آلت تناسلی مردان

آلت تناسلی مردان

 آلت تناسلی مردان عضوی جنسی است که در دوران بلوغ به اندازه کامل خود می‌رسد. آلت تناسلی مردان علاوه بر عملکرد جنسی، به عنوان مجرای خروج ادرار از بدن نیز عمل می‌کند.

آلت تناسلی مرد از چندین قسمت ساخته شده است:

• گلنس (سر) آلت تناسلی مرد: در مردان ختنه نشده، گلنس از بافت صورتی و مرطوب پوشیده شده به نام مخاط است. در مردان ختنه شده، پوست ختنه‌گاه با عمل جراحی برداشته می‌شود و مخاط موجود در غده به پوست خشک تبدیل می‌شود.
• Corpus cavernosum: دو ستون بافت در امتداد دو طرف آلت تناسلی مرد می‌باشد. خون این بافت را پر می‌کند تا باعث نعوظ شود.
• Corpus spongiosum: ستونی از بافت اسفنج مانند که در امتداد جلوی آلت تناسلی مرد قرار دارد و به آلت تناسلی مردانه منتهی می‌شود. در طی نعوظ با خون پر می‌شود و مجرای ادرار را که از آن عبور می‌کند، باز نگه می‌دارد.
• مجرای ادرار از طریق جسم spongiosum عبور می‌کند و ادرار را از بدن خارج می‌کند.

نعوظ ناشی از تغییر جریان خون در آلت تناسلی مرد است. وقتی مرد تحریک جنسی می‌شود، اعصاب باعث گسترش خون در رگ‌های خونی آلت تناسلی می‌شود. خون بیشتری به آلت تناسلی مرد جریان می‌یابد و باعث سخت شدن بافت موجود در بافت اسفنجی می‌شود.

اختلالات رایج آلت تناسلی مردان

اختلال نعوظ:

آلت تناسلی مرد به سختی کافی برای برقراری رابطه و دخول راضی‌کننده دست نمی‌یابد. تصلب شرایین (آسیب به عروق) شایعترین علت اختلال نعوظ است.

پریاپیسم (شق شدن آلت تناسلی):

نعوظ غیرطبیعی که حتی اگر تحریک متوقف شده باشد، پس از چندین ساعت از بین نمی‌رود. مشکلات جدی دیگری می‌تواند ناشی از این وضعیت دردناک باشد.

هیپوسپادیاس:

نوعی نقص مادرزادی است که در آن دهانه ادرار در قسمت جلویی (یا زیر) است، نه نوک آلت تناسلی مرد. جراحی می‌تواند این شرایط را اصلاح کند.

فیموز (پارافیموز):

پوست ختنه‌گاه نمی‌تواند جمع شود یا اگر جمع شود نمی‌تواند به حالت طبیعی خود بالای سر آلت تناسلی برگردد. در مردان بالغ، این اختلال می‌تواند پس از عفونت آلت تناسلی مرد رخ دهد.

بالانیت:

این اختلال التهاب آلت تناسلی مرد غالباً به علت عفونت می‌باشد. درد، حساسیت و قرمزی سر آلت تناسلی از علائم آن است.

بالانوپوستیت:

بالانیتی که پوست ختنه‌گاه را نیز درگیر می‌کند (در یک مرد ختنه نشده).

Chordee:

انحنای غیرعادی انتهای آلت تناسلی مرد که از بدو تولد وجود دارد. موارد شدید ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد.

Peyronie’s Disease:

انحنای غیرمعمول آلت تناسلی که ممکن است به دلیل آسیب‌دیدگی آلت تناسلی در بزرگسالی یا به علت سایر شرایط پزشکی باشد.

مشکل مجرای ادراری:

التهاب یا عفونت مجرای ادرار که اغلب باعث درد در زمان ادرار و ترشح از آلت تناسلی می‌شود. سوزاک و کلامیدیا از علل شایع آن هستند.

سوزاک:

باکتری N. gonorrhea در هنگام رابطه جنسی آلت تناسلی مرد را آلوده کرده و باعث ورم مفاصل می‌شود. بیشتر موارد سوزاک در مردان باعث علائم ادرار دردناک یا ترشح از آلت تناسلی می‌شود.

کلامیدیا:

باکتری‌ای که می‌تواند آلت تناسلی مرد را از طریق رابطه جنسی، آلوده و باعث اورتریت شود. تا 40٪ موارد کلامیدیا در مردان هیچ علامتی ندارد.

سفلیس:

باکتری منتقل شده در حین رابطه جنسی. علائم اولیه سفلیس معمولاً زخم بدون درد (شانکر) در آلت تناسلی مرد است.

تبخال:

ویروس‌های HSV-1 و HSV-2 می‌توانند تاول‌های کوچک و زخم‌هایی را در آلت تناسلی ایجاد کنند که با گذشت زمان دوباره ظاهر می‌شوند.

میکروپنیس:

آلت تناسلی غیرطبیعی کوچک که از بدو تولد وجود دارد. عدم تعادل هورمون در بسیاری از موارد میکروپنیس نقش دارد.

زگیل آلت تناسلی مرد:

ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) می‌تواند باعث ایجاد زگیل در آلت تناسلی مرد شود. زگیل‌های HPV بسیار مسری هستند و در هنگام تماس جنسی گسترش می‌یابند.

سرطان آلت تناسلی مردان:

سرطان آلت تناسلی مرد در مردانی که ختنه شده‌اند بسیار نادر است. ختنه خطر ابتلا به سرطان آلت تناسلی را کاهش می‌دهد.

تست‌های موجود پزشکی برای آلت تناسلی مردان

سیستوسکوپی مجاری ادرار:

یک سواب از قسمت داخلی آلت تناسلی مرد به مثانه ارسال می‌شود. سواب مجرای ادرار ممکن است اورتریت یا سایر عفونت‌ها را تشخیص دهد.

تجزیه و تحلیل ادرار:

آزمایش انواع مواد شیمیایی موجود در ادرار. تجزیه و تحلیل ادرار ممکن است عفونت، خونریزی یا مشکلات کلیوی را تشخیص دهد.

تست تومسنس شبانه آلت تناسلی (تست نعوظ):

دستگاه الاستیکی که شب هنگام روی آلت تناسلی مرد قرار می‌گیرد می‌تواند نعوظ را در هنگام خواب تشخیص دهد و به‌صورت یک گراف آن را ارائه دهد. این آزمایش می‌تواند به شناسایی علت اختلال نعوظ کمک کند.

کشت ادرار:

کشت ادرار در آزمایشگاه می‌تواند به تشخیص عفونت ادراری کمک کند که ممکن است آلت تناسلی مرد را تحت‌تأثیر قرار دهد.

واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR):

آزمایش ادرار که می‌تواند سوزاک، کلامیدیا یا ارگانیسم‌های دیگری را که بر آلت تناسلی مرد تأثیر می‌گذارد، تشخیص دهد.

درمان‌های رایج آلت تناسلی مرد

مهار کننده‌های فسفودی استراز:

این داروها (مانند سیلدنافیل یا ویاگرا) جریان خون را به آلت تناسلی افزایش داده و نعوظ را سخت‌تر می‌کنند.

آنتی‌بیوتیک‌ها:

سوزاک، کلامیدیا، سفلیس و سایر عفونت‌های باکتریایی آلت تناسلی مرد با آنتی‌بیوتیک بهبود می‌یابد.

داروهای ضدویروسی:

این داروها که به‌صورت روزانه مصرف می‌شود، داروهایی هستند برای سرکوب HSV و می‌توانند از شیوع تبخال در آلت تناسلی جلوگیری کنند.

جراحی آلت تناسلی مردان:

جراحی می‌تواند هیپوسپادیاس را اصلاح کند و ممکن است برای سرطان آلت تناسلی مرد ضروری باشد.

تستوسترون:

تستوسترون کم به خودی خود به‌ندرت باعث اختلال نعوظ می‌شود. مکمل‌های تستوسترون ممکن است اختلال نعوظ را در برخی از مردان بهبود بخشند.

منبع:

https://www.webmd.com/men/picture-of-the-penis#3