارداری دارید یا احتمال می‌دهید باردار باشید، فورا با پزشک خود در مورد مزایا و خطرات استفاده از این دارو در دوران بارداری صحبت کنید.

این دارو به شیر مادر منتقل می‌شود و ممکن است اثرات نامطلوبی بر نوزاد شیرخوار بگذارد. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.

تداخلات دارویی

تداخلات دارویی ممکن است نحوه عملکرد داروهای شما را تغییر دهد یا خطر ابتلا به عوارض‌جانبی جدی را افزایش‌دهد. مقاله حاضر شامل فهرستی جامعی از همه تداخلات دارویی احتمالی نیست. لیستی از تمام موادی که مصرف‌می‌کنید (شامل داروهای بدون‌نسخه و محصولات‌گیاهی) تهیه‌کنید و آن را با پزشکتان به اشتراک بگذارید. بدون تأیید پزشک، دوز داروها را شروع، قطع یا تغییر ندهید.

برخی از محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از: کدئین، پیموزید، تاموکسیفن، تیوریدازین.

مصرف داروهای مهارکننده MAO با این دارو ممکن‌است باعث تداخل دارویی جدی (احتمالاً کشنده) شود. در طول درمان با این دارو، از مصرف داروهای مهارکننده MAO (ایزوکاربوکسازید، لاینزولید، متیلن بلو، موکلوبماید، فنلزین، پروکاربازین، راساژیلین، سافینامید، سلژیلین، ترانیل سیپرومین) خودداری کنید. اکثر بازدارنده‌های MAO نیز نباید به‌مدت دو هفته قبل و بعد از درمان با این دارو مصرف شوند. از پزشکتان در مورد زمان شروع یا قطع مصرف این دارو سوال کنید.

این دارو ممکن است در برخی آزمایشات پزشکی و آزمایشگاهی (از جمله اسکن مغزی برای بیماری پارکینسون، غربالگری ادرار برای آمفتامین) تداخل ایجاد کند. و احتمالاً باعث نتایج آزمایش نادرست شود. اطمینان حاصل کنید که پرسنل آزمایشگاه و کلیه پزشکان از استفاده شما از این دارو مطلع هستند.

اوردوز یا مصرف بیش از حد

اگر دارو را اشتباهاً بیش از حد مصرف کردید و علائم جدی مانند از احساس بیهوشی یا مشکل تنفسی شدید دارید، با اورژانس یا پزشکتان تماس بگیرید. علائم مصرف بیش از حد ممکن است شامل: تشنج، توهم، ضربان قلب سریع یا کند و از دست دادن هوشیاری باشد.

نکات

بوپروپیون را به افراد دیگر ندهید.

معاینات روانپزشکی و پزشکی یا آزمایشاتی مانند نظارت بر فشار خون ممکن است به صورت دوره‌ای انجام شود تا پیشرفت شما کنترل شود یا عوارض جانبی بررسی شود. برای جزئیات بیشتر با پزشکتان مشورت کنید.

دوز از دست رفته

اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، از دوز فراموش شده صرف‌نظر کنید. دوز بعدی را در زمان معین مصرف کنید. دوز را برای جبران دو برابر نکنید.

شرایط نگهداری

دارو را در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت نگهداری کنید. قرص بوپروپیون ممکن است بوی عجیبی داشته باشد. این حالت طبیعی است و استفاده از آن مشکلی ندارد. قرص را در حمام نگهداری نکنید. داروها را از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید.